Gaston Berghmans, acteur, komiek, bekende Antwerpenaar en A-Ambassadeur is zwaar ontgoocheld over wat voor hem een afscheidsfilm moest worden: “Christmas in Paris”. Op zes weken tijd waren er in Kinepolis slechts 25.600 bezoekers voor deze film.Ik heb Gaston zowel tijdens de opnamen als nadien, bij de promotie van de film, niets anders dan goeds horen vertellen over de film. Het was een “meesterstuk”, een waardig afscheid van zijn carrière. Hij verkondigde dat hij er een prachtige rol in had, dat alles paste als een puzzel.
Nu, wanneer blijkt dat de film toch niet het verhoopte succes heeft, wil Gaston met regisseur Hans Royaards niets meer te maken hebben. Nu zou de rol van Gaston kant noch wal raken. Het geheel zou niet kloppen.
Dat zijn nu zaken die mijn simpele ziel niet kunnen bevatten. Eerst was het “de van het” en nu is er niets goed meer aan, of hoe een mens op enkele maanden tijd “z’n kar kan draaien”. Ik heb Gaston altijd goed kunnen pruimen. Als komiek is hij onnavolgbaar. Zijn capriolen met Leo Martin waren gewoon subliem, prachtig. Een gouden duo. Ook na de dood van Leo heeft Gaston nog goed verteerbare scenes gespeeld, maar… het spijt me, Gaston, als acteur kan ik U niet pruimen. Zelfs de “Gaston & Leo-films” waren er net iets over, tenzij voor parochiezaal-uitvoeringen.
Gaston, goede vriend, U bent een sublieme komiek, die weinigen kunnen nadoen, maar blijf aub van de films af.
Schoenmaker, blijf bij uw leest… of in Uw geval, Gaston blijf de clown uithangen, maar een ernstige rol is aan u niet besteed. Beloof aub om niet zo ver te gaan als Bobbejaan Schoepen, La Esterella en Yvonneke Verbeeck, want die zijn nu nog slechts een schaduw van zichzelf. Durf in de spiegel te kijken en neem waardig afscheid. U bent en blijft een grote, zo niet de grootste Antwerpenaar. Welke film er ook flopt, Joske Vermeulen zullen we nooit vergeten, want dat doet NIEMAND U na.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten