Compensatie of wraak ...

Zoals elke haven- of wereldstad is Antwerpen een mengelmoes van diverse rassen en culturen. Zo hebben wij vooral in Antwerpen-Noord een Turkse en Marokkaanse gemeenschap, in de Van Wesenbekestraat de Antwerpse "Chinatown" en tussen het Centraal Station en het station van Berchem een Joodse Gemeenschap. Rond de Paardenmarkt vindt men dan vooral een Portugese en Griekse gemeenschap en rond de Tunnelplaats vooral een Scandinavische gemeenschap. Dan zwijgen we nog van de Nederlanders, die ongeveer 10% van de in Antwerpen wonende vreemdelingen uitmaken. Op het De Coninckplein denkt men dan weer in Centraal Afrika te zitten.

Sommige van deze gemeenschappen hebben zich vrij gemakkelijk aangepast aan onze Antwerpse cultuur, spreken min of meer onze taal en "eten een beetje van twee walletjes", t.t.z. hun cultuur en de onze.

De Joodse Gemeenschap resideert reeds verscheidene decennia in onze stad en hebben in de periode vervat tussen 1935 en 1945 vreselijke dingen meegemaakt. Niet alleen in onze stad trouwens, maar een beetje over heel de wereld. Dingen die door geen enkel excuus goed te praten zijn en nooit mochten gebeurd zijn.

Terzelfdertijd zijn er in gans de wereld, dus ook in Antwerpen, soldaten, dus ook Antwerpse soldaten, gesneuveld opdat wij nu zouden kunnen leven zoals we nu leven.

Waar wil ik nu naar toe? Wel, slechts één gemeenschap blijft naar deze ellende refereren en zelfs op deze ellende teren. Eerst excuses van onze burgemeester Janssens voor feiten die zich hebben afgespeeld nog voor zijn geboorte, en nu weer een klacht omdat een letter op de gevel van "De Leeuw van Vlaanderen" gelijkenis zou vertonen met het lettertype waarmee de SS tijdens WOII uitpakte.

Niet alleen de Joden, maar iedereen heeft ellende gekend onder het naziregime, maar enkel zij referen er steeds naar. En wie het nieuws volgt weet wat er zich de laatste jaren in Israel afspeelt en schudt bedenkelijk het hoofd bij zoveel zelfbeklag in Antwerpen. Terwijl men zich nog niet eens de moeite getroost om de taal te spreken en denken dat sommige stadsgebieden exclusief voor hen zijn en men nog de beleefdheid niet heeft anderen normaal hun weg op het voetpad te laten volgen.

Stop nu aub eens met dat zelfbeklag. Wat gebeurt is was zéér erg, maar de modale Antwerpenaar die vandaag op straat loopt kan daar echt niets aan doen.