DE ANTWERPSE KOERIER SLUIT DE REDACTIE TOT EN MET 14 JUNI 2009 WEGENS JAARLIJKS VERLOF.

Het is toch wat gescheten...

Het is toch wat gescheten met de politie tegenwoordig. Daar waar de politie, in "de goeden ouwen tijd"', één uniform had, dat door er wat koorden aan vast te hechten omgetoverd werd in een "gala-uniform", beschikken de tegenwoordige dienders over een gamma kledijstukken waarvoor ze bijna een aparte kleerkast moeten hebben om ze allemaal op te bergen. Ze hebben zoveel keuze dat je al van goeden huize moet zijn om een patrouille aan te treffen, waarbij alle leden dezelfde kledij dragen. Alle combinaties heb ik al gezien.

Nu de temperatuur begint te stijgen zal het aantal combinaties wel dalen zeker, alhoewel, je hebt nog de keuze tussen een uniformhemd met lange mouwen, een met korte mouwen, een polo en een T-shirt, maar... daar hebben de vrouwelijke dienders problemen mee.

Ze kozen weliswaar voor een mannenberoep, het uniform bestaat al enkele jaren en nu krijgen de dames last van valse schaamte, want... de polo zou de borsten van de vrouwelijke inspecteurs te fel accentueren en de naam- en graadplaatjes op de bovenzakjes zouden de ogen van de mannelijke arrestanten fixeren op hun borsten. Ochgottekes toch, die arme sloren. Wat dragen die dan in hun vrije tijd? Een jutezak die alle vormen verdoezeld? Een bourka om op het strand te flaneren?

Wat is de volgende stap? Een hoofddoek voor de Moslima-agenten? Nagellak voor de homofiele agenten?

Politieagentes? Strandjannetten zeker! Ze kiezen bewust voor een mannelijk beroep, willen in een wereldstad als Antwerpen werken, maar zijn beschaamd in hun eigen (zedig afgedekte) borsten. Misschien kunnen ze een andere job zoeken, in een koelcel bijvoorbeeld, dan mogen ze een dikke annorak dragen...

OCMW Antwerpen draait kraan dicht voor asielzoekers..

Het OCMW van Antwerpen weigert nog langer nieuwe asielaanvragers op te vangen en financieel te ondersteunen. Wie zich nu nog aan het hoofdkantoor aan de Lange Gasthuisstraat aanbiedt, wordt vriendelijk verzocht om naar het OCMW van Brussel te gaan. Mensen die asiel aanvragen staan immers ingeschreven op het adres van de Dienst Vreemdelingenzaken in Brussel en vallen dus ook onder de bevoegdheid van het hoofdstedelijk OCMW.

De Antwerpse beslissing lijkt op het eerste gezicht hardvochtig en asociaal, maar is eigenlijk een noodkreet. OCMW-voorzitter Monica De Coninck (sp.a) wil vermijden dat er opnieuw tientallen asielzoekers naar Antwerpen komen, waardoor de OCMW-financiën onder druk komen te staan en het probleem van goede huisvesting voor Antwerpse OCMW-cliënten nog groter wordt dan nu al het geval is. Of zoals Monica De Coninck zegt: Antwerpen moet niet opnieuw opdraaien voor het immobilisme van de federale regering.

Geef haar eens ongelijk. Het probleem steekt opnieuw de kop op sinds federaal minister van Maatschappelijke Integratie, Maria Arena (PS), enkele weken geleden besliste om asielzoekers niet langer materiële, maar wel financiële hulp te geven. Arena nam die beslissing omdat de asielcentra vol zitten. Het gevolg is dat nieuwe asielaanvragers opnieuw bij een OCMW moeten aankloppen. Ook van het spreidingsplan, dat ervoor zorgt dat asielzoekers niet langer aan grote steden worden toegewezen, is geen sprake meer. De gevolgen laten zich raden. Grote steden, zoals Antwerpen, zien het aantal steunzoekende asielzoekers opnieuw toenemen.

Antwerpen is niet de enige stad die het getalm en gebrek aan daadkracht van de federale overheid spuugzat is. Vorige week gaven de drie Belgische verenigingen van steden en gemeenten dezelfde kritiek. Ook zij willen dat de federale overheid met een goede en snelle oplossing komt, zonder dat de OCMW’s daarvan de dupe worden.

Het is natuurlijk geen eenvoudig probleem en de oplossingen liggen niet voor het oprapen. Maar ook asielzoekers hebben recht op een menselijk bestaan in ons land. Of dat verblijf nu tijdelijk dan wel definitief is. Maar de hete aardappel doorschuiven naar de OCMW’s is de slechtste van alle opties. Daarmee geeft de federale overheid de zoveelste keer op rij aan dat ze in dit dossier niet in staat is om de problemen op te lossen.

Geen enkele verkiezingsbelofte is haalbaar...

Vlaanderen moet het volgend jaar met 1,5 tot 2 miljard euro minder doen. Dat zegt premier Herman Van Rompuy (CD&V) in Het laatste Nieuws. Hij waarschuwt de partijen ervoor geen verkiezingsbeloftes te doen die niet kunnen worden ingelost.

Door de economische crisis heeft de federale overheid minder belastingsinkomsten en daardoor gaat er in verhouding ook minder geld naar Vlaanderen. Vlaanderen zal volgend jaar dus met minder geld moeten zien rond te komen, waarschuwt Van Rompuy. De premier reageert hiermee op de talloze verkiezingsbeloftes van de partijen. Zo wil Open VLD de jobkorting verdubbelen en lanceerde CD&V het idee van een extra Vlaamse kinderbijslag. Van Rompuy waarschuwt de partijen geen beloftes te doen die financieel niet haalbaar zijn. "Elke euro die daaraan wordt uitbesteed moet elders worden teruggenomen", zegt hij in Het Laatste Nieuws.

Er is toch nog één politieker die zijn hoofd kan koel houden. Wat natuurlijk niet moeilijk is voor iemand die momenteel niets doet omdat zijn regeringsleden meer bezig zijn met elkaar vliegen af te vangen en mekaars strot af te bijten, in plaats van dat ze regeren.

Maar hij heeft overschot van gelijk, het moet eindelijk gedaan zijn met zomaar wat beloftes in de lucht te schieten alsof het vuurwerk is. Maar zou Van Rompuy ook de moed hebben om, wat ik al jaren vraag en wat nu eindelijk ook door SLP gesteund wordt, uit te voeren? Namelijk, dat alle partijen zoals men dat in Nederland doet hun verkiezingsprogramma’s laten uitrekenen door het Rekenhof op zowel de financiële haalbaarheid als op opbrengst voor de werkgelegenheid.

Ik denk niet dat dit er ooit door zal komen. De partijen vrezen dat zo hun onbekwaamheid naar boven zal komen. Open VLD mag dan zeggen dat zij hun programma hebben uitgerekend. Maar wie kan zeggen dat het plaatje wel klopt? Daarom schrijf in de kieswet in dat iedere partij zijn programma moet laten uitrekenen door het Rekenhof en plaats de uitkomst van die berekening op een algemene website.

Hopelijk sta ik niet alleen met het standpunt dat in deze periode, voor de verkiezingen, geen enkele politicus betrouwbaar is en iederaan aan het vechten is voor z'n eigen jobke...

Luchtsteun of pure overlast?

Dat de Antwerpse lokale politie graag uitpakt met de sectie luchtsteun van de federale, weten we al lang. Dat die akkefietjes véél, heel véél geld kosten aan de Antwerpse belastingbetaler, weten we ook.

Oké, de Antwerpse officieren zeggen dat de dienst luchtsteun onontbeerlijk is bij bepaalde akties, en dat wil ik uit hoofde van mijn vroeger beroep graag geloven. Soms, en ik leg de nadruk op soms, is het nuttig om bepaalde grondacties vanuit de lucht te observeren en bij te sturen, maar ik vraag me af hoeveel acties de Antwerpse politie zo uitvoert op een week?

Gisterennamiddag was het weer zo ver. Prachtig terrasjesweer. Zalige stilte. Een stilte waarvan je denkt dat ze alleen kan verstoord worden door een zigeuner die komt schooien met een jengelende viool of door een bende jongeren op lawaaierige skateboards. Maar goed, beide mogelijk storende elementen kan je doen ophouden door er gewoon eens heel vies naar te kijken.

Maar wat je niet kan doen ophouden is dat lawaai van die storende politiehelicopter, die lawaaierig en veel te laag over de Antwerpse pleintjes komt cirkelen. En, indien dat éénmaal zou gebeuren kan een mens daar nog mee leven, maar die lawaaierige bromvlieg hangt tegenwoordig meer in de lucht boven Antwerpen dan boven de rest van België.

En weet je wat het ergste is? Geen enkele overlastambtenaar haalt het in zijn hoofd om dat ding een overlastboete uit te schrijven...

Grootheidswaanzin...

Nog twee weken gaan ze ons van alles beloven, die Antwerpse kandidaten. En waarschijnlijk zijn er ook een deel van de kandidaten die oprecht gaan proberen om die beloften waar te maken ook, want eerlijk is eerlijk, het is niet omdat Patrick Janssens zijn broek is gaan verslijten in Brussel dat de andere Antwerpse parlementairen dat ook gedaan hebben. In iedere partij zijn er Antwerpenaren die het op de parlementaire banken uitstekend gedaan hebben.

Gelukkig woont Karel de Gucht in Berlare en niet in Antwerpen, want anders waren we hier nog niet aan de "vroege patatten". Men zegt dat Antwerpenaren een dikke nek hebben, maar niemand, en dan bedoel ik ook niemand, kan zich meten met het nekformaat van De Gucht.

De Begijnenstraat zit overvol. Cellen van twee gevangenen worden nu bevolkt met vier stuks, het ACOD spreekt van gevangenisboten op de Schelde, Belgie moet cellen gaan huren in Nederland en het land staat op de rand van het failliet.

En dan gaat Kareltje doodleuk gaan beloven dat Belgie wel wat Guantanomo-gevangenen zal opvangen. Waarom niet? Zolang hij voor die mensen maar een optrekje voorziet in Berlare, voor mijn part in z'n achtertuin.

Van grootheidswaanzin gesproken. Of hoe een omhooggevallen advocaat van een boerendorp kan denken dat hij Obama himself is...

Janssens in 't Vlaams Parlement???

Op 7 juni mogen we met z'n allen richting stembus trekken om althans te denken dat we gaan bepalen wie ons in het Vlaamse en het Europese Parlement mogen vertegenwoordigen. Enfin, jullie toch, want op dat moment zit ik lekker op een Spaans strand met een Pina Colada en zal een vertrouweling hier mijn plicht vervullen.

Over de Europese verkiezingen wordt hier in Antwerpen, of ik zou mij moeten vergissen, weinig "spel" gemaakt. Buiten Davy Brocatus, die het homohuwelijk wil bepleiten in Straatsburg, heb ik de indruk dat weinige Antwerpse kandidaten daar veel propaganda rond maken.

Anders is het natuurlijk gesteld met de verkiezing van het Vlaams Parlement. Alle kandidaten, van welke partij, strekking of kleur ook, zijn het er over eens dat Antwerpen een sterke vertegenwoordiging nodig heeft om steun te krijgen voor dingen die in Antwerpen moeten gerealiseerd of afgewerkt worden. Vooral Patrick Janssens hamert daar op.

Maar... Tot nu zetelt hij zelf in het Vlaams Parlement en wat voert hij daar eigenlijk uit? Hij beschouwd het Vlaams Parlement schijnbaar als een lobbyplatform voor Antwerpen en voert daar voor de rest niet veel uit. Zelfs als het in de commissies over Antwerpen ging was hij vaak afwezig. Zelfs zijn fractieleider zegt over hem dat je in je fractie het best geen tien Patrick Janssens'en hebt.

Tijdens zijn mandaat stelde hij geen enkele actuele vraag, heeft geen enkele vraag om uitleg gesteld, geen enkele interpretatie, geen enkel voorstel van decreet, geen enkele tussenkomst in de commissie's en slechts zeven tussenkomsten bij vergaderingen. Enfin, een echt "werkbeest" dus.

Als het Vlaams Parlement zo belangrijk is voor Antwerpen, en dat geloof ik, dan weet ik alvast wie naar mijn stem kan fluiten. Iedereen moet tenslotte ook werken voor zijn loon, dat hoe dan ook, altijd lager zal zijn dan dat van Patje... die blijkbaar alleen naar Brussel rijdt om z'n broek te verslijten.

Schande, driewerf schande...

Iedere rechtgeaarde Antwerpenaar die over minstens vijf hersencellen beschikt én een beetje leeft in Antwerpen zal zich waarschijnlijk herinneren dat de jaarlijkse mosselfeesten vorig jaar vervangen werd door "Handwerpen". Een driedaags, gratis muziekfestival op de Grote Markt, wat een schot in de roos bleek te zijn. Een massa volk, een hoop ambiance, goede groepen, kortom, een festival dat "af" was en de potentie had om over een periode van pakweg 10 jaar uit te groeien naar een soort "Antwerpse feesten", naar analogie van de Gentse en de Lokerse feesten.

Achter "Handwerpen" stond en staat een superenthousiaste ploeg die wist en weet dat het organiseren van een gratis concert op zo'n grote schaal geen senicure is. Het kan bijvoorbeeld niet zonder een serieus budget, een budget dat moet gehaald worden uit grotere en kleinere sponsors, steun van de stad Antwerpen en klussen. Inderdaad, klussen. Want de crew van Handwerpen heeft een heel jaar haar best gedaan om catering te verzorgen op andere massa-evenementen om zo de nodige centen bij elkaar te krijgen.

Gisterenmorgen had ik een gesprek met de voorzitter van Handwerpen en vroeg ik hem naar de volgende data van "Handwerpen". Wat blijkt? Handwerpen gaat dit jaar niet door!!!!! Koken kost geld, en dat geld is er niet!! Dankzij de grotere sponsors beschikken ze weliswaar over de helft van het budget, maar het risico is te groot om te hopen op voldoende drankverkoop op het festival zelf.

Kleinere sponsors haakten af ten gevolge van de crisis, de beloofde stadssubsidies van vorig jaar staan nog niet op de rekening (nvdr: wij weten zelf hoe snel Antwerpen is als het op betalen aan komt), en de nieuwjaarsreceptie op de Grote Markt werd qua catering niet aan Handwerpen gegeven, maar aan een firma buiten de stad, van Rijkevorsel namelijk.

Dat snap ik nu niet van die debielen op 't Schoon Verdiep. Duizenden euro's per jaar geven ze uit aan kleinschalige, multiculturele festivals van niets, in het kader van "diversiteit", maar als er dan eens een festival is met groeipotentieel, dan gaat de kraan niet open. En dan maar lullen over de toeristische mogelijkheden van Antwerpen. Maar geloof me, die toeristen komen heus niet om wekelijks hier of daar in Antwerpen naar een Turkse of Marokkaanse bazar of theekransje te komen kijken.

Akkoord, iedere bevolkingsgroep en initiatief heeft recht op steun, maar als het van de Antwerpenaars zelf is, precies een beetje minder...

Goe bezig, Patrick Onderlijfje!!!! Misschien kan je voor de volgende nieuwjaarsreceptie op de Grote Markt de catering aan een firma in Burkina Faso geven, want die hebben ook steun nodig. En misschien kan je hen dan meteen vragen om zich definitief in Antwerpen te vestigen, dan kunnen ze U de volgende gemeenteverkiezingen hun stem geven, want ik vrees dat ge niet te veel op Antwerpse stemmen zult moeten rekenen, tenzij het "nieuwe Antwerpenaars" zijn.

Migranten? Geen probleem...

"Migranten zorgen niet voor problemen in samenleving"Het is een cliché dat migranten voor samenlevingsproblemen zorgen.Er is in Vlaanderen geen verband tussen het aandeel migranten in een gemeente en het maatschappelijk vertrouwen of de participatie in het verenigingsleven.

"Migranten hebben geen negatieve invloed op de kwaliteit van het samenleven". Dat blijkt uit een studie van de KU Leuven die vandaag wordt voorgesteld op de studiedag ’Sociale Staat van Vlaanderen’. De resultaten van het onderzoek spreken een eerder Amerikaans onderzoek tegen. Het cliché is bekend: de aanwezigheid van migranten zou zorgen voor diverse samenlevingsproblemen, zoals een stijging van de criminaliteit of een daling van het algemeen vertrouwen. Die stelling werd enkele jaren geleden ook bevestigd door een onderzoek onder leiding van de Amerikaanse top-politicoloog Robert Putnam.

Uit dat onderzoek bleek dat in meer diverse wijken het vertrouwen tussen de bewoners systematisch lager lag. Zowel blanke als zwarte burgers blijken de neiging te hebben om minder contacten te zoeken met hun buren als die een andere huidskleur hebben. Als een wijk te divers wordt, trekt iedereen zich terug in zijn eigen levenssfeer en gaat de kwaliteit van het samenleven er op achteruit, zo concludeerde Putnam. Het Amerikaanse onderzoek werd sindsdien veel geciteerd en de stelling dat diversiteit zorgt voor samenlevingsproblemen is gaandeweg een eigen leven gaan leiden. De Leuvense onderzoekers Tim Reeskens en Marc Hooghe hebben het Amerikaans onderzoek nu overgedaan in Vlaanderen. Uit de resultaten van het Vlaamse onderzoek blijkt dat de Amerikaanse conclusies niet geldig zijn in Vlaanderen. "Er is geen significant verband tussen de ethnisch-culturele diversiteit van een gemeente en het voorkomen van sociaal kapitaal", zo stellen de onderzoekers. Het vertrouwen en de participatie aan het verenigingsleven worden niet zozeer bepaald door de aanwezigheid van migranten als wel door individuele factoren zoals opleidingsniveau, inkomen, gezinssituatie, beroep en geloof.

Om te achterhalen waarom de resultaten van het Vlaamse onderzoek verschillen van de Amerikaanse resultaten, is volgens de onderzoekers extra studiewerk nodig. Maar Reeskens en Hooghe geven al een aantal mogelijke verklaringen. "In de VS leven blank en zwart vaak gewoon naast elkaar. Je hebt er steden die bijna 100 procent zwart zijn en steden die bijna 100 procent blank zijn. In West-Europa in het algemeen, en Vlaanderen in het bijzonder, is er minder sprake van ghetto-vorming. Ook in een zeer diverse wijk als Borgerhout wonen nog relatief veel autochtone Vlamingen, terwijl je omgekeerd relatief veel allochtonen hebt in kleinere steden als Lokeren of Zele".Wat volgens Reeskens en Hooghe ook een rol kan spelen is het Europese systeem van sociale zekerheid. "Minderheden in de VS hebben vaak te maken met een opeenstapeling van risicofactoren: armoede, gebrekkige gezondheidszorg, slechte behuizing, werkloosheid, criminaliteit, enzovoort., en uiteraard zorgt dat voor samenlevingsproblemen. Ook in Vlaanderen is er sprake van achteruitstelling bij ethnisch-culturele minderheden, maar de uitsluiting is veel minder sterk dan in de Amerikaanse samenleving", zo besluiten de Leuvense onderzoekers.

Deze studie lijkt mij zo onlogisch en vol vooroordelen dat ik mij zelfs geen twijfels maak over de waarheid over wie deze studie betaald heeft.. boze tongen beweren namelijk dat SP.a & Groen ! aan de basis zouden liggen van deze uitslag.. tenandere , met dergelijke studies kan men alles bewijzen... de vraag is enkel hoe objectief dat je met vragen en antwoorden omgaat , en aan wie je ze stelt..

De (on)macht van de media...

De berichtgeving over de komende verkiezingen worden in de media in het lang en het breed uitgesmeerd. Daarbij heeft men de indruk, dat sommige zgz kwaliteitskranten en vooral de VRT denken dat zij hun steentje kunnen bijdragen om die verkiezingen in de door hen gewenste richting te krijgen (denk maar aan "De Stemtest"). Ik heb daar steeds mijn twijfels bij gehad en was dan ook blij verrast, dat ik niet de enige ben die daar zo over denkt. In De Standaard van gisteren verscheen er nl een artikel aan de hand van twee onderzoekers aan de universiteit Antwerpen en eentje van Indigov, die bevestigen dat alle verkiezingsdrukte in de media weinig uithaalt.

Wie echt in de politiek geïnteresseerd is, leest er zoveel mogelijk over, maar laat er zich weinig door beïnvloeden. Dat gevoel hebben we feitelijk te danken aan onze nationale Tv-zender. Die heeft in de loop der tijden al zoveel leugens verteld, dat de doorsnee kijker er het zijne van denkt en blijft denken. Dat is al zo van toen de zender nog het NIR heette. Op de melodie, waarmee het journaal toen begon, zong men: "alle leugens van eind’ en ver, hoort men op het NIR"!

Trouwens, er is nog een ander bewijs, dat de invloed van de media op de kiesintenties van de mensen miniem is. Als het nl wél waar zou zijn, dan zou het Vlaams Belang, dat zo goed als doodgezwegen wordt in onze politiek-correcte media, geen stemmen mogen halen, dat terwijl die partij tussen de 15 en de 20% haalt.

De reden, waarom men denkt dat de media meetellen, is louter perceptie, om het met een hedendaags modewoord te zeggen. Het heeft te maken met het feit dat politici en politieke verslaggevers heel de tijd met elkaar in contact zijn. Politici blijken verslaafd te zijn aan de media. Gemiddeld leest elke Vlaamse politieker zo’n drie kranten per dag. Kwestie van meteen op de hoogte te zijn en even snel te kunnen reageren.

Als we de zaken zo bekijken, dan is het feitelijk zonde van de tijd en het geld dat bij heel dat politiek circus verloren gaat.

(Kleine) ondernemers voor het goede doel...

Voor de derde keer op rij zetten de handelaars van de Kammenstraat, verenigd in Kammenstraat United VZW, een nieuw fris evenement neer met NAKED09. We weten dat het niet evident is om een Fashion evenement te combineren met een goed doel zoals daklozenwerking. Maar de Kammenstraat is en blijft gekend voor het roeien tegen de stroom in. Zeker in tijden van crisis is het opnemen voor de zwakkeren een must. Als Kammenstraat United doen ze dit voor de derde keer, wat bewijst dat er een draagvlak is bij de ondernemers en ook bij hun klanten. We zijn dan ook blij om vast te stellen dat ook in deze economisch moeilijkere tijden leden van de Kammenstraat United inspanningen blijven doen om dit NAKED09 te ondersteunen. Vele ondernemers hebben kleding geschonken voor de NAKED shop waar deze kleding verkocht werd voor het goede doel. De klanten zijn ook nu weer massaal de NAKED shop gaan bezoeken om mooie koopjes te doen. Een rondvraag bij de klanten vorig jaar leerde ons dat zij met hun aankoop vooral het goede doel willen steunen.

Boven hun aankopen bij de handelaars doen zij dikwijls een extra aankoop voor dat goede doel. De ondernemers kleden ook de modellen die een belangrijke ondersteuning zijn voor NAKED09 en voor de inzameling van de fondsen. 350 jongeren hebben zich aangemeld voor de casting wat niet niets is en komen gratis lopen voor het goede doel. Chapeau hiervoor!!!

Heel wat kleine handelszaken deden mee. Een aantal grote ketens die zich ook bezighouden met maatschappelijk verantwoorde thema’s, zoals Levis, LeeCooper, enz… deden ook mee. We betreuren dat andere grotere zaken niet wilden meewerken aan dit evenement. Het blijkt dat het vooral de kleinere ketens en zaken zijn met een lokale inbedding die het meest geëngageerd zijn om initiatieven met een sociaal doel te steunen. Het zijn ook deze kleinere modewinkels die zorgen voor de diversiteit in het aanbod en daarenboven een grote maatschappelijke meerwaarde hebben. Zij zijn altijd de eersten om zich te engageren in lokale initiatieven en zich in te zetten voor sociale doeleinden. Het is daarom ook zeer belangrijk dat zij beschermd worden door de soldenwetgeving en de sperperiode. De sperperiode laat hen toe op te tornen tegen de grote internationale winkelbedrijven. Kleine winkels moeten hun man staan door kwaliteit en service en zouden zonder een degelijke soldenwetgeving en de sperperiode niet kunnen opboksen tegen grootbedrijven die het vooral van grote verkoopsvolumes moeten hebben. De handelaars zijn ook blij dat ze deze keer een sociaal evenement konden combineren met een ecologisch evenement.

Na twee jaar afwezigheid van het nationale evenement Met Belgerinkel naar de Winkel, en een niet aflatend lobbywerk van Unizo Antwerpen Stad is Met Belgerinkel naar de Winkel weer te gast in Antwerpen. Ze hebben mee nagedacht over het nieuwe concept en ze konden spreken van een frisse hippe start. Ook dank voor de creatieve toutch van Walter Van Beirendonck in dit volledig gerestyld evenement. Met Met Belgerinkel naar de Winkel en NAKED09 dragen de handelaars met een hart vandaag een steentje bij voor een betere wereld.

Laat veel handelaars in Antwerpen eens een voorbeeld nemen aan de in veel ogen “verloederde” Kammenstraat. Qua uitzicht misschien verloederd, maar levendig als nooit te voren en… met een hart van goud!

Allemaal aan één zeel....

Een Antwerpenaar is toch een raar beest. We hebben het hier dikwijls over gehad. Over het algemeen is solidariteit bij de Antwerpenaar ver te zoeken. Als de ene voor iets is, is de andere gegarandeerd tegen.

Maar... blijkbaar zijn er nog dingen die de Antwerpenaar kunnen binden, dingen waarbij ze allemaal aan één zeel trekken, zoals de geboorte van een olifantenjong in de Zoo.

Man, man, man, het prachtige initiatief van de Zoo om de geboorte live via internet uit te zenden en te tonen op groot scherm op het Mechelseplein is een enorm succes geworden. Heel Antwerpen heeft twee nachten wakker gelegen om het evenement te volgen, en... iedereen was het er over eens: FANTASTISCH!!!!!

Laat ons hopen dat ze qua openheid op het Schoon Verdiep het initiafief van de Zoo volgen, want dan wordt Antwerpen terug één, ondanks de nakende verkiezingen, ondanks de Lange Wapperbrug...

Hebzucht...

Op een dag tijd verliest een monument van een bank van hier een kwart van haar waarde. Omdat de mogelijkheid zou bestaan dat een aantal eerder als solide beleggingen beschouwde investeringen toch niet zo solvabel zouden zijn. Omdat de mogelijkheid zou bestaan dat de verzekering tegen dat waardeverlies op zijn beurt misschien niet zou kunnen betaald worden. En ook al is er op dit ogenblik nog geen reëel probleem, de vierdubbele 'zou' is al voldoende om de koers in vrije val te storten.

Het tekent nog maar eens de irrationaliteit waarmee beurskoersen bepaald worden. De beurs is totaal virtueel geworden, baseert zich op hoop en angst, niet langer op cijfers. Dat systeem is al jarenlang ongecontesteerd aan de gang, en zolang jaar na jaar rendementen werden uitgekeerd waar een bezitter van een spaarboekje alleen maar kan van dromen, maalde niemand daarom.

De tijd dringt om maatregelen te nemen tegen de 'besmettelijke hebzucht' in de financiële sector. Bankiers hervallen in ongewenst gedrag als politici en toezichthouders niet snel ingrijpen. Die waarschuwing komt niet van een wereldvreemde utopist, maar van de Nederlandse minister van Financiën Wouter Bos, die ons vakkundig een deel van de Fortisbank afsnoepte. Wanneer de beurs niet langer een instrument is om risicokapitaal te vergaren om op termijn economische groei te realiseren, maar een casino wordt waar ondoorzichtige beleggingsproducten bepalen wie de lotto wint, is er een fundamenteel probleem en dringt zich nieuwe regelgeving op. Bijvoorbeeld om zonder meer onnatuurlijke speculatieve winsten met belastingen af te romen, zodat de beurs zich opnieuw concentreert op de reële economie, en niet langer op pure speculatie. Wouter Bos opperde ook dat er een regeling nodig is om banken te kunnen onteigenen. Je kan niet slag om slinger steeds maar nieuwe kapitaalinjecties en staatswaarborgen vragen, en tegelijk helemaal onafhankelijk willen blijven, al was het maar om de baan en de persoonlijke inkomens van je bestuurders veilig te blijven stellen.

Wie beroep doet op de middelen van de gemeenschap, moet ook aanvaarden dat die gemeenschap zeggenschap krijgt in het beleid van de instelling. Al was het maar om te vermijden dat die zich binnenkort, opnieuw gedreven door hebzucht, opnieuw in speculatieve avonturen stort.

Nooit tevreden...

Al jaren klagen de buurtbewoners van het de Coninckplein over de overlast die veroorzaakt wordt door de alcohol- en drugverslaafde daklozen, die het plein, zoals nog andere pleinen in de stad, als het hunnen beschouwen en zich daar ook naar gedragen. Het zou niet de eerste keer zijn dat bewoners en/of toevallige passanten daar lastiggevallen of zelfs bestolen worden. Eén en ander heeft uiteraard te maken met de aanwezigheid van de “Free Clinic” in de onmiddellijke omgeving. Verslaafden gaan daar hun dosis afhalen en blijven dan de ganse dag en nacht op het plein hangen.

Jarenlang heeft de stad Antwerpen rond deze problematiek een soort van gedoogbeleid gevoerd, tot ergernis van de buurtbewoners en passanten. Als “kemel van de eeuw” heeft de stad dan ook nog op die plaats de nieuwe bibliotheek ingepland, met als logisch gevolg dat het bibliotheekbezoek daar zienderogen achteruit boert.

Maar… eindelijk heeft de stad maatregelen getroffen. Bij de gerichte politieacties Fortuna, Romeo en Minerva tegen drugdealen, druggerelateerde criminaliteit en drugsoverlast, die op dit ogenblik plaatsgrijpen op en rond het de Coninckplein, worden de “hangverslaafden” herhaaldelijk gecontroleerd en op straat gefouilleerd. Bijna dagelijks wordt er één drugdealer betrapt. Tijdens de acties werden er ondermeer al 303 gram heroïne, 270 gram marihuana, 152 gram hasj en 64 gram cocaïne in beslag genomen, samen met 2 auto’s, 54 gsm’s en 12.500 euro, wat er op wijst dat er op het de Coninckplein wel degelijk een groot probleem is.

Maar Antwerpen zou natuurlijk Antwerpen niet zijn mocht iedereen deze gerichte acties goedkeuren, want onder leiding van de directie van de “Free Clinic” is er al zwaar protest tegen deze acties. Zij noemen de “hangverslaafden” op het plein gewoon “straatbewoners” die het recht hebben daar hun ding te doen.

Natuurlijk, die directie, die straathoekwerkers, die zogenaamde verslaafdenverenigingen en –hulpverenigingen, die wonen niet op of in de nabijheid van het de Coninckplein. Ik stel voor dat het zootje, dat ze nu beschermen, eens een paar weken voor hun deur gaat bivakkeren. Ze zullen dan wel uit een ander vaatje tappen.

Of die hulpverleners ze dan nog “straatbewoners” zullen noemen, daar heb ik sterk mijn twijfels over…

De gulle weldoener...

Al maanden is Antwerpen aan het wachten op de geboorte van Baby K, maar het olifantenjong wil maar niet geboren worden. En eigenlijk... treuren ze daar in de Zoo volgens mij niet om. Want zeg nu zelf, geen enkel duur reklamebureau kan een betere publiciteitsstunt verzinnen dan die nakende geboorte. Hoe langer het duurt, hoe meer publiciteit, en als het dan één van deze uren toch gebeurd, dan start een nieuwe publiciteitscampagne en zal de massa met drommen naar de Zoo hollen om de baby te zien.

En ik gun de Zoo die publiciteit van harte, want ze verdient het. Laat ze maar wedstrijden organiseren, smsjes promoten, een groot scherm plaatsen en geboortekaartjes versturen. Laat ze dat wereldrecord felicitatiekaartjes halen. Het is en het blijft positieve reklame voor de Zoo en voor Antwerpen in het algemeen.

En dat hebben we nodig, want Antwerpen is méér dan verpauperde allochtonenwijken, méér dan de hoerenbuurt, méér dan onbewoonde en verkrotte woningen boven de winkels, méér dan...noem al het negatieve maar op.

Het enige wat ik niet versta in gans het verhaal is de sponsoring van de Post. Een parastataal bedrijf dat geen reklame nodig heeft, een bedrijf dat te pas en te onpas zijn tarieven verhoogd omdat ze zogenaamd niet "toekomen", een bedrijf dat via haar "georoutes" probeert om steeds meer werknemers aan de kant te zetten, net dat bedrijf gaat sponsoren.

En hoe? Reken alleen de postzegels op 4.800.000 kaartjes en dan spreken we over een bedrag van maar liefst 2.832.000 euro!!!

Dat zullen de postbodes die voor een armoezaaiersloontje de ziel uit hun lijf lopen, dag in, dag uit, graag horen...

De Oosterweelverbinding volgens de CD&V...

Help, ik kan mijn kind niet kwijt...

Gisteren verscheen in het Nieuwsblad een opmerkelijk artikel over kinderopvang in Antwerpen. Er zouden in Antwerpen (slechts) 25,7 kinderopvangplaatsen zijn per 100 kinderen, wat resulteert in een tekort van 3.300 opvangplaatsen. Daarmee zou Antwerpen het slechtst scoren in Vlaanderen.

Misschien ben ik verkeerd, maar wil dit zeggen dat in Antwerpen 25,7% van de vrouwen met kinderen buitenhuis werkt? Nu kan men mij veel wijsmaken, maar ik geloof nooit dat 1 op de 4 vrouwen met kinderen die nood aan opvang hebben gaan werken. En dan nog.
Dezelfde drukkingsgroepen die dit signaal lanceren propaganderen ook de mantelzorg. Ook daar zou een probleem zijn. Ik snap geen van beiden. Ik ben een “boerken van over ’t water”, zoals de Antwerpenaren zo graag zeggen, maar bij ons “over ’t water” werden de kinderen van werkende moeder opgevangen door de grootouders, en werden de grootouders die sukkelden opgevangen door hun kinderen. Een systeem dat “over ’t water” perfect schijnt te werken.

Is de Antwerpenaar dan niet zo sociaal als hij of zijzelf beweert? Kan het in Antwerpen niet meer dat grootouders op kinderen passen en kinderen op hun ouders wanneer er iets mis gaat? De Antwerpenaar heeft het zo niet op hun “bruine medebroeders”, maar ik vrees dat ze op dat vlak nog veel van die “bruine medebroeders” kunnen leren.

Maar ja, in een modern gezin wil men op de leeftijd van 25 jaar een eigen huis, twee auto’s, drie buitenlandse reizen per jaar, een dikke spaarboek, elk zijn carrière en kinderen. En dan maar klagen dat men zijn kinderen niet kwijt kan op een ander.

Ja, een mens moet keuzes maken in het leven, hé…

Homeless....

Omdat er gisterenavond, zoals gewoonlijk, niet veel soeps was op de televisie, kwam ik al zappend voor de eerste keer op "Homeless" terecht. Gilles De Bilde, ex-profvoetballer, occasioneel catwalkmodel en vader van drie, is in die uitzending voetbalcoatch van een ploeg Antwerpse daklozen en drugverslaafden. Niet zomaar een team, maar het team dat de Belgische driekleur moet verdedigen op de Homeless world cup, de wereldbeker voetbal voor daklozen.

Gilles stemde in en stapte daarmee in een van de grootste avonturen van zijn leven. Hij deelt een jaar lang lief en leed met zijn ploeg. Stap voor stap leert hij omgaan met een bont gezelschap van mensen, die ieder hun eigen verleden hebben.

Zo is er de kansarme Diana, Pedro - de godfather van het De Coninckplein, de rebelse Luca, het koppel Danny en Claudia... Stuk voor stuk mensen die proberen om via dit voetbaltoernooi hun levenspatroon te doorbreken en een beter leven op te bouwen.

Van die individuen probeert Gilles een team te maken.
Ik ken of kende Gilles alleen als een driftkikker die nooit bang geweest is om (letterlijk dan) "doorslaggevende argumenten" te gebruiken, dus wat ik zag verbaasde mij enorm. Hij slaagt er in om samen met een paar Antwerpse straathoekwerkers, zijn team discipline bij te brengen, hun drank- en drugprobleem onder controle te houden en krijgt zelfs sommigen aan het werk.

Het was absoluut niet nodig om er een TV-show van te maken, omdat je je als kijker toch een beetje voyeur voelt in die mensen hun leven, maar de resultaten... chapeau, zowel voor Gilles, het team als de begeleidende straathoekwerkers die waarschijnlijk nu, dankzij het programma, resultaat zien van hun weinig benijdenswaardige werk.

Dramatisch...

Het was een dramatisch weekend op de Antwerpse wegen. Krijg als ouder maar een politie-inspecteur aan de deur, 's morgens vroeg, die U op een stuntelige manier probeert te vertellen dat Uw kind overleden is of zwaargewond in het ziekenhuis ligt na een avondje stappen. Ik vrees dat die boodschap, hoe goed die politieman ook zijn best doet, nooit goed over te brengen is en ook niet direct overkomt.

Het is totaal tegen de natuur en gewoonweg verschrikkelijk dat een ouder zijn eigen kind moet begraven. Het zou ook niet mogen gebeuren. Het is natuurlijk gemakkelijk praten als het niet over Uw kind gaat, als ge zelf de pijn en het verlies niet voelt, want als buitenstaander wordt het tijd dat we eens zeer ernstig gaan nadenken over sommige dingen.

Pas op, de overheid doet haar best met gerichte alcohol- en drugcontroles, met preventie- en sensibiliseringscampagnes, maar... Wat hebben ze voor zin als:

• Gehaaide internetfirma's U tegen betaling gewoon een sms-je sturen om U te zeggen waar de controles staan.
• Een voorvechter als Luc Beaucourt het slechte voorbeeld geeft en zelf dronken gaat rijden.
• Een ex-rijkswachtofficier, ex-gezicht van "Kijk Uit" en parlementair verkeersdeskundige zoals Flor Coninckx zelf stomdronken achter het stuur kruipt.
• Een wielergod en voorbeeld voor de jeugd, zoals Tom Boonen gaat verklaren dat hij een drankprobleem heeft en daardoor cocaïne gaat gebruiken.
• Een groot gedeelte van zijn collega's en supporters dan bovendien nog gaan verklaren dat ze zijn "probleem" begrijpen.

Ga dat eens gaan vertellen tegen die ouders waar in het weekend een politieman aan de deur stond met dramatisch nieuws over hun kinderen. Spreek tegen die mensen eens over Luc Beaucourt, Flor Coninck en Tom Boonen.

Zullen zij die heerschappen hun (luxe-)probleem begrijpen? Ik vrees van niet...

Dommerikken in de horeca...

Ik had het deze week nog over de horeca én over het feit dat de horeca in Antwerpen een "boost" nodig heeft. Maar blijkbaar is een "boost" alleen niet voldoende, blijkbaar moet sommig horecapersoneel ook dringend uitgerust worden met "gezond verstand".

Gisterennamiddag waren wij op reportage op de Antwerpse Grote Markt, ter gelegenheid van het huwelijk van Helmut Lotti. Geen dagelijks nieuws, alhoewel, bij een derde huwelijk op die leeftijd, maar toch de moeite om er een krantenbericht over te maken en enkele foto's te schieten voor de webkrant. De mensen moeten tenslotte tot maandag wachten voor de reguliere kranten.

Wij waren dus niet op de Grote Markt als grote Helmut Lotti-fan, zoals de meesten daar, maar puur professioneel. Wij, en uiteraard nog andere media, hadden vorige week reeds kenbaar gemaakt dat Lotti na zijn huwelijk een "tournee generale" ging geven en dus alle aanwezigen op de Grote Markt ging trakteren. En zo geschiedde ook. Dat trakteren bestond uit gratis drank voor iedereen, getapt vanuit twee grote tapwagens van brouwerij De Koninck, en dit tussen 15 en 17 uur. Zeg nu zelf, een héél schoon gebaar.

Hoe dan ook, reeds om 13.30 uur was er zéér veel volk op de Grote Markt, veel meer dan normaal, die geen enkele blik van het bruidspaar wilden missen. Sommigen, maar dat was de minderheid, ook voor de gratis drank uiteraard. Kijk, zo'n massa volk, dat is een zegen voor de horeca op de Grote Markt, en dat was duidelijk te zien ook. Alle terrassen overvol.

Maar... toen we na het nemen van de foto's zelf een terrasje gingen opzoeken (ik ben namelijk geen De Koninck- maar een Westmalledrinker) was het eerste dat we hoorden van een vrouwelijke kelner: "Hoe is dat mogelijk, met zijn gratis drank maakt hij ons 'commerce' kapot."

Het was waarschijnlijk lang geleden dat de terrassen op de Grote Markt vol zaten en de tapkranen zo liepen, en dan denk ik: "Dom, achterlijk mens, nog nooit heeft hier zoveel volk gezeten en nu jaag je, met je ondoordachte, oerdomme uitspraak nog alle Lotti-fans van het terras van je baas weg."

Je ziet, een "boost" alleen is niet voldoende, je moet ook nog over personeel met verstand beschikken...

Bel me, schrijf me...niet!!!!

Bijna 300 columns hebben we nu geschreven, uiteraard de ene al wat beter dan de andere. Op sommige kregen we feedback van de lezers en op andere totaal niet. Niet dat we daar echt wakker van liggen, maar weet wel dat vele zaken die we hier (uiteraard serieus aangedikt) aangeklaagd of -gekaart hebben vrij vlug tot een oplossing hebben geleid. De stad Antwerpen gaat nu zelfs alle graffiti, zelfs bij particulieren, gratis verwijderen. Aan een herziening van het terrassenbeleid, ingedeeld per zone, wordt gewerkt en zo zijn er nog wel enkele kleine zaken.

Begin deze week schreef ik hier het verhaal van Ellen Dries. Ik liet haar haar verhaal doen, checkte één en ander van wat ze vertelde en maakte er een column van, vertelde het op de Grensverleggende Podcast én er kwam respons op. Op zich geen probleem, want het is nu net de bedoeling dat een discussie geopend wordt.

Maar... Het is wel de bedoeling dat de discussie gevoerd wordt hier op het internet, niet telefonisch, niet per mail. Wij zijn een kleine redactie en wat we gisteren meemaakten is onhoudbaar, onophoudelijk telefoon, onophoudelijk mails, dit kan dus niet!!!!

Gebruik dus aub de normale kanalen, enne... je moet goede redenen hebben om van mij excuses te ontvangen, ik laat me niet beledigen in m'n eigen, ongesubsidieerde krant en van een kwaliteitsloze krant worden er nooit meer dan vijf miljoen bladzijden gelezen.

Voila, het is er af. Morgen terug een "normale" column...

Voorhamme en cafebezoekers...

Vele duizenden Antwerpenaars hebben hun stamcafé, waar ze dagelijks de krant gaan lezen, hun babbeltje gaan doen en hun pint of koffie gaan drinken. Anderzijds heb je een kleiner, maar toch niet te onderschatten aantal Antwerpenaars die zweren bij hun vast restaurant, bistro of brasserie en maandelijks of wekelijks uit huis gaan eten. Reken daarbij nog de duizenden toeristen die Antwerpen ieder weekend overspoelen en je snapt onmiddellijk het belang van de horeca, en zeker van de goede horeca. Het is niet meer of niet minder dan een miljoenenbusiness én dus meer dan belangrijk voor de economie in een wereldstad als Antwerpen.

Hoe komt het dan dat in deze stad, waar de horeca van levensbelang is, één vijfde van de nieuwe cafe's en/of restaurants in Antwerpen het slechts twee jaar volhouden? Is dit een kwestie van verkeerd financieel management? Zijn de uitbaters slecht opgeleid of voorbereid voor hun taak van manager? Staan ze bij aanvang financieel niet sterk genoeg? Deugt het personeel niet?

Veel horecanten hebben het inderdaad steeds moeilijker om geschikt personeel te vinden om hun café of restaurant draaiende te houden. Dramatisch is het nog niet en taferelen waarbij de ober klanten liever ziet gaan dan komen, blijven gelukkig nog tot een minimum beperkt. Maar als Antwerpen de Vlaamse horecastad nummer één wil zijn en blijven, moet er iets gebeuren.

Goed personeel kan het verschil maken tussen een goeddraaiende zaak of op de fles gaan. Kijk naar u zelf. Niemand gaat een tweede keer naar een café of restaurant waar het personeel onvriendelijk is of waar de bediening te wensen overlaat. Ik denk dat daar een zware taak ligt voor de hotelscholen, die dringend de attitude van hun leerlingen moeten bijschaven.

Maar ook voor de stad zelf ligt er nog een veel grotere uitdaging te wachten. Maak eindelijk eens definitief werk van het terrassenbeleid! De Grote Markt is nu compleet verkeersvrij, dus, maak die markt gezellig met uitnodigende terrassen zonder dat de horeca dagelijks met schrik hoeven te lopen voor een overlastboete van 250 euro. Stel eens een "goede" horecamanager aan in 't stad en niet iemand die, zoals nu, nog nooit de binnenkant van een café gezien heeft. Het organiseren van een horecaforum, éénmaal per jaar heeft geen enkele zin, want een goede cafébaas staat achter zijn toog en zit niet op een forum op een locatie bijna buiten de stad. Neen, Schepen Voorhamme, kom eens uit Uw ivoren toren en ga zelf eens op cafe, ondervindt zelf wat de knooppunten zijn en praat met de cafébazen.

Pas dan kan U een goed beleid voeren en het zal U en ons véél minder kosten dan het organiseren van een horecaforum, want dat is geld in het water smijten. En nog iets... de Antwerpenaar zal heus niet méér op café gaan omdat U sommige gebouwen wilt "uitlichten", want dat is pure verspilling van energie...

De zwakke weggebruiker...

In een niet zo ver verleden waren in een stad als Antwerpen de voetganger en de fietser bijna doelwitten voor op hol geslagen automobilisten. Bijna nergens waren er voet- of fietspaden die die naam waardig waren en oversteekplaatsen waren een zeldzaamheid.

