Wat brengt het eindejaar...

Het is precies nog maar net nieuwjaar geweest en morgen stappen we al de voorlaatste maand van het jaar in. Met het Halloweenfeest vanavond de aanzet tot de eindejaarsfeesten.

Morgen wordt dan meteen ook het "Sinterklaasembargo" opgeheven, zodat de kans groot is dat we morgen hier en daar al een sinterklaasetalage zien of de Sint zelf tegen het lijf lopen in één of ander warenhuis. Ik vraag me af of hij van de stad Antwerpen ook dit jaar een dresscode heeft ontvangen. Zal hij een kruis op z'n mijter hebben of niet? Ik hoop oprecht voor alle brave Antwerpse kinderen dat de Sint niet met een quad komt, want dan mag hij van de burgermeester de stad niet in. Ik vraag mij ook af of hij, alvorens hij in Antwerpen legaal binnen mag, hij niet eerst de zaal Harmonie moet passeren voor een reguralisatie-aanvraag. Tenslotte is hij een Turkse bisschop en brengt hij duizenden zwarte familieleden mee, die voor het gemak allemaal "Piet" heten, en... hij komt via Spanje. Maar ik denk dat dat wel in orde komt. Waarschijnlijk heeft hij een document op zak dat bevestigt dat hij hier in verschillende speelgoedzaken kan beginnen werken.

Eens die brave man weer vertrokken is denken we al aan het Antwerpse Kerstgebeuren. Zal het mislukt concept van vorig jaar aangepast zijn? Zal de Grote Markt zich weer tevreden moeten stellen met de ijspiste, omdat de chaletjes op het Steenplein zullen staan? Of heeft men eindelijk een formule gevonden waarin iedereen zich kan vinden? Ik ben benieuwd...

Zal de stad weer met overlastboetes afkomen als er een horeca-uitbater een kestboom op het voetpad plaatst om de boel wat op te vrolijken? En last, but not least, zal er dit jaar wat meer te zien zijn dan vreet- en zuipkramen. Nochthans, er zijn géén dure dienstreizen voor schepenen nodig om eens te gaan kijken hoe ze het op een ander doen. En retourticketje "Antwerpen-Brussel" volstaat.

Dan rest ons enkel nog het vuurwerk en we stappen alweer een nieuw jaar binnen...

In wat voor apenprovincie leven wij...

Het is tegenwoordig toch erg gesteld met de mensen. Ik heb de indruk dat de meesten de leuze "Elk voor zichzelf en God voor ons allen" in hun vaandel voeren.

Iedereen loopt maar te klagen dat kerncentrales onveilig zijn, dat, wanneer er in Doel iets mee gebeurt, gans Antwerpen weg is, maar... als men dan windmolens wil plaatsen is er binnen de week een actiecomité, worden er handtekeningen verzameld, spreekt men van een referendum (hét nieuwe toverwoord) en begint men alle nadelen op te sommen. Alternatieve energie is dus goed, als het maar ver genoeg van mijn deur geproduceerd wordt.

De Minister van Onderwijs wil een taaltest invoeren voor de leerlingen van 6 en 12 jaar om de taalkennis te kunnen evalueren, en lap, het katholiek onderwijs staat op haar achterste poten. Een taaltest? Goed idee, maar... niet in mijn school.

Derde reguralisatiegolf. Ineens komt iedere illegaal met een papier, opgesteld in keurig nederlands, waarop staat dat hij in Antwerpen in een telefoon-, nacht-, groenten- of internetwinkel werkt. Dan denk ik spontaan, en ik weet dat het niet mooi is: Verdomme, ineens kunnen die allemaal nederlands lezen en schrijven en hebben ze allemaal werk. Antwerpen is dus inderdaad aan het verbeteren.

De burgermeester van Zwijndrecht (parking Antwerpen-West dus) reageert met gemengde gevoelens op het feit dat hij geen onwettig referendum mag organiseren in verband met de Oosterweelverbinding. Waarom? Waarschijnlijk omdat hij zo een massa verkiezingspropaganda mist tegen 2012.

In verband met de politiehervorming, die dus inderdaad niet zo goed geslaagd is, wordt met de vinger naar het Antwerpse korps gewezen omdat ze qua aanwerving en opleiding een beetje solo-slim spelen. Een staat binnen de staat dus, maar dat is voor Antwerpen niet zo verwonderlijk.

En voor de rest? Och, nog wat cafébazen kloten door hun terras af te pakken, zorgen dat Antwerpen een multiculturele samenleving wordt, met de nadruk op de Oosterse cultuur dan wel, hier en daar nog wat sociale woningen neerplanten, die voor de categorie voor wie ze bedoeld zijn, onbetaalbaar blijken en dromen van één ploeg en één stadion van 't stad, ongeacht wat het kost en alle musea uit het historisch centrum weghalen om een oerlelijke legoblokkendoos op 't Eilandje mee te vullen.

Als je dan weet dat één op de zeven Antwerpenaren onder de armoedegrens leven, in wat voor apenprovincie leven wij dan...

Betere mensen afleveren...

Het onderwijs in Vlaanderen evolueert in een rotvaart. De scholen willen meer jongeren betere kansen geven in de samenleving.

De Antwerpse scholen van alle netten nemen al jaren het voortouw in een betere begeleiding van de leerlingen. Scholen hebben naast vakleerkrachten een batterij leerkrachten om jongeren beter te begeleiden. Het stedelijk onderwijs gaat in zee met de softwarefabrikant Microsoft. Leerlingen leren al van in de basisschool op een speelse manier computervaardigheden aan. De leerkrachten krijgen de mogelijkheid om individuele leertrajecten op te stellen op maat van de leerling.

Het onderwijs in Vlaanderen scoort op wereldvlak heel goed, maar slaat op het gebied van gelijke kansen een belabberd figuur. Nog te veel jongeren verlaten de school zonder diploma. In het Antwerpse basisonderwijs is bijna dertig procent van de leerlingen minstens één keer blijven zitten. In het secundair onderwijs stijgt dat naar de helft.

Nergens in Vlaanderen zijn de schoolbanken zo divers als in Antwerpen. En bij divers bedoel ik niet alleen gekleurd. Eén op de vijf Antwerpenaars leeft in armoede. Concentratiescholen zijn ook geen goede startpositie voor jongeren. Binnen het onderwijs werd berekend dat twintig procent van de kinderen naar een andere school zou moeten, als men de achtergestelde kinderen beter wil spreiden over alle basisscholen.

De omvang van de maatschappelijke problemen is zo groot dat de scholen op dit moment niet in staat zijn om voor een kentering te zorgen. Een studie van het Centrum voor Sociaal Beleid bewees dat de sociale ongelijkheid in het onderwijs de afgelopen dertig jaar niet is afgenomen, ondanks alle inspanningen rond gelijke kansen.

Een grote verantwoordelijkheid ligt natuurlijk bij de ouders, maar wat als vader en moeder niet in staat zijn om hun kind te helpen bij het huiswerk? Een eerste stap in de goede richting zou al zijn dat kinderen op 2,5 jaar naar de kleuterschool gaan. Misschien ligt een deel van het probleem bij onze onderwijsstructuur.

Het is tijd voor een kritische evaluatie. Daarbij moeten we zaken in vraag durven stellen die we tot op vandaag vanzelfsprekend achtten. Steeds meer onderwijsdeskundigen hebben bedenkingen bij de vrije onderwijskeuze, een van de grote taboes binnen het onderwijs. Als er niet snel iets gebeurt, blijven onze scholen gefrustreerde jongeren afleveren.

Terrassenmiserie...

Ik heb het hier al enkele malen over gehad, omdat ik het één van de mooiste en rustigste plekjes van Antwerpen-Centrum vind, De Vrijdagmarkt.

Iedere vrijdag gezellig en rommelig druk vanwege de openbare verkoop, en voor de rest van de week zalig rustig. Geen doorgaand verkeer en slechts enkele parkeerplaatsen, zodat "Koning auto" er bijna geband is. Enkele tweedehandszaken en een handvol volkse cafés, elk met een gezellig terras. Een plek die, een paar enkelingen niet te na gesproken, nog niet ontdekt is door de toeristen. Enfin, eigenlijk een beetje de "Grote Markt" van de buurt, maar dan nog beter.

Tot.... enkele dagen geleden. Want het spook van het Antwerpe terrassenbeleid heeft de Vrijdagmarkt gevonden. De meeste terrassen moeten weg en degenen die mogen blijven houden met moeite drie tafeltjes en twaalf stoelen over. Daaag, gezellige terrasjes!

Ik vraag mij in hemelsnaam af waar Boer Voorhamme z'n mosterd gehaald heeft voor dat beleid. Op de Grote Markt was men ook niet tevreden, maar daar heeft men, mits wat passen en meten, bijna geen terrasstoelen verloren, maar op de Vrijdagmarkt...

Iemand die er absoluut niet hoeft te zijn, komt er niet. Nog nooit is daar één voetganger, fietser of auto gehinderd geweest door de terrassen en toch gaat Boer Voorhamme er in snoeien. Ik snap er niets van, weg met de gezelligheid in de zomer, weg babbeltje met de buren, weg met de inkomsten van de horeca, enz, enz...

Kan men dit nog een ernstig beleid noemen? Ik vrees van niet, maar ja, het is ook niet moeilijk met een verantwoordelijke schepen die zelf niet weet wat gezelligheid is en zelfs de prijs van een modale pint niet kent...

Misbruik van onze democratische rechten...

De Antwerpse imam Nordine Taouil wil de Staatsveiligheid en minister van Justitie Stefaan De Clerck voor de rechter slepen. Dat blijkt uit een mededeling die zijn advocaat zondagavond heeft verspreid naar aanleiding van een persconferentie die Taouil gisterenvoormiddag in Wilrijk gegeven heeft over de gerechtelijke procedure.

Taouil verwijst naar de uitspraken die de baas van de Staatsveiligheid, Alain Winants, vorige maand over hem deed in het programma TerZake. Winants zei toen dat Taouil "dient beschouwd te worden als iemand die eigenlijk een extremistische moslim is van salafistisch-wahabitische strekking en die actief militeert in salafistische kringen".

Taouil, die zich liet opvallen met felle uitspraken in het hoofddoekendebat, zegt dat hijzelf en zijn gezin zware schade hebben geleden als gevolg van Winants’ verklaringen. Zoals bekend trok Kind en Gezin de erkenning van zijn vrouw als onthaalmoeder in.

Hij hekelt ook dat minister van Justitie Stefaan De Clerck "verbazingwekkend genoeg meent dat er geen vuiltje aan de lucht is". "Een dergelijke politieke afrekening door de Staatsveiligheid, in samenspraak met de minister van Justitie, zonder enige mogelijkheid tot verdediging of wederwoord, is onaanvaardbaar in een democratische rechtsstaat. Belangrijke grondrechten zoals de vrije meningsuiting, de vrijheid van vereniging en het recht op politieke mobilisatie, komen hierdoor in het gedrang", stelt advocaat Abderrahim Lahlali.

