J.L. "let the beast go" Dehaene heeft de Antwerpenaars dik bij hun kl...

We weten het allemaal, we worden er dagelijks met onze neus opgedrukt: ze zitten in een economische crisis, en nog geen kleintje ook. Een legertje werklozen dat dagelijks enkele honderden nieuwe rekruten recruteert, een begroting die rammelt aan alle kanten, onzekerheid over ons pensioen, banken op de rand van het failliet, enz...

De vorige regering, onder leiding (enfin, leiding) van geitenboer Leterme heeft enkele miljarden regeringsgeld gepompt in FORTIS en DEXIA. Nu zeg ik wel " de regering", dus "de staat", en wie is "de staat"? Inderdaad, wij. Wij zorgen ervoor dat de regering geld in het laadje heeft, enfin, we moeten er niets voor doen, ze "pakken" het zo wel, dus... wij betalen die miljarden aan FORTIS en DEXIA, miljarden die we waarschijnlijk nooit meer terug zien.

Maar pas op, DEXIA is ons dankbaar. Zo dankbaar zelfs dat ze achthonderd banen laten sneuvelen in België. Zo dankbaar dat ze dit jaar geen enkel divident uitbetalen. Misschien denk je nu, ach, ik werk niet bij DEXIA en ik heb er geen aandelen, dus het raakt mij niet. Vergis U echter niet. Wettelijk gezien participeren alle gemeenten in DEXIA via de (verplichte) gemeentelijke holdings. En Antwerpen, als grootste gemeente in België heeft daar een zéér belangrijk stuk in.

Omdat Antwerpen een spaarpotje had dat ze konden aanspreken, hebben we dit jaar normaal gezien een sluitende begroting, maar....die sluitende begroting rekent wel op de dividenten van DEXIA die er dit jaar dus niet zullen komen. Dat betekent dat er een gat in de Antwerpse begroting dreigt, en wie zal dat gat opvullen, denk je? Juist, wij, de gemeentebelastingbetaler in Antwerpen! De zaakvoerder, middenstander, bediende, arbeider, gepensioneerde, invalide, zieke, enz...

Zo zie je maar. Eerst betalen we voor een geitenboer en dan voor een stierentemmer. Twee tseven, maar enfin, dat speelt misschien geen rol, betalen zullen we...

Lang leve DEXIA, Lang leve Dehaene!!!!!!!

Antwerpenaren ongezonder dan de rest van Vlaanderen...

Een Antwerpse man wordt gemiddeld 76,4 jaar, een Antwerpse vrouw 81,2 jaar. Ze sterven dus twee jaar vroeger dan de doorsnee Vlaming. Vooral kansarmen en allochtonen halen de gezondheidsstatistieken naar beneden.

Het Antwerpse stadsbestuur en het OCMW verzamelden en analyseerden de cijfers met het oog op het uitbouwen van het Lokaal Gezondheidsbeleidsplan.Sommige statistieken zijn alarmerend. Zo telt de Scheldestad tot 10 procent meer sterfgevallen van pasgeboren baby's en geboorteafwijkingen. Vrouwen en mannen sterven er ook vaker dan gemiddeld aan psychische aandoeningen. Bij mannen en jongeren tussen 14 en 25 jaar vinden de dokters opvallend meer kankers terug. Over het algemeen is kanker vooral een probleem bij autochtonen, mogelijk omdat de allochtone bevolking in doorsnee veel jonger is.

Ook wat tuberculose betreft, is de Scheldestad er slechter aan toe dan de gemiddelde Vlaming. Deze grootstedelijke ziekte doet zich vooral voor in bepaalde wijken, met een erg gekleurd bevolkingsprofiel. Vooral de postzones 2060, 2000 en 2030 in het district Antwerpen en Borgerhout scoren gevoelig hoger.

Aids teistert Antwerpen erger dan de rest van Vlaanderen. Vooral bij homoseksuele mannen wordt meer HIV vastgesteld, en bij vrouwen uit Centraal-Afrika. Er bestaan geen correcte cijfers over HIV-besmettingen per wijk, maar de grootste risicogroepen wonen in Antwerpen-Noord, de Luchtbal, Borgerhout, Antwerpen-Centrum en het Kiel.Een derde van de CO-vergiftigingen gebeurt in Antwerpen: vijf jaar geleden deden zich 141 CO-ongevallen voor, met 419 slachtoffers, waarvan vijf met dodelijke afloop. Een aantal buurten kampt met milieuproblemen die invloed hebben op de volksgezondheid. Vooral Hoboken, Wilrijk en het Kiel scoren hoog met bodemverontreiniging.

De schepen van Volksgezondheid, Monica De Coninck (SP.A), is niet verrast. 'We moeten het probleem van de volksgezondheid ernstig nemen, maar laten we niet in paniek raken. Het gaat over gemiddelden. Je moet het buurt per buurt bekijken.' Vooral in de kansarme buurten is de gezondheid er belabberd aan toe. 'Kansarme mensen eten vaak ongezond omdat verse voeding duur is, ze bewegen minder en stellen een bezoek aan de dokter uit. Het is vooral daaraan dat we iets moeten doen', zegt De Coninck.

Een groot probleem is de medische terughoudendheid van allochtonen. De Coninck: 'Zorgwekkend zijn bijvoorbeeld de cijfers over kankerpreventie bij allochtonen. Allochtonen laten zich nauwelijks screenen op borstkanker, deels omdat het bij hen taboe is. We investeren daarvoor al in speciale acties, ook voor andere ziekten zoals screening op diabetes. Maar we moeten nog meer doen.' Daarvoor is er nu het Lokaal Gezondheidsplan, dat met honderd concrete acties de Antwerpenaar gezonder moet krijgen. Op het gebied van levensverwachting scoort trouwens de hele provincie slechter. Vrouwen worden er gemiddeld 82,7 jaar, terwijl het Vlaamse gemiddelde 83 is. Alleen Oost-Vlaamse vrouwen sterven even vroeg, Vlaams-Brabantse vrouwen (83,5 jaar) leven het langst. Voor mannen ligt de Vlaamse gemiddelde sterfleeftijd op 77,8. Daar doet de Antwerpse provincie het met 78 jaar iets beter.

Zwart of wit, want grijs bestaat niet...

Er is in Antwerpen weinig te beleven op nieuwsvlak, en dan gaat een mens al eens grasduinen op enkele fora die door Antwerpenaars op het internet zijn geplaatst. Men gaat al eens wat dieper in op uitspraken die bepaalde politici hebben gedaan en kijkt eens wat er over de stads- of provinciegrenzen gebeurt en welke impact dat heeft op Antwerpen.

Laten we beginnen met de fora. Daar bestaan blijkbaar maar twee kleuren: zwart en wit. Van enige grijsnuance is er geen sprake. Enkele voorbeelden?

De Joodse gemeenschap heeft twee populaire fora in Antwerpen: Joods Actueel en het Forum der Joodse organisaties. Beiden verkondigen een beetje dezelfde boodschap, zij het de ene wat genuanceerder dan de andere, maar toch... er is inderdaad slechts een wit-zwartkeuze: Ofwel ben je het eens met hun standpunt en hun berichtgeving, ofwel ben je een anitsemiet.

Langs Islamitische kant bezocht ik twee fora, die van VOEM en die van de AEL. Ook daar heb je weinig keuze. Of je geeft ze gelijk, of je bent een racist. Een tussenweg bestaat niet. Wanneer er na een betoging rellen uitbreken is dat onze schuld, want de jeugd loopt verloren, wordt racistisch behandeld, enz...

Dan heb je de fora van de typische drukkingsgroepen. Ook hier heb je maar twee keuzen:

• De Oosterweelverbinding komt er niet, of door Uw schuld gaan duizenden mensen sterven.


• Het stadspark, daar mag niet aan geraakt worden, of je bent een geschiedenisbarbaar.


• Erasmus- en Stuyvenbergziekenhuis moeten blijven, of "de arme mens" kan nergens meer terecht.

Zonder dat deze mensen het (misschien) niet beseffen zijn ze allemaal een beetje extremist. Er is zo een houding, en ik weet niet of dat typisch is voor Antwerpen, van "ikke en de rest kan stikke".

Bij onze politici is het geen haar beter. De ene sympathiseert met Israël, de andere gaat vooraan in een stoet van de Moslims lopen. Na de dramatische gebeurtenissen in Dendermonde stelt de CD&V zich vragen over de veiligheid van de kindercreches, iets waar ik in een vorig column al voor vreesde.

Gelukkig heeft iedereen recht op een eigen mening, maar... tussen zwart en wit zitten er een oneindig aantal grijsnuances, waar spijtig genoeg weinig of geen rekening mee gehouden wordt.

Enfin, 'k ben weer aan 't zagen zeker?

Ernstige journalistiek contra verkoopscijfers...

Wat is de rol van de media in de gruwelijke zaak in Dendermonde? Die vraag begint nu bij veel mensen op te komen. Ik begrijp dat de media zo snel mogelijk met informatie wil komen want dat verkoopt goed, maar gaan ze soms niet wat te snel?

Als ik zie dat sommige kranten met een ladder gaan foto’s nemen van het appartement van de dader, dan vraag ik mij af wat de nieuwswaarde daarvan is. Als ik een interview zie met een stagiaire van het kinderdagverblijf waar de feiten zich voordeden en de journalist opeens hoor vragen "was u bang?, dan vraag ik wat die journalist wou horen. Neen, ik was helemaal niet bang!? En als diezelfde stagiaire vraagt dat de pers haar niet meer zou lastigvallen, dan zegt dat genoeg over de manier waarop de media bezig zijn.

Ik heb de vrije nieuwsgaring altijd verdedigt en dat blijf ik ook doen, maar men moet niet overdrijven. Er zijn kranten die 18 bladzijden hebben gevuld over dit onderwerp, zelfs de kwaliteitskrant De Standaard, terwijl het gerecht nog niet eens uitleg heeft verschaft over de dader. Op Facebook is er zelfs een gek die er een pagina geopend heeft om de dader te steunen. Gelukkig is na enkele minuten die pagina verwijderd.

Moeten we echt altijd alles weten in dit soort zaken? Men mag van mij in het begin uitleggen hoe de man de feiten heeft gepleegd. Maar het volledige plaatje kan men volgens mij pas geven bij het proces. Dan worden alle bewijsstukken vrijgegeven.

Natuurlijk mogen mensen die hem gekend hebben van mij praten met de media of hier reageren zoals sommige op mijn “Woord van de redactie” gedaan hebben. Maar dat is dan hun eigen keuze. Maar iemand opbellen tot die persoon om van het gezaag af te zijn toch reageert, dat is erover volgens mij.

Iedereen vergeet door al die heisa bijna dat het hier om mensen gaat: de slachtoffers (jong en ouder), de nabestaanden, de dader, zijn ouders. Hoe je het draait of keert het zijn allemaal medemensen. Net als de kinderen die verleden maand in Gaza en Israël stierven, maar voor wie de pers toen veel minder aandacht had.

En ook ik ben voor een deel schuldig, ik ben ook voor een stuk op de kar gesprongen door meteen een column over de zaak te schrijven. Maar een columnist als ik gebruikt nu eenmaal nieuwsfeiten om zijn columns te schrijven. Maar ik ben geen foto’s gaan trekken van het appartement, heb geen familieleden of kennissen van de man zitten opbellen om hun mening te geven.
Het enige wat ik gedaan heb is mijn mening gegeven. Sommige denken dat ik soms emotieloos was, vergeet het maar, vanbinnen ben ik woedend om wat er gebeurd is, ik heb zelf lang in St-Gillis-Dendermonde gewoond en ken daar veel mensen, maar als ik over zulke zaken schrijf probeer (lees goed: probeer) ik over mijn meningen wat langer na te denken. Soms lukt dat, soms ook niet, dat bewijst dat ik ook maar een mens ben.

Ik denk dat de tijd van bezinning is aangebroken. Het is goed dat na de eerste emoties terug wat meer nagedacht wordt. Zelfs de dader zou dit volgens zijn advocaat begrepen hebben en mee willen werken aan het onderzoek. Goed zo, nu kunnen de nabestaanden tenminste misschien te weten komen waarom hij die laffe daad gepleegd heeft. En wij, de toeschouwers krijgen dan ook misschien echt informatie in plaats van speculatie.

't Is stil...

't Is abnormaal stil in 't stad. Er is weinig of niets te beleven en heel veel winkels en horecabedrijven genieten van een welverdiend jaarlijks verlof. Het is even wennen, want in een stad als Antwerpen is het eigenlijk toeristisch seizoen van pakweg Pasen tot Nieuwjaar, en gedurende dat seizoen is er altijd wel iets te beleven. Eigenlijk wel zalig, zo'n tweetal maanden dat men als Antwerpenaar rustig door de Hoogstraat kan kuieren en een babbeltje kan maken zonder de voetgangersstroom te stremmen. Heerlijk ook dat we nu altijd een vrij plaatsje vinden op een overdekt terras, alhoewel de horeca dat niet graag zal horen.

Twee maanden dat Antwerpen-centrum een metamorfose meemaakt van een toeristische metropool naar een gezellig stadsdorp. Twee maanden ook dat men niet de neiging heeft een T-shirt te dragen met de tekst: "Ik ben geen toerist, ik woon hier."

Spijtig genoeg profiteren ook mensen met minder goede bedoelingen van het feit dat de horeca wat later opent en wat vroeger sluit, want het aantal horeca-inbraken is de laatste week wel spectaculair gestegen, ondanks de acties van de lokale politie.

Zo zie je maar, wat voor de ene komkommertijd is, is dan weer voor de andere zwaar werken, zeker als je jezelf wilt verrijken met andermans eigendom...

Lijkenpikkerij...

Als er iets is waar ik het “vliegend schijt” van krijg dan is het van lijkenpikkerij. Het nieuws wordt, begrijpelijkerwijze, overheerst door de dramatische gebeurtenissen in de kindercreche in Sint-Gillis-Dendermonde. Niettegenstaande de dader tot op heden geen enkele zinnige verklaring heeft afgelegd, staat de pers vol met gissingen, hypotheses, onzinnige intervieuws met mensen die het “gezien hebben van horen zeggen”, enz… .Tot hier toe allemaal begrijpelijk. Het waren hoe dan ook afschuwelijke feiten en er kan niet genoeg over gepraat worden. Iedereen verwerkt de feiten op zijn of haar manier. Sommigen door het van zich af te praten, anderen door te zwijgen, en sommigen… moeten tegen zichzelf en de pers beschermd worden.

Mijn ontbijt draaide echter in mijn maag toen ik vanmorgen “Wakker op zondag” zag op ATV. Jef Vermassen, een overigens zéér bekwame, maar nog meer mediageile strafpleiter, kwam daar doodleuk aankondigen dat de moeder van de in Antwerpen vermoorde Luna Drowart, meeleeft met de slachtoffers in Dendermonde, wat niet meer dan normaal en begrijpelijk is, en, en dat is minder begrijpelijk, dat ze “discreet” een brief gaat schrijven aan de getroffen ouders. Hoe kan je nu gvd “discreet” een brief schrijven als je het vooraf door je raadsman laat aankondigen in de media? Ofwel schrijf je zo’n brief vanuit je hart en is dat een zaak tussen U en de getroffen ouders, ofwel neem je deel aan een mediacircus en dan is er weinig “discreet” en “spontaan” aan.

Wat is de bedoeling van die aankondiging door haar raadsman? Pure domheid? Mediageilheid? Wil ze sympathiek overkomen nu blijkt dat het kindermeisje van Luna in het zwart werkte en geen recht heeft op de haar familie toegekende schadevergoeding? Waarom werkt een, in mijn ogen, sublieme advocaat mee aan zo een onsmakelijk gegeven?

Ik heb er maar één woord voor: lijkenpikkerij…

Pas op voor overhaaste beslissingen...

Wat zich vrijdagochtend in St-Gillis-Dendermonde heeft afgespeeld is niet met woorden te vatten. Een laffe aanval op de zwaksten van de zwakken, moord op onschuldige kinderen die nog niet van het leven hebben geproefd. Zoiets mag nooit meer gebeuren in een beschaafde maatschappij.

Door sommige media wordt de gelijkenis van deze afschuwelijke gebeurtenis doorgetrokken naar de moordpartij van van Temsche in Antwerpen. Een gebeurtenis die nog vers in ons geheugen ligt. Bijna onmiddellijk na deze gebeurtenis heeft de stad Antwerpen haar verantwoordelijkheid genomen en direct de politiecodex aangepast in verband met de verkoop en de tentoonstelling van wapens. Ook de regering heeft toen haar verantwoordelijkheid genomen en de wapenwetgeving quasi onmiddellijk aangepast.

Ik hoop dat men dit in dit geval niet zal doen, overhaaste beslissingen nemen. Want samen met de kindercreches zijn ook de rust-en verpleegtehuizen, de ziekenhuizen en de kleuterscholen instellingen waar een doorgedraaide woesteling moord en vernieling kan zaaien onder de zwaksten in de maatschappij. Maar... laat ons nu aub niet beginnen met van deze instellingen gewapende burchten te maken, waar kinderen, zieken en ouderlingen opgesloten worden voor hun eigen veiligheid. Laat ons inderdaad de nodige voorzichtigheid hanteren, maar laat het aub niet zo ver komen dat niemand nog deze instellingen kan betreden zonder zeven gesloten deuren te passeren.

No war, give "Bollekes"...

De geplande betoging van het AEL morgen in Antwerpen gaat niet door. Logisch eigenlijk, want de oorlog in Gaza is beëindigd en de betoging was gepland als een protest tegen deze oorlog. Althans, de oorlog in de Gazastrook is gedaan, maar de projectie daarvan op Antwerpen blijkbaar nog niet. De AEL plant in Antwerpen verdere acties tegen wat zij noemen “het misdadige Zionisme” en één van die acties zou al vlak na het weekend plaatsgrijpen.

De AEL verwijt momenteel alles en iedereen in Antwerpen. Zo zijn ze nog steeds niet te spreken over de namen van de ordedienst die burgermeester Janssens op papier wilde, zijn ze niet te spreken over het repressief optreden van de politie toen amokmakers vandalisme begonnen te plegen, zijn ze niet te spreken over het feit dat er buiten wat een statische manifestatie moest zijn en twee kleine betogingen van VOEM niet meer protest is geweest tegen het geweld in de Gazastrook, enz, enz…

De oorlog duurt blijkbaar langer in Antwerpen dan in de Gazastrook zelf.

Aan de andere zijde, en dan spreek ik over de blog van “Joods Actueel” wordt nog steeds propagandistische en zelfs oorlogszuchtige praat verteld en wordt iedere kritiek die op de blog geplaatst wordt en niet in hun kraam past vakkundig verwijderd. Ook langs die zijde dus “Mijn kind, schoon kind”.

En dan duikt uit het Brusselse “Bert den Bleiter” op, Anciaux voor de vrienden, een afvallige Vlaams-Nationalist, die plots het licht gezien heeft en van bruin naar vurig rood kleurt. Nadat een controleur van de Lijn in Antwerpen een chauffeur van de bus haalde omdat hij een “Arafatsjaal” droeg, roept Bertje den Bleiter iedereen op om allemaal een “Arafatsjaal” te gaan dragen. We zouden dit moeten doen “uit solidariteit met elke onderdrukte, uit verbondenheid met iedereen die in gevaar is, voor degenen die elke dag hun leven riskeren.” Waar bemoeit die zich eigenlijk mee? Welke zaken heeft die kazakkendrager met de kledingsvoorschriften van de Lijn in Antwerpen? Komt die hier, in een al gespannen toestand tussen de verschillende gemeenschappen, nog wat olie op het vuur gieten?

Als hij dan toch “den sympatieken” wilt komen uithangen in Antwerpen, dat hij dan zwijgt over zaken waar hij geen verstand van heeft, maar hier gewoon een tourneé generale met Bollekes komt geven voor alle gemeenschappen, zonder sjaals, zonder hoofddoeken, zonder haat, zonder oorlogszuchtige praat, zonder onderscheid van huidskleur, afkomst of kapitaal. Dan zou Bertje den Bleiter een grote socialist zijn. Maar zolang hij dat niet doet….. dimmen, Bertje, en zeker over Aentwaerpe, verdoemse absjaar.

Politieke correctheid...

België is een rechtstaat. Dat betekent dat, of beter gezegd, zou moeten betekenen dat iedereen die van iets beschuldigd wordt, onschuldig is tot zijn of haar schuld daadwerkelijk bewezen is. Laat dit nu in theorie en op papier volledig juist zijn, maar de realiteit is wel lichtelijk anders. Nog voor er één enkele onderzoeksdaad is gesteld, wordt een zaak al breed uitgesmeerd in de pers en vormt de publieke opinie zich reeds een idee. Dat idee neigt over het algemeen naar het zonder meer geloven van de beschuldiging.

Zo werd gisteren in het lang en het breed uitgesmeerd dat Arthur Ceuppens, een adviseur van het kabinet van Schepen Van Campenhout, gratis zou wonen in een loft, die eigendom is van een vastgoedmakelaar.

Quasi onmiddellijk wordt dit gekoppeld aan belangenvermenging met zijn job als stedenbouwkundig adviseur, aan eventuele omkoping, enz… Enfin, de veroordeling is al uitgesproken, nog voor de feiten werden onderzocht. Trouwens, wat is gratis wonen? Indien men met een eigenaar afspreekt om van een open ruimte, op eigen kosten een bewoonbare, luxueuze loft te maken, en daarvoor 100.000,- euro investeert, noem ik dat geen gratis wonen meer. Deel dat bedrag maar eens door het aantal maanden op 18 jaar komt men uit op een maandelijks bedrag van 463,- euro. Reken daarbij al het werk, de meerwaarde aan de ruimte en je zit aan een weliswaar lage, maar toch aanvaardbare huurprijs. Niks gratis, of ben ik mis?

Trouwens, Ceuppens woont al langer op zijn adres op de Meir, dan dat hij kabinetsmedewerker is. Waar bemoeit Coveliers zich feitelijk mee? Is hij zo verbitterd dat hij wil afrekenen met zijn vroegere partijgenoten?

Wat is of was de bedoeling van Hugo Coveliers? Politieke correctheid? Ik heb er zwaar mijn twijfels over.

Men kan geen omelet bakken zonder eieren te breken...

Sinds de milleniumviering is de skyline van Londen grondig veranderd. Sinds het permanente reuzenrad daar staat zien de toeristische folders en foto's er heel anders uit. Het reuzenrad is dan ook één van de attracties van Londen geworden. Honderdduizenden bezoekers komen er op af en ondanks alle protest in het begin, is het rad een goudmijn voor de plaatselijke horeca en middenstand in het algemeen. Want toeristen betekent overnachten, eten en drinken, uitgaan, kortom geld op doen. En welke stad zou daar neen tegen zeggen.

Sinds de kerstperiode staat er in Antwerpen ook een reuzenrad, zij het tijdelijk, normaal tot 31 januari 2009. Maar... de eigenaar staat er niet afkerig tegen om, indien enigzins mogelijk, het rad permanent te laten staan op de Antwerpse kaaien. Deze week nog wil hij daar over onderhandelen met het Antwerpse stadbestuur.

Een slechte zaak? Ik denk het niet. Op de korte tijd dat het rad in Antwerpen staat heeft het meer dan 40.000 bezoekers ontvangen, waaronder een massa toeristen. En die toeristen, inderdaad, die overnachten, eten en drinken en doen geld op bij de plaatselijke middenstand. Het rad is van ver zichtbaar en vormt zo een aantrekkingspool, en... indien men het Steen een kindvriendelijke bestemming wil geven is een reuzenrad op die plaats een leuke bijkomstigheid. Rivier- en andere cruiseschepen die aanleggen aan de terminal zitten direct in feeststemming. Ook in de skyline zou het niet misstaan.

Aan de andere kant is Antwerpen natuurlijk oerconservatief. Kijk maar naar de actiegroepen tegen de heraanleg van het stadspark en tegen de geplande Oosterweelverbinding. Als het aan sommige mensen zou liggen, liepen we hier nog gekleed in dierenhuiden en leefden we nog van jacht en visvangst.

Ik vrees een beetje dat het met een eventueel vast reuzenrad op de kaaien dezelfde weg op gaat. Toen ik gisteren een visje uitwierp waren er onmiddellijk reactie's van de omwonenden in de aard van : "Dan laat ik het in brand steken", " Ik slijp het in stukken", "Ze kijken binnen in mijn living", "Ik heb last van het licht", enz..., terwijl simpele glasgordijnen het probleem kunnen oplossen.

Ik kan mij voorstellen dat er bij de bouw van de Kennedytunnel ook bezwaren waren, zoals die er zullen geweest zijn bij de demping van de Zuiderdokken, de heraanleg van de Leien, de bouw van het Vlinderpaleis, enz...

Maar het is nu eenmaal zo dat men geen omelet kan bakken zonder eieren te breken...

Schoenmaker, blijf bij je leest...

Gaston Berghmans, acteur, komiek, bekende Antwerpenaar en A-Ambassadeur is zwaar ontgoocheld over wat voor hem een afscheidsfilm moest worden: “Christmas in Paris”. Op zes weken tijd waren er in Kinepolis slechts 25.600 bezoekers voor deze film.

Ik heb Gaston zowel tijdens de opnamen als nadien, bij de promotie van de film, niets anders dan goeds horen vertellen over de film. Het was een “meesterstuk”, een waardig afscheid van zijn carrière. Hij verkondigde dat hij er een prachtige rol in had, dat alles paste als een puzzel.

Nu, wanneer blijkt dat de film toch niet het verhoopte succes heeft, wil Gaston met regisseur Hans Royaards niets meer te maken hebben. Nu zou de rol van Gaston kant noch wal raken. Het geheel zou niet kloppen.

Dat zijn nu zaken die mijn simpele ziel niet kunnen bevatten. Eerst was het “de van het” en nu is er niets goed meer aan, of hoe een mens op enkele maanden tijd “z’n kar kan draaien”. Ik heb Gaston altijd goed kunnen pruimen. Als komiek is hij onnavolgbaar. Zijn capriolen met Leo Martin waren gewoon subliem, prachtig. Een gouden duo. Ook na de dood van Leo heeft Gaston nog goed verteerbare scenes gespeeld, maar… het spijt me, Gaston, als acteur kan ik U niet pruimen. Zelfs de “Gaston & Leo-films” waren er net iets over, tenzij voor parochiezaal-uitvoeringen.

Gaston, goede vriend, U bent een sublieme komiek, die weinigen kunnen nadoen, maar blijf aub van de films af.

Schoenmaker, blijf bij uw leest… of in Uw geval, Gaston blijf de clown uithangen, maar een ernstige rol is aan u niet besteed. Beloof aub om niet zo ver te gaan als Bobbejaan Schoepen, La Esterella en Yvonneke Verbeeck, want die zijn nu nog slechts een schaduw van zichzelf. Durf in de spiegel te kijken en neem waardig afscheid. U bent en blijft een grote, zo niet de grootste Antwerpenaar. Welke film er ook flopt, Joske Vermeulen zullen we nooit vergeten, want dat doet NIEMAND U na.

Eerst denkdenk en dan blabla...

Mieke Vogels heeft een slag gekregen van het uitroepteken dat achter Groen! staat. We hebben van Vogels al meer belachelijke uitspraken gehoord en/of belachelijke campagnes gezien, zoals eerst blabla en dan boemboem, maar… nu spant ze de kroon.

Vogels wil al het geld dat nu naar de uitbouw van onze havens gaat, investeren in zogenaamde groene economie. ‘Met het geld voor het Antwerpse Deurganckdok zou je jaarlijks 100.000 woningen kunnen renoveren en isoleren. Goed voor de bouwsector én de portefeuille van bewoners.” Aldus groen Mieke.

Wat groen Mieke niet snapt is dat België een invoerland is en daardoor veel nood heeft aan transport. Wegen, havens en luchthavens spelen hierin een cruciale rol. Wat is haar bedoeling? Stoppen met de expantie van de Antwerpse haven en de duizenden jobs in de streek op de helling plaatsen? Alle vervoer dat nu via het water gaat vervangen door vervoer op de weg? Was groen Mieke dan niet tegen het fijn stof? Was zij geen grote tegenstander van de Oosterweelverbinding? Wil ze de schepen laten aanleggen in concurrerende havens zoals Rotterdam en Frankfurt en alles per vrachtwagen naar onze contreien laten vervoeren?

Ik heb een nieuwe campagne voor groen Mieke: Eerst denkdenk en dan blabla…

Volksverlakkerij...

Eender wat er in Antwerpen gebeurd of voorgesteld wordt, met een inwonersaantal van een half miljoen mensen, zullen er altijd voor- en tegenstanders zijn, én mensen die aan de zijlijn blijven staan. Er wordt een voorstel gedaan om het stadspark te hernieuwen, en lap, nog voor het in de pers verschijnt is er al een actiegroep die tegen is. Het is oorlog in de Gazastrook en nog nooit is het zo druk geweest op de blogs van zowel AEL als Joods Actueel. Groen! spreekt zich uit voor Palestina en (sommige) Open VLD-mandatarissen kiezen de kant van Israel. Men spreekt de wens uit een nieuw ultramodern ziekenhuis te bouwen in Antwerpen-Noord, en, inderdaad, alweer een actiegroep.

Allen met hun eigen activisten, militanten en, uiteraard, website. Op geen enkele van deze sites vindt je objectieve informatie, want iedereen legt zijn zaak natuurlijk in z'n eigen voordeel uit.

Eén van de koplopers van al die actiegroepen is "Ademloos". Ze proberen minstens 50.000 handtekeningen te verzamelen om alzo een volksraadpleging over de Oosterweelverbinding af te dwingen. Niets aan de hand, zou je zeggen, België is een democratisch land, er is (gelukkig) vrije meningsuiting. Alhoewel, niets aan de hand? Die volksraadpleging is een middel voor hen, maar zeker geen doel. Het doel is de bouw van de Oosterweelverbinding tot elke prijs te verhinderen. Ook op dat punt is België een democratisch land en... juist.

Waar ik mij mateloos aan erger en soms ook kwaad kan in maken is de manier waarop. Aangezien de redactie op de Steenhouwersvest is en ik regelmatig de Hoogstraat passeer voel ik mij bijna een slachtoffer van "stalking". Terhoogte van het kleuterpoppentheater "'t Bengeltje" staat regelmatig een activiste van "Ademloos". Minstens vijf maal per maand wordt ik aangesproken door een Nederlandse dame van middelbare leeftijd (blijkbaar hebben de Nederlanders reeds last van een Oosterweelverbinding die nog niet bestaat).

Met een Nederlandse kopstem gaat het dan zo: "Mijnheer, U bent toch ook tegen die lelijke brug die ze hier boven de stad gaan bouwen? Als U in Antwerpen woont kan U onze petitie tekenen. Woont U niet in Antwerpen? Geen probleem, hoor, dan geeft U maar een adres op in Antwerpen. Niemand die daar om maalt."

Wel, mevrouw, ik "maal" daar wel om. Ik wil niet aangesproken worden door een Nederlandse die mij vertelt wat er met mijn stad moet gebeuren. Ik wil niet aangezet worden tot schriftvervalsing. Ik heb met U en gans Uw actie geen "reet" te maken.

En ik hoop van harte dat later de stemmentellers er ook om "malen" en perfect nakijken wat echt en wat vals is. Want wat U doet mevrouw, noemen wij in Antwerpen gewoon "crimineel". Ik weet niet welke term ze daar over de Moerdijk voor gebruiken...maar ik raad U aan Uw praktijken daar verder te zetten.

Fairtrade in Antwerpen: Eerlijke of ideologische handel...?

Oxfam-Wereldwinkels, Vredeseilanden, Max Havelaar en 11.11.11. voeren nu reeds enkele jaren een campagne om lokale besturen aan te zetten tot het gebruik van “fairtrade producten”.

Steden en gemeenten kunnen hierbij de titel van “fairtrade gemeente” verwerven als voldaan is aan een aantal criteria. Zo moet het lokale bestuur koffie, en nog minstens één ander product gecertificeerd door Max Havelaar, aankopen voor vergaderingen, op kantoor en in de cafetaria’s.

De gemeente moet het bewustzijn rond “fairtrade” op regelmatige basis promoten via haar communicatiekanalen. De lokale winkels en horeca moeten minstens twee “fairtrade producten” serveren en hierover duidelijk communiceren. Er moeten strategieën worden ontwikkeld om het bereiken van “fairtrade-doelstellingen” langer in het nieuws te houden en jaarlijks moet er een initiatief worden genomen om de consumptie van de als “fairtrade” bestempelde producten, te promoten. Tot slot moet er op het grondgebied van de gemeente een “fairtrade” trekkersgroep actief zijn.

Zo’n 62 Vlaamse gemeenten waaronder de Stad Antwerpen, zijn momenteel in het bezit van de titel “fairtrade gemeente” en voldoen dus aan de strenge criteria van de verdelers van de “fairtrade producten”. De Stad Antwerpen en bij uitbreiding haar districten doen dan ook tal van inspanningen om deze titel te behouden. Zo schenkt de Stad Antwerpen nog slechts koffie, thee, fruitsap en wijnen die zijn gecertificeerd door Max Havelaar, op geregelde momenten worden er kleine en grote promotieacties op touw gezet, het stedelijk communicatieblad Den Antwerpenaar wordt ingezet om “fairtrade” te promoten etc.

Op marketingvlak kan de campagne dan ook een succes worden genoemd. Dit succes is te verklaren door het efficiënt uitbuiten van een ideologisch aangepraat schuldgevoel. Namelijk het verkocht krijgen dat de marktprijs niet eerlijk tot stand kan komen, en wij als slechte westerlingen dus arme boeren in de derde wereld zouden uitbuiten. Nu indien een individu zich hierdoor aangesproken voelt en bereid is duurdere prijzen te betalen aan de verdelers van dergelijke producten dan is dit een vrije individuele keuze. Wanneer echter overheden belastingsgelden gaan gebruiken om dergelijke producten te kopen en te promoten dan dienen we na te gaan of de beweringen van de verdelers van zogenaamde eerlijke producten wel kloppen.

De kernstelling van heel het “fairtrade” gebeuren is, zoals hierboven reeds vermeld, de bewering dat de marktprijs van bepaalde producten niet eerlijk is en dat de prijs die door “fairtrade” organisaties wordt vooropgesteld, wel eerlijk is. We dienen dan ook de logica achter het tot stand komen van deze eerlijke prijs te onderzoeken. Als we als voorbeeld de koffieprijs nemen en deze is bijvoorbeeld 1,30€ per pond dan zeggen “fairtrade” organisaties dat de eerlijke prijs 1,35€ is. Stel u voor dat de marktprijs stijgt tot 1,35€ dan is de prijs die door Max Havelaar is vastgesteld opeens oneerlijk en moet hij worden verhoogd. Dus wanneer de markt bereid is een prijs te betalen dan is die per definitie oneerlijk, ook al werd deze prijs daarvoor wel als eerlijk beschouwd.Nu de marktprijs kan ook dalen. Als de marktprijs onder een bepaald niveau daalt dan dient er volgens de “fairtrade” organisaties een minimumprijs in werking te treden. Het criterium hiervoor zou de productiekost van de producent zijn. Dan is dus de marktprijs + een toeslag niet meer de eerlijke prijs, maar wel de productiekost. Een economische logica is hier niet in te vinden. Wat we wel kunnen vaststellen is dat er een ideologische logica aanwezig is, namelijk dat de marktprijs oneerlijk is en dus moet worden gecorrigeerd.

Is het corrigeren van de markt geen uitgangspunt van de partij van de Antwerpse burgemeester? Wordt hier dan ook niet een ideologie gepromoot i.p.v. uiting gegeven aan de bezorgdheid voor het lot van mensen in de derde wereld?

Het Britse Adam Smith institute toont alvast in haar rapport unfair trade aan dat heel het “fairtrade” gebeuren meer kwaad doet dan goed. Zo biedt “fairtrade” slechts een beperkt aantal derde wereld boeren een hogere prijs. Deze hogere prijs gaat ten koste van de overgrote meerderheid van de boeren die niet kunnen voldoen aan de vereisten van de fairtrade certificatie en dus in de kou blijven staan. Daarnaast hindert “fairtrade” de economische ontwikkeling aangezien het niet-competitieve landbouwmethodes beloont, waardoor toekomstige generaties de kans wordt ontzegt op een beter leven.

Het hele gebeuren van de “fairtrade gemeenten” lijkt dan ook meer gericht te zijn op het verkocht krijgen van een ideologisch ingegeven verwerpen van de vrije markt, en niet door een fundamentele bezorgdheid met het lot van de mensen in de derde wereld.

Provincies of stedelijke kernen...?

Nadat Voka-Brugge (de vroegere Kamer van Koophandel) had voorgesteld om een aantal West- Vlaamse gemeenten te laten samensmelten, pleitte federaal minister van Ondernemen en Vereenvoudigen Vincent Van Quickenborne (Open Vld) voor een interne staatshervorming voor heel Vlaanderen. Quick gelooft in een hervorming met als resultaat 25 stedelijke kernen, waarbij de provincies worden afgeschaft.

Wat houdt deze formule in? Om het eenvoudig te houden: je clustert een aantal gemeenten rond de centrumsteden, en vervolgens hevel je een groot aantal bevoegdheden over van provincie en arrondissement naar het nieuwe lokale niveau. In Frankrijk is dat bijvoorbeeld gebeurd met ruim tachtig gemeenten rond de noordelijke steden Lille, Roubaix en Tourcoing. Het heeft de ooit zo verpauperde streek geen windeieren gelegd. Ook voor de Antwerpse regio is het stadsgewest een prima idee.

In zo’n formule zouden de stad en de gemeenten van de rand beter samenwerken en dus meer slagkracht ontwikkelen op het gebied van - onder meer - mobiliteit, verkeersveiligheid, sociaal beleid, cultuur en infrastructuur. Er zou ook een meer rechtvaardige verdeling komen van de lusten en de lasten van de stad. Kleine gemeenten worden professioneler bestuurd, omdat ze kunnen gebruikmaken van het technische en intellectuele kapitaal van de grotere zussen in het bestuursverband. En aangezien de hogere overheden een deel van hun macht afstaan, worden veel meer beslissingen dichter bij huis genomen, wat het gevoel vermindert dat “alles toch boven onze hoofden in Brussel wordt bedisseld”.

Doen dus? Ja, maar helaas is het stadsgewest vooral populair in de steden en bij de partijen die daar sterk staan, zoals sp.a en Open Vld. De Antwerpse burgemeester Patrick Janssens is voorstander, net als zijn voorganger Bob Cools. Maar op het platteland leeft veeleer de angst dat de gemeenten zo worden bezet door de grote steden, en de burgemeesters voelen daar weinig voor. Dat geldt voor het merendeel van de vele CD&V-burgemeesters, maar ook een liberaal als Dirk Van Mechelen blijft liever alleen de dienst uitmaken in zijn gemeente Kapellen in plaats van bepaalde bevoegdheden te moeten delen met Patrick Janssens en andere confraters. Ook de provinciebesturen springen om begrijpelijke redenen geen gat in de lucht bij het vooruitzicht dat ze worden afgeschaft.

De Vereniging van Vlaamse Provincies (VVP) heeft aan minister Van Quickenborne laten weten dat ze zo’n ’Vlaamse staatshervorming’ zeker nodig vindt, maar de VVP spreekt over een overheveling van bevoegdheden naar de provinciale en lokale niveaus. Met andere woorden: de provincies moeten blijven. Het idee van de 25 stadsgewesten vindt de VVP “redelijk waanzinnig”. Dat is dus weer een heel ander verhaal. En zo zal de droom van een Antwerps stadsgewest ook nu weer stranden op partijbelangen, persoonlijke ambities en gebrek aan toekomstvisie. Het stadsgewest is de geknipte formule in het Europa van de regio’s, maar de geesten zijn er nog niet rijp voor.

De goedbetaalde job van gouverneur zou verdwijnen, deputés zijn niet meer nodig, en wellicht wordt burgermeester dan een benoeming voor het leven naar nederlands model. En veel politiekers zijn geen idealisten, maar postjesjagers.

Assisen in een apenland...

Na het arrest van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens over de assisenprocedure in België, rijst de vraag welke gevolgen dat zal hebben voor andere assisenzaken in ons land. In Antwerpen is alvast een assisenproces opgeschort, en 's anderendaags terug gestart. In ons land moet een assisenjury gewoon ja of nee antwoorden op de schuldvragen, zonder dat ze hoeft uit te leggen waarom ze dat doet.

Richard Taxquet, die 5 jaar geleden veroordeeld werd voor de moord op PS-politicus André Cools, stapte daarom naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens en heeft nu gelijk gekregen. Volgens het Hof kreeg Taxquet geen eerlijk proces.De vraag is nu welke gevolgen het arrest van het Europees Hof zal hebben voor andere assisenzaken in ons land. In Antwerpen is eergisteren een lopend proces alvast tot 's anderendaags stilgelegd.

Het lijkt soms wel of onze rechtstaat in de middeleeuwen is blijven steken. Wetten en rechtspraak moeten met de samenleving evolueren, maar blijkbaar "vergeet" de wetgever dat wel eens. Of is het omdat ze niet bekwaam zijn?

Het is niet de eerste keer dat België een veroordeling oploopt, kijk hier maar eens, en het zal niet de laatste keer zijn als de wetgever onze wetgeving weigert aan te passen aan de Europese wetgeving. We zijn toch geen eiland binnen Europa?

Spreken is zilver, zwijgen is diamant...

“Ik stoor me aan de selectieve verontwaardiging”, zegt schepen Ludo Van Campenhout. “Hamas heeft intussen al meer dan 6.000 raketten op Israël afgevuurd. Daarover hoor ik niemand. Het spreekt voor zich dat elk burgerslachtoffer er een te veel is, maar de schuld wordt te gemakkelijk bij Israël gelegd. De waarheid, bijvoorbeeld over de aanval op het schooltje van de VN, is complexer. Israël heeft een radarsysteem dat de plaatsen detecteert vanwaar raketten worden afgevuurd. Naar die locaties wordt vervolgens teruggeschoten. Als Hamas raketten afvuurt vanuit een school, dan ligt de schuld minstens mee bij Hamas.”

Ook de term ‘disproportioneel geweld’, die de Israëlische acties opgekleefd krijgen, is de Antwerpse Open Vld-leider een doorn in het oog. “Betekent het dat je tien raketten mag terugschieten als Hamas er tien afvuurt? Het gaat er gewoon om dat Israël het recht heeft zich te verdedigen tegen een terroristische organisatie. Israël maakt een fout door de humanitaire hulp niet beter te organiseren, maar de militaire acties zijn gerechtvaardigd. “

Laat dit de persoonlijke mening zijn van Ludo Van Campenhout, Antwerpse Schepen voor diamant en parlementslid voor Open VLD. Gelukkig is dit “Woord van de Redactie” een onderwerp in de webkrant “ANTWERPEN. Stad en Provincie” waarin ik m’n persoonlijke mening verkondig, wars van alle journalistieke regels. Wel, ongeacht de persoonlijke mening van Ludo Van Campenhout, waar hij uiteraard, zoals iedere Belg recht op heeft, lijkt mij dit net “Eén brug te ver”. Ik snap de stelling dat een staat het recht heeft zich te verdedigen wanneer dagelijks diverse Hamas-raketten op het grondgebied worden afgeschoten. Of het antwoord van Israel naar proportie is, laat ik hierbij in het midden.

Wat ik niet snap is dat een Antwerpse Schepen, ongeacht of hij nu “diamant” onder zijn bevoegdheid heeft of niet, openlijk stelling gaat nemen voor Israel. Dat hij als mandataris stelling zou nemen voor de “Antwerpse Joden” in deze zaak is iets anders. Zij waren immers slachtoffer van een poging tot brandstichting na een uit de hand gelopen betoging van de AEL, ongeacht wie verantwoordelijk was voor de rellen.

Het is nu eenmaal zo dat men in Antwerpen rekening houd met zowel de Joodse als de Arabische gemeenschap. Zelfs alle andere allochtone gemeenschappen hebben hier zeker niet te klagen. Met iedere allochtone gemeenschap wordt in Antwerpen rekening gehouden, veel meer dan met de autochtone gemeenschap, want in feite kan er in Antwerpen niets meer gebeuren zonder een allochtoon of multicultureel tintje. Zelfs de burgermeester vindt het erg dat er zo weinig allochtonen aanwezig waren op de nieuwjaarsreceptie op de Grote Markt. Maar ja, die sukkelaars waren niet persoonlijk uitgenodigd, wat wil je dan. Alsof wij dat waren, maar ja, wij kennen Nederlands, wij lezen de krant en de affiches.

Kijk, als wij de Gaza-oorlog niet geprojecteerd willen zien op Antwerpen, is het in de eerste plaats de taak van de gezagdragers om een neutrale stelling in te nemen, ongeacht wat de persoonlijke mening van de politicus of politica zelf is, ongeacht of men blauw, groen, oranje, bruin, of voor mijn part appelblauw-sigarengroen is.

Wij, als Antwerpenaren zonder kleurtje of zonder keppeltje, zijn die rotzooi meer dan beu. Als jullie het echt niet kunnen laten, verover dan de wereld met de Islam, vecht dan voor het “Beloofde Land”, zet dan heel de wereld op zijn kop, maar laat aub Antwerpen met rust. En dat kan best zonder dat één politicus, van welke strekking dan ook, zijn of haar persoonlijke mening gaat verkondigen, hoe eerlijk hij of zij het ook meent. Kijk maar even op de blogs van zowel de AEL als het Joods Forum, beiden leggen de woorden van Van Campenhout in hun voordeel uit, maar wat met de echte “platte” Antwerpenaar? Die is al jaren een tweederangsburger…

Klik hier om te luisteren

Sociaal huren...

Veel huurders van sociale woningen moeten sinds 1 januari een hogere huurprijs betalen, soms zelfs tot 200 euro meer dan vroeger. De forse stijging, die zo’n 140.000 gezinnen zou treffen, is een gevolg van de nieuwe Vlaamse huurwet, schrijft Gazet van Antwerpen.

In de nieuwe wet staan nieuwe regels voor de berekening van de huurprijs. Zo wordt rekening gehouden met de marktwaarde én het gezinsinkomen."Voor mensen met een hoger inkomen zal de huurprijs daardoor stijgen", geeft minister van Wonen Marino Keulen (Open VLD) toe. "De lage inkomens blijven echter buiten schot. Voor hen zal de huurprijs zelfs dalen."De nieuwe wet viseert dus vooral de betere verdieners die in feite kunnen huren op de privémarkt. Volgens de huisvestingsmaatschappijen hebben die mensen eigenlijk jarenlang te weinig betaald voor hun woning.De bewoners van sociale woonwijken zelf klagen dan weer omdat de betere verdieners zouden vertrekken. "Uiteindelijk wonen er in sociale woonwijken dan alleen nog maar mensen met grote geldzorgen", klinkt het.

Ik heb ooit iemand van zo’n "sociale" huisvestingsmaatschappij horen zeggen, "wij zijn reeds lang niet meer met het sociale bezig, de huur op tijd ontvangen is het enige wat telt". Dat er veel mensen wonen die in feite perfect een woning in de privé kunnen huren dat klopt.

Sommige appartementen blijven zelfs leeg staan omdat de eigenaar in het buitenland woont maar een postbusadres nodig heeft of omdat de eigenaar de helft van het jaar in zijn buitenverblijf in Spanje zit. Ook ken ik een handelaar die bij zijn minnares in een sociale woning woont terwijl zijn officieel adres op zijn zaak staat. Dat zijn toestanden waar ik me vragen bij stel. Er zijn genoeg gezinnen die wachten op een "sociale woning".

Nu hoor je mij niet zeggen dat mensen met meer geld moeten vertrekken uit "sociale" woonwijken. Ik wil niet dat er opnieuw getto’s van "probleemgevallen" komen zoals dat in de jaren zeventig het geval was. Maar de huur ineens verhogen met zomaar 200 euro lijkt me ook niet echt "sociaal" te noemen.

Dewinter krijgt boemerang in eigen gezicht...

“Vanavond vindt in de Antwerpse gemeenteraad een spoeddebat plaats over de onlusten na de AEL-betoging op 31 december . Het juiste debat op het juiste moment, want deze kwestie raakt de fundamenten van de democratie”, zo besloot Lex Moolenaar zijn editoriaal in Gazet van Antwerpen eergisteren. Toch was de publieke belangstelling voor die extra gemeenteraadszitting gisterenavond niet bijzonder groot. Er was zelfs minder volk dan gewoonlijk, al is er altijd wel een actiegroep die voor het begin van de gemeenteraadszitting komt protesteren aan de pui van het stadhuis en vervolgens de debatten komt bijwonen.

Patrick Janssens vervulde zijn rol als burgervader weer eens met verve door voorafgaand aan het debat erop te wijzen dat op de gemeenteraadsbanken nogal wat ervaringsdeskundigen zitten inzake betogingen. “Men herinnert zich foto’s van sommigen die er gemaskerd bij liepen in betogingen, en intussen gemeenteraadslid zijn. Tot het establishment behoren.”

Dewinter schuifelde ongemakkelijk op zijn gemeenteraadsbankje, maar zou later de door hem uitgegooide boemerang nog in zijn gezicht terugkrijgen. Het VB had de extra gemeenteraadszitting gisterenavond aangevraagd, maar andere partijen hadden zich daarbij aangesloten. Dewinter mocht als fractieleider van de grootste oppositiepartij als eerste het woord nemen, en hij herhaalde min of meer zijn nieuwjaarstoespraak op de nieuwjaarsreceptie van het VB-Antwerpen: de burgemeester had die 31ste december (als na een AEL-betoging een aantal jongeren richting centrum van de stad trokken en onderweg autoruiten en een winkelruit sneuvelden, red.) geblunderd, de ordehandhaving was een miskleun geweest… Het was meer dan een inschattingsfout vanwege de burgemeester en de politie, het was het gevolg van het pamperbeleid van het stadsbestuur, de SP.A die haar nieuwe kiezers zoekt bij de allochtonen en hen niets in de weg durft te leggen... De allochtonen hebben niet alleen het recht om te betogen, ze hebben ook het recht om te vetrekken… Bleef de grondtoon dezelfde, Dewinter lette wel op zijn woorden. Vorige week woensdag verwees hij de AEL om te betogen naar de omgeving van het stort van de Hooge Maey, nu sprak hij enkel over het havengebied. Daar ligt wel de Hooge Maey, maar Dewinter bespaarde zich de verontwaardiging van de andere gemeenteraadsfracties door niet uitdrukkelijk te verwijzen naar de stedelijke stortplaats voor vuilnis en ander afval.

Voor het VB sprak enkel Dewinter, bij de meerderheidspartijen SP.A, CD&V en Open VLD namen naast de fractieleiders (Jo Vermeulen, Suzette Verhoeven, Annick De Ridder) ook nog anderen het woord (Claude Marinower, Nahima Lanjri, Fauzaya Talhaoui, Bart De Wever…). Iedereen veroordeelde de geweldplegingen, maar over een aanpak voorafgaand aan het repressieve hoorden we geen antwoorden. Freya Piryns (Groen!) pleitte voor een stellingname van het stadsbestuur tegen alle geweld in het Midden-Oosten, niet met de illusie dat het geweld daar dan zou stoppen maar als signaal naar de verschillende gemeenschappen in Antwerpen. Ze werd weggehoond door Jurgen Verstrepen en anderen (“Groen! zal het conflict in het Midden-Oosten regelen met een fax naar daar te sturen”, schamperde Verstrepen.) Dewinter was duidelijk ook niet gediend met dergelijke “naïeve” vredesboodschappen. Hij heeft voor dit soort situaties een spreuk in het Latijn van buiten geleerd. Sic vic pacem para bellum. "Wie vrede wil, moet klaar zijn voor oorlog." Dewinter kreeg het al evenzeer op zijn heupen als Fauzaya Talhaoui (ex-VlaPro) voorstelde de rol van de straathoekwerkers op te waarderen die nog in contact staan met onze ‘verloren’ jeugd. Bart De Wever (N-VA) wees Dewinter terecht dat het stadsbestuur helemaal geen pamperbeleid voert voor allochtonen. De Wever verwees daarbij naar de “dresscode” van het stadspersoneel (het hoofddoekenverbod voor publieke functies, red.), de discussie over het halal-vlees in het stedelijk onderwijs, het verzet tegen positieve discriminatie bij aanwervingen… We geven De Wever niet dikwijls gelijk, maar deze keer had hij wel gelijk.

Wie ook overschot van gelijk had, was Claude Marinower (Open VLD). Die bekritiseerde in zijn laatste tussenkomst Dewinter die gejammerd had over de anti-Joodse en racistische slogans bij de AEL-betoging. Dewinter vroeg zich af hoe erg de Joodse gemeenschap zich daarbij wel niet moet gevoeld hebben… Marinower wees erop dat een vroegere buur van Dewinter op de gemeenteraadsbanken, Wim Verreycken, nog voorgesteld heeft om de Generaal Drubbelstraat in Berchem te herbenoemen in de Ward Hermansstraat (een straat waar een Joods weeshuis is gevestigd, ontstaan voor de opvang van wezen omwille van het nazi-regime, zou daarmee de naam krijgen van de stichter van de Algemene SS-Vlaanderen, red.). Een andere partijgenoot van Dewinter in de Antwerpse gemeenteraad (Christel Crauwels, red.) sprak over allochtone jongeren “die als ratten uit de riolen kropen”, een beeld ontleend aan de antisemitische nazi-film Der Ewige Jude. Dewinter zelf paradeerde op de Antwerpse Grote Markt met Jean-Marie Le Pen die de Holocaust maar een detail in de geschiedenis noemde en zat amicaal met Bruno Gollnisch in een debat vier dagen nadat de Fransman als universiteitsprofessor geroyeerd werd omwille van zijn negationistische uitspraken. Roeland Raes mag actief blijven binnen het VB terwijl je toch geen gerechtelijke uitspraak nodig hebt om te oordelen over iemand die twijfelt aan de systematiek en de omvang van de Jodenvervolging. Een cameraman van de Duitse televisie werd in Ronse door VB’ers in elkaar geslagen bij een VB-betoging…

Neen, Dewinter is de laatste die recht van spreken heeft als hij zich bezorgd toont over het Joods leed dat aangedaan wordt met uitspraken en betogingen.

Antwerpen en worstenbrood...

Vandaag is het Verloren maandag of Verzworen maandag. Een Vlaamse traditie op de maandag na Driekoningen. Het is in Vlaanderen en vooral in de provincie Antwerpen de traditie om op die dag worstenbroden en appelbollen te eten.

Over de herkomst van dit gebruik doen vele verhalen en stadslegendes de ronde, het ene al wat accurater omspringend met de historische informatie dan het andere. Op basis van historische feiten kunnen wel een aantal zeer waarschijnlijke hypotheses naar voor worden geschoven.

In archiefstukken is soms sprake van een “verzworen maandag”: een Lorreinse akte uit 1231 verhaalt over de “lundi parjuré”, de dag waarop sommige ambtenaren hun eed aflegden. Deze aanduiding bleef echter niet beperkt tot de maandag na de eerste zondag na Driekoningen. Er wordt immers ook gesproken over de “verzworen maandag van Pasen“ of de “verzworen maandag van Kerstmis“.

In Antwerpen wordt hiervan gewag gemaakt in een kerkrekening uit 1431, en later ook in een stadsrekening uit 1513. De eerste “Verloren Maandag” komen we tegen in 1730, te Leuven. Ook hierbij zou het gaan om een dag die “verloren” was: er werd niet gewerkt, omwille van de feestelijkheden ter gelegenheid van de eedaflegging der ambtenaren. Dergelijke plechtigheden werd (in Antwerpen) soms gevolgd door een feest. Om dat feest voor de stad betaalbaar te houden, kreeg men een goedkoop vleesbroodje te eten. Aangezien de ambtenaren de rest van die dag niet meer werkten, werd die dag al gauw “Verloren Maandag” gedoopt.

Gilden
Een variant op dit verhaal wil dat de in vroegere tijden erg machtige gilden rond het begin van de 18de eeuw hun nieuwjaarsfeest organiseerden op “Verloren Maandag”. Een ganse dag werd er gevierd, en kwamen de ambachtslui niet aan werken toe. Ook het voorlezen van gildenboeken, met daarin de rechten en plichten der ambachtslui, zou tot een “Verloren Maandag” geleid hebben. Hierna, zo wordt gesteld, zou de patroon zijn gildenleden immers op een borrel vergast hebben. Dit gebruik was naar verluidt vooral in Antwerpen in zwang. In andere gemeenten gingen gildenleden van deur tot deur de nieuwjaarswensen aanbieden, in naam van hun patroon. Het lijkt vrij veilig te veronderstellen dat ook dit aanleiding gaf tot herbergbezoek en werkverzuim. In andere gewesten gelden voor soortgelijke dagen andere benamingen: “weversmaandag” in de Westhoek, “koppermaandag” in Nederland. “Kopperen” had namelijk de betekenis: “zich tegoed doen aan spijs en drank”.

Dit drukke herbergbezoek bracht de herbergiers mogelijk op ideeën. Zo zouden zij nagestreefd hebben hun klanten zo lang mogelijk in hun zaak te houden, zonder meer door te zorgen voor een (zout en dorstaanwakkerend) hapje. In samenwerking met slagers en bakkers trakteerden ze hun klanten dan ook op gebraden vlees en versgebakken brood. Om het goedkoop te houden, gebruikte men vooral vette vleessoorten, verwerkt tot worst en verpakt in deeg. De herbergbezoekers aten de worst, en het van vet doordrongen brood werd aan de hond gegeven. Daarom werd later de worst in een kleedje van bladerdeeg gebakken, zoals het tot nu toe ook gebeurd.

Antwerpse haven

Andere bronnen verwijzen dan weer naar de Antwerpse haven. Traditioneel mochten de havenarbeiders op de maandag na de eerste zondag na Driekoningen op kosten van de natiebazen… drinken! Daarbij werd hen iets warms te eten aangeboden, samengesteld uit ‘onverkoopbaar’ vlees, en brood. Dat “verloren brood“ zou dan aan de oorsprong liggen van de specifieke naam van die dag.

Worstenbrood
Het eten van écht worstenbrood, zoals wij dat nu kennen, wordt voor het eerst vermeld in 1913 in het boek van Edward Poffé; "Plezante mannen in een plezante stad”. Het gebruik zou volgens hem pas opgekomen zijn na 1880. Pas na de Tweede Wereldoorlog zorgde het worstenbrood bij de bakker voor een grote toeloop op "Verloren Maandag". Tot op heden werd deze lekkere traditie gehandhaafd en worden in sommige, traditionele Antwerpse horecazaken de klanten vergast op worstenbrood en/of appelbollen.

Hoe moet Antwerpen omgaan met de AEL...

Blijkbaar is deze vereniging niet populair bij de autochtone bevolking in Antwerpen. De beweging wordt - onder veel meer - verweten dat ze geen verantwoordelijkheid wil dragen voor de ongeregeldheden die in de marge van haar acties plaatsvinden. De Arabisch- Europese Liga hitst op in plaats van zich constructief in te zetten voor een betere verstandhouding tussen de gemeenschappen, vinden veel lezers.

De AEL zou zich beter spiegelen aan de joodse gemeenschap in Antwerpen, die nooit voor problemen zorgt en die een uitgebreid palmares van vreedzame manifestaties kan voorleggen. Onze stelling is dan ook dat de Antwerpse joden niet met de vinger mogen worden gewezen voor het beleid van de Israëlische regering. Antwerpen is Jeruzalem niet.

Over de beslissingen van burgemeester Janssens in deze kwestie zijn de meningen meer verdeeld. Sommigen vinden Janssens veel te tolerant tegenover de AEL en schrijven dat toe aan zijn vrees om allochtone stemmen te verliezen. Anderen oordelen dat de burgemeester geen betogingen mag tolereren in de drukke binnenstad. Iemand suggereert om alleen nog manifestaties toe te staan die zich niet verplaatsen, zoals de bijeenkomst die het Forum der Joodse Organisaties zondagnamiddag organiseert in het Albertpark.

Veruit het meest omstreden aspect van deze zaak zijn de voorwaarden waaraan het stadsbestuur de AEL heeft onderworpen om te mogen betogen. Het gaat dan vooral om de verplichting om een lijst in te dienen met honderd, nadien afgezwakt tot vijftig namen van twintigplussers, die gisteren de orde moesten handhaven. De AEL vindt dat een schending van het recht op privacy en van het recht om te betogen. Volgens mij kan het overhandigen van zo’n lijst geen probleem zijn voor een organisatie die niets te verbergen heeft. Het is alleen de vraag of Patrick Janssens de wet overtreedt door deze eis te stellen. Het samenstellen van een lijst met namen van een ordedienst is geen beproefde voorwaarde voor het toestaan van een manifestatie. Want waarvoor moet zo’n lijst dienen? Niet om achteraf eventuele schade op die mensen te kunnen verhalen, want dat is flagrant in strijd met de wet. Is het dan louter een poging tot intimidatie van de AEL? Ik zie het niet zo, volgens mij is deze eis vooral bedoeld als een extra motivatie voor de AEL om alles te doen om de – overigens afgeblazen - betoging van gisteren netjes te houden. Maar nogmaals, het zou best kunnen dat een rechter gehakt maakt van dat argument.

Een positief signaal kwam gisteren van Nordine Taouil, een imam met veel gezag in de moslimgemeenschap. Hij roept op om in de toekomst te betogen zonder geweld en om in de moskeeën geld in te zamelen voor de getroffen kinderen in Gaza. Laten we hopen dat zijn oproep wordt gevolgd, en dat de AEL en het stadsbestuur het eens worden over de modaliteiten van manifestaties in de toekomst, alhoewel het van mij hier mag eindigen. We kennen intussen ieders mening. Het ergste wat Antwerpen kan overkomen, zijn ’wilde’ acties in een drukke binnenstad vol koopjesjagers. Want het is echt meer dan genoeg geweest.

Wat zou het prachtig zijn als de Palestijnen samen met de Israëli’s de Gaza omtoveren tot een ongekende toeristische pleisterplek met prachtige stranden. Ik hoop ooit met snorkel en bril te liggen zonnen op het strand van Gaza, in een gehuurde strandstoel van een Palestijnse bedrijfje met een lekker ijsje van een Palestijnse ijsboer. Geef toe dat het zou prachtig zijn en ik geloof dat het mogelijk is.

Parkeren in Antwerpen....

Een dagje shoppen in Antwerpen is niet goedkoop… alleen al omdat je je auto niet gratis kwijt kan;maar het kan altijd erger.Wie vaak de auto neemt, kan er niet omheen: parkeren wordt steeds duurder. Ook de maximaal toegelaten parkeertijd wordt steeds korter en de parkeerboetes gaan dan weer fors de hoogte in. Daardoor moeten steeds meer automobilisten hun toevlucht zoeken tot de grote parkeergarages in de binnensteden. En die zijn op zijn zachtst gezegd niet goedkoop. Voor een maandelijks abonnement (7 dagen op 7) in de Antwerpse binnenstad moet je al gauw tot 196 euro per maand betalen.

Goedkoop zijn die tarieven niet. Maar in vergelijking met vele andere wereldsteden is dat nog niet zo slecht. Dat blijkt althans uit een studie van commercieel vastgoedexpert Colliers International.

Londen City – 890 euro per maand

Londen, West End – 867 euro per maand

Sidney – 590 euro per maand

Hong Kong - 566 euro per maand

Brisbane – 451 euro per maand

New York – 446 euro per maand

Tokyo – 420 euro per maand

Perth – 394 euro per maand

Stockholm – 388 euro per maand

Dublin – 386 euro per maand

Automobilisten die hun auto kwijt moeten in Londen zijn het slechtst af. In de duurste garage van de Engelse hoofdstad moet je maar liefst 51 euro neertellen om je auto zes uurtjes te stallen. Voor die prijs zit je wel op een boogscheut van het bekende warenhuis Harrods. Het duurste uurtarief staat dan weer op naam van een parking langs Berners Street: ongeveer 9,5 euro per uur.

Door die duizelingwekkende parkeertarieven hoeft het niet te verwonderen dat parkeerplekken een fortuin waard zijn. In veel steden is parkeergelegenheid dan ook uitgegroeid tot een volwaardige vastgoedinvestering. Zo ging vorig jaar in Hong Kong een penthouse van de hand voor 23,65 miljoen dollar. En opvallend: voor elke parkeerplek moest 153.000 dollar worden neergeteld.Ook in New York is het niet anders. Parkeerplekken zijn zo zeldzaam dat ze al gauw worden verkocht voor 255.000 dollar. Daardoor worden ze ook steeds vaker beschouwd als lucratieve vastgoedinvesteringen. Om een idee te geven: een parkeerplek in New York is per vierkante meter even duur als leefruimte.

En wie dacht dat het in Europa zo’n vaart wel niet loopt, is er aan voor de moeite. In Dublin stijgt de waarde van vastgoed meteen met enkele 10.000 euro’s als er ook parkeergelegenheid is. Veel steden gaan ook op zoek naar creatieve manieren om het parkeerprobleem aan te pakken. Zo moet je in zowel Londen als Stockholm een ‘vervuilingstaks’ betalen als je met de auto door het centrum rijdt.De meest creatieve aanpak staat echter op naam van Hong Kong. Wie daar een auto wil kopen, moet eerst bewijzen dat hij al een parkeerplek bezit. Enkel auto’s die niet langer zijn dan 3,4 meter en waarvan de motor niet zwaarder is dan 660 cc, ontsnappen aan die regelgeving.

Reactie: Hopelijk lezen ze op het stadhuis hier in Antwerpen dit artikel niet , of de parkeer-prijzen zullen nog eens de hoogte ingaan...want ook hier is het enkel de "kassa" die telt en niet het parkeerprobleem.

Oorlog op diverse fronten...

Alsof het nog niet genoeg is dat zowel de Arabische als de Israëlische gemeenschap in Antwerpen het front aan de Gazastrook projecteren op of verplaatsen naar de stad Antwerpen, met al dan niet aangekondigde, al dan niet aangevraagde en al dan niet toegelaten betogingen, waarbij vandalisme en het dragen van verboden wapens niet wordt geschuwd, is er nu nog een derde front geopend op het internet.

Zowel de Joden (http://blog.joodsactueel.be) als de AEL (http://www.arabeuropean.org/belgium) hebben de weg naar het internet gevonden om daar een derde front te openen. Vindt men op de blog van Joods Actueel vooral propagandistische en, naar mijn bescheiden mening, nogal oorlogszuchtige taal, dan vindt men op de site van de AEL voornamelijk aanvallen tegen het Antwerpse stadsbestuur en het “net niet” goedpraten van de rellen van vorige week.

Ik ben even gaan kijken op een tool van Het Nieuwsblad, waar het aantal vreemdelingen per nationaliteit gerangschikt staan, en wat blijkt? In Antwerpen wonen exact 867 inwoners uit Israël en 7 uit Palestina. Alle anderen hebben blijkbaar de Belgische nationaliteit aangenomen en zijn bijgevolg Belg. Dat betekent dus dat precies 874 mensen, die destijds hun land verlaten hebben en naar Antwerpen zijn gekomen zich min of meer betrokken partij zouden kunnen noemen. Geen zinnig mens kan toch snappen dat zo’n kleine bevolkingsgroep Antwerpen, hun “gaststad” , nu al bijna twee weken en wie weet hoe lang nog terroriseert met meetings en betogingen?

Er is inderdaad “vrijheid van meningsuiting”, maar ik denk dat we intussen de meningen van beide partijen kennen. Het is echt niet nodig ons daar iedere dag aan te herinneren.

Wat er nu gebeurt in en rond de Gazastrook is erg, heel erg, maar… hebben beide partijen daar geen gedeelde schuld aan? Als iemand uit die streken, die al jaren in Antwerpen woont, wil protesteren, wil oorlogvoeren, wil demonstreren, dan zou hij of zij veel meer respect krijgen mocht hij of zij naar daar gaan en mee in de frontlinie gaan staan. Dat zou pas een heldendaad zijn die veel groter is dan autoruiten, etalages en bushokjes vernielen.

Ik hoop dat na zondag beiden partijen hier in Antwerpen hun zegje gedaan hebben en dat de rust eindelijk weerkeert in deze stad, die ver van het front ligt en geen schuld heeft aan die oorlog daar.

Onwezenlijk en glad Antwerpen...

Na de feestdagen lijkt alles zo onwezenlijk in Antwerpen. De Grote Markt is in één woord een puinhoop, omdat men bezig is de schaatspiste af te breken. In het historisch centrum lijkt het of men in de 18é eeuw aan het wandelen is. Waarom de 18é eeuw? Wel, omdat ik vermoed dat toen het strooizout nog niet was uitgevonden. Gewoon schandalig. Ik kan mij voorstellen dat men niet overal tegelijk kan strooien, maar... het Antwerpse centrum is al enkele dagen een survivalpiste voor voetgangers en fietsers.

De stad doet hier geen enkele inspanning en sommige middenstanders wagen het zelfs om in de vroege morgen hun terras af te spuiten, teneinde het proper te maken. Begrijpen wie begrijpe kan.

Voorlopig worden er blijkbaar geen overlastboetes geschreven voor bewoners of uitbaters die nalaten het voetpad sneeuwvrij te maken, waarvan dan ook duchtig geprofiteerd wordt. Als eens geprobeert om van de Hoogstraat naar de grote Markt te gaan via het voetpad van "Het Ultimatum"? Als je niet graag werkt en graag zes weken ziekenverlof wilt hebben moet je dat beslist eens proberen. Succes gewaarborgd.

Vanaf morgen komen de toeristen weer naar de stad. Wedden dat dan alle ijs weg zal zijn? Antwerpen moet verkocht worden aan de toeristen. En het is juist, Antwerpen leeft voor een stuk van de toeristen, maar wil dat zeggen dat wij in de week ons de p...ten moeten breken?

Toeristen brengen geld in het laadje, maar ook wij, Antwerpenaren, betalen gemeentebelastingen, al weten we niet altijd welke en waarom. En we betalen ze liefst tijdig, want de stad aarzelt niet om U met een deurwaardersbezoek te vereren. Want tenslotte moeten de kosten toch betaald worden die gemaakt worden om al die al dan niet aangekondigde betogingen van onze "gasten" in goede banen te leiden.

Gazastrook aan de Schelde...

Er is de laatste dagen veel geschreven over de betogingen in Antwerpen, triest hoogtepunt: de brandstichting in een brievenbus van een Joodse familie. Een daad die niemand kan goedkeuren. Tijd om alles eens op een rij te zetten en als Antwerpenaars eens goed na te denken welke richting we uitgaan. Hier en daar duikt de term islamfascisme op.

Dat de druk hoog is kan ik verstaan, maar dat je daarom je elfjarige snotboebbels de straat moet opsturen omdat je toch weet dat die er niet te erg voor gestraft worden is laf. Er kan niet genoeg straf gegeven worden en aan die kereltjes en aan hun (on)verantwoordelijke ouders. Diep in de buidel laten tasten voor de overlast en de schade. Ik zou niet met een gerust geweten thuis gekomen zijn toen ik hun leeftijd had. Om te beginnen een pakje rammel, daarna een preek en tenslotte huisarrest.

Ik ben een breeddenkend persoon, altijd geweest, maar toestanden zoals de laatste dagen doen me twijfelen over een aantal zaken. Snotneuzen die tijdens een opstootje opgepakt worden door de politie en die een paar uur later terug naar huis mogen zien we de volgende dag hetzelfde nog eens proberen overdoen… opvoeden, nog nooit van gehoord? Spijbelen, een stuk van een cultuur? Tot een gat in de nacht als 14 jarige rondhangen, nieuwe norm? Ik denk dat een maatschappelijk debat dringend aan de orde is, en dat “we” onze kinderen terug een opvoeding moeten meegeven, normen en waarden weet u wel?

Respect, eerbied voor gezag en voor elkander zou al zoveel goeds kunnen brengen in onze versomberde maatschappij. En ook dat alles zijn tijd en plaats heeft. Dat conflicten (die volgens mij niet hoeven) op de plaats moeten blijven waar ze ontstaan zijn, dat je mee moet met de wetten van het land waar je je bevind, scheiding van kerk en staat, niet enkel voor het katholiek geloof maar voor alle privézaken. Weten dat de politie zijn taak heeft om de orde te handhaven en dat je daarvoor respect moet tonen.

Eerbied voor privébezit, opgebouwd door hard te werken, een voorbeeld van wat je zelf kan worden in de toekomst. Ach, had ik niet beter pastoor geworden? Maak van Antwerpen geen klein Beiroet, het Sint Anneksstrand is geen Gazastrook , en de joodse juwelier in de Pelikaanstraat gaf geen bevel om de Palestijnse het leven zuur te maken of slechter nog hen het leven te ontnemen. Net zoals de islamieten in Antwerpen met raketten op de joodse nederzettingen hebben geschoten……. Ach samenleven kan zo mooi zijn, maar je moet willen. Als je niet wil heb je nog een keuze, en die moet je zelf maken.

Voorspellingen...en concullega's...

Het geeft een raar gevoel, maar stilletjes aan begin ik schrik te krijgen hier nog een column te schrijven. Meer dan een jaar klaag ik hier Antwerpse toestanden aan en af en toe prijs ik hier ook Antwerpen in de hemel. Enfin tot hiertoe alles normaal, want dat is tenslotte de bedoeling van een column in een al dan niet (goede of minder goede) digitale krant.

Maar... toen ik schreef dat het niet de bedoeling was om hier in Antwerpen de oorlog in de Gazastrook uit te vechten, gebeurde hier toch een en ander, en kwam er reactie. Enkele weken geleden beschreef ik het belachelijke van de fluo-kogelvrije vesten in het Antwerpse politiekorps, en lap... vandaag staat de pers er vol van. Zo zijn er nog enkele feiten waarvan ik aanvankelijk dacht, tjen, blijkbaar ook politici lezen dit woord van de redactie en reageren er op.

Enfin, ik heb in geen geval ambities op "in de (partij)politiek te gaan". Men zal het moeten doen met dit "Woord van de redactie" en af en toe iets bruikbaars gebruiken. Soit, met dat laatste ben ik in ieder geval tevredener dan met het column met mijn concullega van "Den Brabo" die de concurrentie blijkbaar alleen beschouwd als "geldscheppers" en "analfabeten" die niet zonder fouten kunnen schrijven. Ieder zijn mening, ik wens hem in ieder geval een welgemeende proficiat met het 15-jarig bestaan van "Den Brabo".

Maar goed, er zal altijd "goed", "beter" en "best" bestaan, al laat ik in het midden wie tot welke categorie behoord, met of zonder bloempotten te smijten.

Het is gedaan...

Het is gedaan... Gisteren hebben de laatste schaatsers de schaatsbaan op de grote Markt verlaten en heeft het reuzenrad op de kaaien zijn laatste omwenteling gemaakt. Einde van het winterdorp in Antwerpen dus.

Vanaf vandaag is het ook gedaan met de kerstvakantie. Schoolgaande jeugd en studenten beginnen aan hun tweede semester en voor de meesten is het vandaag terug werkdag.

Nog maximum één week dus, en alle sporen van de kerstmarkt en het kerstdorp in Antwerpen zijn verdwenen. Antwerpen krijgt haar normale skyline terug. Gedaan met de rommelige, geimproviseerde terrassen op de grote Markt, gedaan met het geklaag van de uitbaters van de vreet- en zuipkramen op de kade, gedaan met de winterkermis.

En nu? Wel, ik hoop dat de plaatselijke bestuurders het ganse kerstgebeuren grondig gaan evalueren én, wat veel belangrijker is, lessen zullen trekken uit deze gewijzigde versie. Want... het enige wat wij gehoord hebben is:

• 
  
  Ontevredenheid bij de uitbaters van de vreet- en zuipkramen, die niet tevreden waren met de nieuwe lokatie en openingsuren en slechts een fractie ontvangen hebben van de recette van voorgaande jaren.


• 
  
  Ongenoegen op de Grote Markt, omdat overijverige ambtenaren het nodig vonden een overlastboete van 250,- euro uit te schrijven omdat een horeca-uitbater wat sfeer wilde maken met kerstbomen op z'n terras.


• 
  
  Blijkbaar één café (om man en paard te noemen "Restaurant Stadhuis") die het ganse voetpad mocht bezetten zonder vrije doorgang, maar dan zonder overlastboete.


• 
  
  Een kerstsfeer die op de grote Markt ver te zoeken was.

En waarom allemaal eigenlijk? Omdat enkelingen het de vorige keer nodig vonden om "keet te schoppen"? Wanneer die twintig politiemensen die nu voortdurend over het kerstgebeuren patrouilleren dit vorig jaar ook hadden gedaan, dan waren die onnozelheden niet gebeurd. Wanneer iedere uitbater de verantwoordelijkheid neemt om niet, zoals nu, zo goedkoop mogelijke drank zo duur en zo veel mogelijk te verkopen, was dit ook niet nodig geweest.

Als iedereen zijn verantwoordelijkheid neemt kan de volgende kerst in Antwerpen terug een echte Kerst worden. Want zeg nu zelf, en dan denk ik alleen nog maar aan de maandagse beiaardconcerten, er is al zoveel kapot en teloor gegaan in Antwerpen, en dat dankzij het wangedrag van enkelen...

Dit kan echt niet meer....

In m'n "Woord van de redactie" heb ik het eergisteren nog geschreven: Ik vraag me af hoeveel "echte" Palestijnen er bij de relschoppers zaten op oudejaarsdag. Ik ben er nu quasi zeker van dat het er bitter weinig waren. Uiteraard, en dat was te verwachten, trekt de AEL haar handen af van de rellen. Veel kabaal maken zonder verantwoordelijkheid op te nemen is toch veel gemakkelijker dan toe te geven dat je fout geweest bent. Tenslotte ben je hier "gast" en "gasten" mogen alles of wordt alles vergeven.

Dat de Joodse gemeenschap in Antwerpen zich aangevallen voelde en, zoals gewoonlijk, klacht zou neerleggen bij het Centrum voor gelijkheid van kansen was eveneens zo voorspelbaar als dat het deze week nog zal sneeuwen.Laat vandaag in de diamantwijk een scheet, en je hebt ook een klacht aan je broek. En de reactie van de AEL "Mijn naam is haas, ik weet van niks" was al even voorspelbaar.

Maar wat er gisteren op de Groenplaats gebeurt is, andermaal rellen met en vernielingen door Arabische jongeren, kon zelfs een kind voorspellen. Alleen..... de opperkeizer van Antwerpen, Patrick Janssens en zijn politiekorps niet. Heeft onze burgervader nu echt "stront in zijn ogen" of tellen alleen het aantal naamstemmen van een bepaalde bevolkingsgroep bij de volgende gemeenteverkiezingen?

Idem dito bij de lokale politie. Als gewezen collega kan ik beamen dat er in het Antwerpse officierenkorps méér dan bekwame mensen zitten. Hebben die allemaal last van nieuwjaarsblues? Is het sinds het afschaffen van de rijkswacht zo belangrijk geworden om "goed" te staan met de plaatselijke burgermeester, ondanks alles?

Ik ben zeker geen fan van populisten zoals Jurgen Verstrepen, en meer dan waarschijnlijk heeft hij gebruik gemaakt van een goede voorzet om te scoren, maar dit maal moet ik hem gelijk geven. De manifestatie van vandaag moet inderdaad verboden worden. Jammer voor die brave huismoeders die willen ijveren voor een onmogelijke vrede in de Gazastrook, maar... en dit is een voorspelling van mij persoonlijk: Andermaal zullen er, en ik noem ze in dit "Woord van de redactie", omdat ik mij hier toch niet aan de journalistieke regels hoef te houden, allochtone werkschuwe, krapuleuze, en enkel op ambras uit zijnde jongeren profiteren om kabaal te schoppen, vernielingen aan te richten, mensen te intimideren, enz... . Hoe kun je anders jongeren noemen die andermans eigendom zomaar vernielen? Hoe kun je anders jongeren noemen die hun heldendaden enkel gemaskerd en in bende durven uitvoeren? Hoe kun je anders jongeren noemen die een paar politieagenten, wiens familie zit te wachten aan de oudejaarsdis, het ziekenhuis in kloppen? Hoe kun je anders jongeren noemen die de modale werkman, die zijn leven lang gewerkt heeft, zijn autootje in de vernieling trappen?

En hoe zullen ze nadien andermaal verschoond worden: "Mijnheer, echt waar, ze voelen zich uitgesloten, vinden moeilijk werk, hebben last van racisme, vervelen zich omdat ze zo weinig te doen hebben, enz..., geloof mij, mijnheer, echt waar. Maar wij, mijnheer, echt waar, hebben daar niets mee te maken."

Het wordt echt tijd dat er verandering komt, dat er minder eieren onder hun gat gelegd worden, dat "diversiteit" niet alleen in één richting werkt, dat men, indien men Antwerpenaar wil beschouwd worden, men zich ook als Antwerpenaar gedraagt, want dit kan echt niet meer...