maandag 21 december 2009

Hulpverleners...

Afgelopen weekend werd er in Antwerpen andermaal een ziekenwagenbegeleider het ziekenhuis ingeslagen. Het zou niet mogen dat eender wie het ziekenhuis wordt ingeslagen en zeker geen hulpverlener op weg naar een dringende opdracht. Van deze stelling ga ik zowieso uit.
Maar... zou dit ook gebeurd zijn bij een beroepsambulancier? Een mens met ervaring die dag in dag uit met beide voeten in de praktijk staat? Ik betwijfel het. Een beroepsambulancier met ervaring, die op weg is naar een prioritaire opdracht zou zeker niet gestopt hebben wanneer zijn voertuig met sneeuwballen werd bekogeld. Dat is tijdverlies wanneer er mogelijk een mensenleven op het spel staat. En... hij zou in geen geval zijn uitgestapt om de sneeuwballengooiers van repliek te dienen.
Een ambulancier is een ambulancier en geen politie-inspecteur, zelfs geen bevoegd persoon. Voor een beroepsambulancier is zijn taak een dagtaak zoals een dokwerker of een loodgieter er een heeft. Bij de vrijwilligers echter, die sporadisch, buiten hun eigenlijke dagtaak plaats nemen in de sanitaire cel of achter het stuur van een ziekenwagen, ligt dat anders. Voor hen is dat iets "speciaal" en op dat moment voelen ze zich ook speciaal, terwijl ze qua vaardigheid, beroepskennis en ervaring nog niet aan de hielen van de beroeps reiken. Ze voelen zich een ander persoon van het moment dat ze hun werkplunje aantrekken (zij noemen dat een uniform) en zouden met dat werkplunje de ganse stad rondlopen, boodschappen gaan doen, familie gaan bezoeken en zelfs mee gaan slapen.
Ik heb niets tegen vrijwilligers, maar ik heb héél veel tegen vrijwilligers in de dringende geneeskundige hulpverlening. Men zou het moeten verbieden. Het is onverantwoord. Met mensenlevens omgaan is geen hobby en kan nooit een hobby zijn of worden.
Maar ja, zolang de ambulancediensten hen aanvaarden... . En dat zullen ze blijven doen. Ze zijn veel goedkoper dan beroepskrachten, men kan ze flexibel inzetten én de ambulancediensten verdienen veel aan ziekenvervoeren, maar bitter weinig aan oproepen van de 100 of 112, omdat daar de prijzen ministrieel vastgelegd zijn. Dus buiten de NV, BVBA of eenmanszaak die het ziekenvervoer doet, heeft iedere ambulancedienst ook wel een vaag omschreven vzw die "zogezegd" het dringend 100 of 112-vervoer doet. Zet op die dienst wat vrijwilligers tegen het dagloon van een poolse kuisvrouw in 't zwart en je kan dik geld verdienen met je beroepspersoneel op het secundair vervoer of op de doktersoproepen, waarbij je je prijs zelf bepaalt.
Al die ziekenwagens die al dan niet geluidloos door de stad razen is dus echt geen liefdadigheid, maar keiharde business...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten