Antwerpen anno 2050...

Een Antwerpse gids ziet op een parking op Linkeroever zijn verwachte bus toeristen en stapt op de bus. Zijn rondleiding kan beginnen.

Dames en Heren, ik heet U van harte welkom in Antwerpen. Op de paar uur die we vandaag samen gaan spenderen, ga ik proberen U een beetje wegwijs te maken in Antwerpen. Zo dadelijk rijden we rechteroever binnen via de beroemde Oosterweelbrug. Een bouwwerk dat U zeker zult herkennen uit de scenes van de diverse films die de laatste decennia in Antwerpen gedraaid werden. Een brug die er ook niet zonder slag of stoot gekomen is. Ongeveer 40 jaar geleden was er tegen de aanleg van deze brug in Antwerpen zwaar protest. Het meeste protest kwam toen van een drukkingsgroep, Ademloos genaamd, onder leiding van een zekere Van Hees, een ingeweken Nederlander. De met bomen omrandde parking, waar ik net op de bus stapte, is trouwens in 2026 naar hem genoemd.

Recht voor U ziet U duidelijk een gebouw dat vroeger bekend stond als de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal, de toenmalige trots van Antwerpen. Tot voor 2030 had dat gebouw slechts één toren. Door toedoen van de toenmalige Schepen van Sociale Zaken, Monica De Coninck, werd op dat gebouw een tweede toren aangebracht, namelijk een minaret. Het is nu geen kathedraal meer, maar een multiculturele gebedsruimte. Mag ik jullie er op wijzen dat straks, wanneer wij dat gebouw bezoeken, de heren de schoenen dienen uit te trekken en de dames het haar dienen te bedekken. Aan de ingang krijgen jullie de gelegenheid de handen, voeten en aangezicht te wassen. Het gebouw heet thans de Diversiteitstorens, een toeristische atractie die vooral door mensen uit het oosten gegeert is. In alle zaken op de Handschoenmarkt kunt U trouwens hallal eten.

We naderen nu de Kaaien. In 2015 werden de kademuren opgehoogd en werd de ganse oude kade heraangelegd als een soort park. Op de wandeling die we daar gaan maken zult U ook het piratenkasteel van Piet Piraat zien. Vroeger was dit gebouw gekend als "Het Steen". Het Steen werd héél vroeger gebruikt als gevangenis en later ingericht als museum. In 2018 werd het verkocht aan Gert Verhulst, die het een nieuwe bestemming gaf als residentie van Piet Piraat. Voor het Steen stond vroeger het standbeeld van de Lange Wapper, de kwelgeest van Antwerpen, maar na de aanleg van de Oosterweelverbinding werd dit standbeeld vervangen door één van K3, het uithangbord van Gert Verhulst, een destijds gekende pretparkuitbater.

We naderen nu de Grote Markt. Tot voor 2015 bruisde de Grote Markt van het leven. Door het toenmalige stadsbestuur in 2009 werden echter prakisch alle evenementen die op deze Grote Markt plaats vonden verhuisd naar de gedempte Zuiderdokken, hier ongeveer 2 kilometer vandaan. De terrassen van toen zijn momenteel verdwenen door het invoeren van een terrassenbeleid door de toenmalige schepen Bungeneers. Het standbeeld van Brabo dat hier vroeger stond is trouwens uit erkentelijkheid door zijn beeltenis vervangen. Onderaan het standbeeld ziet U trouwens de gebeeldhouwde tekst: "Hij schafte de terrassen af, maar kende de prijs van een pint niet." De Grote Markt is nu een plein van stilte en bezinning.

Van hier uit rijden we naar het vroegere De Coninckplein, thans de Van Campenhoutplace. Tot voor 2017 een onveilige plaats, waar het krioelde van alcohol- en drugsverslaafden. Door de toenmalige schepen van stadsontwikkeling werd het herschapen tot een trendy plein, waar alleen de meest begoeden van Antwerpen kunnen resideren.

We naderen nu de Seefhoek, een vroegere volkswijk die nu bewoond wordt door uitsluitend superrijke Oosterlingen, die dankzij de sociale voorzieningen, die in 2009 nog bestonden, fortuin hebben gemaakt.

Als laatste halte doen wij het MAS aan, een museum dat destijds opgedrongen werd door Philip Heylen, toen een fervente katholiek, een strekking die nu door de burgemeester Ali Ben Salami verboden werd in Antwerpen. In dit museum kunt U onder andere de pruik van Helmut Lotti, het T-shirt van Patrick Janssens en de sleutel van de eerste Antwerpse nachtwinkel bewonderen.

Vergeet de gids niet, maar liefst via bancontact, want sommige Antwerpse ambtenaren hebben sinds 2009 lijm aan hun vingers hangen...