Alles pais en vree in de Scheldestad?

Ja, jongens, het is me wat in Antwerpen. Diversiteit zorgt voor ophef in de politiek, en daarbuiten . Niet enkel de diversiteit zorgt voor animo en zure oprispingen, ook persoonlijke ego’s en uitlatingen hebben invloed op het politieke leven. Een storm in een glas water, of in enkele gevallen de druppel die de emmer laat overlopen?
Neem nu het eigengereid optreden van de socialistische schepenen. Klachten die niet nieuw zijn, de fractie niet betrekken bij maatregelen die genomen worden, of het gewoon buiten spel zetten van de eigen fractie. Je leest het al weken in de kranten, maar de klachten circuleren al langer op de banken van de meerderheid. De uitdrukking ‘erbij zitten voor spek en bonen’ is hier op zijn plaats. Tijd om ‘mijn restaurant’ te beginnen, dan kan je dat spek en die bonen misschien nog verkopen aan hongerigen. Feit is wel dat men ook vanuit de districten moeilijk contact kan leggen met de beleidsmakers van de stad. Communicatiedoorstroming lijkt iets wat men bij de socialisten nog moet uitvinden, samen met overleg en basisdemocratie. Want er is meer op komst. Zo is er vanuit donkerrode linkse hoek verzet tegen de vanzelfsprekendheid waarmee de nieuwe verbinding over de Schelde goedgekeurd wordt. S.Pa rood doet een oproep om het hele plan nog eens kritisch te bekijken, en opnieuw de alternatieven onder de loepe te nemen. Het spook van de voorzittersverkiezing lijkt nog steeds aanwezig te zijn.
Bij de VLD blaast men ook koud en warm. Daar keurde men de nieuwe diversiteitplannen goed in het college maar is men tegen deze positieve discriminatie. Ook daar verkondigt de schepen dus ook een ander standpunt dan de fractie, en wil hij de Lange Wapper met klimop laten begroeien. Of spelen er daar persoonlijke zaken mee? Feit is dat men bij deze partij ook een linkse en een rechtse (licht- en donkerblauwe) kant heeft en die botsen wel eens.
Vlaams Belang heeft ook meer weg van een vreemdelingenlegioen dezer dagen. Om het verstaanbaarder te zeggen: de voeten volgen de hersenen niet meer (als ze die ooit gehad hebben), ze hebben een stuk in hun voeten bij het VB. Partij opdoeken, fusioneren of een Forca Flandria. Wat zal het worden? Ingewijden vertellen wel dat er al hevige discussies geweest zijn na de ‘persoonlijke’ denkpiste van Dewinter. Men is het daar immers niet gewoon dat iemand een eigen mening heeft. Trouwens als ik aan Flandria denk zie ik scheepjes of brommertjes uit de zeventiger jaren, vooral het tweede. Ook Bart Debie blijkt krediet verloren te hebben na zijn one men show na het proces. Zijn vrouw zou de veiligheid blijven waarborgen in Antwerpen als politie-inspecteur, maar hij zou overwegen buiten Antwerpen te gaan wonen, hij wil geen belastingen meer betalen aan dictator Janssens. Blijkt achteraf dat de mooie meneer met zijn nieuwe vriendin in de Red and Bleu zaten een diamant wonnen. Als je spreekt van een leugen, of op zijn minst het verzwijgen van de waarheid. En ik die dacht dat het VB een gezinspartij was die stond voor de aloude, katholieke waarden. De hoeveelste vrouw is dat nu, Debie? En gaan de fans dat kunnen smaken?
Alles pais en vree in de Scheldstad? Ik dacht van niet! De partijwoordvoerders spreken dan wel over een stevige discussie binnenskamers maar de indicatie is er: het voetvolk mort, en terecht, want de tijd van de Keizer van Antwerpen met een hofhouding is al lang voorbij, als die er ooit geweest is. Niemand wil nar zijn, iedereen wil zijn stem laten horen. Daar zijn de heren en dames immers voor verkozen. Democratie, weet u wel?