zaterdag 5 juni 2010

De Jeanne d' Arc van het Vlaams Behang


Je kan het zo zot niet bedenken of ze proberen het om in het nieuws te komen. Alexandra, de zichzelf tot maagd verklaarde Vlaams Behang politica gaat een kruistocht (?!) houden tegen de pers die niet zijn best doet voor haar partij. Ze gaat op een blauwe maandag kranten verbranden op de Groenplaats. Het doet me een beetje denken aan de boekenverbranding in een bepaalde politieke toestand in Duitsland, en het verbieden van bepaalde lectuur in het Franse Orange. In deze stad waren de leden van het extreemrechtse Front National, de Franse tegenhanger van het VB aan de macht (partij van Le Pen).

AC maakt amok omdat de kranten niet de juiste berichtgeving uitbrengen. En volgens La Colen kan de pers niet overleven zonder overheidssteun. Nu maak ik daar de bedenking bij dat madam ook niet kan overleven zonder haar ‘inkomen’ uit de politiek. Volgens vrienden uit haar partij zou ze al jaren geen *kloten* meer doen maar wel telkens zorgen dat ze verkozen geraakt, kwestie van een eigen inkomen te behouden. Tijdens haar legislatuur naait ze en werkt in het huishouden zoals een vrome Vlaamse katholieke vrouw zou moeten doen. Met het enig verschil dat zij er een parlementaire wedde aan overhoud. En das in schril contrast met haar eventuele kiezers…

U stemt natuurlijk op wie u wil, maar kijk toch maar eens wat betreffende personen zoal hebben bewezen in het verleden. En of de voorstellen die ze doen ook haalbaar zijn. Ik weet op dit moment nog steeds niet op welke partij, laat staan op welke persoon ik ga stemmen. Ik hoop dat ze sujetten zoals AC trakteren op een stevige boete voor milieuverontreiniging. Voor de rest kan ik iedereen maar één goede raad geven: stuur alle verkiezingspropaganda terug naar de partijhoofdkwartieren zonder port op te kleven en zeker geen afzender op de enveloppe kleven. Laat de heren en dames die van uw geld gebruik maken ook maar eens betalen.

Trouwens, als ‘politiek’ zelfbedruipend zou zijn zouden er weinige politici overblijven. Ook de vetbetaalde partijen zouden minder hoog van de (publicitaire) toren blazen. Met eigen middelen zou het dus een pak minder zijn. Want we moeten eerlijk zijn. Wij als belastingbetalers worden met onze eigen centen (lees belastingsgeld) belogen door politici die op onze kosten redelijk rijk kunnen overleven. Alexandra Colen is daar weer eens het bewijs van. Niks doen tijdens de legislatuur maar met de verkiezingen wel (even) op de rechtse barricades kruipen. Alexandra: god zal u straffen!

Een bijdrage van Luc F.M. Jacquemyn
www.volksgazet .be

vrijdag 4 juni 2010

Overijverige overlastambtenaren...

Sinds enkele jaren werkt de stad Antwerpen met "overlastambtenaren".Infeite stadsambtenaren die na een korte opleiding bevoegd zijn om "kleine overtredingen die de andere burgers overlast bezorgen" vast te stellen, zodat de overtreders nadien kunnen gesanctioneerd worden met een "Gemeentelijke administratieve sanctie", zeg maar een boete die door de stad wordt geind en rechtstreeks naar de stadskas gaat. Als voorbeeld van zo'n kleine overlastovertreding geven wij het niet opruimen van hondenpoep wanneer uw hond op straat zijn behoefte doet.
Zoals in alle lagen van de bevolking heb je bij de Antwerpse overlastambtenaren natuurlijk luie, normale, ijverige en overijverige ambtenaren. Je hebt er, bij manier van spreken, dames en heren bij, die, van het moment dat ze hun dienstkaart ontvangen, zich ontpoppen tot een echte "agent Kriekemans" uit de strips van Suske en Wiske. Als voorbeeld hiervan een schrijven dat wij ontvingen van een inwoner uit Hoboken:
"Hoi Mr en Mvr,
Ik ben Marynissen Jean en woon 52j in Hoboken(Antwerpen).
Zou graag even mijn verhaal doen over het vuil in de straat.
Ik kreeg vandaag een aangetekend schrijven van de stad Antwerpen met BOETE van 30 eur om het te vroeg buiten zetten vuil.
Op 06/05/2010 stond mijn vuil om 13,30u netjes voor mijn deur daar ik het 's avonds niet kon buiten zetten omdat ik in Nederland was. Deze stonden zeker niet in de weg of hinderde ook niemand zoals ook op de foto's te zien is die door bevoegd persoon genomen zijn. Ze zouden aangebeld hebben maar niemand thuis, waarom dan geen verwittiging in bus steken!!!. Mijn vuil staat altijd netjes en ordelijk op zijn plaats zoals het hoort. Kuis het voetpad meermaals per jaar met hogedrukreiniger en zorg altijd dat voor zo weinig mogelijk onkruid tussen de dals. Wat niet kan gezegd worden van veel bewoners.
Heb zelfs al eens een brief gekregen van voorbeeldige bewoner omdat voetpad en bloembakken van de gemeente altijd net en persoonlijk onderhouden zijn. Daarom dit schrijven HOE NETTER IN ANTWERPEN HOE SLECHTER. Volgens mij zijn er dingen die veel meer prioriteit hebben dan mensen te straffen die het proper willen doen!!"
Het stadreglement zegt natuurlijk dat je je huisvuil slechts op straat mag zetten na 20.00 uur, maar... je hebt natuurlijk de letter en de geest van een reglement...

donderdag 3 juni 2010

Antwerpse studenten boos...

Afhankelijk van de leeftijd hebben de mensen een andere kijk op de dingen, zo ook op het studentenleven. De student zelf spendeert slechts een fractie van zijn of haar tijd aan studeren, terwijl de ouder, die zich krom werkt voor de studies van zoon- of dochterlief, veronderstelt dat zijn of haar student slechts een fractie van zijn/haar tijd besteedt aan ontspanning.
En laat ons eerlijk zijn, in onze studententijd hebben we ook ruim aandacht en tijd besteed aan "sociale contacten", of, om het met normale woorden te zeggen, aan uitgaan, vrouwen jagen en zuipen. Al moet ik zeggen dat ik mij nooit bezondigd heb aan het pissen in brievenbussen, het kapot schoppen van vuilniszakken en het plegen van vandalisme. En... in mijn tijd bestonden bewakingscamera's alleen in Amerikaanse televisieseries zoals Mannix en The Man from U.N.C.L.E.
Ik vraag me af wat de Antwerpse studenten vandaag bezielt. Ze zeggen het vertrouwen op in het Antwerpse stadsbestuur omdat deze laatste bewakingscamera's geplaatst heeft op de Ossenmarkt. Een maatregel die trouwens al maanden bij voorbaat was aangekondigd én het gevolg is van bepaalde wantoestanden op de Ossenmarkt. De heren en dames studenten voelen zich door de plaatsing van die camera's in hun kruis getast, geschonden in hun privacy. Alstublieft, hé zeg. Er hangen camera's op de Grote Markt, op de Meir, op het De Coninckplein, in alle grote en kleinere handelszaken in heel Antwerpen, maar ik voel mij zeker niet geviseerd. Maar ja, ik ga dan ook niet in de mensen hun brievenbus zeiken, ik schop geen vuilniszakken kapot en ik ga niet braken tegen andermans voordeur. Ik val geen andere mensen lastig, produceer geen nachtlawaai en wat ik meeneem uit een winkel betaal ik. Voor mijn part filmen ze mij dag en nacht en kijken ze zich stekeblind op de opgenomen beelden. Ik heb niets te verbergen.
Waarom maken de studenten dan zo'n heisa over de camera's op de Ossenmarkt? Hebben de toekomstige ingenieurs, bedrijfsleiders, dokters en politici misschien wel iets te verbergen? Anders maak je toch zo'n heisa niet?
En misschien zorgt Patrick Janssens er wel voor dat er vanaf nu meer gestudeerd dan gezopen wordt, zodat het aantal bissers en trissers spectaculair daalt, zodat de ouders van de studenten eens wat meer geld kunnen besteden aan hun eigen ontspanning inplaats van aan hun verwende joeng....

woensdag 2 juni 2010

De barometer staat op slecht weer...

De aanval die het Israëlisch leger maandagochtend uitvoerde op een scheepskonvooi met hulpgoederen voor Gaza, heeft ook de joodse gemeenschap van Antwerpen in rep en roer gezet. “Dit zal ook in deze stad de gemoederen weer verhitten”, zei de joodse journalist Michael Freilich mij. Op de website van zijn magazine Joods Actueel probeert hij begrip te oogsten voor de actie, tegen de tsunami van messcherpe internationale kritiek in.

Laten we hopen dat Freilich ongelijk krijgt en dat de Antwerpenaars van alle rassen en religies collectief het hoofd koel houden. Het heeft geen enkele zin om internationale conflicten in de stad te importeren. Antwerpen heeft een redelijk mooie staat van dienst als het gaat om vreedzaam samenleven. Laat nu vooral niemand zijn woede over deze nieuwe, diep tragische gebeurtenis afreageren op mensen die daarvoor geen verantwoordelijkheid dragen.

Ondertussen rouwde diezelfde joodse gemeenschap in Antwerpen de voorbije dagen om de diefstal van vijf of zes thorarollen uit de synagoge in de Oostenstraat, de grootste van het land. Ik gebruik met opzet het woord ’rouwde’, want voor de joden is zo’n thorarol evenveel waard als een mensenleven en als een rol niet meer geschikt is voor gebruik, wordt hij net als een mens begraven.

Waarom steelt iemand nu vijf thorarollen? Heel simpel: voor het geld. De perkamenten met de teksten van het Oud Testament zijn handgeschreven, er wordt één tot twee jaar aan gewerkt en dus zijn ze ongeveer anderhalf jaarsalaris waard. Sommige rollen hebben bovendien grote historische waarde. Er kan dus mooi losgeld voor worden geëist.

De diefstal van de thorarollen geeft aan dat de beveiliging van de synagoge blijkbaar niet zo goed is als je zou verwachten. Enkele dieven slaagden erin om in te breken, door te dringen tot de zogenaamde heilige ark en ongestoord weg te lopen met een vrij omvangrijke oogst. Dat geeft te denken. Want voor hetzelfde geld hadden de daders niet de intentie kunnen hebben om thorarollen te stelen, maar wel om bijvoorbeeld explosieven binnen te brengen. En dan had de sabbatviering kunnen uitdraaien op een vreselijk drama.

In het licht van de tragedie met het hulpkonvooi hoop ik dat de Antwerpse joden de komende dagen en weken nog voorzichtiger zijn dan anders. De barometer staat voor de zoveelste keer op onrustig weer.

dinsdag 1 juni 2010

Geen betutteling, maar goed beleid...


Twee Antwerpse cafés moesten de deuren sluiten omdat ze niet in orde zijn met de brandveiligheid. Vorig weekeinde werden een casino en een seksclub in de stationsbuurt verzegeld. De clubs zouden een loopje nemen met de sociale wetgeving en nog een aantal andere regels met de voeten treden. Er zijn tijden geweest dat uitbaters die het niet zo nauw namen met de regels daar ongestraft mee weg konden komen.

Maar dat is alweer een tijdje geleden. Antwerpen voert, zonder daar al te veel ruchtbaarheid aan te geven, strijd tegen allerlei schimmige vzw’s en andere openbare gelegenheden die de wet aan hun laars lappen.

En dat is toe te juichen. De afgelopen jaren werden zeshonderd Antwerpse cafés gecontroleerd op brandveiligheid. 381 waren niet in orde bij de eerste controle. Hoewel de meeste uitbaters hun café meteen in orde maakten, kwamen vijftig uitbaters pas in actie nadat ze een boete hadden gekregen. Vorig jaar heeft de stad Antwerpen drie cafés gesloten.

Die zijn ondertussen weer open. Nadat de cafés werden aangepast aan de normen voor brandveiligheid. Deze cijfers spreken voor zich. Blijkbaar hebben veel mensen eerst een controle en soms zelf een boete nodig voor ze in actie komen. Als dwang de enige manier blijkt te zijn om sommige mensen aan te zetten tot verantwoord ondernemen, kunnen we het stadsbestuur daarin alleen maar steunen. Want als het fout loopt, vallen er doden. U mag één keer raden naar wie men dan een beschuldigende vinger zal uitsteken. Precies ja, de overheid.

Vooral in moeilijke wijken zoals Antwerpen Noord en het Kiel zult u de bewoners niet horen klagen over dergelijke acties. Mede door dit soort van controles zijn er in die buurten tientallen vzw’s gesloten. Omdat ze niet in orde waren met de sociale wetgeving, overlast veroorzaakten of drugs verkochten. Dergelijke vzw’s verhogen het onveiligheidsgevoel bij buurtbewoners. En vaak niet onterecht. Want niemand zal ontkennen dat schimmige etablissementen schimmige mensen aantrekken.

De strenge controles van de stad Antwerpen lossen heus niet alle problemen op en er zullen altijd wel uitbaters van wat dan ook de dans ontspringen. Maar de boodschap is ondertussen wel duidelijk. De regels moeten worden nageleefd en wie dat niet doet, riskeert een boete of zelfs een sluiting. Dat heeft niets te maken met betutteling, het is goed beleid dat vruchten afwerpt.