Ik ben nog opgevoed in de tijd dat Christus nog pampers droeg, soms zelfs met handen en voeten. Respect voor ouderen was zo één van die principes die er desnoods "ingeklopt" werden. Pedagogisch niet verantwoord uiteraard, maar tot op de dag van vandaag, ook al ben ik zelf niet goed meer te been, zal ik steeds mijn plaats op het openbaar vervoer afstaan aan ouderen. U ziet, in elke mens zit er wel iets goeds, dus ook in mij.Alhoewel, hoe langer ik in 't stad woon, hoe kleiner dat respect voor de ouderen wordt, en ik denk dat zulks niet alleen aan mij ligt. De mensen worden ouder, leven gezonder en werken zich niet meer kapot zoals vroeger. Een zeventiger ziet er heden ten dage beter uit dan een vijftiger in mijn kinderjaren. De senioren zijn ook mondiger geworden, assertiever, maar... velen van hen kennen de grens niet tussen assertiviteit en agressiviteit. Sla er de krant van deze week maar eens op na. Eén op de tien senioren wil niet verzorgd worden door een allochtone verpleeg- of zorgkundige. Van racisme gesproken...
Eergisteren nog werd een oudere vrouw agressief ten opzichte van een zwangere vrouw, omdat die naast haar op de bus kwam zitten en toevallig met haar knie de knie van de bejaarde raakte.
Al eens in een winkel geweest waar veel bejaarden rondlopen? Neen? Dat moet je beslist eens doen. Wedden dat die ene krop sla die tussen honderden anderen ligt en die jij wil nemen voor uw neus wordt weggegraaid door een bejaarde? Wedden dat je op weg naar de kassa een winkelwagentje hardhandig tegen je kuiten voelt omdat die bejaarde voor U aan de kassa wil staan. Al eens geprobeerd om van een tram te stappen op een halte waar een meute bejaarden wil opstappen? Je kan je beter aan een rondje boksen wagen met Sugar Jackson, dat is minder pijnlijk.
Heb je al eens geprobeerd om op tram of bus naast een bejaarde te gaan zitten, die alleen op een bank zit? Moet je ook eens doen! Ofwel staan er voor je de gelegenheid hebt te gaan zitten twee boodschappentassen op die plaats ofwel wordt je terplaatse doodgebliksemd door een paar bejaarde ogen.
Nog zoiets is de "vaste terrassenplaats". Ga op de Groenplaats of op de Grote Markt maar eens op een terras zitten. De kans is groot dat enkele ogenblikken later enkele bejaarden afkomen die gewoon zijn van op de plaats te zitten waar jij nu zit. De blikken die je dan krijgt zijn niet te beschrijven, als ze je al niet komen vragen om op een andere plaats te gaan zitten.
Is dat terras toevallig gelegen op de De Keyserlei, dan zullen ze naast je komen zitten en onder elkaar, in een soort koeterwaals, waarvan ze denken dat het frans is, uw portret schilderen, denkende dat niemand buiten hen frans spreekt of verstaat.
En het allermooiste is wanneer ze met een bende ergens op een terras een koffie (met extra warm water, om er twee van te maken) gedronken hebben en de kelner komt met de rekening. Dan moet die sukkelaar alles per persoon tot op de cent uitrekenen en staan wachten tot de dames hun centjes bijeengeschraapt hebben om elk hun consumatie te betalen.
Pas op, er zijn er ook lieve, maar degenen waar ik meestal mee geconfronteerd wordt in Antwerpen, zijn vrij dikwijls van het type "om matrakken op te roderen"..., ik noem ze, en ik spreek uit ervaring het "schoonmoederstype". En dan verschiet men er van dat er minder getrouwd wordt...
Tegenwoordig is dit de mentaliteit ala terugkeren in de tijd hé. De oudjes worden echt nog slechter als kleine kinderen " this mijne stoel" this mijn boterham". Senioren komen ook maar buiten om boodschap(jes)te doen als werkende mensen bijna hebben gedaan met hun ochtendtaak, en nog snel in de winkel willen passeren voor het nodige om te eten tijdens hun middagpauze. Wedden dat er zeker 4 oudjes van voor de bakker voor u neus staan. Dan sta jij daar dan aan de kassa te wachten met enkele oudjes voor u die nog voor het sociaal contact te onderhouden hun levenverhaal gaan vertellen, en dit terwijl die klok maar verder tikt. Probeer eens duidelijk te maken dat jij haast hebt en zo terug aan de slag moet gaan. Dan krijg je steevast het antwoord " tijdens de middag moet je eten en geen boodschappen doen", voor je kan eten moet er eten zijn of niet soms. Volgens mij willen die enkel maar dwarliggen om aandacht te hebben, maar ze hebben niet door dat het negatieve aandacht is. Ik ben ook maar een mens en dan krijgen ze van mij de volle lading terug. Ze staan op om 6 maar gaan een brood halen om 12u dat is dwarsliggen. Hetzelfde liedje in het verkeer, wanneer iedereen naar huis kan rijden komen de oudstrijders met hun wagen de baan op, weten niet wanneer ze nu moeten overschakelen naar 2d, 3de of 4de, de vijfde hebben ze nooit nodig want ze kunnen niet snel genoeg rijden, omdat ze angst hebben in al die drukte. Ik erger me rot als ik ze zie zitten hun gezicht tegen de ruit geplakt want ze zien het anders niet. Lachwekkende toestanden as je er niet bij betrokken bent, maar zenuwslopend als het anders is.
BeantwoordenVerwijderen