donderdag 31 december 2009

De jongen met de zwavelstokjes...


Een feestgedicht voor oud-en-nieuw, geïnspireerd op het sprookje van Andersen:Het meisje met de zwavelstokjes.
Eén van de laatste werken van de eergisteren overleden schrijver-dichter Herman J. Claeys. Een werkje dat hij ons begin deze week voor publicatie op oudejaarsnacht toestuurde:


De jongen met de lucifers schuimt de drankhuizen af,
struint langs volgeboekte restaurants,
in de vrieskou van midwinter,
door het koude hart van de heet gestookte metropool.

Lucifers voor een dubbeltje !
Aanstekers voor vijftig cent !
Voetzoekers voor een euro !

Honger lijden in de geur van kalkoengebraad,
verkleumen onder de rook van fornuizen,
thuisloos dolen tussen de woekerende leegstand
in de verkankerde stad.

De welgedane eigenaren
van de dure verwarmde terrassen
pramen de gezeten bestuurders
om de gratis zitbanken te verwijderen van het plein
vanwege die clochards die de kerstboom ontsieren,
vanwege die rare libertaire hangjongeren,
vanwege dat blonde Meisje met de Zwavelstokjes,
vanwege die bruine jongen met de aanstekers
die de nieuwjaarsillusie van weelde en welstand
vergallen.

Onder de klaterende kerstkitsch
van de stervende evergreen reuzenspar
vol twinkelende valse sterren
en behangen met verpakte nepcadeaus
zit de jongen met de lucifers
te kwijnen.

Hallucinerend steekt hij
- zoals in een Grimmig sprookje van Andersen -
de droomboom in brand tot een torenhoge toorts,
steekt hij de harteloze stad in brand,
steekt hij de wrede wereld in brand,
tot een kolkende zee van vlammen
waarboven hij in een wolk van sprankels
triomferend uitstijgt
naar zijn hemel van merriment and happiness,
van zaligheid en geluk.

Duivelse jongen met de solferstekjes,
loop naar de hel !
Herman J. Claeys (1935-2009)

1 opmerking:

  1. Het is niet één van Hermans laatste gedichten, het gaat al járen mee, maar het is wel typerend voor Herman dat hij zoveel jaren geleden de huidige actualiteit vatte in dit aanklagend gedicht.

    Misschien dat nu Herman er niet meer is zijn woorden nog luider komen te weerklinken dan ze ooit hebben gedaan, want de tijden zijn er nog steeds naar, naar mensen die verwoorden wat er fout aan het lopen is.

    Bedankt, Rudy, bedankt lezers ook, om hier nota van te nemen en het verder mee te nemen in een oneindig verzet tegen de huidige gang van 'zaken'. Mensen zijn immers geen 'zaken'...

    BeantwoordenVerwijderen