Denkelijk zal ik wel niet de enige zijn die met gemengde gevoelens de klimaatconferentie in Kopenhagen volgt. Afgezien van het feit of men voor- of tegenstander is van een dergelijke bijeenkomst en of men de klimaatverwarming al dan niet ernstig neemt, moet het mij van het hart dat er daar in de Deense hoofdstad wel een soort hysterie heerst. Met zo'n hoop landen en hun nog veel talrijkere vertegenwoordigers kan men, normaal gesproken, toch nooit tot enig serieus akkoord komen, of zie ik dat weer verkeerd?
Om te beginnen is het een onmogelijke zaak te denken dat de mens het klimaat van deze planeet zou kunnen "managen", om een modern woord te gebruiken. Zelfs systemen zoals het communisme, die dachten een maakbare maatschappij te kunnen verwezenlijken, zijn daarin jammerlijk mislukt. De mens kan de natuur niet de baas, het omgekeerde is waar. De natuur doet met ons wat ze wil, of het nu gaat om opwarming, vulkaanuitbarstingen, overstromingen of tropische orkanen. In het beste geval kunnen we trachten de gevolgschade te beperken en te herstellen.
Een tweede zaak die men de conferentie van Kopenhagen, alsmede alle conferenties van dien aard, kan aanwrijven, is dat het er sterk op lijkt dat het gaat om een zoveelste centenkwestie, waarbij excuses worden gezocht om straks nog maar eens uit te pakken met extra belastingen, waarop men dan het etiket "bio" of iets dergelijks op plakt als verrechtvaardiging. Als het zo is, dat de zogezegde rijke wereld de arme wereld moet helpen, dan kan dat gebeuren door rechtstreekse ondersteuning van plaatselijke projecten. Niet door het klakkeloos overschrijven van miljarden euro's of dollars. Die zouden alleen maar de weg volgen naar de potentaten die de meeste van de arme wereldlanden in handen hebben en met dat geld verder grote sier zouden kunnen maken. Zoals ze dat tot nu toe gedaan hebben met het meeste geld dat ze zogenaamd voor de ontwikkeling van hun eigen landen hadden moeten aanwenden.
Kortom, als volgende week de regeringsleiders een beetje lijn kunnen brengen in de kakofonie van de eerste week van de klimaatconferentie, dan zou dat al een goed resultaat zijn. Als men echter voorboert met het allegaartje van politiekers, linkse wereldverbeteraars en op nog meer poen beluste kapitalisten, dan ziet het er voor deze wereld slecht uit. Grof geld verdienen met het beschrijven van rampscenario's komt sommigen misschien goed uit (Al Gore weet er alles van), maar zal de zaak niet oplossen. Het klimaatverhaal mag geen nieuw geloofspunt worden. We hebben al genoeg aan de globalisering en de multicul, om er maar twee te noemen, of het fijn stof van de Lange Wapper waar Van Hees ons voor behoedt heeft...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten