maandag 26 januari 2009

Lijkenpikkerij...

Als er iets is waar ik het “vliegend schijt” van krijg dan is het van lijkenpikkerij. Het nieuws wordt, begrijpelijkerwijze, overheerst door de dramatische gebeurtenissen in de kindercreche in Sint-Gillis-Dendermonde. Niettegenstaande de dader tot op heden geen enkele zinnige verklaring heeft afgelegd, staat de pers vol met gissingen, hypotheses, onzinnige intervieuws met mensen die het “gezien hebben van horen zeggen”, enz… .Tot hier toe allemaal begrijpelijk. Het waren hoe dan ook afschuwelijke feiten en er kan niet genoeg over gepraat worden. Iedereen verwerkt de feiten op zijn of haar manier. Sommigen door het van zich af te praten, anderen door te zwijgen, en sommigen… moeten tegen zichzelf en de pers beschermd worden.

Mijn ontbijt draaide echter in mijn maag toen ik vanmorgen “Wakker op zondag” zag op ATV. Jef Vermassen, een overigens zéér bekwame, maar nog meer mediageile strafpleiter, kwam daar doodleuk aankondigen dat de moeder van de in Antwerpen vermoorde Luna Drowart, meeleeft met de slachtoffers in Dendermonde, wat niet meer dan normaal en begrijpelijk is, en, en dat is minder begrijpelijk, dat ze “discreet” een brief gaat schrijven aan de getroffen ouders. Hoe kan je nu gvd “discreet” een brief schrijven als je het vooraf door je raadsman laat aankondigen in de media? Ofwel schrijf je zo’n brief vanuit je hart en is dat een zaak tussen U en de getroffen ouders, ofwel neem je deel aan een mediacircus en dan is er weinig “discreet” en “spontaan” aan.

Wat is de bedoeling van die aankondiging door haar raadsman? Pure domheid? Mediageilheid? Wil ze sympathiek overkomen nu blijkt dat het kindermeisje van Luna in het zwart werkte en geen recht heeft op de haar familie toegekende schadevergoeding? Waarom werkt een, in mijn ogen, sublieme advocaat mee aan zo een onsmakelijk gegeven?

Ik heb er maar één woord voor: lijkenpikkerij…

2 opmerkingen:

  1. Eén en ander is waarschijnlijk het gevolg van niet goed nadenken in deze emotioneel turbulente dagen na de steekpartij. Of het echt om lijkenpikkerij gaat, dat weet ik niet. En of het één verband houdt met het ander, weet ik ook niet.

    Misschien proef ik, net zoals bij mij, ook hier een beetje radeloosheid. De radeloosheid van het niet verder kunnen berichten over het hoe en waarom van die waanzinnige daad.

    Feit blijft inderdaad dat de media, en noem ze maar op, ze doen er allemaal aan mee, zich schuldig maken aan een hoop gezever over heel de zaak. We weten niets. Punt. En zolang die moordlustige snaak zijn mond niet opent, zullen we niets weten. Alleen dat er doden en gewonden zijn gevallen in een plaats waar we dat het minste zouden verwachten.

    Hoe zou het trouwens staan met Congo, Gaza en al die andere landen waar er nog steeds oorlogen woeden of pas gewoed hebben?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik kan Frans Vlinderman alleen maar gelijk geven. Wij weten niets. En toch worden alle kranten en mediakanalen overspoeld. Het andere leed in de wereld lijkt plots verdwenen van onze dierbare aardbodem die wij ook naar de kl*ten ...

    BeantwoordenVerwijderen