Je moet toch maar durven.. vertellen dat de staatsveiligheid liegt.. en ze dan nog voor de rechter slepen ook... dat hij door zijn ophitsende toon de vrijemeningsuiting misbruikt is voor mij duidelijk.. de haat die uit zijn toespraken naar voren komt op alles wat westers is, is gewoon misbruik maken van onze democratische rechten.

Tussen stad en rand...

De slag om Oosterweel markeert niet alleen een breuklijn tussen stad en rand, hij dwingt politieke partijen willens nillens kant te kiezen, schrijft Jeroen Verelst, politiek redacteur van De Morgen. 'En elke stad kan vroeg of laat zijn eigen Lange Wapper krijgen.'

Het Oosterweeldossier geeft een onthullende inkijk in het Vlaamse politieke landschap. Er loopt een steeds hoger wordende Berlijnse muur rond de stad: in Antwerpen is dat een autosnelweg die letterlijk als een strop rond de stad wordt aangetrokken "Egoïsme ten top, heel dat Antwerpen. Maar wel met geld van alle Vlamingen." Of nog: "Te verwachten, in Antwerpen is men altijd tegen." Twee reacties, lukraak van de website van De Morgen geplukt na de volksraadpleging over de Lange Wapper van afgelopen zondag. Antwerpen wordt verketterd door wie niet in Antwerpen woont. Een bende navelstaarders zijn het, die de rest van Vlaanderen veroordelen tot eindeloze files, economische achteruitgang en werkloosheid. Rampspoed. Tot in de eeuwigheid der dagen!

De bitsige, bij vlagen haast hysterische slag om Oosterweel heeft een duidelijke breuklijn blootgelegd tussen stad en rand. De strijd oversteeg de klassieke tegenstellingen tussen links en rechts. Sp.a, Groen! en PVDA: links verzette zich tegen de Lange Wapperbrug. Maar ook Vlaams Belang, toch bezwaarlijk linkse jongens en meisjes te noemen, positioneerde zich in het nee-kamp. Patrick Janssens en Philip Dewinter, één front.

De partijen die zich achter het verzet tegen de Lange Wapper schaarden, hebben een gemene deler: ze halen hun stemmen vooral in de stad. Ze zijn ontstaan en groot geworden in de steden, en het blijven hun belangrijkste wingewesten. Antwerpen is de grootste stad van Vlaanderen, symbool en waardemeter tegelijkertijd. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 haalden sp.a en Vlaams Belang samen bijna 70 procent van de stemmen in de Scheldestad. Bij de Vlaamse verkiezingen van juni strandden beide partijen in het kanton Antwerpen, waarvan de grenzen min of meer gelijklopen met die van de stad, op iets minder dan 23 procent. Maar dat was nog altijd 7 à 8 procent meer dan hun uitslag voor heel Vlaanderen. Ook de groenen scoorden in Antwerpen opvallend beter dan hun gemiddelde voor de rest van Vlaanderen.

Dan het ja-kamp: een paar dissidenten even buiten beschouwing gelaten is dat samengesteld uit CD&V, Open Vld, N-VA en Lijst Dedecker. CD&V en N-VA strandden in 2006 in Antwerpen op 11,2 procent. Open Vld haalde niet eens de symbolische grens van 10 procent, een gigantische afgang voor een partij die zes jaar en een gemeenteraadsverkiezing eerder nog de burgemeesterssjerp claimde. Lijst Dedecker bestond nog niet. De Vlaamse verkiezingen van vier maanden geleden waren ook al geen hoogvlieger voor de voorstanders van de Lange Wapper. Ze bleven allemaal een flink stuk onder hun Vlaamse resultaat, CD&V zelfs 10 procent. Eén uitzondering: Bart De Wever redde in thuishaven Antwerpen de meubelen voor N-VA.

De uitslag van de volksraadpleging was zondagavond nog geen uur binnen of Antwerps CD&V-schepen Marc Van Peel had hem al uitgebreid geanalyseerd. Een opkomst van 35 procent en winst voor het nee-kamp met 59 procent, dat betekent dat amper een vijfde van de stemgerechtigde Antwerpenaars tegen de Lange Wapper is. Verwaarloosbaar. Collega-schepen Philip Heylen balkte hem na. Ze kozen de vlucht vooruit om de Lange Wapper overeind te houden. Allemaal ten dienste van minister-president Kris Peeters. Antwerpen ten dienste van Vlaanderen.

Helletocht uit de rand
CD&V haalt zijn stemmen niet in de stad. Antwerpen is voor Peeters synoniem van de haven, van zijn achterban van captains of industry en havenbonzen. Dat er ook nog mensen in Antwerpen wonen, een klein half miljoen dan nog, is een spijtige bijkomstigheid. Buiten Antwerpen willen ze een Lange Wapper. Vooral in de rand rond Antwerpen moeten ze die helletocht over de Antwerpse ring vaak afleggen, en laat die randgemeenten nu stuk voor stuk CD&V-bastions zijn. Bastions waar Peeters massa's stemmen haalt.
Twee, drie keer zoveel als in de stad. In de stad Antwerpen heeft CD&V weinig stemmen te verliezen. Wat je niet hebt, kun je ook niet kwijtspelen. Dus moeten Van Peel en Heylen zich in Antwerpen opofferen voor de partij. Kanonnenvlees.

De sp.a volgde de omgekeerde richting. Janssens hoedde zich er zondagavond voor om al te triomfantelijk uit de hoek te komen. Deels uit strategische overwegingen, om de tegenstanders niet meteen in een egelstelling te dringen en de boel te blokkeren, deels omdat die houding niet echt kies zou zijn gezien de jarenlange trouwe lippendienst aan de Wapper die voorafging aan de veelbesproken bocht. Partijvoorzitster Caroline Gennez (sp.a) nam de handschoen dan maar op. Geen Lange Wapper, geen Lange Wapper light. Het Antwerpse volk heeft gesproken en de Vlaamse regering moet luisteren. Allemaal ten dienste van burgemeester Janssens. Vlaanderen ten dienste van Antwerpen.

Kaper op de kust
De socialisten hebben veel meer te verliezen in Antwerpen. Die 35 procent van drie jaar geleden halen ze nooit meer, toch niet als ze op hun ukkie opkomen bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen. Maar Antwerpen prijsgeven, dat zou catastrofaal zijn. De stad is al sinds de Tweede Wereldoorlog in socialistische handen. Met Bart De Wever dient zich een kaper op de kust aan, en waakzaamheid is geboden. Daarom wordt verloren zoon Patrick Janssens, de man die in 2006 heiligschennis pleegde door zijn partij gewoon onvermeld te laten in zijn burgemeesterscampagne, weer in de armen gesloten. Rangen dicht en hop, iedereen eensgezind achter Patrick. Achter de stad. De kop voor de Lange Wapper.

Voor N-VA, de derde partij in de Vlaamse regering, is de situatie gecompliceerder. De N-VA is in wezen geen stadspartij zoals sp.a dat is, de Vlaams-nationalisten scoren net als CD&V vooral uitstekend in de groene rand rond Antwerpen. Maar kopman Bart De Wever woont wel in Antwerpen. Hij kan de stad niet zomaar overlaten aan Janssens, hij kan de rand niet zomaar overlaten aan Peeters. Een slappe koord waar het de komende weken en maanden moeilijk op dansen wordt.

De allergrootste voorstanders van de Lange Wapper hebben ondertussen ook kleur bekend. Bij Open Vld moest Guy Verhofstadt himself een aantal hardnekkige Lange Wapperaanhangers inpeperen dat het echt geen optie is voor liberalen om de uitslag van een volksraadpleging te negeren. Mensen als Sven Gatz in Brussel blijven onvervalste stadsmussen, maar minstens in de Antwerpse regio trekken de liberalen volop de kaart van de periferie.

Het Oosterweeldossier geeft een onthullende inkijk in het politieke landschap in Vlaanderen. Er loopt een steeds hoger wordende Berlijnse muur rond de stad, in het geval van Antwerpen een autosnelweg die letterlijk als een strop rond de stad wordt aangetrokken. Elke partij zit gewrongen tussen stad en rand. In Antwerpen is de breuklijn het duidelijkst, de polarisatie het grootst. Maar elke stad kan vroeg of laat zijn eigen Lange Wapper krijgen.

Geen enkele partij is zo cynisch om ofwel de stad ofwel de rand op te geven. Dossiers als dat van de Lange Wapper dwingen hen echter om kant te kiezen. In de huidige politieke cultuur van de angst voor de kiezer, van het voortdurend verlamd zijn door de volgende verkiezing die in zicht is, zullen de partijen vooral geneigd zijn om hun posities te consolideren. Om vooral niet te verliezen wat ze nu hebben. En dan dreigt de breuklijn zich alleen nog scherper af te tekenen.

Een job bij (of schijt aan) de overheid...

Het is crisis, en dat zullen vele gezinnen geweten hebben. Bedrijven slanken af, reorganiseren of schudden een andere reden uit de mouw om hetzelfde ,of nog meer werk, met minder mensen te doen. Zo overkwam ook een jong gezin in Deurne. Geen pretje, want je hebt een gezin, kinderen die moeten eten, gekleed worden, naar school gaan en zich liefst nog een beetje ontspannen ook.

Niet bij de pakken blijven zitten dus. Een mens moet vooruit en waar een wil is is een weg. En die wil is er. De weg? Misschien de jobbeurs in Antwerpen. Een jobbeurs voor werk bij de overheid en bij de openbare diensten.

Want als je beiden zonder werk zit, is een job bij de overheid of bij één of andere openbare dienst van harte welkom. Je hebt een goede wedde, min of meer vast werk, hospitalisatieverzekering, een goed pensioen en noem maar op.

Op naar de jobbeurs dus. Je kunt je kinderen uiteraard niet alleen thuis laten en neemt ze mee op sollicitatiejacht. Dat is geen probleem, want... op de jobbeurs is zelfs een creche voorzien. De overheid denkt aan alles en heeft U nodig!

Dus, kindjes mooi afgeven in de creche, inschrijven en op jacht. Alles netjes geregeld dus. Je kinderen, daar wordt op gepast en je hoeft geen schrik te hebben dat een vreemde ze zal meenemen, want ze werden mooi geregistreerd.

De overheid schreewt om personeel. Je hebt de nodige diploma's op zak en je biedt je aan bij "De Sleutel".

"Goedendag, mevrouw, mijnheer, inderdaad, wij zoeken zéér dringend personeel. Hoe lang bent U nu reeds werkloos? Lastig, zeker?"

"We zijn eigenlijk nog maar pas werkloos en willen zo vlug mogelijk aan de slag."

"Pas werkloos? Oei, dan komt U bij ons niet aan de bak. Ja, we zoeken dringend personeel, maar die moeten al minstens 5 jaar werkloos zijn. Dan steken wij een vette premie op zak, begrijpt U?"

De eerste kaakslag van de dag, maar... niet getreurd, de overheid is meer dan "De sleutel" alleen. Kijk, een stand van het Havenbedrijf. Zij zoeken ook dringend personeel. En werken "aan den bassin" lijkt hun wel wat.

" Dag, mevrouw, mijnheer, de haven zegt U wel iets? Wel, dan hebt U geluk, wij staan te schreeuwen om personeel. U bent werkloos, zegt U? Hoelang al?"

" Wel he, eigenlijk maar pas, maar wij willen zo snel mogelijk werken. Een gezin kost geld, weet U."

" Dat begrijp ik, maar eeeh, mocht U nu reeds 2 jaar werkloos zijn, dan kon U onmiddellijk aan de slag, maar, ja, pas werkloos,......ja, dan ontlopen wij een boel premies natuurlijk, het spijt me..."

Kaakslag nummer twee. Maar..., ons koppel zijn doorbijters. Ze willen werken. Echte pitbulls zijn het op dat gebied. Op naar de volgende stand.

"Mevrouw, mijnheer, beiden werkloos? Aiaiaiaiaiaiaia, lastig zeker? Maak U geen zorgen, de overheid kan U gebruiken. We staan hier met 30 overheidsbedrijven en zoeken minstens 450 mensen, maakt U zich dus vooral geen zorgen. En, na een jaartje thuiszitten begint het te vervelen zeker?"

" Pardon, mijnheer, maar wij zijn pas werkloos en willen zo vlug mogelijk werken."

" Oeioeioeioeioei, verdomme, verdomme, verdomme, miljaaaaaar, wat spijt mij dat verschrikkelijk. Dedju, dedju, dedju. Kijk, was U nu langer dan een jaar werkloos geweest, onmiddellijk, maar ja, als ik U nu aanneem, mislopen wij natuurlijk een hoop voordelen qua sociale bijdrage. Sorry, volgende keer beter. Dag, mevrouw, mijnheer!"

Een jobbeurs voor een job bij de overheid of een openbaar bestuur? M'n kloten, een jobbeurs waar een pak vzw's die voor de overheid werken door aanwervingen zoveel mogelijk premies zoeken op te strijken.

Een pak voordelen opstrijken en nadien kunnen publiceren dat ze zoveel langdurig werklozen van 't straat geholpen hebben. Maar iemand die wil werken? Forget it!!!!

Wat doe je dan als koppel dat absoluut wil werken? Inderdaad, gedesillusioneerd naar huis gaan! Maar eerst de kinderen ophalen, want die creche, dat was dan toch goed georganiseerd. Of niet?

Neen dus, want het koppel stapt gewoon de creche binnen, zonder dat iemand hen iets vraagt en nemen hun kinderen gewoon mee naar huis. Niemand vraagt iets, niemand houdt hen tegen, niemand vraagt wie ze zijn.

Dus, op die jobbeurs staan er in de creche nog altijd kinderen alszijnde aanwezig genoteerd, terwijl ze al uren thuis zijn. Ik dacht dat alles ging verbeteren, na de raid van Kim De Gelder in Dendermonde? Bullshit, bullshit en nog eens bullshit, even grote bullshit als die jobbeurs zelf!

Het circus kan beginnen...

Heel soms kan het verbazend goed vooruitgaan in de politiek. Gisteren heeft het Antwerpse stadsbestuur haar advies over de bouwaanvraag voor het BAM-tracé overgemaakt aan de Vlaamse regering, maar die heeft zelf al haar conclusies getrokken uit het referendum: het BAM-tracé komt er niet in zijn huidige vorm. Sterker nog, de hele BAM ligt op apegapen, want één van de zeven werkgroepen die nieuwe oplossingen moeten zoeken, gaat over de reorganisatie van het overheidsbedrijf.

Wat komt er dan wel? Dat is voorlopig echt nog koffiedik kijken. De liefhebbers van een tunnel worden in elk geval heel snel teleurgesteld, want dat alternatief lijkt ook al dood en begraven. Tijdens het debat van woensdag in het Vlaams Parlement was er nog nauwelijks sprake van de tunnel. Zelfs sp.a lijkt geen strijd op leven en dood te willen voeren voor het dure en tijdrovende project.

CD&V en N-VA gaan nu proberen om een verbeterde versie van het BAM-plan in te masseren bij sp.a. Een lange en vakkundige massage kan wonderen doen voor het gestel. In Bart De Wever zien we eerlijk gezegd niet meteen de man met de fluwelen handjes, die lijkt meer geschikt als worstelcoach. En Kris Peeters? Die kan nu gaan bewijzen dat de hem toegeschreven Clooney-charmes ook goed zijn voor kaskrakers in de politiek.

Sp.a zal nu proberen om de Antwerpse mobiliteit te ontlasten met oplossingen in de buurt van de Nederlandse grens en in het Waasland. Maar dat is uitstel van executie, want de drie partijen van de Vlaamse meerderheid hebben woensdag opnieuw afgesproken dat er een derde oeververbinding moet komen. En dus ligt dat dossier vroeg of laat toch weer op tafel.

Kris Peeters blijft daarom verwijzen naar het beruchte dubbelbesluit van 28 maart, waarin sp.a zich opnieuw akkoord verklaarde met twee randvoorwaarden die veel alternatieven uitsluiten: geen vrachtverkeer en geen tol in de Kennedytunnel. Het zal sp.a bloed, zweet en tranen kosten om Peeters op andere gedachten te brengen, ook al creëerde N-VA-minister Philippe Muyters gisteren op de radio wél een opening.

Krijgen we een Lange Wapper die zo is aangepast dat Patrick Janssens er toch mee kan uitpakken? Of komt er een variant zonder dat viaduct, die Peeters en De Wever in staat stelt om te juichen dat zij het ei van Columbus hebben ontdekt? In de politiek is vrijwel alles mogelijk, maar als iets geen optie is, dan is het gezichtsverlies.

Fundamentalist, wereldvreemd of gewoon een hoek af...

Godsdienstfundamentalisme! Wanneer men het hier in Antwerpen over godsdienstfundamentalisme heeft denken we spontaan aan de Moslims en aan de Chaddische Joden. We blijven ze raar vinden, de Moslims met een lang kleed aan en het typische hoofddeksel, de Joden met hun pijpenkrullen, ouderwetse kledij en koekentrommels op hun hoofd.

Raar eigenlijk, want wanneer we Rudi Mannaert, parochieherder van Sint-Andries, zien voorbij fietsen in soutane of Romeinse boord, trekken we die lijn niet door, alhoewel ik de laatste zou zijn om Rudi Mannaert een fundamentalist te noemen.

Gewoon maar om te zeggen dat we bij het woord godsdienstfundamentalisme nooit aan de katholieken denken. Ik ook niet trouwens, tot ik gisteren de uitzending van "Koppen" zag op één over de Pius X broedergemeenschap in de Antwerpse Hemelstraat.

Pas op, ik kom ook uit een katholiek nest, ben Christelijk opgevoed, heb de Latijnse mis nog van buiten gekend en ging tot mijn 12 jaar trouw iedere zondag (verplicht) naar de mis. Maar gelukkig ben ik, samen met mijn maagdelijkheid mijn geloof verloren.

Enfin, de reportage op één had mij nieuwsgierig gemaakt en ik ben eens gaan grasduinen op het internet. Niet omdat men in de Hemelstraat nog de mis opdraagt zoals in de jaren vijftig, niet omdat de priesters nog een soutane dragen, maar omdat één van hen zei dat degenen die televisie kijken nooit bidden. Ik dacht eerst dat er van die priester een "hoek af was" en wilde absoluut meer weten.

Groot was mijn verbazing toen ik op hun website zag dat het aantal moskeeën in Antwerpen zal verminderen, omdat de parochiepriester medailles van de H.Maagd had uitgedeeld en dat de H.Maagd de Islam al eens verdreven had.

Ik keek ook raar op omdat ze een eigen jeugdbeweging hebben. Ze noemen het een scouts- en gidsengroep (niet gemengd uiteraard), maar hebben met de "echte" scouts en gidsen niets te maken. In deze jeugdbeweging overheerst gebed en godsdienstonderricht. De foto's van hun jaarlijks zomerkamp brengen U terug naar de jaren vijftig.

Over een handboek sexualiteit, gebruikt in de katholieke scholen, schrijven ze: Opgelet deze fotos zijn schokkend. Niet geschikt voor minderjarige personen.! Wij klagen aan : deze officiëel "KATHOLIEKE" handboeken voor onze onderwijsleerkrachten en leiders in onze jeugdbewegingen: "Liefde Leren" van het NSKO en "Levende Lijven" van de KJR. Onze jeugd wordt van hogeruit systematisch geperverteerd : zelfbevrediging en vrije sex worden aanbevolen, homoseksualiteit en abortus als mogelijkheid voorgesteld en met incest wordt gelachen...Kortom de ziel van het kind wordt vermoord. Eén van de vele redenen waarom de FSSPX eigen scholen probeert op te richten.

De "foto's" waarover de eerwaarde het heeft zijn onschuldige cartoons, die het boek illustreren.

Na het bekijken van de website en het lezen van de door hun gepubliceerde teksten, had ik maar één conclusie: Of het zijn godsdienstfundamentalisten, of ze zijn wereldvreemd, of er is een "hoek af", maar waarschijnlijk is het een mengeling van de drie...want dit kan nooit de bedoeling zijn van eender welke geloofsbeleving.

Het papegaaienkoor van 't Schoon Verdiep...

Marco Laenens (Open vld), ondervoorzitter van het Antwerpse OCMW, voelt zich waarschijnlijk een zéér gelukkig man. Hij mag zich terecht de meest geciteerde man in de Antwerpse politiek noemen.

Waar gaat het over? Enkele maanden geleden hadden wij, ter voorbereiding van een column, een gesprek met Marco Laenens over ondermeer de "Spanjeroute" en de te verwachten gevolgen van de door de regering door onze strot geduwde "reguralisatiegolf". Toen reeds uitte hij zijn bezorgdheid over de immigratie van Spaanse Marokkanen naar België, die op een zéér gemakkelijke manier aan een uitkering konden raken en over de te verwachten financiële kater voor de stad Antwerpen ten gevolge van de reguralisatiegolf.

Toen reeds schetste hij ons duidelijk dat deze reguralisatiegolf zou gevolgd worden door een nieuwe en daarna nog door een nieuwe, door een zéér ruime familiehereniging. Hij sprak toen over ongeveer 45.000 tot 60.000 mensen, allen met recht op een leefloon, verhoogde kinderbijslag, woon- en verwarmingstoelage.

Een massa mensen die het op de Antwerpse arbeidsmarkt zéér moeilijk zou krijgen door gebrek aan kennis van onze taal, onze leefgewoonten en onze cultuur in het algemeen.

Opmerkingen, die door de Antwerpse politici bijna werden weggewaaid als ultra-rechtse praat zonder fundering. Ook onze redactie werd, na publicatie, regelmatig aangesproken met de vraag of wij onze onafhankelijke koers gingen verlaten om de rechtse toer op te gaan.

Wat blijkt nu? Nog geen twee weken geleden nodigt Monica de Coninck (sp.a), voorzitter van het Antwerpse OCMW, de pers uit om dezelfde woorden als die van Marco Laenens te verkondigen in verband met de Spaanse Marokkanen.

En gisteren wierp Patrick Janssens (sp.a), Antwerpse burgemeester, een vis uit (neen, niet van op de Lange Wapper) over een minimumleeftijd voor huwelijken, hierbij, zonder het uit te spreken, duidelijk op de migranten doelende, want... "ze huwen met iemand uit het thuisland, zonder kennis van de taal, de leefgewoonten en de cultuur van ons." Een beetje in een andere, socialistische, vorm gegoten, maar duidelijk geinspireerd door de woorden van Marco Laenens.

Begint de Antwerpse sp.a te verrechtsen? Of heeft men op 't Schoon Verdiep een papagaaienkoor opgericht, met Marco Laenens als dirigent? Of zouden sommige politici in Antwerpen dan toch nog denken: Wat de burger niet weet, deert hem niet...

In Memoriam Jef Nys

Jef Nys werd geboren te Berchem op 30 januari 1927. Tijdens zijn studies aan de Academie van Antwerpen ging hij reeds bij een architect werken, deze job zal hij echter na zijn studies vaarwel zeggen, en beproeft zijn kunnen in de stripwereld. Hij maakte een ongelofelijk aantal albums waarvan de meeste in series zullen uitgegeven worden. Nys zijn eerste serie ging over het stripfiguur Kadodderke.

Hij heeft ook vele sprookjes van de gebroeders Grimm overgezet naar het stripverhaal. Hij had als het ware een passie voor sprookjes, zoals kan afgeleid worden uit zijn werken, die haast uitsluitend voor kinderen bestemd zijn. De serie Jommeke is zeer populair bij de kinderen in Vlaanderen, maar het lukte hem bijna niet om buiten de nederlandstalige grenzen te verkopen.

Na Suske en Wiske van Willy Vandersteen is Jommeke de best verkochte strip in Vlaanderen. Jommeke verscheen voor het eerst in 1955 in het weekblad Kerkelijk Leven (het parochieblad). Het eerste echte vervolgverhaal was de Jacht op de voetbal. Na enkele jaren stapte Jef Nys over naar Het Volk waar Jommeke nu nog steeds verschijnt. De eerste stripverhalen van Jef Nys waren de avonturen van Amedeus en Seppeke in Het Handelsblad (1948). Jef Nys tekende ook de avonturen van Langteen en Schommelbuik (1963). Deze kabouterverhalen kan je ook vinden in de vakantieboeken van Jommeke. Reeds verscheidene jaren tekende Jef Nys niet meer zelf maar had hij tekenaars (Gert Van Loock en Hugo De Sterk) en scenaristen (Jan Ruysbergh en Gert Van Loock) waar hij met samenwerkte.

Het meest opvallende aan de verhalen van Jommmeke is wel dat er NOOIT geweld is in voorgekomen of zal voorkomen. Dit is iets waar Jef Nys heel uitdrukkelijk op stond.
Tijdens zijn lange carrière heeft Jef Nys nooit een officiele stripprijs gewonnen, hetgeen zeer uitzonderlijk is voor een artiest met zijn palmares. Zijn geesteskind daarentegen heeft wel een standbeeld gekregen in de stripstad Middelkerke.

Gisteren heeft deze grote Antwerpenaar op 82-jarige leeftijd de strijd tegen kanker verloren.

Exit Karel Vinck...

De kogel is door de kerk. Nadat de Antwerpenaar duidelijk zijn NEEN-stem heeft laten horen over het BAM-tracé, heeft ook het Antwerpse stadsbestuur beslist een negatief advies aan de Vlaamse regering over te maken. Het zou tegen alle regels van de democratie zijn mocht het Antwerpse stadsbestuur een andere beslissing genomen hebben dan negatief adviseren.

Dit roept natuurlijk vragen op naar de positie van BAM in het algemeen en die van Karel Vinck in het bijzonder. Zowel voor- als tegenstander weet dat er in de aanloop naar het referendum door BAM miljoenen belastingsgeld zijn uitgegeven aan "zogezegde" informatiebruchures (full-color, glanzend papier, gelijmd en met gretig gebruik van fotoshop om de waarheid hier en daar naar de hand te zetten) en dat BAM als overheidsbedrijf meer dan zijn boekje te buiten is gegaan.

De maatschappij moest voorstellen uitwerken om het fileprobleem rond Antwerpen op te lossen. Daarbij stelde de beheersmaatschappij voor om met het Lange Wapper-project, een combinatie van een grote brug over het noordelijk gedeelte van de stad en een tunnel onder de Schelde, de ring rond de stad te sluiten. Het brugproject werd tijdens een referendum door de Antwerpse bevolking met een meerderheid van 60 % weggestemd. De Beheersmaatschappij Antwerpen Mobiel werd eerder al zwaar bekritiseerd, onder meer omwille van de bijzonder hoog oplopende voorbereidende kosten, maar nu gaan vanuit verschillende hoeken stemmen op om de maatschappij opzij te schuiven en niet langer bij het project te betrekken.

Kathy Berx, provinciegouverneur van Antwerpen, wijst er echter op dat de BAM door het Vlaams parlement is aangesteld en daar beslissingen over de toekomst zullen moeten worden genomen.

De Beheersmaatschappij Antwerpen Mobiel (BAM) moet nu heel even aan de kant gaan staan en zwijgen. Dat zegt ook de Antwerpse burgemeester Patrick Janssens . Ook VB vraagt de ontbinding van BAM.

Trouwens, eind 2004 had Karel Vinck als topman van de NMBS ook al moeilijkheden met de toenmalige Minister van Overheidsbedrijven Johan Van De Lanotte. Blijkbaar heeft Vinck nogal last met gezag en beseft hij niet zo heel goed wat zijn taak is.

Misschien wordt het inderdaad tijd dat men die man eens met beide voeten terug op de grond plaatst, maar dan liefst zonder royale gouden handdruk, want dat bedrag heeft hij al opgesoupeerd aan de "brochuurkes"...

De teleurgang van het Vlaams Belang...

Men hoeft de dag van vandaag geen politiek analist te zijn om te zien dat het niet zo goed gaat met het Vlaams Belang. Dat heeft niets te maken met de laatste zogezegde peilingen, want die zijn niet geloofwaardig. Zeker een enquête waarbij de rode VRT betrokken wordt, moet met een zeer grove korrel zout genomen worden. Ik begrijp dan ook niet waarom een zelfverklaarde kwaliteitskrant als De Standaard met die erg link(s)e jongens en meisjes samen iets wil organiseren. Als men ziet dat in hun zogenaamde peiling het Vlaams Belang in oktober 4% minder stemmen haalt dan in de septemberpeiling van La Libre Belgique, dan weet men dat er iets niet klopt. Zo'n verschil kán niet op één maand.

Dat allemaal terzijde, is het wel degelijk zo, dat het Vlaams Belang aan belang heeft ingeboet. Reden hiervoor is de crisis, waardoor mensen in de eerste plaats op korte termijn gaan denken, zeg maar aan hun portemonnee en pas daarna op langere termijn, het communautaire dus. Een andere reden is, dat heel wat (oud-)Vlaams Belangstemmers hopen dat N-VA meer uit de brand zal kunnen slepen omdat die partij nu mee in de Vlaamse regering zit. Dat moet allemaal nog bewezen worden (is zo iets als de Nobelprijs voor de vrede voor Obama). Voor het Vlaamse en het federale parlement is het jaar net begonnen en van dat jaar zal veel afhangen. De problemen die op ons afkomen zouden trouwens niet alleen voor veel commotie binnen het Vlaams nationalisme kunnen zorgen, maar ook binnen het CD&V, dat nu denkt de wind in de zeilen te hebben, maar straks wel eens zal moeten kiezen tussen pest en cholera, wanneer de belangen van het federale en regionale gegarandeerd niet meer gelijklopend zullen zijn en er een einde zal moeten komen aan hun politieke spreidstand.

Er zijn misschien ook nog andere redenen, waarom het Vlaams Belang niet meer zo goed scoort. De zaak van de Oosterweelverbinding in Antwerpen bv, waarbij ikzelf nog altijd niet snap waarom het VB op één lijn zaten met roden en groenen, hun traditionele vijanden. Het referendum werd door hen alvast niet misbruikt voor verkiezingsdoeleinden in 2012.

Tenslotte begint de jarenlange boycot van het Vlaams Blok/Belang door de zelfverklaarde "democratische" partijen stilaan toch zijn vruchten af te werpen. Erg hoopvol is dat allemaal niet, want dat betekent wel degelijk een democratisch deficit, om eens een actueel modern woord te gebruiken.

Kortom, de volgende maanden zouden wel eens cruciaal kunnen worden op communautair vlak. Als CD&V en N-VA de Vlaamse meubelen niet zullen kunnen redden, zal het VB daar toch weer van kunnen profiteren, tot spijt van wie 't benijdt. Vergeten we ook niet dat België vanaf 1 juli 2010 het voorzitterschap van de E.U. zal waarnemen. Een ideaal klankbord om Europa te laten zien en horen dat "there is something rotten in de state of Belgium"...

Halleluja, eindelijk...

Eindelijk!!!!! Vandaag mag de Antwerpenaar zich uitspreken of hij het BAM-tracé aanvaardt of niet. Hij mag zich niet uitspreken voor een brug of een tunnel. Neen, alleen over het BAM-tracé mag hij of zij antwoorden met ja of neen.

Een feest voor de democratie?

Ik denk en ik vrees het niet. Inderdaad, in een democratie beslist de bevolking, maar... via verkiezingen heeft de bevolking zich laten vertegenwoordigen door een ras dat "politici" heet. Zij worden geacht, en daar worden ze ook dik voor betaald, om in onze plaats beslissingen te nemen en de stad, de provincie, het gewest, de deelstaat en het land te besturen. Alhoewel, bij een partij die we vroeger "de socialisten" noemden, wordt er een minister benoemd die niet eens aan de verkiezingen heeft deelgenomen en worden de stemmenkanonnen aan de kant gezet, maar daar gaat het nu niet over.

Wij, Antwerpenaren, mogen dus vandaag ons zegje doen en daarna zullen de "heren en dames politici" wel beslissen of ze met onze mening rekening zullen houden.

Een feest voor de democratie?

Buiten R. Antwerp F.C. en Germinal Beerschot is er, in de ganse geschiedenis van Antwerpen, niets dat de stad zo in twee kampen heeft verdeeld. Er is gelogen, bedrogen en met modder gesmeten. In plaats van ernstige informatie hebben we enkel gehoord hoe slecht het plan van het ander kamp wel was. Mensen die aan de basis van het Masterplan Antwerpen Mobiel stonden hebben hun eigen beslissingen verloochend (nietwaar, Van Brempt en Janssens?). Maandenlang konden we de Hoogstraat niet passeren of er was wel iemand van Ademloos die onze handtekening nodig had, hierbij niet te nauw kijkende of je van Antwerpen was of niet. Honderdduizenden euro's heeft de Bam van ons belastingsgeld gespendeerd om voor hun zaak te pleiten. Onze mailboxen werden door beide kampen bestookt met desinformatie. 800.000 euro moet de stad ophoesten voor deze "dag van de democratie". Een aansluiting van 18 rijvakken in Merksem werd door BAM doodgezwegen. Volgens de Ademlozen was er alleen fijn stof als de brug (eigenlijk viaduct) er zou komen. Open vld kwam niet met een gezamelijk standpunt naar buiten na het neen-advies van Ludo Van Campenhout. De imams werden ingeschakeld door de moslimpolitici om neen-stemmers te ronselen. Facebook was een openbare arena waar ja- en neen-stemmers het tegen elkaar opnamen en waarbij persoonlijke verwijten schering en inslag waren. Ademlozen, zonder campagnegeld konden een pand betrekken in de Stadsfeestzaal, iets waar veel hardwerkende middenstanders jaloers op zijn. De Groenen (met of zonder uitroepingsteken) hadden weer iets om zich in de belangstelling te stellen. Bart De Wever wordt populairder dan Patrick Janssens, maar beweert geen ambities als burgemeester te hebben. Kleine politici zonder of met een klotenmandaat lopen zich de naad uit de broek om populariteit te verwerven. Annick De Ridder krijgt hoogmoedswaanzin en noemt Janssens een "woordvoerdertje". Marc van Peel tart alle wetten van de democratie door zijn uitspraak dat de Lange Wapper er hoe dan ook zal komen. BAM spendeerde maar liefst 175.000.000 euro aan voorbereidende werken, niet zeker zijnde dat het plan er ooit komt. En zo zijn er nog wel enkele tientallen zaken....

Waarom dan Halleluja?

• Ongeacht de uitslag, zullen de politici eindelijk moeten doen waarvoor ze betaald worden: hun werk.
• Mijn mailbox zal niet meer overvol zitten met vragen voor publicatie van voor- en tegenstanders.
• Ik zal door de Hoogstraat kunnen lopen zonder Ademloze aanklamping.
• De winnaars van het referendum zullen vieren en de verliezers zullen hun verlies uitleggen als een winst, en dus ook vieren.
• Facebook zal terug facebook worden van vroeger (Ja, Hachim, MET FarmVille, ongeacht de uitslag).
• BAM zal waarschijnlijk beseffen dat ze de regering niet zijn.
• Wim Van Hees kan het wat kalmer aandoen en vanop Linkeroever kijken naar de (voorlopig) ongewijzigde skyline.
• stRaten-Generaal zullen terecht vieren dat zij als enigen niet aan moddergevechten, maar aan informatie hebben gedaan.
• Wij, nadat de uitslag gekend is, eens over iets anders kunnen schrijven dan de Lange Wapper.

Waarom minder Halleluja?

• Omdat het vertrouwen in vele mensen verdwenen is.
• Er een tijd zal overgaan voor Antwerpen weer die aan één zeel trekkende, chauvinistische stad is.
• Omdat het referendum voor sommige politici misbruikt werd als aanloop naar de gemeenteverkiezingen in 2012.

De geschiedenis herneemt...

Het lijkt wel of de geschiedenis zich herhaald. Wij, vijftigers en zestigers kunnen nog praten over te tijd dat de pastoors nog lange zwarte toga's droegen én nog één en ander te vertellen hadden op een parochie. Destijds was het woord van de pastoor en van de champetter wet, schreef de krant de waarheid en waren de dokter en de notaris de enigen die iet of wat gestudeerd hadden. Iedere gemeente had wel een burgemeester, maar veel had die in werkelijkheid niet te vertellen. De pastoor, de champetter, de dokter en de notaris bepaalden rechtstreeks of onrechtstreeks het beleid van de gemeente of de stad.
Niettegenstaande dat kerk en staat in België gescheiden waren, kon men daar in het dagelijkse leven niet veel van merken.

Ik herinner mij in 1976, in een toch niet zo ver verleden, de overstromingen in Ruisbroek op 3 januari. Door die destijdse “pastoorspolitiek” kwam de hulpverlening veel te laat op gang. En toen wij uiteindelijk op 5 januari vanuit de kazerne in Diest met drie pelotons para's vertrokken naar Ruisbroek om de bevolking bij te staan had de pastoor daags voordien de bevolking al gewaarschuwd vanop z'n preekstoel met de woorden: “Moeders, houdt Uw dochters binnen, want het rode gevaar nadert”.

Ik hoor U denken: “Alstublieft, stop met lullen. Dat zijn verhalen van bijna 40 of 50 jaar geleden. Die tijd ligt gelukkig achter ons.”

Bent U daar zeker van? Wel, ik niet.
Want gisteren hebben enkele Antwerpse politici van buitenlandse origine beslist de “pastoor van destijds” terug in te schakelen om hun gelijk te halen. Op hun vraag hebben gisteren de imans in de Antwerpse moskeeën de moslims aangeraden “neen” te stemmen bij het referendum. Inderdaad, de methode van 50 jaar geleden. Schakel de geestelijke leiders in en haal Uw gelijk!

Nochthans wilde de Antwerpse moslimgemeenschap “Ja” stemmen, met het oog op de tewerkstelling bij de werken aan de Lange Wapper. Op die manier konden ze hun eigen levenskwaliteit gevoelig verbeteren.
Neeeeeeeeeeeeeeeen, zeggen de Antwerpse moslimpolitici, werken is niet belangrijk! Als we ons gelijk maar halen. Wij zullen er voor zorgen dat de moslimgemeenschap het verschil maakt, tot eer en glorie van onszelf. Dat hun eigen mensen, hun eigen kiezers nu misschien 10 jaar langer moeten wachten op goed werk, een goed inkomen en de stap uit de armoede, speelt geen rol.

Enfin, 50 jaar terug in de tijd, enkel en alleen om op facebook de dikke nek te kunnen uithangen en de pers te halen. Proficiat! Als er dan een oplossing is om uit de armoede te kruipen, slaan een paar Arabische pseudo-politici het naar de kloten...

Ja, Patrick Janssens, het zijn Uw kiezers, en om in bijbelse termen te blijven: “Wie wind zaait, zal storm oogsten.” Het wordt méér dan hoge tijd om Bart de Wever met grote trom binnen te halen en U terug te sturen naar Uw reklameburautje. Het is goedkoper een reklamecartoontje van een paar euro in de vuilbak te smijten dan een plan van 15 jaar en 60.000.000 euro studie naar de kl...ten te helpen door compleet Uw kar te keren...of zijt ge Uw legendarische (engelstalige) woorden vergeten?

Armoede in Antwerpen...

Marokkaanse gezinnen in Antwerpen moeten het maandelijks zien te rooien met gemiddeld 1.476,2 euro, wat een pak minder is dan de 1.954,8 euro die volgens de Hogeschool Kempen nodig is om menswaardig te leven. Dat klaagt Samenlevingsopbouw Antwerpen stad donderdag aan in een persbericht over Arm in Arm, een project dat allochtone armoede onder de loep neemt.

Volgens de Antwerpse afdeling van Samenlevingsopbouw bevinden Marokkaanse gezinnen van Arm in Arm zich in een erg kwetsbare positie. "Ze moeten rondkomen met een bedrag dat niet volstaat om het 'wenselijke' uitgavenpatroon te volgen en kunnen geen levensstandaard aanhouden die algemeen als menswaardig beschouwd wordt", luidt het. Door noodgedwongen in een minder goed huis, zonder computer of wasmachine, te wonen, worden ze volgens de vzw nog kwetsbaarder.

1.476,2 euro dus, wat een inkomen is samengesteld uit kinderbijslag, werkloosheidsvergoeding of een OCMW-leefloon. Een inkomen gegeven aan iemand die nog nooit één eurocent heeft bijgedragen aan ons sociaal bestel.

Ik heb eens een berekening gemaakt van een gehuwde 65-plusser, een gepensioneerde arbeider dus, met een vrouw ten laste. Ik voerde bij de berekening in dat betrokkene als arbeider gewerkt heeft vanaf de leeftijd van 14 jaar tot zijn 65é verjaardag. Iemand met een beroepscarriëre van 51 jaar dus aan een gemiddeld loon (10.000 oude Belgische frank in 1960, wat toen een normaal loon was).

Wel, na 51 jaar gewerkt te hebben ontvangt deze 65-plusser maandelijks netto het bedrag van 1978,26 euro. Met dat bedrag zit hij precies 23,46 euro boven het bedrag dat nodig is om menswaardig te leven.

Een invalide met een carriere van 41 jaar, met een werkende vrouw, ontvangt maandelijks een een invaliditeitsuitkering van netto 830 euro. Let wel, die mens heeft dan wel 41 jaar fulltime gewerkt en bijgedragen aan de sociale zekerheid!

Wat durft Samenlevingsopbouw Antwerpen stad dan in hemelsnaam klagen dat een Marokkaans gezin in Antwerpen, waar niemand werkt, maandelijks 1476,80 euro ontvangt.

Kijk, iedereen doet met z'n leven wat hij wil, werken of niet, da's z'n eigen zaak, maar niet werken heeft natuurlijk z'n consequenties. Als ik persberichten zoals hierboven in m'n mailbox krijg met het verzoek ze te publiceren (zoals gisteren gebeurde), dan draait m'n maag om in m'n lijf.

Kweek kloten en beslis!

1 januari 1977. Op die dag werd het aantal Belgische gemeenten, door de samenvoeging van vroegere autonome gemeenten, gereduceerd van 2.359 tot 596. Als een soort van glijmiddel, om de pil van de fusie te slikken, ging de fusiegolf gepaard met een kwijtschelding van de schulden van steden en gemeenten. Deze kwijtschelding was ook voorzien voor Antwerpen, ware het niet dat het in onze stad door interne ruzies misging. Door politiek getouwtrek trad de fusiewet van 30 december 1975 in Antwerpen pas in voege op 1 januari 1983. Door deze vertraging besteedde de toenmalige federale overheid de voorziene middelen voor de zo noodzakelijke kwijtschelding van de schulden niet meer aan Antwerpen. De voorziene middelen werden opgesoupeerd door de nationale sectoren die in volle herstructurering waren. Antwerpen was de dupe van haar eigen gebakkelei en bleef achter met een historisch deficit van 60 miljard oude Belgische franken.

Door het oneindig diepe gat in de stadsbegroting had Antwerpen uiteraard weinig of geen marge voor eigen investeringen. Een jarenlange verwaarlozing van de infrastructuur was hiervan het gevolg.

Nu, 35 jaar later, staat 870 miljoen euro bij BAM geparkeerd van de Vlaamse regering voor de uitvoering van het Masterplan. Indien dat geld niet op korte termijn gebruikt wordt voor deze zo noodzakelijke infrastructuurwerken, zou het wel eens kunnen gebeuren dat de Vlaamse regering dit geld terugvordert en besteedt aan andere behoevende posten op de begroting. Antwerpen zou dan voor de zoveelste keer in de geschiedenis van investeringen en financiële middelen verstoken blijven door onbeslist beleid van onze stedelijke overheid.

Gaat Antwerpen nu weer Sinterklaas laten passeren, zonder de cadeaux te ontvangen? Wordt het geen tijd dat het Antwerpse bestuur de interne ruzies vergeet, kloten aan haar lijf kweekt en eindelijk eens beslissing neemt inplaats van te draaien en te keren zoals de haan op de Onze Lieve Vrouwetoren?

Akkoord, sommigen zijn niet zo gelukkig met de Lange Wapper, maar... dat is met ieder project in de ganse wereld al zo geweest en men kan nu eenmaal geen omelet bakken zonder eieren te breken.

De bocht van Janssens...

Ik ben benieuwd naar de opkomst en de uitslag van het BAM-referendum, in die zin dat elke oplossing slecht lijkt: de brug zorgt voor sociale verloedering (luister maar naar het interview van Georges Allaert van de UGent bij Rondas, een paar weken terug), de tunnel boren onder Seveso-bedrijven ziet er heel riskant uit. Misschien gaat er in Antwerpen gewoon niets gebeuren. En kunnen we inzetten op een versterking van het spoor en de binnenvaart (zoals Allaert ook suggereert).

In elk geval is de communicatie van Patrick Janssens en Kathleen Van Brempt op het randje van het geloofwaardige. Ik geloof in de juistheid van een nee-stem (gezien de argumenten van Allaert), maar niet in de oprechtheid van de politieke bocht.

Kon Janssens nu echt niet eens naar een commissievergadering in het Vlaams Parlement gaan als het over zijn stad gaat ? Waarom werd al het parlementaire werk aan anderen overgelaten, terwijl dit dossier heel Vlaanderen aangaat ? Als sp.a al heel lang verantwoordelijkheid draagt op het Vlaamse departement mobiliteit en daar trots op is (gezien de realisaties bij de Lijn etc.), moet er ook niet worden weggelopen van de keuzes uit het verleden. Toch ook maar vreemd dat Janssens in Terzake geen rechtstreekse confrontatie met Karel Vinck aanging (die eigenlijk niet veel te vertellen had), maar in uitgesteld relais zijn verhaal deed. Geeft de indruk dat hij vreest om in te boeten aan credibiliteit als het met twee gebeurt. Ik moest terugdenken aan het boekje van Leona Detiège (Kroniek van een aangekondigd ontslag), dat verscheen na de Visa-crisis.

Probeert De Wever met een grote conservatieve lijst op te komen tegen hem in 2012 ? De gretigheid waarmee hij de capriolen van Janssens aan de kaak stelt, doet het vermoeden. CD&V en openVLD lijken me dan weer compleet wereldvreemd op dit dossier. Als de mensen nee stemmen, moet je niet zeggen dat je de brug hoe dan ook gaat bouwen.

Ook al is de raadpleging juridisch niet bindend, ze is een representatieve en formeel vastgelegde stolling van de publieke opinie. Als er genoeg mensen komen stemmen, is het een mooi voorbeeld dat lokale actiegroepen wel degelijk instrumenten hebben om de politiek te doen buigen en beleidsbeslissingen te veranderen.

Een kirpan is geen wapen?.....

Gisteren had ik het hier nog over het gebruik van wapens door allerlei onguur tuig, en terzelfdertijd oordeelt een Antwerpse rechter dat een kirpan geen wapen is en spreekt drie dragers van een dergelijk wapen vrij. Door die beslissing heeft die brave man dus een precedent geschapen dat de deur openzet naar nog meer onbestrafte wapendracht.

Volgens de Sikhs is de kirpan natuurlijk geen wapen, alhoewel ik er niet graag zou opgestoken worden, maar wat is het volgens hen dan wel? Waarom draagt een Sikh een Kirpaan of Kirpan, en wat is dat eigenlijk?
Wij staken even ons licht op en kregen onderstaande (weinig geruststellende) uitleg?

'Kirpaan' is samengesteld uit twee woorden. 'Kirpaa' betekend 'genade' en 'vriendelijkheid'. ,'Aan' betekend 'eer' en 'waardigheid'. De Kirpan is dus een gereedschap van genade om de waardigheid van anderen te bewaren. De Kirpan vertegenwoordigd eer en gerechtigheid. De Kirpan is de manifestatie van Vaheguru’s deugden om de zwakken te verdedigen, gerechtigheid te waarborgen en tirannie en negativiteit te vernietigen.

“Dit is geen mes dat je zou gebruiken om voedsel of andere objecten te snijden. Dit is geen aanvalswapen te gebruiken om onschuldige mensen te vermoorden. Dit is geen dolk of zwaard want dit kan alleen gedragen worden door diegenen die het zullen gebruiken voor het verdedigen, beschermen en behouden van de waarheid en de rechtvaardigheid. De Kirpan is een religieus voorwerp van geloof, deel van het Sikh uniform.

“Waarom word van Sikhs verwacht de Kirpan te dragen als deel van hun uniform?” wordt vaak door mensen gevraagd. “Hoe kan een vredelievend persoon een Kirpan dragen?” zeggen anderen.

Sikhs zijn heiligen die de alles doordringende Vaheguru (God) in de hele schepping en alle mensen zien. Sikhs zijn strijders, die het leger van Vaheguru vormen, bereid om de zwakken te verdedigen. Sikhs zijn genezers, die leven in een boodschap van vrede, liefde en begrip.

"O Almachtige God, geef me deze weldaad dat ik nooit mag twijfelen in het doen van goede daden. Dat ik mag vechten zonder vrees voor mijn vijanden, en met vastberadenheid om de overwinning te behalen. Mag de richtlijn van uw glorie mijn geest leiden en laat mijn hoogste ambitie zijn het zingen van uw lof. Als het einde van mijn leven gekomen is, dat ik mag sterven vechtend op het slagveld. 231.” (Guru Gobind Singh Ji, P.240 Dasam Granth)

Sikhs zijn de verdedigers van India die de eer redden van Indiase meisjes tot slavinnen gemaakt door de Mughalveroveraars. Sikhs zijn de beschermers van rechtvaardigheid die vochten en stierven in vreemde landen in de twee wereldoorlogen. Sikhs zijn de bewakers van waarheid en eer. Ze leven met een hoge morele standaard. Zij zijn het levende beeld van de Nanak Guru Gobind Singh.

Listige mensen zeggen, “Als jullie een zwaard mogen dragen omdat dat jullie geloof is, dan kan ik een geweer dragen en zeggen dat dat een deel van mijn geloof is”. Onwetende mensen zeggen, “De Kirpaan is niet praktisch in de hedendaagse maatschappij, Sikhs zouden met hun tijd mee moeten gaan.”. Misleide Sikhs zeggen, “Hoe kan een Kirpan je beschermen, De 5de K, geloofs-voorwerp, zou moeten worden gewijzigd in een pistool of geweer”.

“Sikhs zijn het leger van Akaal Purakh (eeuwig, allesdoordringend), dat een goddelijke missie heeft gekregen. De Sikhs leven binnen deze missie en hebben respect verworven van al diegene die hun manier van leven en hun principes hebben gezien. Sikhi is een religie van de moderne wereld. In een wereld van intolerantie, onrecht en oorlog vertegenwoordigd de Kirpaan dat wat de moderne samenleving het meeste nodig heeft; Waarheid en Gerechtigheid.

Mijn Kirpan is geen aanvalswapen maar een wapen ter bescherming, niet om mensen aan te vallen maar om hen te verdedigen. Met een geweer kun je zonder onderscheid onschuldige en toevallige voorbijgangers raken. Een Kirpan is voor man tot man gevecht met een vooropgesteld doel en alleen te gebruiken in zeldzame uitzonderlijke omstandigheden en dan alleen als laatste redmiddel, wanneer vreedzame methoden of middelen falen

Ik verklaar:
“Mijn Kirpaan is een symbool van gratie, waardigheid en eer.”
“Mijn Kirpaan is onderdeel van mijn ‘Heilige-Strijder’ uniform verkregen van mijn Vader.”
“Mijn Kirpaan is een manifestatie van de Vaheguru, die ons herinnert aan onze verantwoordelijkheid ten opzichte van de mensheid.

De Kirpan in de hand van een Sikh is noch een wapen, noch een zwaard, noch een dolk. Het is een voorwerp van geloof en zelfvertrouwen. Zijnde een hemels liefdadig geschenk van zijn Guru. Het is onafscheidbaar van zijn lichaam en een integraal onderdeel van zijn geloof, het Sikhisme. Het is een voorwerp voor het dienen, beschermen en respecteren van menselijke waardigheid en zelfrespect.

Een Sikh’s onvervreemdbaar recht om een Kirpan te bezitten en te dragen is erkent en geaccepteerd door alle beschaafde en ontwikkelde staten. Een paar voorbeelden: In de VS in de zaak van de Staat New York tegen Partap Singh en de staat Ohio tegen Harjinder bevestigde het Gerechtshof het recht van Sikhs om de Kirpan te dragen.

Apart hiervan werden enkele Sikhs in beschuldiging gesteld voor het dragen van de Kirpan maar gezien de jurisprudentie werden deze beschuldigingen teruggetrokken in de zaken van de staat Michigan tegen Bhagwant Singh, de staat Oregon tegen Gurpal singh, de staat California tegen Kamaldeep Singh en de staat New York tegen Kashmir Singh.

Dit fenomeen is niet alleen door de VS bevestigd maar word ook erkent in de UK, Zweden, India en Canada. De Apex Hof in Canada bevestigde het recht van Gurbaj Singh, een student, om de Kirpan in school te mogen dragen.

De Kirpan is een van de vijf ‘K’s’ verordend om the dragen door elke vrome Sikh. De andere vier zijn: kesh (ongeknipt haar), kangha (houten kam), kachhahra (onderboek) en kara (stalen armband). Maar de kirpan is niet zomaar een zwaard of wapen. De andere vier K’s, behalve de Kirpan, kunnen altijd door iedere vrome Sikh en zelfs door niet Sikh’s gedragen worden. Maar dat geld niet voor de Kirpan. Deze mag niet gedragen worden behalve na de Amrit initiatie. Alleen na deze Amrit initiatie krijgt een Sikh het recht een kirpan te bezitten en te dragen. De Sikhs gedragscode echter specificeert dat de kirpan in de schede moet zitten. Dus de Kirpan, zijnde een essentieel deel van het Sikh geloof, wordt alleen gedragen door geïnitieerde Sikhs en niet door alle Sikhs.

Van de vier ceremonies in het leven van een Sikh is de Amrit initiatie een belangrijke. Hierin wordt wat wel- en niet mag, duidelijk ingeprent in de geest/verstand van de zoeker en alleen nadat men is verzekerd dat de zoeker fysiek en mentaal geschikt is voor het vervullen van zijn religieuze taak word de Amrit (initiatie) voltrokken. De Goddelijke nectar (amrit) word gemaakt door met een tweezijdig snijdend zwaard in een ijzeren kom gevuld met water and ‘sugar puffs’. Amrit initiatie vraagt een vroom leven en onthouding van allerlei soorten bedwelmende middelen, roken, losbandigheid etc.

Haar gedragen als genade en zegening van de Heer word kesh. Evenzo een zwaard gezegend met de Amrit initiatie wordt een kirpan. Dus een Sikh draagt geen zwaard, geen wapen, maar een gezegende kirpan die spiritualiteit, religie en morele goedkeuring, en rechten en verantwoordelijkheden verbind. Alzo geredeneerd schrijft Prof. Puran Singh, een van de grote mystieke Sikh theologen, “Iedere Sikh dient de kirpan van Guru Gobind Singh te dragen”. Als dit de kirpan van Guru Gobind Singh is hoe kan iemand zich dan oneigenlijk gebruik ervan voorstellen?

De kirpan is aldus een essentieel insigne van Sikhism. Op zich zelf kan het niet vergeleken worden met een speer, dolk, pijl of zelfs vuurwapens. Een Sikh heeft geen andere keuze dan het te dragen als hij een Sikh wil blijven want Guru Gobind Singh’s gebod is ruimschoots duidelijk: Probeer me niet te ontmoeten zonder je zwaard en je haar.

Maar.... of ik door deze uitleg gerustgesteld ben, dat is een andere zaak...

Antwerpen, het Chicago van het Noorden...

Op precies tien dagen tijd worden er twee Antwerpse politie-inspecteurs gedwongen om hun wapen te trekken, telkens met dodelijke afloop. Twee maal op tien dagen tijd worden politiemensen, enkel en alleen om hun leven en dat van anderen te beschermen, geconfronteerd met het doden van een mens.

Moeilijk, héél moeilijk. Ik zou niet graag op dat moment van de beslissing, of zelf nu in hun schoenen willen staan. Ondanks hun opleiding, ondanks de correctheid van hun beslissing, ongeacht de psychologische steun die de dienders nu ontvangen, probeer er maar eens mee te leven.

Misschien denkt u, ja, het is erg, maar... het zijn twee alleenstaande gevallen, toevallig binnen een korte tijdspanne, maar het zijn uitzonderingen.

Ik vrees dat ik U ongelijk moet geven. Sla er in onze, of eender welke andere Antwerpse krant het nieuws maar eens op na. Meer en meer zijn inbrekers, overvallers, zelfs kruimeldieven gewapend met een vuur- en/of een steekwapen. En of dat wapen nu echt of nep is, dat ziet men heus niet op het ogenblik dat men er mee geconfronteerd wordt. Trouwens, voor minder dan 10 euro kan iedereen zich zo'n onding aanschaffen op de Vogeltjesmarkt.

Moeten we ons massaal gaan bewapenen? Zeker niet! Ten eerste is het onwettig en ten tweede lokt geweld nog meer geweld uit. Men kan hoogstens een klein spuitbusje haarlak of goedkoop parfum op zak hebben om in de overvaller zijn of haar ogen te spuiten en van die gelegenheid gebruik maken om te vluchten.

Meer politie? Vergeet het maar. Bij de federale politie worden zelfs maar één op twee politiemensen vervangen.

Wat dan wel? Verlegging van prioriteiten bij de politie? Meer controle van verdachten in de stad? Waar begint dan (volgens de "slachtoffers"-gecontroleerden) een doelgerichte controle en waar begint (alweer volgens de "slachtoffers"-gecontroleerden) willekeur, plagerijen en racisme? Ik weet het echt niet.

Misschien moet men eens nagaan waarmee sommige mensen, die België legaal of illegaal binnen gekomen en al dan niet geregulariseerd zijn, hun boterham verdienen. Misschien moet men eens kijken waar bepaalde handelszaken zonder klanten hun "echte" inkomsten halen. Misschien moet men de zogenaamde "kleine" criminaliteit eens serieus gaan nemen. Misschien moeten onderzoeksrechters en parketmagistraten eens wat meer "kloten aan hun lijf" krijgen en zelfs de daders van die kleine criminaliteit eens dertig dagen in voorarrest steken in de Begijnenstraat.

Misschien, ...ja, zeg het maar, want het staat in geen geval op verbeteren...

Het failliet van Antwerpen...

"We moeten niemand erkennen die leeft van de staat, deze staat verwerpt, zijn kinderen niet goed opvoedt en almaar meer kleine hoofddoekmeisjes kweekt".

Bovenstaande uitspraak is niet van mij, ook niet van e.o.a. rechtse politicus, maar van de heer Thilo Sarrazin, directeur van de Duitse centrale bank. Herr Thilo zegt ook nog dat in de Duitse hoofdstad Berlijn 20% van de bevolking buiten de economie leeft", wat betekent dat ze illegaal is en in het zwart werkt en dat die groep grotendeels bestaat uit Arabieren en Turken die zijn binnengeslopen dank zij een foute politiek.

Het zal in Brussel en vele andere Europese grootsteden al niet veel beter zijn. Zopas geraakte nog bekend, dat er zich bij het OCMW van Antwerpen een man gemeld heeft die al jarenlang illegaal in België verblijft en nu - na ziekte - in aanmerking zou komen voor een regularisatie. Volgens de regels van de wet kan dat nu, dank zij de beslissing die de regering Van Rompuy trof in juli. Bij dit verhaal dient echter nog te worden verteld, dat de man in kwestie in Marokko 15 kinderen zou hebben en straks dan ook het recht (!) zou krijgen die allemaal naar hier te halen, op kosten van de Belgische belastingbetaler wel te verstaan. Daarbij houdt het trouwens nog niet op, want enkele van zijn kinderen zouden al getrouwd zijn en zelf kinderen hebben. Het resultaat van de regularisatie van zo één man zou kunnen betekenen, dat er straks een hele volksstam hier op onze kosten geregulariseerd zou worden.

Sinds het verhaal over de zogezegde Brusselse Imam Bouziane, weten we dat de geschiedenis in Antwerpen ook nep zou kunnen zijn. Feit is, dat het theoretisch mogelijk blijft (dat gold trouwens ook voor de zaak Bouziane). Om maar een idee te geven hoe lichtzinnig curator Van Rompuy en de zijnen te werk is gegaan en hoe CD&V en Open VLD zich hebben laten rollen ten koste van de eigen achterban...

Ten slotte nog dit: evenals de directrices van de Antwerpse athenea en de leiding van het Antwerpse OCMW, is ook Herr Sarrazin lid van de Duitse sociaal-democraten (SPD). Waarmee nog maar eens duidelijk wordt dat ook steeds meer linksgezinden het niet meer nemen dat hun partijen de eigen bevolking laten opdraaien voor onverantwoorde kosten en daarmee het eigen sociale systeem in grote moeilijkheden zullen brengen.

Antwerpen anno 2050...

Een Antwerpse gids ziet op een parking op Linkeroever zijn verwachte bus toeristen en stapt op de bus. Zijn rondleiding kan beginnen.

Dames en Heren, ik heet U van harte welkom in Antwerpen. Op de paar uur die we vandaag samen gaan spenderen, ga ik proberen U een beetje wegwijs te maken in Antwerpen. Zo dadelijk rijden we rechteroever binnen via de beroemde Oosterweelbrug. Een bouwwerk dat U zeker zult herkennen uit de scenes van de diverse films die de laatste decennia in Antwerpen gedraaid werden. Een brug die er ook niet zonder slag of stoot gekomen is. Ongeveer 40 jaar geleden was er tegen de aanleg van deze brug in Antwerpen zwaar protest. Het meeste protest kwam toen van een drukkingsgroep, Ademloos genaamd, onder leiding van een zekere Van Hees, een ingeweken Nederlander. De met bomen omrandde parking, waar ik net op de bus stapte, is trouwens in 2026 naar hem genoemd.

Recht voor U ziet U duidelijk een gebouw dat vroeger bekend stond als de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal, de toenmalige trots van Antwerpen. Tot voor 2030 had dat gebouw slechts één toren. Door toedoen van de toenmalige Schepen van Sociale Zaken, Monica De Coninck, werd op dat gebouw een tweede toren aangebracht, namelijk een minaret. Het is nu geen kathedraal meer, maar een multiculturele gebedsruimte. Mag ik jullie er op wijzen dat straks, wanneer wij dat gebouw bezoeken, de heren de schoenen dienen uit te trekken en de dames het haar dienen te bedekken. Aan de ingang krijgen jullie de gelegenheid de handen, voeten en aangezicht te wassen. Het gebouw heet thans de Diversiteitstorens, een toeristische atractie die vooral door mensen uit het oosten gegeert is. In alle zaken op de Handschoenmarkt kunt U trouwens hallal eten.

We naderen nu de Kaaien. In 2015 werden de kademuren opgehoogd en werd de ganse oude kade heraangelegd als een soort park. Op de wandeling die we daar gaan maken zult U ook het piratenkasteel van Piet Piraat zien. Vroeger was dit gebouw gekend als "Het Steen". Het Steen werd héél vroeger gebruikt als gevangenis en later ingericht als museum. In 2018 werd het verkocht aan Gert Verhulst, die het een nieuwe bestemming gaf als residentie van Piet Piraat. Voor het Steen stond vroeger het standbeeld van de Lange Wapper, de kwelgeest van Antwerpen, maar na de aanleg van de Oosterweelverbinding werd dit standbeeld vervangen door één van K3, het uithangbord van Gert Verhulst, een destijds gekende pretparkuitbater.

We naderen nu de Grote Markt. Tot voor 2015 bruisde de Grote Markt van het leven. Door het toenmalige stadsbestuur in 2009 werden echter prakisch alle evenementen die op deze Grote Markt plaats vonden verhuisd naar de gedempte Zuiderdokken, hier ongeveer 2 kilometer vandaan. De terrassen van toen zijn momenteel verdwenen door het invoeren van een terrassenbeleid door de toenmalige schepen Bungeneers. Het standbeeld van Brabo dat hier vroeger stond is trouwens uit erkentelijkheid door zijn beeltenis vervangen. Onderaan het standbeeld ziet U trouwens de gebeeldhouwde tekst: "Hij schafte de terrassen af, maar kende de prijs van een pint niet." De Grote Markt is nu een plein van stilte en bezinning.

Van hier uit rijden we naar het vroegere De Coninckplein, thans de Van Campenhoutplace. Tot voor 2017 een onveilige plaats, waar het krioelde van alcohol- en drugsverslaafden. Door de toenmalige schepen van stadsontwikkeling werd het herschapen tot een trendy plein, waar alleen de meest begoeden van Antwerpen kunnen resideren.

We naderen nu de Seefhoek, een vroegere volkswijk die nu bewoond wordt door uitsluitend superrijke Oosterlingen, die dankzij de sociale voorzieningen, die in 2009 nog bestonden, fortuin hebben gemaakt.

Als laatste halte doen wij het MAS aan, een museum dat destijds opgedrongen werd door Philip Heylen, toen een fervente katholiek, een strekking die nu door de burgemeester Ali Ben Salami verboden werd in Antwerpen. In dit museum kunt U onder andere de pruik van Helmut Lotti, het T-shirt van Patrick Janssens en de sleutel van de eerste Antwerpse nachtwinkel bewonderen.

Vergeet de gids niet, maar liefst via bancontact, want sommige Antwerpse ambtenaren hebben sinds 2009 lijm aan hun vingers hangen...

De Aantwaarpse Awaards...

Gisterenavond was ik aanwezig in "den Bourla" om verslag te maken van de uitreiking van de "Aantwaarpse Awaards", welke voor mij een beetje het equivalent zijn van de "Oscars" voor Antwerpen, maar dan op kleine schaal.

Dit jaar in de Bourla dus, waarbij ik bij voorbaat de verwachtingen hoog had gesteld. Vorig jaar vond het evenement plaats in Zuiderkroon en was het over de ganse lijn een daverend succes. Dus dit jaar zou beslist nog beter worden, zeker met zulk een locatie. Een zaal die "grandeur" uitstraalt en bijna eerbied afdwingt.