Ondertussen is er op gebied van infrastructuur voor de fietsers en voetgangers in Antwerpen al het één en het ander in positieve zin veranderd, alhoewel er nog héél veel kan verbeteren, maar... de wetgever heeft gezorgd voor een (zogenaamde) oplossing die geen geld kost, namelijk de term "zwakke weggebruiker".

Het heeft enkele jaren geduurd voor de fietser en de voetganger die term "echt" door hadden, maar nu weten ze het allemaal. Ze zijn er in geslaagd de term "zwakke weggebruiker" te interpreteren als vrijgeleide in het verkeer. Eender wat er ons overkomt, denken ze, wordt toch betaald door de tegenpartij, dus zullen ze zeker rekening met ons houden. En die gedachte spelen ze uit, eender waar en eender wanneer, zelfs als fietser tegenover voetganger en omgekeerd.

Enkele voorbeelden? Probeer in het weekend, wanneer het echt druk is, eens te flaneren in de Hoogstraat. Let wel, de Hoogstraat is voetgangerszone, maar... fietsers komen rinkelend als gekken door die straat gefietst, waarbij zelfs geen enkele moeite gedaan wordt om voetgangers te ontwijken. Durf er alstublieft geen opmerking over te maken, want U wordt uitgescholden voor het vuil van de straat.

Doe eens de test en steek als voetganger eens een kruispunt over, waar een zebrapad is én het verkeer geregeld wordt door verkeerslichten. Doe dan ook wat je geacht wordt te moeten doen en wacht om over te steken tot het licht voor U op groen staat. Wedden dat U daar alleen staat, dat iedereen oversteekt terwijl het licht voor de voetgangers op rood staat en dat U bekeken wordt als iemand van een andere planeet, of erger nog als iemand "van over 't water"?

Ga eens fietsen op de Meir en hou U aan de verkeersregels. Daarmee bedoel ik, rij rechts in Uw rijrichting. Levensgevaarlijk!!!!!!!!! Iedere andere fietser denkt dat hij in het Verenigd Koninkrijk is en rijdt gewoon links van de baan. Zwakke weggebruiker, begrijpt U?

De ultieme test? Rij eens met Uw auto over de Bolivarplaats en probeer daar normaal te rijden zonder één voetganger of fietser aan te rijden. Onmogelijk! De fietsers denken dat links rechts is en de voetgangers denken dat zebrapaden dienen als aanwijzing voor de zebra's die naar de Zoo willen.

En dan durft de fietsersbond te klagen dat het nieuw aangelegde fietspad op de Noorderlaan teveel kiezels bevat. Zelfs al was het een bovenlaag van glasscherven, niemand zou het merken, want de "zwakke weggebruiker" doet toch zijn goesting, verkeersreglement of niet. En mochten ze dan, puur toevallig, want de kans is klein, over hun gedrag aangesproken worden door een politie-inspecteur, zou de eerste reactie zijn: "Jan m'n kl...ten, zoudt je niet beter de dieven pakken of die Makakken naar huis sturen? Want dat durft ge niet, hé".

Het is toch zalig, hé, een zwakke weggebruiker te zijn...

Het begin van het einde...

Maandag heeft BAM de bouwaanvraag voor de Oosterweelverbinding ingediend, eind mei start het openbaar onderzoek en eind juni wordt het afgesloten. Daarna heeft het stadsbestuur vier maanden tijd om een advies aan de Vlaamse regering te formuleren. Dat moet dus uiterlijk eind oktober gebeuren. Ondertussen onderzoekt het studiebureau Arup/Sum in opdracht van het stadsbestuur zijn nieuwe ’vierde tracé’, een acht kilometer lange tunnel van Linkeroever naar Ekeren. Daarvan worden de resultaten begin juli verwacht. Mooi op tijd voor Janssens & co om er rekening mee te houden in hun advies aan de regering. Ook de derde betrokken partij, de actiegroepen, zitten mooi op schema. Vandaag openbaart Ademloos-voorzitter Wim van Hees zijn plannen voor de komende zomer en voor de herfst, die in het teken kan staan van het veelbesproken referendum. En precies over een week presenteren Ademloos en stRaten-generaal een avondvullend programma in zaal Horta.

Ademloos wil daar het fijn stof opnieuw op de agenda plaatsen, stRaten-generaal zal er een lans breken voor het vierde tracé. Tussen al deze grote momenten in de discussie door geven de partijen elkaar voortdurend prikken via de media. Enkele weken geleden verweet havenschepen Marc Van Peel (CD&V) de actievoerders een gebrek aan intellectuele eerlijkheid. Die kaatsten de bal terug en deden de prognose dat het BAM-tracé zal sneuvelen bij de onderhandelingen over de nieuwe Vlaamse regering. Daarop liet minister Dirk Van Mechelen (Open Vld) weten dat hij zonder dat BAM-tracé niet in die regering gaat zitten. En gisteren deed BAM-voorzitter Karel Vinck ook nog een duit in het zakje.

Het debat over de Oosterweelverbinding nadert stilaan het kookpunt, dat is duidelijk. De grootste valkuil in het hele verhaal is dat de nieuwe regering straks misschien een keuze maakt die vervolgens door de inwoners van Antwerpen - inclusief het stadsbestuur - wordt afgeschoten. Dan hebben we pas écht een Oosterweelknoop. Want waar begint en eindigt een discussie? Vroeger was hetgeen de baas zei wet, wat later vond de democratie de ingang, maar bleef de baas gelijk hebben, maar nu...zegt de baas iets, de democratie zorgt voor de algemene mening, de drukkingsgroepen zorgen voor heibel, en het gepeupel... wel die weet het niet meer.

Ademloos schaamteloos...

In een grootstad als Antwerpen zijn bepaalde dingen die men in een doorsnee dorp abnormaal, of minstens vreemd zou vinden, zeer normaal.

Hierbij heb ik het bijvoorbeeld over straatmuzikanten. De ene kan daadwerkelijk muziek maken en de andere doorgaans niet. Degene die dan muziek kan maken doet dat voor zijn plezier, hij speelt een paar deuntjes en gaat eens met zijn hoed rond. Zij die geen muziek kunnen maken, en dan heb ik het over voornamelijk de Oost-Europeanen en Noord-Afrikanen, kunnen zo op Uw systeem werken dat je al naar de hoed vraagt nog voor ze één noot gespeeld hebben.

Een tweede fenomeen zijn de echte schooiers. Sommigen omdat ze al dan niet tegen hun wil in een onuitzichtelijke situatie geraakt zijn, anderen om hun drank- en druggelag te betalen en nog anderen die gewoon met een mercedes afgezet worden en enkele uren later terug worden opgehaald.

Pas op, ik leef in een grootstad en met beide voornoemde fenomenen kan ik leven. Tenslotte geef je aan wie je wilt en iemand die graag muziek maakt, maar het absoluut niet kan, kunt ge nog altijd vriendelijk, doch dringend verzoeken uit uw buurt te blijven of hem de raad geven muziek te leren als hij of zij toch zo graag spelen. En een schooier die plots een Mc-Donaldbekertje onder Uw neus duwt kan je nog altijd eens vies en imponerend bekijken. Dat werkt over het algemeen, zeker als je zo breed bent als ik.

Maar... er is een derde, veel erger fenomeen opgedoken in de stad: De schooiende Lange Wapper-bemoeials. Daar waar vroeger de Ademloze bende van Van Hees mens en dier lastig vielen om handtekeningen te verzamelen voor hun referendum, hebben ze zich nu op de T-shirtverkoop gestort en duwen ze de mensen een spaarvarken onder de neus om hun "oorlogskas" te spekken. Nu verwacht die dubbelgedraaide hollander van mij dat ik zijn hobby ga betalen, daarbij wetende dat ik zijn hobby niet kan appeciëren.

Krijg de klere, man, sodemieter op, Ben je me een haartje betoeterd? Hartstikke gek ben je, oelewapper!

Antwerpen heeft dringend nood aan creatievelingen...

