Gazastrook aan de Schelde...

Er is de laatste dagen veel geschreven over de betogingen in Antwerpen, triest hoogtepunt: de brandstichting in een brievenbus van een Joodse familie. Een daad die niemand kan goedkeuren. Tijd om alles eens op een rij te zetten en als Antwerpenaars eens goed na te denken welke richting we uitgaan. Hier en daar duikt de term islamfascisme op.

Dat de druk hoog is kan ik verstaan, maar dat je daarom je elfjarige snotboebbels de straat moet opsturen omdat je toch weet dat die er niet te erg voor gestraft worden is laf. Er kan niet genoeg straf gegeven worden en aan die kereltjes en aan hun (on)verantwoordelijke ouders. Diep in de buidel laten tasten voor de overlast en de schade. Ik zou niet met een gerust geweten thuis gekomen zijn toen ik hun leeftijd had. Om te beginnen een pakje rammel, daarna een preek en tenslotte huisarrest.

Ik ben een breeddenkend persoon, altijd geweest, maar toestanden zoals de laatste dagen doen me twijfelen over een aantal zaken. Snotneuzen die tijdens een opstootje opgepakt worden door de politie en die een paar uur later terug naar huis mogen zien we de volgende dag hetzelfde nog eens proberen overdoen… opvoeden, nog nooit van gehoord? Spijbelen, een stuk van een cultuur? Tot een gat in de nacht als 14 jarige rondhangen, nieuwe norm? Ik denk dat een maatschappelijk debat dringend aan de orde is, en dat “we” onze kinderen terug een opvoeding moeten meegeven, normen en waarden weet u wel?

Respect, eerbied voor gezag en voor elkander zou al zoveel goeds kunnen brengen in onze versomberde maatschappij. En ook dat alles zijn tijd en plaats heeft. Dat conflicten (die volgens mij niet hoeven) op de plaats moeten blijven waar ze ontstaan zijn, dat je mee moet met de wetten van het land waar je je bevind, scheiding van kerk en staat, niet enkel voor het katholiek geloof maar voor alle privézaken. Weten dat de politie zijn taak heeft om de orde te handhaven en dat je daarvoor respect moet tonen.

Eerbied voor privébezit, opgebouwd door hard te werken, een voorbeeld van wat je zelf kan worden in de toekomst. Ach, had ik niet beter pastoor geworden? Maak van Antwerpen geen klein Beiroet, het Sint Anneksstrand is geen Gazastrook , en de joodse juwelier in de Pelikaanstraat gaf geen bevel om de Palestijnse het leven zuur te maken of slechter nog hen het leven te ontnemen. Net zoals de islamieten in Antwerpen met raketten op de joodse nederzettingen hebben geschoten……. Ach samenleven kan zo mooi zijn, maar je moet willen. Als je niet wil heb je nog een keuze, en die moet je zelf maken.