Spijtig genoeg had ik mijn verwachtingen te hoog gesteld. Een kaal, karig verlicht podium. Onvoldoende zelfs om maar één goede foto te nemen. Een bijna apatisch publiek, grotendeels bestaande uit out-genomineerden en -winnaars, A-ambassadeurs en -diplomahouders en uit diegenen die je op elke evenement en elke receptie tegenkomt en waarbij je jezelf afvraagt hoe die in hemelsnaam weer binnen geraakt zijn.

Ronald Van Rillaer, die de presentatie op zich nam, maar nog niet aan de enkels komt van Bieke Ilegems of Luc Caals, die de vorige presentaties voor hun rekening namen. Goedbedoeld amateurisme, maar een afgang in vergelijking met de voorgaande.

Will Ferdy, een grote meneer, maar iemand die zijn beste tijd gehad heeft en tegen zichzelf zou moeten beschermd worden. Haal hem alstublieft van een podium voor hij zichzelf totaal belachelijk maakt.

De enige die mij echt kon bekoren en een beetje leven in het publiek kreeg was Daisy Thys.

Wat ik trouwens zo erg vind voor de organisatoren, die er een massa werk insteken, is dat bepaalde "Bekende Vlamingen" die genomineerd zijn en dus kans maken op een award, gewoon hun kat sturen. Zo lieten Tia Hellebout, Jan Decleir, Yanina Wickmayer en Gene Bervoets zich als Awaardwinnaar vervangen en kwam Axel Daeseleire hopeloos te laat. Van respect gesproken.

Geen dankwoord van de winnaars, zodat de pers iets langer tijd krijgt om foto's te nemen, maar een uitreiking in sneltreinvaart, waarbij de winnaars binnen de minuut op en af het podium waren. Geen gelegenheid tot groepsfoto na afloop.

Ook van een receptie nadien was er dit jaar geen sprake.

Ik hoop vanharte dat de organisatoren voor de volgende uitgave wat meer medewerking krijgen van sponsors, publiek en genomineerden. Anders vrees ik dat alweer een typisch Antwerpse gebeurtenis ten doden opgeschreven staat.

Als het om geld gaat...

't Is crisis, maar op eender welk beleidsniveau hebben ze daar blijkbaar geen last van. In Antwerpen bijvoorbeeld: 800.000 euro voor de volksraadpleging, 315.000 euro aan R.Antwerp F.C., een paar miljoen euro voor Van Campenhout's voetbalstadion, en ga zo maar door.

En in de rest van België?...Curator Van Rompuy heeft nog één week de tijd om orde op zaken te stellen voor zijn begroting. Of dat gaat lukken, is maar zeer de vraag. Enkele denkpistes, zoals de looninlevering voor leraren (!) en de extra belasting van spaarboekjes en kasbons, zijn al teruggefloten. Wat de regering van de banken zal loskrijgen, is een open vraag. Wat van de energieleveranciers een nog grotere vraag. Vooral sinds de own goal van debutant Magnette, weet feitelijk niemand precies of en wat de federale regering nog uit de brand zal slepen. Hilarisch wordt het helemaal, als men ziet dat MR en PS over die al of niet fictieve sommen in discussie gaan. Het doet me denken aan die vennoten, die discussieerden over de verdeling van de winst in geval van faillissement!

Jammer genoeg zijn er nóg ergerlijkere dingen. Zoals bv de immigratie politiek, die Van Rompuy eens snel dacht te kunnen oplossen tussen twee begrotingssessies in. Dat is hem voorlopig niet gelukt, omdat de Franstalige partijen nog maar eens dwars gingen liggen. Bankroet land heeft geld zat om de halve wereld hier (gratis) binnen te laten...

Helemaal erg wordt het, als men hoort, dat Karl Heinz Lambertz, ministerpresident van wat er is overgebleven van de Duitstalige oostkantons, van plan zou zijn een nieuw belangenconflict in te roepen i.v.m. Brussel-Halle/Vilvoorde. Stel u voor, dat op de moffen veroverd gebiedje van drie man en een paardenkop, gelegen op 150 km van de Rand zou zich met onze communautaire problemen gaan bemoeien. Lambertz speelt namelijk met het idee om zo'n indienen van een zoveelste belangenconflict als pasmunt te gebruiken om er enkele eigen verlangens voor een nieuwe staatshervorming door te drukken. Absurdistan ten voeten uit!
Ben ik nu zot? Of wordt ik een oude, vervelende muggenzifter?

Eerstehulpverleners kunnen uw gezondheid én uw portemonnee schaden...

Iedereen kent er wel één in zijn directe omgeving. De man of vrouw, liefst "met een lichte hoek af" die in een ver of nabij verleden ergens een EHBO-cursus van enkele uren gevolgd heeft, aangesloten is als vrijwilliger bij één af andere kruisvereniging en daar een legitimatiebewijs van heeft. In zijn of haar toogverhalen heeft hij of zij al van alles meegemaakt, zodat het bloed praktisch van de toog afloopt, maar in werkelijkheid heeft hij of zij, met bevende hand, al eens een hansaplastje geplakt op een schrammetje op een vinger.

In ieder gezelschap van pakweg twintig man zit zo wel een type. Je treft ze, spijtig genoeg, dus ook aan op café, die "helden en redders van de samenleving". Meestal beweren ze ook "bij den 100" te werken, terwijl ze waarschijnlijk nog nooit de sanitaire cel van een ziekenwagen gezien hebben.

Tot... een epilepsiepatient, naar dagelijks gewoonte, s'morgens zijn koffie gaat drinken in een gekend etablissement op de Antwerpse Grote Markt. Zowel de uitbater van het etablissement, het personeel en het vaste kliënteel kennen hem en weten dat hij af en toe een aanval krijgt. Zij weten ook, omdat die persoon het hen zelf verteld heeft, dat ze hem, mocht hij een aanval krijgen, gewoon met rust moeten laten en zeker geen ziekenwagen bellen. Hoogstens een telefoontje aan zijn vrouw om hem te komen ophalen na de aanval.

Nu wil het ongelukkige toeval dat die persoon daar een aanval krijgt. Het aanwezige vast klienteel maakt zijn omgeving vrij, zodat hij zichzelf niet kan kwetsen en wachten naast hem rustig af. Maar... een ander ongelukkig toeval wil dat er een type binnenzit zoals hierboven beschreven. De enige die panikeert en tegen alle richtlijnen toch een ziekenwagen laat komen.

Gevolg, een ziekenwagen van de dienst 100 komt de Grote Markt opgescheurd en brengt de ongelukkige, nog wat verdwaasde epilepsiepatient naar de spoedopname van het Stuyvenbergziekenhuis.

Daar probeert de intussen volledig bij bewustzijnde patient uit te leggen dat al die tralala niet nodig is en dat hij regelmatig aanvallen krijgt, maar met medicatie geholpen wordt. Geen enkel uitleg helpt echter, de ganse batterij wordt bovengehaald: monitoring, saturatiemeting, baxtertje steken, bloedstaal nemen, enz... De aanwezige dokter zal een besluit nemen na analyse van het bloedstaal.

"Wanneer kent u die uitslag, dokter" "Oh, die heb ik zeker binnen het uur."

Na anderhalfuur alleen in de box, nog geen dokter met de uitslag gezien. Enfin, een verpleegster zal hem gaan zoeken. Na nog eens een half uur komt de verpleegster terug en deelt mee dat de dokter binnen het uur zal komen, maar dat hij nu aan het eten is.

Na nog eens twee uur komt de dokter en wordt de patiënt ontslagen. De ganse opname was niet nodig geweest en dus compleet nutteloos.

Heb je al eens gerekend? Factuur van de ziekenwagen, factuur voor opname in de spoedafdeling, consultatie van enkele dokters die de patiënt niet gezien heeft en een rekening van het labo voor bloedanalyse.

En dat allemaal door één clown met een EHBO-legitimatie in zijn portefeuille. Laat ze aub de mensen lastigvallen met stickers om hun kas te spijzen, maar steek ze voor de rest van het jaar in een reservaat, waar ze kunnen oefenen tot ze er écht iets van kennen.

Een lege bladzijde...

Voila, dat is alles wat U krijgt vandaag, een lege bladzijde. Niet uit protest tegen het een of het ander, neen. Ik ben het alleen een beetje beu het Lange Wapper-verhaal te becommentariëren en heb vandaag gewoon geen inspiratie.

Maar weet je, onderaan deze bladzijde staat een reageerknop. Druk er op en schrijf Uw verhaal zelf vandaag. Wie weet doet U het niet beter dan ik.

Merksem is een kanker in de stad.....

Wie gisterenochtend "Wakker op zondag" niet gezien heeft, of moet ik in dit geval zeggen "Kwakkel op zondag", heeft er in ieder geval van gehoord of is gisteren niet buiten geweest.

Wat ik er in ieder geval van onthouden heb is dat het gesprek geleid werd door een onbekwame moderator die het gesprek totaal niet in de hand had. Verder een politica (Wivina De Meester) van de zéér oude stempel, waarmee ik bedoel : iemand die de beleefdheid niet kan opbrengen om een gesprekspartner te laten uitspreken en ieder gesprek onderbreekt met haar al dan niet terechte of geoorloofde tussenkomsten. Iemand die, als afgevaardigde van de overheid in de Raad van Bestuur zetelt en samen met de aannemer NORIANT duidelijk zaken achter houdt of minstens niet openbaar maakt.

Aan de andere kant ADEMLOOS en de STRATEN-GENERAAL die, net als de tegenpartij een loopje nemen met de waarheid of minstens de waarheid naar hun hand zetten om hun gelijk te halen. Beiden voelen zich perfect in hun rol van de underdog.

Geen enkele van de vier heeft één zinnig woord gezegd. Elk verdedigt zijn gelijk, zonder te weten hoe de vork nu eigenlijk aan de steel zit. Wordt of is de aansluiting in Merksem hertekend of worden dat nog steeds 12 rijstroken? Geen kat die daar een zinnig antwoord kan op geven.

De enige man die één zinnige zin gezegd heeft is Ludo Van Campenhout. Hij zegt NEEN te stemmen omdat hij niet weet hoe het nu zit met die aansluiting in Merksem. Je kan nu eenmaal niet JA stemmen op een dossier dat niet volledig openbaar gemaakt wordt.

Maar... als je nadien gaat kijken op de sociale netwerksites dan merk je maar één ding: "Merksem is een kanker in de stad". Pseudo-politici reageren verontwaardigd op deze uitspraak en spinnen er allerlei theorieen rond.

Heeft dan geen enkele van die pseudo-intellectuelen door dat het hier gewoon over een verspreking van Wivina De Meester ging? Dat hier bedoeld werd dat de aansluiting in Merksem een kanker in het plan is? Waarom trekken die jonge politici zonder mandaat of met een "fluitjesmandaat" toch altijd alles uit zijn verband om het te kunnen opblazen en in de belangstelling te komen?

Als dat onze nieuwe generatie politici zijn dan hangt er nog veel meer boven ons hoofd dan een smerig uitgevochten Oosterweeloorlog. En als alle Oosterweelgesprekken verlopen zoals dat in "Kwakkel op zondag" vrees ik dat het op 18 oktober in de stembureaus niet druk zal worden...