Vorige donderdag was ik te gast bij de “Grensverleggende Podcast”, een heerlijke podcastshow die op een satirische manier zowel de Belgen als de Nederlanders in hun blote kont zet, door de tegenstellingen tussen beide bevolkingsgroepen (dik) in de verf te zetten. (Te beluisteren op http://www.grensverleggendepodcast.com)

De “Grensverleggende Podcast” is een uit de hand gelopen hobby van een bedrijf dat in Antwerpen wel héél creatief bezig is, namelijk het Kunstlab Avelinks (educatief theater, multimediaproducties, enz…).

Antwerpen moet nog meer van dat soort creatievelingen naar de stad lokken en ze daar ook houden. Kunstenaars, ontwerpers en ander inspirerend volk. Het geeft de stad kleur, maar zorgt ook voor een enorme economische injectie. Creatieve economie, want zo heet dit fenomeen, was in 2006 goed voor een toegevoegde waarde van 547,8 miljoen euro. In Antwerpen alleen al. Dat is een toename van maar liefst 113% in vergelijking met 10 jaar geleden. Alles wijst erop dat het belang van creatieve economie in de toekomst alleen maar zal toenemen. In Antwerpen, maar ook in tientallen andere Europese steden. De concurrentie is moordend en wie op kop wil blijven rijden, zal flink moeten investeren. Antwerpen heeft wat dat betreft voorsprong op sommige andere steden. Alleen al de fameuze Antwerpse Zes hebben de jongste jaren voor een niet te betalen naamsbekendheid, economische return en toevloed van nieuw jong talent gezorgd. Maar daarop blijven teren volstaat niet. Gelukkig weten ook de Antwerpse politici dat.

In mei wordt er een nota ’creatieve economie’ aan de gemeenteraad gepresenteerd. Het moet een blauwdruk worden van hoe Antwerpen jonge talenten en creatieve hoogvliegers aan de stad kan binden. Ook het jonge gemeenteraadslid Seppe De Blust (sp.a) beseft al langer dat er muziek zit in dit soort van economie. Niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk. En de Open Vld stapte definitief mee in het verhaal van de creatieve economie. De liberalen willen dat de stad volop gaat voor jong talent. Onder meer door het openen van een creativiteitsloket. Het is geen gek idee, want mensen die met hun hoofd vol ideeën zitten, hebben doorgaans weinig op met praktische en administratieve beslommeringen. Zo’n loket moet dit noodzakelijk kwaad voor hen oplossen. Laten we hopen dat het niet bij loze woorden blijft en dat Antwerpen, ook na de verkiezingen, volop inzet op de creatieve economie.

Niet om de traditionele industrie te vervangen. Wel als toegevoegde waarde voor een stad die zichzelf zo graag als laboratorium van Vlaanderen presenteert en dat vaak ook is. Daarvoor is niet alleen geld nodig, maar ook een grote mate van openheid en tolerantie. Iets waar Antwerpenaars sterk in zijn, maar waarin ze soms ook hun kleinere kantjes laten zien.

Wij kiezen voor het eerste…

De Aantwaarpse flikken...

Eén van de hobby's van de echte Sinjoor is schimpen met of kafferen op de Antwerpse politie.

Wie zegt al eens niet: "Als je ze nodig hebt ziet ge ze niet, maar als het is om U te kl..ten...". Iemand wordt in overtreding genomen en de eerste reactie is: "Zoudt je niet beter de dieven en de moordenaars pakken?"

En vorige week? Bij de rellen na de voetbalmatch op het Kiel? Dezelfde commentaren: "De politie was te rap weg."

Maar... en dat meen ik, heb je ooit al eens écht stilgestaan bij de Antwerpse politie? Neen? Wel, verschillende korpschefs en hogere officieren komen in opspraak, uitgezonderd in Antwerpen. Overal is sprake van het "verdonkermanen" van processen-verbaal, uitgezonderd in Antwerpen. De interventietijd van de politie is de snelste van het ganse land.

Kijk gewoon naar de uitdaging van gisteren. Duizenden socialisten vieren de "dag van de arbeid" in Antwerpen. Iedereen weet dat na de optocht meer dan een stevige pint gedronken wordt en dat de meeste militanten die fier in de stoet lopen niet altijd de liefste of zachtzinnigste Antwerpenaren zijn. En na de optocht is er vertier op de Scheldekaaien, terwijl op diezelfde kaaien 5000 Vlaams Behangers een "familiedag" vieren.

Normaal is het risico op een gewelddadige konfrontatie groter dan bij een echte risicomatch bij eerste klassevoetbal, maar...er is geen enkel, maar dan ook geen enkel incident geweest. Als je dit bedenkt, zal je in de toekomst waarschijnlijk wel met andere ogen naar de "Aantwaarpse flikken" kijken. Ik zou niet graag aan zo'n opdracht beginnen. Chapeau, mannen!!

Ontwaakt, verworpenen der aarde...

Ontwaakt, verworpenen der aarde!
Ontwaakt, verdoemde in hongers sfeer!
Reedlijk willen stroomt over de aarde
En die stroom rijst al meer en meer.
Sterft, gij oude vormen en gedachten!
Slaafgeboornen,ontwaakt,ontwaakt!
De wereld steunt op nieuwe krachten,
Begeerte heeft ons aangeraakt!

1 mei: Feest van de Arbeid, feestdag voor de arbeiders, zeker in Antwerpen, al decennia lang een rood bastion. De fanfares gaan uit, allerhande (licht- en donker)rood gekleurde verenigingen en organisaties komen de straat op om fier te defileren voor de hoogwaardigheidsbekleders op de tribune op de Grote Markt, en luisteren nadien, eerst gelaten en later opgezweept naar de toespraken en de al dan niet te verwezenlijken beloften van de echte én de salonsocialisten die Antwerpen besturen.

Maar is er echt wel een reden voor de arbeiders om te feesten? Velen verloren het laatste jaar hun job of moesten zwaar inleveren, de vooruitzichten voor Opel Antwerpen en BASF zijn allesbehalve schitterend te noemen, vele havenarbeiders moeten 's morgens aan het "kot" afdruipen en andermaal een dag gaan stempelen, en de interimmarkt stuikt als een kaartenhuisje ineen. En de mandatarissen? Die zullen schitteren, een gouden toekomst voorspellen en verheerlijkt worden als Goden, want de meute zal applaudisseren, zeggen dat de mandatarissen het nog zo slecht niet gedaan hebben en overtuigd worden om op 7 juni op hun partij te stemmen. Een beetje zoals in de musical "Daens": geef de hongerige meute bier en worst en stel Uw eigen toekomst en mandaat in Vlaanderen en Europa veilig.

Zo gebeurt het vandaag in de socialistische familie en zo zal het op Rerum Novarum gebeuren voor de Christelijke familie. Het is nu eenmaal traditie en ik gun van harte ieder diertje z'n pleziertje.

Laat ondanks de recessie de socialisten vandaag vieren, plezier maken, de stad tonen dat ze "echte" socialisten zijn, zich bezuipen voor mijn part en voor één dag de realiteit vergeten, want voor sommigen is het maandag terug werkdag, maar voor velen spijtig genoeg niet.

Wie vandaag echter totaal niet in het plaatje past zijn de Vlaamse Behangers, die net de hoogdag van de socialisten én een rood bastion uitkiezen om hun "familiedag" (het kind moet een naam hebben) te organiseren op de Antwerpse kaaien, met het risico op een confrontatie tussen rood en extreem rechts. Toevallig? Ik moet er toch geen tekeningetje bij maken, zeker? Pure provocatie, maar ja... ze moeten iets doen om de misnoegden, ontevredenen en dommerikken aan zich te blijven binden en ze voor hun kar te blijven spannen, terwijl zijzelf op de bok van die kar de zweep hanteren op de rug van iedereen die niet in hun kraam past.

Maar kom... vandaag is rood troef