Populisme of politieke eerlijkheid...

Politicus zijn is toch een vreemde zaak, want politiek kan je nooit bedrijven zonder véél water in je wijn te doen, zonder jezelf te verloochenen en zonder te acteren als een volleerde acteur. Je moet je schikken naar het oordeel dat je partij zich over een bepaald dossier vormt, én terzelfdertijd moet je doen wat volgens je kiezers het beste is, en dat terwijl de ene kiezer een hele andere mening heeft dan de andere.

Akkoord, je verdient een dikke boterham (kijk hiervoor maar naar "De pree van Janssens", enkele columns geleden), maar je bent nooit zeker van je job. Je hebt in geen geval een vast contract, zodat je er elke dag kan uitgebonjourd worden, en je moet iedere dag een evaluatie- en functioneringsproef afleggen. Bovendien, als iemand die voor jou werkt een fout maakt, wordt jij verondersteld ontslag te nemen. Dat noemen ze de eer aan jezelf laten.

Maar dat is niet alles. Zelfs wanneer je in één of ander parlement zetelt, wordt je behoorlijk pissig wanneer de gemeenteverkiezingen naderen. Want ook daar wil je scoren, omdat je tenslotte voor een onzekere stiel gekozen hebt waarbij elke vorm van cumulatie toegelaten is.

En dan krijg je toestanden zoals in Antwerpen. Aan de ene kant Patrick Janssens, voormalig SPa-voorzitter, die gekozen heeft voor de keizerlijke troon van Antwerpen en zich goed voelt op die troon. Een soort Nero avant la lettre. Hij brandt Antwerpen wel niet af, zoals Nero, maar is toch aardig bezig met al ons cultureel en historisch patrimonium te verkwanselen aan privé-ondernemers. Een socialist die aan de basis stond van het Oosterweelproject en grote voorstander was van de "Lange Wapperbrug", maar op het einde zijn kar 180° draaide en nu van geen Lange Wapper, in welke versie dan ook, wil horen.

Aan de andere kant Bart De Wever, een gematigd Vlaams-nationalist van de NVA, bekend en gerespecteerd geworden door "de slimste mens" en iemand met een enorme dossierkennis. Iemand die beweert geen ambitie te hebben om burgemeester van Antwerpen te worden, maar er 's nachts wel natte dromen van krijgt en zichzelf al stiekem op de troon van onderlijfje Janssens ziet zitten.

En dan heb je natuurlijk Forum 2020, een groep die zichzelf "wijzen" noemt, gevormd door de StRaten-Generaal en -je moet twee meter boven zijn hoofd mikken om hem te doden, omdat je dan midden in zijn pretentie zit -Wim van Hees van de Ademlozen (excuseer voor de zure oprisping). Dat Forum 2020 komt met een nieuw plan voor de ontsluiting van Antwerpen.

Dat plan wordt onmiddellijk door onderlijfje Janssens de hemel ingeprezen, al was het maar omdat hij uiteindelijk tegen de Lange Wapper was en elk ander plan, zonder die Lange Wapper in zijn ogen beter is. Door Bart De Wever daarentegen wordt het afgeschoten. En dat schiet het onderlijfje in het verkeerde keelgat. Hij verwijt Bart De Wever "populisme" en dat schiet dan weer bij onze dikke vriend in het verkeerde keelgat. En voila, twee jaar voor datum is de Antwerpse strijd voor de burgemeesterssjerp losgebroken.

Omdat het onderlijfje in tweede instantie nu eenmaal tegen de Lange Wapper is, zal hij alle plannen in die richting afwimpelen, zelfs aangepaste en heel haalbare, zelfs wanneer dit de beste oplossing zou blijken.

En wees nu eens eerlijk, wie is hier dan de populist. En wie is hier dan degene die stilletjes aan Antwerpen aan het afsluiten is van de wereld, die van Antwerpen een eiland aan het maken is, die er voor aan het zorgen is dat de komende jaren in Antwerpen nog eens enkele tienduizenden jobs gaan verdwijnen, die altijd denkt dat hij het gelijk aan zijn kant heeft...

Juist, de gladde reklamejongen die weigert een das aan te doen als de koning zijn stad bezoekt, maar wel staat te blinken in pak, hemd en das als Sinterklaas in Antwerpen aanlegt. Want dat wordt tenslotte rechtstreeks op televisie uitgezonden en dat kan men zien in alle media...

Wilt U deze petitie tekenen....

Ik ben zwaar allergisch voor handtekeningenjagers. Niet dat ik wereldberoemd ben of zo, maar ik ben allergisch voor handtekeningenjagers met enkele petitiebladen in hun hand. Eigenlijk een fenomeen dat ik hier in Antwerpen heb leren kennen. Bij ons "over 't water" hadden wij daar absoluut geen last van. Er ging wel eens iemand met een petitie van deur tot deur om steun te vragen voor ergens een plaatselijk probleem, maar dat was het ook.

Maar hier.... probeer maar eens de Hoogstraat, de Meir, de Groenplaats of de Wapper te passeren zonder dat je door zo'n jager of zelfs meerdere aangevallen wordt. Tot oktober vorige jaar waren het voornamelijk de "Ademlozen" die mij drie maal daags aanklampten. Ik heb er een echt trauma aan overgehouden. Zelfs nu nog klotst mijn middageten tot tegen m'n tanden als ik de naam "Wim van Hees" nog maar hoor. Ik krijg nachtmerries over bruggen en tunnels en wordt wakker, badend in het zweet, en met mijn neusgaten vol fijn stof gestopt.

Maar nu, en dit is ernstig, lopen al enkele maanden, in dezelfde frontlijn, een aantal Roemeense vrouwen die de voorbijgangers aanklampen en hun een petitie onder de neus duwen voor de daklozen. Stop niet voor dat tuig en loop zo snel mogelijk door, hierbij uw handtas en portemonnee goed in de gaten houdend. Als je de petitie tekent, teken je meteen voor een gift van 10 euro. Geef je die 10 euro niet, dan wordt je terplaatse uitgemaakt en gemollesteerd. En of je ze nu wel of niet geeft, iets zal ge kwijt zijn, je portefeuille, horloge, gsm, noem maar op..

Die bende opereert hier nu al enkele maanden, zonder dat de politie ze blijkbaar kan vatten. En dat is iets wat ik niet snap, want ik zie ze minstens drie maal per week pogingen ondernemen. Maar ja, bij de politie hebben ze waarschijnlijk een dure bril van de medische dienst van de politie, terwijl die van mij er eentje van 2,50 euro uit de "Krak" is...

De "Pree" van Janssens...

't Is maar dat ge 't weet... Patrick Janssens wordt (ook) lid van de Raad van bestuur van Dexia. De bezoldiging voor een lid van de Raad van Bestuur is jaarlijks bruto 20.000 Euro, aangevuld met een presentiegeld per vergadering van 2.000 Euro (ex-burgemeester van Gent - Frank Beke - haalde zo 38.000 Euro op in 2005).

Het Dexia-mandaat van Janssens is eigenlijk zijn job niet. Janssens is Vlaams volksvertegenwoordiger en krijgt daarvoor bruto 74.923 Euro per jaar (plus een forfaitaire onkostenvergoeding van bruto 20.978 Euro). Janssens combineert deze twee 'jobkes' met het burgemeesterschap van Antwerpen. Als burgemeester krijgt hij bruto 50.899 Euro. Hoe krijgen die mannen dat allemaal gedaan in 24 uur…

Maar er is meer: In totaal verdient deze man van en voor 'Het Volk' met zijn drie jobkes bruto

184.800 Euro. Omgerekend in oud Belgisch geld: 7.452.984 BEF op jaarbasis = 621.082 BEF per maand.

En zo zijn er nog ! ! ! Die kerels, met hun tien verschillende jobs waar ze blijkbaar toch niet moe van worden, vragen aan de gewone man om: in te leveren, solidair te zijn, flexibel te zijn op de werkvloer, en . . . voor hen te stemmen ! ! ! Groetjes aan de ARME GEPENSIONEERDEN met hun 950 euro per maand en per gezin...

Leren uit het verleden...

Het kan geen kwaad om af en toe achterom te kijken. Mijn leraar geschiedenis in het eerste middelbaar zei het al: 'Je moet naar het verleden kijken om het heden beter te begrijpen en de toekomst beter in te schatten.'

Oude kaarten en statistieken zijn vaak een terugblik waard. Kijk eens naar de arrogantie en grootheidswaanzin van General Motors. The World in Terms of General Motors. We schrijven december 1938. GM heeft op dat ogenblik wereldwijd 110 plants.De bomen lijken tot in de hemel te groeien. Antwerpen krijgt een dikke dot. Maar, rechts van Antwerpen ligt een nog veel dikkere dot met biljartbalallures. Rüsselsheim. Den Duits ligt altijd op de loer, als het moet tot in de vierennegentigste minuut. Een historicus had toen al nattigheid kunnen voelen, lees in de verste verten al enige donkere wolken zien opduiken boven de Scheldestad. Wat mij vooral interesseert, is de vraag hoeveel van die 110 fabrieken er 71 jaar later nog overblijven. Iemand?

Open Vld en de hardwerkende Vlaming...

De voorzitter van Open VLD, Alexander De Croo, lanceert voorstellen voor een nieuw "welvaartspact". Een van de meest opvallende denkpistes is het schrappen van sommige vormen van tijdskrediet voor de berekening van het pensioen.

"Het lijkt me een beetje onlogisch dat als je een aantal maanden op wereldreis gaat, die maanden zouden meetellen voor de opbouw van je pensioen", zegt De Croo. Loopbaanonderbreking of tijdskrediet om voor de kinderen of een familielid te zorgen, zou wel maar niet meer volledig worden meegeteld in de pensioenberekening.

Een paar jaar geleden noemde Open VLD zichzelf nog "de partij voor de hardwerkende Vlaming". Nu wordt die hardwerkende Vlaming door datzelfde Open VLD bestraft als hij voor zijn zieke familieleden wil zorgen of als hij een tijdje iets anders wil gaan doen dan hard werken.

Of wil Open VLD dat de Vlaming zich te pletter werkt en het liefst van al sterft voor zijn pensioen, omdat dat niet kost aan de staat en nog wat opbrengt aan successierechten? Pas maar op of hij stelt nog verplichte euthanasie voor voor wie eraan denkt om op pensioen te gaan!

Verder pleit hij voor een uitdoofscenario voor het brugpensioen, namelijk door de brugpensioengrens elk jaar met een jaar op te schuiven. Maar mijnheer De Croo, wie houdt die brugpensioenen in stand? Uw achterban, de bedrijven. Bij iedere zogenaamde reorganisatie maken ze er graag gretig gebruik van.

De Croo's welvaartspact is deels een antwoord op een gelijkaardige oproep door PS-politica Laurette Onkelinx. Zij wil vooral het bestaande sociale systeem behouden maar anders financieren.

De Croo wijst in dit verband elke lastenverhoging van de hand en bepleit zelfs een forse lastenverlaging voor ondernemingen. "Maar dan zonder dit te compenseren door een extra belasting op kapitaal. Een vermogensbelasting is onbespreekbaar, want daarmee schrik je investeerders af en tref je ook een groot deel van de middenklasse."

Het is De Croo niet te doen om de gewone man of vrouw te helpen, neen de bedrijfsleiders en de rijken moeten nog rijker worden. Anders zou hij wel een vermogensbelasting voor de allerrijksten invoeren.

Een forse lastenverlaging voor bedrijven kan volgens mij enkel en alleen als daar jobs tegenover staan en als hun belastingen op een correcte manier worden geïnd en ze goed gecontroleerd worden.

Dit zijn voorstellen van een rijkeluiszoon, die nog nooit echt moeten werken heeft. Heeft die man al aan een lopende band gestaan? Heeft die man al in de bouw gewerkt? Ik denk van niet, neen ik weet het wel zeker dat hij zijn handen nog nooit heeft vuil gemaakt.

In de taal die ze bij de De Croo's thuis spreken noemt men iemand als Alexander De Croo een fils à papa! En die denken nu eenmaal alleen maar aan zichzelf.

Theater aan de Stroom...

Het gebeurt niet vaak dat ik, in dit "Woord van de Redactie"na enkele dagen terug kom op een onderwerp, maar wat het Bisdom het Theater aan de Stroom geflikt heeft, heeft bij mij een gevoelige snaar geraakt. Ik kan het maar niet bevatten dat het Bisdom een beroepsgezelschap, twee amateurgezelschappen en een katholieke scoutsvereniging zo maar op straat zet, puur uit geldgewin. Juist is juist, het gebouw is eigendom van het bisdom Antwerpen en dat verkoopt het wanneer en wie het wil, zolang daar geen contractuele bezwaren tegen zijn. Juridisch zit alles wel snor. Het zijn op het Bisdom ook geen uilen.

Alleen heb ik problemen met het feit dat er al verregaande onderhandelingen waren met het Theater aan de Stroom, dat er zelfs een prijs overeengekomen was, maar dat er enkel een zéér tijdelijk cashflowprobleem was, zodat men de 200.000 euro voorschot niet onmiddellijk kon ophoesten, maar... wel binnen een redelijke termijn.

Het Theater aan de Stroom hoopt nu op de steun van het stadsbestuur om de zaal alsnog te behouden of om een alternatieve locatie te vinden. We vrezen dat dit ijdele hoop is, want dit is geen politiek dossier en er zijn weinig of geen middelen om het bisdom op andere gedachten te brengen. Wel moeten ook de Antwerpse politici stilaan beginnen te beseffen dat een stad waar de hoogste bieder altijd het pleit wint, niet noodzakelijk een stad is waarin mensen graag willen wonen. Het is niet de eerste keer dat harde valuta kleine of leuke initiatieven uit de markt prijst. Hopelijk willen ze daar op het stadhuis minstens even over nadenken.

Huren bij Woonhaven is huren bij een ....

Schandalig, niet te geloven, krapuleus, er is geen deftig woord om de situatie in een sociale woontoren op de Antwerpse Linkeroever te omschrijven. In de Chicagoblok, goed voor 25 verdiepingen en een hoogte van 81 meter, zijn twee vleugels met elk een trapzaal en telkens twee liften.

In één van de vleugels wordt aan de lift gewerkt en de tweede is regelmatig defect. Lastig. Vooral voor de mensen die hoog wonen, want die moeten talloze trappen lopen voor ze in hun appartement zijn. Maar daar heeft de Antwerpse sociale huisvestingsmaatschappij Woonhaven een oplossing voor gevonden. Bewoners kunnen in de andere vleugel de lift nemen en dan vervolgens via het dak naar de andere kant van het gebouw lopen. Die situatie zal nog tot juni blijven duren. Want dan moeten de liften hersteld zijn.

Nogal wat bewoners van de Chicagoblok stellen zich vragen bij deze ’oplossing’ en vrezen dat er vroeg of laat ongelukken gaan gebeuren. Geef ze eens ongelijk. Het dak is weliswaar omheind met een balustrade op heuphoogte en niemand is verplicht om van op 81 meter hoogte een kijkje naar beneden te nemen. Dat is ook de argumentatie van Woonhaven die weinig graten vindt in deze noodoplossing en er doodleuk aan toevoegt dat het ieders eigen verantwoordelijkheid is om het dak te betreden. En spelende kinderen? Die vallen onder de verantwoordelijkheid van de ouders, klinkt het bij Woonhaven. Tenslotte: als er een kind uit het raam valt is dat toch ook niet de verantwoordelijkheid van de huisvestingsmaatschappij?

Dat is waar, maar hier maakt Woonhaven het zichzelf toch iets te gemakkelijk. Het is ronduit grof om huurders het dak op te jagen en vervolgens laconiek te zeggen dat het op hun eigen verantwoordelijkheid is. Blijkbaar is de huisvestingsmaatschappij bereid om een aantal ongeoorloofde risico’s te nemen en mensen letterlijk en figuurlijk in de kou te zetten. Want het kan flink waaien op 81 meter hoogte. En dat is niet alleen koud, maar ook bijzonder gevaarlijk. Op de vraag of dit kunstje voldoet aan de veiligheidsvoorschriften wordt geen antwoord gegeven.

Oh ja, ook Woonhaven is niet gelukkig met de situatie. Nog een vraag. Hoe verzint Woonhaven het om een lift stil te leggen voor onderhoud, terwijl de andere lift in dezelfde vleugel van het gebouw om de haverklap defect is? Dit kan en moet anders. Of moeten er eerst ongelukken gebeuren? En wie zal er dan de verantwoordelijkheid nemen? Niemand waarschijnlijk. Hallucinant.

De tollenaars in de tempel...

Wanneer ik zie wat er vandaag de dag allemaal gebeurd in Antwerpen, maak ik mij diep ongerust. Dan vrees ik dat de financiële crisis, waarin wij ons bevinden, veel dieper is dan iedereen ons wil wijsmaken.

Waarom anders wordt in Antwerpen ons cultureel erfgoed verkwanseld aan de inmobiliënsector? Zit de stad Antwerpen zo diep in de shit dat alles moet wijken voor het geld? Kijk naar de vroegere stadsfeestzaal en de handelsbeurs, het ene een winkelcentrum met een kitcherige horecazaak in wat eens de trots van Antwerpen was, en het andere zal binnenkort een horecazaak en een hotel huisvesten. Kijk naar het Steen, welke men een bestemming wil geven als kinderparadijs. En nu ook al het Mercator Ortheliushuis, dat men in handen van een vastgoedmakelaar wil geven. Is dat de enige waarde die het stadsbestuur hecht aan ons cultureel erfgoed? Datgene wat een vastgoedmakelaar er voor wil geven? Wat is de volgende stap? Oh ja, die kennen we al: winkels in het stadhuis. En daarna? Van de kathedraal een megadiscotheek maken?

En blijkbaar is het niet alleen de stad die geld nodig heeft, maar zit het Antwerps bisdom ook op zwart zaad. Waarom zet dat anders van vandaag op morgen een scoutsvereniging, diverse amateurgroepen en het "Theater aan de Stroom" op straat?

In een nog niet zo ver verleden was het de Kerk die zorgde dat de jeugdverenigingen onderdak hadden, dat een harmonie kon repeteren, zolang ze onder de naam St-Cecilia speelde, en dat de parochianen konden genieten van "stichtelijke" voorstellingen op de planken.

Het Theater aan de Stroom heeft jarenlang zwaar geinvesteerd in het gebouw aan de Oude Waag, dat beheerd wordt door de OLV-vereniging en tot het bisdom behoort. Men wilde het zelfs aankopen omdat het zo in de buurt geworteld is en volop deel uitmaakte van het verenigingsleven. Maar blijkbaar heeft ook de Kerk de geur van het geld leren kennen en geven ze het pand over aan een bouwpromotor.

Was het niet hun grote baas, Jezus zelf, die de geldwisselaars uit de tempel verjaagde? Was het niet Hij die geen belang hechtte aan geld en bezit? Heeft de Kerk geen nood meer aan een stevige basis? Of is, met de leegloop van de kerken, ook de hersenpan van de kerkvorsten leeg gelopen?

En dan maar een actie "Broederlijk Delen" organiseren om in de ontwikkelingslanden het verenigingsleven te stimuleren, terwijl men in eigen stad de verenigingen op straat zet. Rijkdom en geld moest toch verdeeld worden onder de armen? Maar ik vrees dat het in dit geval de linker- en rechterarm van de kerkvorsten zelf is. En dan verschiet men ervan dat op hun "zondagsvertoningen" in de kerk de meeste stoelen leeg blijven...

Uw schuld, neen, Uw schuld....

Ongelofelijk, de eerste slachtoffers van de treinramp van deze week zijn nog niet eens begraven of de NMBS en Infrabel, die instaat voor het onderhouden van de spoorinfrastructuur, liggen al over de straat te vechten over wie fout is aan de treinramp.

Hebben die heren aan de top van die bedrijven al ooit gehoord van gedeelde schuld? Wie moet de treinbestuurders opleiden zodat ze niet door het rode seinlicht rijden? De NMBS. Wie moet ervoor zorgen dat de treinen en sporen veilig over de sporen kunnen rijden? Infrabel.

En nu zoeken die twee dan nog eens samen naar een derde gebeten hond in het kegelspel, de Europese Unie. De EU zou te lang gewacht hebben om een automatische stop systeem, die treinen stopt als ze door het rode seinlicht rijden, toe te laten.

Bullshit in het kwadraat zegt de EU, er was geen toestemming nodig want landen als Nederland, Frankrijk en Duitsland hebben reeds jaren zo'n systeem. Wat rondbellen naar onze buurlanden was dus al voldoende om hetzelfde of gelijkaardig systeem in te voeren.

Weet je wat het probleem eigenlijk is? Geld! Liever investeren in stations dan in de veiligheid van de reizigers en het eigen personeel. Het is een keuze als een andere, maar of het de juiste keuze was zal het onderzoek moeten uitwijzen.

In plaats van de schuld bij anderen te zoeken zouden de bazen van Infrabel en NMBS beter eerst de fouten binnen hun eigen bedrijf beter eens toegeven. Want door zoals een Verastenhoven te roepen "ik niet hé, ik niet hé", zal je de ware toedracht van deze ramp zeker niet blootleggen, laat staan dat er iemand beter van wordt..

Het gebrek aan ambulante handel...

Er is al veel inkt gevloeid over het nootjeskraam op de Groenplaats, dat, bij collegebesluit, diende te verdwijnen. Ik ga er dan ook niet blijven op doorbomen, maar wil hier wel een lans breken voor de ambulante handel in Antwerpen. Die handel wordt in Antwerpen blijkbaar gemeden als de pest of het zéér moeilijk gemaakt.

Waar vindt je in Antwerpen bijvoorbeeld nog een echte frituur? En dan bedoel ik niet zo'n klinische toestand zoals de N°1 in de Hoogstraat, maar een echt frietkraam, zoals er vroeger in België duizenden waren. Waar vindt je in Antwerpen de broodjeskramen die tegen lunchtijd hun kraam of wagen plaatsen in de buurt van bedrijven en kantoorcomplexen. Waar zie je in de zomer in Antwerpen nog iemand met een echte ijscokar rijden.

In andere steden vindt je dit allemaal, zelfs de kraampjes met gepofte kastanjes in de toeristische buurten. Ze maken deel uit van het straatmeubilair van die steden en geeft die steden een zekere charme, een zekere romantiek.

Maar hier wil het stadsbestuur allemaal zo klinisch, zo gelijnd, zo ordelijk, met als gevolg dat het stad geen hart meer heeft, geen ziel.

Kijk, als de stad geen problemen heeft met de bloemenverkopers die de cafés hier afschuimen of met de donkere medemensen met hun (fake-)lederen broeksriemen en portefeuilles die hun brol willen verlappen tegen niet geziene prijzen, dan vind ik dat de eigen bevolking ook het recht moet krijgen om met hun ambulante handel de stad weer een ziel te geven...

Inplaats van grootse plannen te maken, neem eens een eenvoudige beslissing. Stap af van dat klinische en laat een frietkot een frietkot zijn, een hamburgerkraam een hamburgerkraam en een nootjeskraam een nootjeskraam. Zo'n pijnlijke beslissing kan dat toch niet zijn? En er zou, bij zo'n beslissing, misschien wel een boterham in zitten voor enkele gezinnen. Want iedereen moet leven, of niet soms...?

Feest in eigen huis...

Vandaag klagen we geen enkele toestand aan, zijn in onze ogen alle politici voor één dag brave en goede politici, kortom, vandaag gaan we niet "zagen" zoals sommige lezers het formuleren. Vandaag is het feest op de redactie, omdat gisteren, om 19.00 uur precies, de 7.000.000é bladzijde van deze krant gelezen werd.

Zeven miljoen bladzijden op minder dan vier jaar. Het klinkt misschien onnozel, maar we zijn daar best fier op, net zoals we fier zijn op het feit dat onze fanclub, welke nog geen volle maand op Facebook staat, vandaag reeds 222 leden telt. Uiteraard willen we nog véél meer fans, maar zijn ook realistisch. Een kleine, regionale krant zoals de onze kan onmogelijk cijfers halen zoals de grote kranten. Het bewijst alleszins onze stelling dat er in Antwerpen nood was aan een krant die uitsluitend over Antwerpen bericht en berichten plaatst die voor de grote kranten waarschijnlijk van minder (commercieel) belang zijn.

Wij hopen in ieder geval dat jullie, als lezers, onze krant trouw blijven en het vertellen aan wie het horen wil, en ons helpen tegen het einde van het jaar het aantal fans op 1.000 te brengen.

Daarom onze welgemeende dank aan alle lezers, sympathisanten en nieuwsbronnen!!!!!

Een beetje soberder...

Het is Aswoensdag vandaag. Precies veertig dagen voor Pasen en het begin van de vastenperiode voor de katholieken en sommige protestanten.

Ik herinner mij Aswoensdag nog van uit m'n kindertijd. Wij gingen naar een "nonnenschool", een katholiek bolwerk dus, waar de pastoor en de kloosterzusters de plak zwaaiden. Wanneer om 08.30 uur de schoolbel luidde, moesten we, twee aan twee, door het dorp naar de kerk, waar we allemaal een askruis kregen en dus een ganse dag rondliepen met een grote zwarte "dot" op ons voorhoofd. En wee het gebeente van de onverlaat die de moed had die zwarte vlek van zijn voorhoofd te wrijven. Die werd terplaatse voor een dag naar een hoek in de klas gestuurd en voor de rest van zijn leven in de ban van de kerk geslagen.

Ondertussen werd de zwarte "dot" vervangen door een klein, sierlijk kruisje, omdat de weinig overgebleven pastoors niet meer stempelen met hun duim, maar met een sierlijke, uit een aardappel of wijnkurk gesneden "stempel". Je ziet er ook minder en minder met zo'n dot of zelfs met een stempel rondlopen, omdat het met de kerken vergaan is als met de Antwerpse bioscopen. Geen van beiden zitten nog vol, tenzij er een "speciale voorstelling" is.

En dan de vasten zelf. We mochten maar één keer per dag onze buik rond eten. De andere twee maaltijden moesten we met honger beeindigen. Mijn ouders hadden het in die tijd zeker niet breed, en infeite had ik nog nooit mijn buik rond gegeten, zodat ik een overtuigde vaster was, in de volle overtuiging dat ik bij mijn dood recht naar de hemel zou gaan en zeker mijn voeten niet zou verbranden in de hel. Ondertussen ben ik al iets verstandiger geworden en is mijn geloof in de hemel ergens in het tweede middelbaar blijven hangen, toen ik ontdekte dat datgene dat de Kerk onkuisheid noemde, best wel plezierig bleek te zijn.

En eigenlijk,... degene die de vasten uitgevonden heeft was een slimme kerel, die begaan was met onze gezondheid. Want geeft toe, we vreten allemaal te veel en zitten allemaal boven ons gewicht. Zo'n veertig dagen vasten kan dus alleen maar goed zijn voor de gezondheid én, bovendien is het een goede uitvlucht om ons nadien, met Pasen, voor veel geld terug vol en ziek te vreten aan een veel te duur betaalde, ons door de commercie in de strot geduwde, paasmaaltijd.

En Antwerpen zelf? Wel, dat is katholieker dan de Paus. Oordeel zelf maar:

• Spiegelglad in Antwerpen? Een beetje minder zout.
• Gezellige, grote terrassen: Een beetje minder terrastafels- en stoelen.
• Een overaanbod van gereguraliseerden: Een beetje minder OCMW-budget.

Antwerpen vast dus het ganse jaar door, wat niet van iedere goede Katholiek kan gezegd worden... ohja, en vergeet geen pruimenvlaai te eten vandaag...

Adviesraden: Een doekje tegen het bloeden...

Als er iets is dat mij in Antwerpen opgevallen is, is het wel dat iedere Antwerpenaar een politicus blijkt te zijn. En eigenlijk, een misbruikte politicus, tot eer en glorie van het stadsbestuur. Want kijk, twee van die pseudo-politici ontmoeten elkaar en vormen een comité, en voor je het beseft is dat comité ergens voor of tegen. Ze doen een beetje het werk van onze verkozen politici en die profiteren ervan door het goede (in hun ogen) te behouden en het slechte te verwerpen, zonder zelf gezichtsverlies te lijden.

Neem nu het "Lange Wapperproject". Een project dat al miljoenen gekost heeft en nu op de lange baan geschoven is door de daden van twee mensen aan een keukentafel, ergens op Linkeroever. Of de Lange Wapperbrug er nu komt of niet, de politiek zal onschuldig zijn. De schuld zal gelegd worden bij die twee man aan de keukentafel.

De stad wil van het Steen een veredeld Plopsaland maken. Uiteraard wordt er, en terecht, een comité tegen deze plannen opgericht. Ook hier is het hetzelfde, of het Steen nu een archeologisch museum wordt of een Plopsalandkasteel, het anti-comité doet het werk van het stadsbestuur. Zij voeren infeite een vooronderzoek uit en peilen naar de mening van de bevolking. En wat er nadien ook gebeurt, het stadsbestuur zal gelijk hebben en het anticomité wordt bedankt voor het protest en wordt bij verlies de pineut.

Nog voorbeelden? Heraanleg van de Scheldekaaien, heraanleg van de Nationalestraat, verkeersvrij maken van de Suikerrui, en noem maar op. Hoe meer inspraak, hoe meer verzet, hoe minder het stadsbestuur moet doen.

En, wees nu eerlijk, als het er op aankomt zijn al die comités maar een doekje tegen het bloeden.

De adviesraad wikt, maar de stad beschikt...

Restafval...

Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar iedere maandag opnieuw, week in, week uit, zijn de restafvalzakken van de stad Antwerpen een bron van ergernis voor mij. Degene die die uitgevonden heeft mogen ze voor mijn part nomineren voor de Nobelprijs voor mensenkloterij.

Bij mij begint het al met de lege zak. Omdat ik nogal milieubewust ben, maar terzelfdertijd onze keuken niet wil ombouwen tot een containerpark met diverse kleuren vuilzakken, staan er in onze keuken twee grote pedaalemmers, waar een normale afvalzak perfect in past. Een blauwe en een witte dus. Met de blauwe geen problemen, die kan ik perfect met zijn bovenrand over de binnenemmer trekken. Maar dan die witte: Om één of andere reden heeft een of andere onverlaat die zakken net iets smaller gemaakt dan de standaardmaat van alle grote pedaalemmers. Al eens geprobeert om een restafvalzak van de stad Antwerpen over de binnenemmer van een grote pedaalemmer te trekken? Moet je echt eens doen! Op de tien keer lukt dat gemiddeld één keer zonder schade. De andere negen keer heb je bovenaan de zak gegarandeerd een scheur van ongeveer 10 centimeter.

En dan de volle zak verwijderen en dichtbinden. Ofwel ben ik te sterk, of ik ben een echte lomperik, of er schort iets met die zakken, maar regelmatig scheur ik bijna de volledige bovenrand van die zak.

Daarom een dringende oproep aan de schriftgeleerde op het Schoon Verdiep die verantwoordelijk is voor de bestelling van de witte restafvalzakken: Laat die aub eens 2 centimeter breder maken, dan passen ze over iedere binnenemmer. Want... tenslotte zijn die zakken niet goedkoop en ik ben niet zinnens, nu ik weet dat de stad vies is van wegen bestrooien tegen gladheid, te blijven sponsoren door er alle weken minstens één kapot te trekken.

Dank bij voorbaat...

Nieuwe kerntaak voor de politie...?

Heel België heeft er de mond van vol, in Brussel wil men de politie heroriënteren naar één politiezone en in het parlement maakt men er ruzie over: De criminaliteit!

Ik schreef deze week al dat het in Antwerpen natuurlijk nog niet zo'n vaart loopt als in Brussel, maar toch betekent dat niet dat we hier op onze lauweren moeten rusten. Donderdag was er hier de ontknoping van een ontvoering, waarbij de politie andermaal gedwongen werd vuurwapens te gebruiken ter eigen verdediging. En pas op, dit is geen "fait divers" in Antwerpen. Kijk er maar eens op na hoe dikwijls de Antwerpse politie de laatste jaren het wapen heeft moeten trekken.

En spijtig genoeg is het niet alleen dat. Kijk er even de persbriefings van de Antwerpse politie op na en u zal snel tot de conclusie komen dat er tegenwoordig bijna dagelijks in drie horecazaken wordt ingebroken, dat de winkeldiefstallen sneller stijgen dan het water in de Schelde bij springtij, dat de Diepestraat allesbehalve een veilige buurt is, dat het geweld op straat toeneemt, enz, enz...

Ik zeg niet dat de lokale politie haar werk niet goed doet en besef ook wel dat een politiepatrouille niet overal tegelijk kan zijn, maar uit de persbriefings van de politie zou het korps zelf toch moeten leren dat het dringend tijd is om patrouilles anders te gaan heroriënteren.

Maar wat doet ons korps nu? En vraag mij niet welke ezel dat bevel gegeven heeft, maar onze plaatselijke dieners hebben blijkbaar geld, tijd en middelen om op de Groenplaats te gaan posteren, net op de plaats waar vroeger het notenkraam stond. Posteren met een combi en maar liefst vier inspecteurs om te verhinderen dat de eigenares van het notenkraam haar handel daar illegaal zou opstellen.

Vier man die na hun middelbaar onderwijs er nog eens anderhalf jaar opleiding opzitten hebben worden ingezet voor een jacht op "illegale nootjes", terwijl in de Diepestraat de soft- en harddrugs openlijk verkocht worden, terwijl de winkeliers beroofd worden, oude dames hun sjacossen worden gepakt en de cafébazen van hun daginkomsten worden bestolen.

Ik vraag mij stilaan af of de "stralende A" het logo is van Antwerpen of van Absurdistan..., want geef mij 2.000 euro mee en ik breng U, zonder Antwerpen te verlaten, binnen de vier uur een Kalashnikov met munitie mee. Of is een notenkraam op de Groenplaats belangrijker voor de veiligheid van de burgers???

Maar drie jaar langer werken...

Kameraad Porsche, papá Daerden voor de Luikenaars, bij de rest van de bevolking bekend om zijn voorliefde voor wijnen en andere zatsels, heeft - als federaal minister van pensioenen - nog eens van zich laten horen. Hij zegt nu, dat de Belg gemiddeld drie jaar langer zal moeten werken om de pensioenen betaalbaar te houden. Dat is helemaal geen nieuws, want iedereen, die er zich aan interesseert, weet dat twee op de drie Belgen niet meer werken na 55 jaar. Voor één keer geef ik zelfs de PS gelijk, waar die zegt dat de wettelijke pensioenleeftijd op 65 moet blijven. Het heeft immers geen zin die tot 67 te verlengen, als men eerst niet begint tot 65 te blijven werken. Langer laten werken is trouwens de enige maatregel die de failliete regering Leterme kan nemen om er iets aan te doen. Voor andere maatregelen is er geen geld, zoals er nergens nog extra geld voor is.

Een maand geleden beweerde echter diezelfde Daerden nog, in een reactie op een rapport van Voka, dat het volstond om geld in het Zilverfonds te storten om de pensioenkosten betaalbaar te houden. Ondertussen weet ook hij, dat het zilverfonds een fata morgana is, een letterlijk lege doos, waarin vóór 2007 te weinig is gestort en daarna niets meer. Erger nog, vorig jaar haalde de federale regering nog 800 miljoen euro uit dat fonds om het te beleggen in eigen schuldpapier en daarmee haar begroting op te smukken. Van fraude gesproken...

Er is nu een nieuw rapport opgedoken, van Assuralia, de verzekeringsfederatie, die stelt dat het financieringstekort voor gezondheid, ziekte en pensioenen tegen 2050 tot 21,5 miljard zal oplopen. Dat is meer dan het huidige gat in de Belgische begroting, waardoor het zo goed als zeker is, dat de Belgische pensioenen, die nu al tot de laagste van Europa behoren, laag zullen blijven. Het gemiddelde pensioen van de Belg bedraagt nu maar 40% van zijn eindsalaris, omdat het berekend wordt op zijn hele carrière*.

SP.a is toevallig ook deze week voor de dag gekomen met een pensioenplan. Onze socio's willen, via de tweede pijler (sparen via het bedrijf waarin men werkt) dat pensioen optrekken naar 75% en dat onder overheidscontrole. Dat klinkt mooi, maar zal wel bij wishfull thinking blijven. Zeker onder overheidscontrole wordt dat weer iets zoals die lege doos van het Zilverfonds, dat ook een socialistisch idee was (van Ti-ta-tovenaar Vande Lanotte, die zelf niet moet vrezen voor zijn pensioen: hoogleraar, senator, voorzitter van Electrowinds én van de haven van Oostende...).
En zo sukkelt deze armlastige regering verder met kunst en vliegwerk, in de hoop zo de verkiezingen van 2011, waarna we zullen zien wat we zullen zien, maar waarvan niemand weet wat het zal worden...

* Er is daarop één uitzondering: bij vastbenoemde ambtenaren waar het pensioen wordt berekend op het laatste werkjaar, waardoor die hun pensioen bijna 2,5 keer hoger is. En dat in een land waar men de mond vol heeft over solidariteit!

Dit grenst aan het ongelofelijke...

Voor iemand die de weerberichten volgt, geen hoorapparaat draagt en een beetje mayonnaise tussen zijn of haar oren zitten heeft, zou het duidelijk moeten zijn. Voor gisteren, vandaag en morgen werd wel degelijk een nieuwe winterprik mét sneeuw voorspeld. Of die sneeuw nu ten westen of ten oosten van de Schelde voorspeld werd mag niet, zoals nu, misbruikt worden als verschoning voor de toestand die we gisteren meegemaakt hebben. Er is ocharme 5 centimeter sneeuw gevallen en Antwerpen is een rampgebied.

Bij de eerste winterprik hadden ze op 't Schoon Verdiep als excuus dat een gedeelte van de strooiwagens in panne waren gevallen. Blijkbaar waren die voor de winter dus niet nagekeken en in orde gesteld.

Bij de tweede winterprik was het excuus dat er stooizout tekort was en er bijgevolg zuinig moest mee omgesprongen worden. Terzelfdertijd werden er door overijverige overlastambtenaren wel méér dan 200 boetes uitgeschreven tegen bewoners die hun stoep niet sneeuwvrij hadden gemaakt. Wel, aldus de woordvoerder van het stadsbestuur toen, werd er voorrang gegeven aan het sneeuwvrij maken van de routes van het openbaar vervoer en de aanrijwegen voor de hulpdiensten.

Nu, bij een derde voorspelde winterprik, is het zout in Antwerpen op!

De toestand in Antwerpen was dan ook weer andermaal rampzalig. Ik was op weg van het Universitair Ziekenhuis Antwerpen naar de redactie. Een rit van maar liefst drie uur. Onderweg heb ik geen enkele strooiwagen gezien. Wat ik wel gezien heb was één borstelwagen, die het fietspad aan het vrijmaken was terhoogte van de "Dikke Mee". Tijdens de zomer een drukbereden, toeristisch fietspad, waar buiten het seizoen misschien 100 fietsers gebruik van maken!!!! Over het verkeerd inzetten van middelen gesproken.

Op de ganse rit waren de straten gewoon spiegels, waar niet normaal kon op gereden worden. Nergens heb ik ook maar één spoor van inspanning van de stad Antwerpen gezien. Erger nog, terhoogte van het justitiepaleis op de Britse Lei stopte de bus, richting Groenplaats, omdat de Kasteeldreef om 11.00 uur nog steeds niet berijdbaar was en de bus niet kon en wilde verder rijden. (Hoorde ik de stad niet zeggen dat de routes van het openbaar vervoer voorrang kregen bij bestrooiingswerken?). Dan de bus- en tramperrons: levensgevaarlijk!!! Minstens vijf mensen heb ik zien vallen. Promoot het openbaar vervoer maar, als de stad de perrons er laat bijliggen als skipistes. Het stadscentrum: In één woord schandalig!!!!

Kan de veiligheid van voetgangers, fietsers en automobilisten eigenlijk iemand schelen op 't Schoon Verdiep? De Antwerpenaars hebben geen nood aan excuses en uitvluchten, wel aan veilige voet-, fiets- en autowegen.

Van mij krijgt het bestuur van de stad Antwerpen zowel voor de eerste, de tweede als deze winterprik een dikke 0 op het rapport. En van U.....?

Besparen op veiligheid...

Hoeveel nieuws van zijn stad kan een normale mens verwerken op een modale dag? Ik weet het niet meer, maar van datgene dat er vandaag de wereld is ingestuurd gaat een mens toch eens nadenken.

Uit recente cijfers blijkt dat in Antwerpen één bewoner op drie van allochtone afkomst is en daar mee bedoel ik gewoon niet van Belgische oorsprong is. Een mengelmoes dus van Nederlanders, Fransen, Engelsen, Turken, Spanjaarden, Portugezen, Turken, Marokkanen, Oost-Blokkers, en noem maar op. Een groot gedeelte hiervan uiteraard ingeburgerd, nederlandssprekend en deel uitmakende van de werkende bevolking.

Een ander gedeelte, al dan niet legaal in het land, zijn de al dan niet geregulariseerde asielzoekers, niet werkend of althans niet-officieel werkend en aldus niet bijdragende tot de sociale zekerheid, maar dag na dag geld kostende aan de maatschappij.

Soms snap ik het niet goed. Mij kan niemand wijsmaken dat al die asielzoekers, die zich in Antwerpen aanmelden, hun land ontvlucht zijn om politieke redenen of omdat hun leven in gevaar is. Ik vermoed, of ben er bijna zeker van, dat het grootste gedeelte economische vluchtelingen zijn, die hun land ontvluchten op zoek naar beter betaald werk. En dat beter betaald werk krijgen ze niet omdat ze de taal en de cultuur niet kennen, omdat ze niet of laag geschoold zijn én omdat er gewoon geen werk is. Vraag maar eens aan de arbeiders van OPEL wat ze in juni gaan doen, welke toekomst ze voor ogen hebben. Velen zulen hun schouders ophalen omdat ze het zelf gewoon niet weten.

Maar... België blijft zijn grenzen maar open stellen en blijft maar reguraliseren, erger nog, België schaft het spreidingsplan af, zodat ze zelf mogen kiezen bij welke gemeente ze zich aanmelden voor steun. Uiteraard gaan ze dan niet naar Lapscheure of naar Desteldonk, waar ze de enige vreemdelingen zijn. Neen, ze zoeken landgenoten, familie en vroegere buren op en waar zijn die? Juist, in Antwerpen!

Gevolg? Het OCMW levert een sluitende begroting af, maar weten dat ze 30.000.000 euro tekort hebben. Dat ze de toestroom van gereguraliseerden financieel niet aankunnen. Ze hopen dat de regering financieel zal bijspringen, wat ijdele hoop is, want wie vestigt nu zijn hoop op een geitenboer die het verschil niet kent tussen de brabanconne en la marsailleise?

En dan, als apotheose, komt in het één-nieuws gisterenavond het financieel orakel van de Open vld, Luc Bungeneers, met een uitspraak om van in Uw broek te schijten: "Als de regering niet bijspringt, zullen we moeten besparen op andere posten zoals cultuur en veiligheid."

Stel U voor, op het moment dat de Antwerpse bevolking groter wordt en veiligheid dus meer zou moeten kosten, gaan de schriftgeleerden van 't Schoon Verdiep bezuinigen op veiligheid. Vertel zoiets op een examen wiskunde in het vierde studiejaar van het basisonderwijs en je zit in datzelfde studiejaar tot je 12 jaar.

Zouden ze dan niet beter, in een tijdperk van internet en videoconferenties, besparen op de buitenlandse snoepreisjes van de Antwerpse Schepenen?

Ik ben in ieder geval nieuwsgierig naar de criminaliteitscijfers van volgend jaar...

't Is in Brussel nog erger...

Het zijn toch onvoorstelbare klungelaars aan de top van het VB. Dan hebben ze eens een veiligheidsspecialist in huis, Bart Debie. Die er wel eens te hard tegenaan gaat. Die dezer dagen heel het land afrijdt voor de Veilig Ouder Worden-campagne van het VB. Gisterennamiddag in het kader van die campagne nog een lezing gaf in een naar zijn smaak veel te klein zaaltje in Kontich. Die intussen wel beseft dat hij niet de hele waarheid in pacht heeft, maar wie heeft dat wel? Die even de voeten op de grond houdt bij het opbod aan maatregelen die men suggereert voor de problemen in het Brusselse. Die daarmee de pers haalt. Een genuanceerd standpunt bij het VB is immers nieuws. Et voilà: Bart Debie moet van Bruno Valkeniers voortaan zwijgen over het veiligheidsstandpunt van zijn partij.

Auteur-columnist Tom Naegels vond het ook één van de opmerkelijkste nieuwsfeiten van de voorbije week. Tom Naegels (gisteren in De Standaard): “Met al die verhalen over Brussel achter de kiezen, krijg ik bijna het gevoel dat ik in de provincie woon. Wat voor een Antwerpenaar, het moet gezegd, een betrekkelijk onwennige ervaring is. Een mens zou er jaloers van worden: amper enkele jaren geleden waren wíj de iconische grootstad, waar bij ieder incident de voltallige Vlaamse pers neerstreek, klaar om elke rondslingerende spuit, elke ingeslagen ruit, elke balorige tiener in het vizier te nemen. En kijk nu: onze criminaliteit stijgt met negen procent, en er kraait geen haan naar. Vertel vandaag dat je in Borgerhout woont, en het maakt evenveel indruk als Lummen of Waarschoot. Nee, in Kuregem, in Molenbeek, dáár word je gesac-jackt, dáár kun je de oorlogswapens zo op de markt kopen, dáár schelden ze je uit voor vuile Belg. 't Is gek hoeveel ik herken in de discussies over Brussel. Los van het feit dat de situatie in een aantal wijken daar een pak ernstiger is dan wat wij ooit gekend hebben, zie je precies dezelfde dynamiek ontstaan, inclusief het zwaaien met 'objectieve' criminaliteitscijfers die niet gestegen zijn, het opsommen van alle leuke kanten van de stad, het aanhalen van haar onderfinanciering, het verwijzen naar Johannesburg en New York waar véél ergere dingen gebeuren, de getuigenissen van inwoners die nog nooit iets meegemaakt hebben, de minachting voor 'dorps', 'bekrompen', 'arm' Vlaanderen dat zijn steden altijd al gehaat heeft, de ergernis over de pers die alleen opdaagt als er negatief nieuws te rapen valt, de verbijstering ook, omdat je je eigen stad niet herkent in de vele verhalen die erover verteld worden - en aan de andere kant de overdrijvingen, de oorlogsretoriek, de eindeloze reeks getuigenissen over overvallen en beledigingen op straat, en de bittere verwijten aan al wie lijkt te minimaliseren, zelfs al gaat het enkel om een gematigder woordgebruik. En daartussenin, geklemd tussen hamer en aambeeld, de frustratie van hen die een genuanceerd verhaal willen vertellen.

Omdat de ironie nooit de wereld uit zal zijn, behoort tot die laatste sinds kort ook Bart Debie. Je moet het ze nageven, die Behangers: tot op het laatst blijven ze anti-establishment. Is het establishment laks voor criminelen, dan pleit het Behang voor zero tolerance. Pleit ondertussen iederéén voor zero tolerance, dan zeggen ze bij het Belang: 'Jamaar ho, mensen: we moeten nu niet aan opbod doen.' 'De voorstellen kunnen niet straf genoeg zijn', schuddebolt Debie, ooit bijgenaamd 'Bartje Penalty' omdat hij als Antwerps commissaris het woord 'strafschop' wel erg letterlijk nam. 'We moeten redelijk blijven. Nultolerantie kan niet als bedoeling hebben om het gros van de brave Brusselaars - van welke origine ook - lastig te vallen.' Toen vielen wij helemaal uit onze stoel. Van welke origine ook! Een Behanger die erkent dat a) het gros van de Brusselaars braaf is, terwijl b) het gros van de Brusselaars Frans spreekt en c) op de socialisten stemt, en bovendien d) daaraan expliciet 'van welke origine ook' toevoegt. En dat komt van een man die zijn burgerrechten is kwijtgespeeld na een veroordeling wegens racisme. Al moeten we eerlijk zijn: De Standaard heeft daarin, bij het uitschrijven van het interview, een beetje vals gespeeld. Als je Debies oorspronkelijke opiniestuk leest, dan staat daar: 'Men zal moeten beginnen met het bepalen en benoemen van de aan te pakken doelgroep... Laat het ons maar meteen zeggen: de doelgroep bestaat vooral uit allochtonen.' Wat Debie bedoelde was dus: beperk de doelgroep van zero tolerance tot hen die overlast bezorgen, namelijk allochtonen, zodat de brave Brusselaars, van welke origine ook zolang het maar geen allochtonen zijn, niet lastiggevallen worden. Niettemin is het een opvallende omkering van tien of twintig jaar geleden: waar vroeger iedereen zijn standpunt matigde, soms op het minimaliserende af, omdat het Behang marktleider was in straffe taal, is het nu het VB zelf dat zijn standpunt moet aanpassen aan de mainstream, om ergens het verschil te kunnen maken: gaan we straffer, of tonen we ons net meer genuanceerd? Zelfs in een dossier dat voor het volle pond tot zijn corebusiness behoort. Wetende dat het Behang in Antwerpen de problemen weliswaar op de agenda heeft gezet, maar tegelijk ook hun oplossing fel bemoeilijkt, is dat voor Brussel een hoopgevende vaststelling.”

Het verhaal is nog een beetje straffer dan Tom Naegels schetst. In het originele opiniestuk van Bart Debie staat niet dat nultolerantie niet als bedoeling kan hebben dat het gros van de brave Brusselaars “- van welke origine ook - “ daarmee lastig wordt gevallen. Neen, er staat dat het niet de bedoeling kan zijn dat de oudere Brusselaars “- n'importe quelle origine - “… Toen Debie zich laatst onder handen liet nemen in een welnesscenter in Dilbeek (“Dilbeek, waar Vlamingen thuis zijn”) liet Debie zich ontvallen: “Viviane, tu as des mains en or.” Debie wordt nog een echte Brusseleir. (AFF/Verzet)

iek wiel koning worden...

Het kan toch verkeren in een mensenleven. Ongeveer 36 jaar geleden, nog zéér jong en onervaren dus, stond ik op de erekoer van de 1é Mobiele Groep van de Rijkswacht, voor ongeveer een duizendkoppig publiek, bestaande uit ouders, grootouders, lieven, zusters, broers, ooms, tantes en vrouwen van mijn medestudenten, met mijn rechterhand in de hoogte gestoken en met mijn linkerhand op de Belgische vlag, en proklameerde ik plechtig en met bevende stem : "Ik zweer getrouwheid aan de Koning, gehoorzaamheid aan de grondwet en aan de wetten van het Belgische volk."

De eerste eed die ik mijn leven aflegde, en dan nog wel trouw aan de Koning. Ik was zo fier als een gieter en voelde mij alsof ik iets heel speciaal had gedaan. Trouw aan Koning Boudewijn...

Intussen is het Koning Albert geworden en zijn opvolger zal naar alle waarschijnlijkheid Prins Filip zijn. Niet omdat hij er bekwaam voor is, maar gewoon omdat hij de oudste (wettelijke) zoon van Koning Albert is, en misschien gelukkig maar, want stel je voor dat Prins Laurent de eerstegeborene was.

Nu moet ik wel toegeven dat ik niet meer zo'n fanatieke royalist ben dan 36 jaar geleden, en daar heb ik zo mijn redenen voor. Neem nu gewoon het Koninklijk Paleis op de Antwerpse Meir. Sinds enkele jaren is men daar bezig om het paleis in zijn oorspronkelijke staat te herstellen om het nadien als museum voor het publiek toegankelijk te maken. Enfin, dan toch de eerste verdieping, want op het gelijkvloers wil men een horecazaak en een pralinewinkel maken. Eigenlijk een schande, maar dat is een ander verhaal.

Het enige wat nog ontbreekt zijn de originele meubelen. Die meubelen, ongeveer 150 stuks in totaal, werden destijds geleend (om het proper uit te drukken) door Prins Filip om er zijn privévertrekken in het Paleis te Laken mee in te richten. Dat was blijkbaar handiger dan, zoals de modale Belg, de dichtsbijzijnde Ikea binnen te wippen of een cataloog te raadplegen die je meer dan voldoende wekelijks in iedere brievenbus vindt. Trouwens, die laatste leveren, tegen een kleine meerprijs, ook aan huis, desnoods met een lift.

Al meer dan twee jaar heeft men aan Prins Filip die meubelen teruggevraagd en nadien -geeist, tot hij uiteindelijk besefte dat hij geen (meubel-)poot had om op te staan en de meubelen moest teruggeven. Waarschijnlijk besefte de Monseigneur dat hij zich anders schuldig maakte aan diefstal en kamer met volpension riskeerde in de Begijnenstraat, mocht hij niet onschendbaar zijn.

In maart gaat het Koninklijk Paleis op de Meir normaal gezien open voor het publiek, maar... de meubelen zijn nog steeds niet terug, want in al zijn wijsheid (?) heeft onze toekomstige koning de verhuiswagen slechts besteld tegen enkele dagen voor de opening.

Slechte wil? Ik dacht het niet. Tenslotte is Prins Filip een werkloze met een inkomen van slechts 1.000 euro per dag en dan moet een zware kost van 80 euro voor een verhuiswagen en nieuwe meubelen weloverwogen worden en passen binnen het gezinsbudget. Tenslotte kost een gezin met vier kinderen onderhouden ook geld, en ik vrees dat Prins Filip Mevrouw Leemans niet als vriendin heeft. Of zou het toch zo zijn dat hij zich nu reeds gedraagt als een feodaal heerser uit de middeleeuwen? Dan zijn we binnen pakweg één à twee decennia nog niet aan de vroege patatten.

Maar... mocht de Monseigneur een normaal werklozeninkomen hebben van 40 euro per dag, dan had hij al lang een proces-verbaal voor diefstal aan zijn broek én had hij al enkele deurwaarders op bezoek gehad.

Maar in dat geval had hij waarschijnlijk die 80 euro om een vrachtwagen te huren bij De Roeck al lang opgehoest, was hij al eens binnengesprongen bij Meubelen Belgica of bij de Weba in Gent of Deinze en waren de oude meubelen al lang waar ze moesten zijn, in Antwerpen...

't Is toch godgeklaagd...

Je zal deze dagen maar onderwijzer of politie-inspecteur zijn. Vroeger waren dat gerespecteerde jobs, maar tegenwoordig zijn het onderwijzend en het politiepersoneel niets meer of minder dan pispalen van de maatschappij.

Kijk nu in Mortsel. Een onderwijzer doet niet meer of niet minder dan z'n plicht door een snotjong op haar gedrag te wijzen en krijgt enkele uren later de rammeling van zijn leven, want moeder, die waarschijnlijk niet veel beter en/of slimmer is dan het snotjong zelf, kan het niet verdragen dat dochterlief terecht gewezen wordt. Mijn kind, schoon kind, of in dit geval, de appel valt niet ver van de boom.

De politie komt terplaatse, doet haar werk zoals behoord en moet de daders voorleiden voor de onderzoeksrechter in Antwerpen. Die beslist, na verhoor, de daders niet aan te houden en laat ze gaan. Waarschijnlijk waren de daders sneller thuis dan de politie-inspecteurs die de ganse nacht aan het proces-verbaal gewerkt hebben.

Nog geen 24 uur later worden twee van die zelfde daders opnieuw opgepakt in Mortsel voor nieuwe geweldsfeiten. Het werk van de politie kan opnieuw beginnen: verhoren, proces-verbaal maken, verwijzen naar de vorige zaak, parket inlichten, voorleiden... en wellicht, tegen dat u deze column leest, zijn die schoelies al terug thuis.

Bedankt, mijnheer de Onderzoeksrechter, het onderwijzend personeel en de politie zal u eeuwig dankbaar zijn voor uw doortastend optreden....

Met De Lijn is altijd een beetje balen...

Het is een feit dat er in Antwerpen binnenstad te weinig parkeerplaatsen zijn. Het is ook een feit dat, wie in Antwerpen-stad komt winkelen beter gebruik maakt van tram of bus.

Kijk, op zo'n gegeven zou De Lijn moeten inspringen om hun diensten te promoten en klantvriendelijk te maken, maar wat doen ze? Juist, ze maken de tickets duurder bij aankoop op de bus. Akkoord, het is niet handig wanneer de chauffeur zijn route binnen de tijd moet afleggen en er iedere halte vijf man opstapt, die allen een ticket willen en willen betalen met 20 euro of met de spaarpot van de kinderen. Puur tijdverlies dus.

Maar, zegt de lijn, de tickets zijn een pak goedkoper aan de ticketautomaten, bij onze verkoopspunten en via SMS. Goed zo, maar terzelfdertijd laten ze een groot deel ticketautomaten verwijderen. De automaten verdwijnen omdat ze vaak stuk zijn of vernield door vandalen, zo wordt bij de De Lijn gezegd. Dus, daag, goedkoop ticket.

Maar... je kan nog altijd een ticket per SMS kopen. Ja, sorry, alleen via Proximus. Laat dat nu net de duurste SMS-provider zijn. Klanten van Base en Mobistar worden automatisch buitengesloten. Je wordt dus quasi verplicht om of een abonnement of een meerrittenkaart te kopen in één van de verkooppunten van De Lijn. Handig en klantvriendelijk, hé?

Waar is de goede, oude tijd van op elke bus en tram een begeleider-kaartjesknipper. Geen problemen, geen vandalisme, geen onveiligheidsgevoel en een ticket terplaatse gekocht. Geen controleurs die als gestapo-agenten de bus opspringen en zich arrogant opstellen, want op iedere bus en tram was er ene. Een vriendelijke nog wel, die je ook nog kon vertellen aan welke halte je moest afstappen als je het niet wist.

Maar ik ben weer aan het zagen over vroeger, zeker?....

Winterslaap....

Het is verdacht stil op 't Schoon verdiep. Het lijkt wel of ze daar op 't eerste verdiep aan een late winterslaap begonnen zijn. Er worden geen boute uitspraken gedaan, geen grote aankondigingen, geen projecten voorgesteld. Niets! Zelfs de persberichten uitgaande van de stad zijn de laatste week gehalveerd. Zelfs onderlijfje Janssens werd door Minister-President Peeters al tot wat snelheid aangemaand in verband met het dossier van het nieuw te bouwen voetbalstadion, maar... Patrick lijkt zich daar niet aan te storen. De meest mediageile schepenen lijken wel van de aardbodem verdwenen.

Gelukkig brengt Dewinter nog wat leven in de brouwerij met zijn interpretatie van de criminaliteitscijfers én zijn typische oplossing daarvoor, toch goed voor een paar dagen regionaal nieuws.

Gelukkig hebben we ook schepen Bungeneers, die als een groot veldheer de strijd aanbindt tegen het notenkraam op de Groenplaats. En... deze strijd levert hem meer dan waarschijnlijk een plaats op in de geschiedenisboekjes. Wanneer men over enkele decennia "NUTS" hoort, zal men niet meer denken aan de slag om de Ardennen, maar aan de Antwerpse Groenplaats en zijn notenkraam.

Schepen Heylen is meer dan waarschijnlijk al dagelijks voor de spiegel zijn openingsrede van het MAS aan het inoefenen, zodat we daar (gelukkig) voorlopig ook niets van horen.

Enfin, met al deze stilte straalt Antwerpen (met of zonder stralende A) eindelijk uit wat het echt is: een slapend stadsdorp... dat hopelijk ooit nog wakker wordt voor het te laat is...

Alles communitair....

Naar aanleiding van de heisa rond de voorgestelde nultolerantie t.o.v. de criminaliteit in Brussel, is nog maar eens duidelijk gebleken, dat bijna alles in dit land communautair geladen is. De Vlamingen willen in Brussel een nultolerantie, de francofonen willen dat niet. Die blijven zweren bij preventie alhoewel de geschiedenis heeft geleerd, dat het weinig uithaalt. Op het (voorlopige) einde van het verhaal, is er dan weer een oplossing à la belge uit de bus gekomen, die niemand bevredigt: men wil een nultolerantie invoeren, maar alleen in bepaalde wijken. Dat haalt natuurlijk niets uit, want in deze tijd van GSM, SMS en PC zullen de doorgaans jonge criminelen al lang hun werkterrein verlegd hebben naar wijken waar (nog) geen nultolerantie is. Daarenboven hebben de Brusselse rechters, die nu hun werk al niet aankunnen (een reden temeer om B-H/V ook gerechtelijk te splitsen), al laten weten dat zij voor extra werk geen tijd zullen hebben.

De Brusselse burgemeesters willen daarenboven niet weten van één politiezone voor de hele stad. Daarmee verspelen ze nl een deel van hun macht(eloosheid) in hun eigen baronie. Flup Moustache, van Molenbeek, kwam gisteren op het journaal nog vertellen dat in zijn gemeente er de laatste tien jaar 10% meer bewoners zijn bijgekomen, maar hij voor zijn politie geen extra geld krijgt. Om de poen is het dus te doen. Als men in heel Brussel één politieapparaat had, zoals bv in Antwerpen, dan zou dat al een hele besparing zijn en heeft men daarvoor geen extra geld meer nodig.

Wie zich in de hele discussie ook weer komt moeien is professor Brice De Ruyver, de vroegere veiligheidsadviseur van Verhofstadt. Hij vindt het niet kunnen dat men bij een veroordeling tot zes maanden niet naar de gevangenis moet en zelfs niet tot drie jaar. In dat laatste geval krijgt de veroordeelde een enkelband (wanneer die ooit voorhanden is). De Ruyver is een hypocriet, want hij ligt zelf mede aan de basis van die verkrachte wetten en heeft daarvoor evenveel boter op zijn hoofd als Verhofstadt én la Onkelinx.

Ondertussen blijkt, dat de criminaliteit niet alleen in Brussel, maar ook in Antwerpen en waarschijnlijk ook daarbuiten, blijft stijgen. Dat krijgt ge als ge criminelen de indruk geeft niet (of niet zwaar) gestraft te zullen worden.

Tenslotte nog dit: de nultolerantie is geen uitvinding van de huidige regering of de traditionele partijen. Het Vlaams Behang stelt dat al twintig jaar voor. Nog zien, of het zal lukken. Vraag het maar eens aan een zekere Leterme, die ooit ook eens campagne voerde met de argumenten van het Vlaams Behang. Daaraan wil hij tegenwoordig liever niet meer herinnerd worden...

Criminaliteit en cijfers...

Gisteren bracht het Vlaams Behang, naar gewoonte, vroegtijdig de Antwerpse criminaliteitscijfers naar buiten en koppelde daar meteen het populistische gegeven "Nultorelantie in Antwerpen" aan. Typisch voor het Behang, natuurlijk, om enkel de cijfers te bekijken, de politie en het beleid te bekritiseren en te trachten om op die manier hun, al dan niet verstandige, achterban terug te winnen als kiezer. Maar zo simpel ligt het natuurlijk niet.

Akkoord, de algemene criminaliteitscijfers zijn met 9% gestegen én het aantal winkeldiefstallen met 17%. In werkelijkheid ligt die 17% waarschijnlijk nog veel hoger omdat niet iedere winkeldiefstal direct wordt opgemerkt én omdat niet altijd aangifte wordt gedaan. Dat impliceert natuurlijk dat wij, als consument, onze aankopen duurder gaan betalen omdat iedere winkelier of winkelketen, bij hun prijsbepaling, al een gedeelte verlies door diefstal zullen incalculeren. In de realiteit komt het er dus op neer dat de dief niet alleen de winkelier besteelt, maak ook ons, als consument.

Volgens burgemeester Janssens (SPa) zijn er het voorbije jaar nochthans grote inspanningen geleverd door de politie, en dat wil ik best geloven. Ik denk zelfs dat die grotere inspanning voor een gedeelte het hogere criminaliteitscijfer verklaart. Meer politie op straat betekent ook dat de politie beter en meer aanspreekbaar wordt én dat als gevolg hiervan de aangiftebereidheid van de bevolking ook groter wordt. De criminaliteitscijfers steunen enkel op het aantal gekende en dus geregistreerde gevallen. Wanneer de bevolking meer aangifte doet dan vroeger heeft dat dan ook een nefaste invloed op de cijfers, zonder dat er daarom méér criminaliteit gebeurd is.

Trouwens, ik denk dat onze Antwerpse politie de laatstse jaren, op gerechtelijk gebied, goed werk levert. Lees er in onze krant maar eens de "Politiebriefings" op na en u zult merken dat bijna 70% van de misdrijven in Antwerpen binnen de week worden opgelost. Ook nu leveren ze in de Diepestraat goed werk, zij het dan dat dit ook wel wat vroeger mocht gebeurd zijn.

Trouwens, koken kost geld, en dat is er niet. Wanneer de bevolking van een stad met 10% stijgt, zou de politie dat ook moeten doen, en daar is geen geld voor. Ook de parketten zouden vlugger uit hun sloffen moeten schieten, zodat een duidelijke zaak binnen de paar weken voor de rechtbank kan komen én dat de straf onmiddellijk wordt uitgevoerd.

Ook wat betreft de criminaliteit door vreemdelingen zouden er andere maatregelen moeten komen. Een "bevel om het land te verlaten" is niets meer dan een vodje papier. Iemand die een dergelijk "bevel" krijgt zou manu militare op het vliegtuig moeten worden gezet, met bestemming land van herkomst. Laat ook ALLE criminelen hun straf uitvoeren. Nu moet iemand die tot drie jaar veroordeeld wordt geen enkele dag zitten. Dat nodigt natuurlijk uit om verder te doen met wat een crimineel bezig houdt.

Er is dus echt meer nodig dan de "nultolerantie" van het Vlaams Behang om het tij te doen keren...

Nootjes...

Sinds gisteren is het zo ver. Het notenkraam, dat 26 jaar lang op een verloren hoek van de Groenplaats stond, is definitief weg. De officiële uitleg van het Schepencollege hiervoor is dat ze de Groenplaats willen aanwenden voor andere activiteiten en dat daar plaats voor nodig is.

Een rare uitleg, temeer omdat het kraam niet echt op de Groenplaats stond, maar in een verloren, ongebruikte uithoek én omdat vorig jaar bijvoorbeeld "Antwerpen Proeft" en "Het Bollekesfeest" van de Grote Markt en de Groenplaats verhuisd zijn wegen plaatsgebrek.

Het bloemenkraam, dat wél op de Groenplaats staat, mag dan blijven en staat dus blijkbaar niet in de weg. Straffer nog, er zullen zelfs bloemenkramen bijkomen. Als men voor "andere activiteiten" de Groenplaats nodig heeft, waarom dan wel een bloemenmarkt op de Groenplaats, maar geen notenkraam er naast? Begrijpen wie begrijpen kan.

De verantwoordekijke Schepen, Bungeneers om geen namen te noemen, schermt met de uitspraak dat het om een schepenbesluit gaat, dat democratisch gestemd is. Hij vergeet er wel bij te vertellen dat verschillende schepenen tegen zijn voorstel waren, maar tenslotte toch gezwicht zijn. Waarom? Joost mag het weten!

Ik heb in mijn leven, en ik veronderstel jullie ook, al veel verkeerde beslissingen genomen en verkeerde besluiten gemaakt, maar alleen een steenezel blijft hoe dan ook op zijn standpunt staan.

Alleszins, een politicus die een vrouw, vier jaar voordat ze op pensioen gaat, haar job en inkomen afneemt omdat hij niet op een besluit wil terugkomen, is nog meer dan een steenezel en de naam schepen van de stad Antwerpen niet waardig...

Trots te koop...

Men kan een doorsnee-Antwerpenaar véél verwijten. Hij weet alles beter, hij kan alles beter, hij spreekt de mooiste taal ter wereld, hij is de grootste, de beste, de schoonste, enz...., maar... hij is fier op zijn stad én op de stad haar verleden. Hij zal het nooit toegeven, maar laat La Esterella haar "Lieve-Vrouwetoren" of de Strangers hun "Aantwaarpe" aanheffen, en zelfs de stoerste bink zal een traan wegpinken.

Het deed dan ook pijn toen ik gisteren op internet ontdekte dat de originele omheining van "het Steen" te koop staat als "tuinomheining".

In eender welke stad ter wereld die een kasteel, burcht of fort heeft, is dat dé aantrekkingspool van die stad met duizenden toeristen. In Antwerpen staat de toegangsweg tot het Steen al jaren gestut met lelijke ijzeren balken, is de originele omheining weggehaald en staat de achtertuin vol met scheepswrakken die het bekijken niet meer waard zijn. De twee antieke treinstellen die achter het Steen stonden zijn jarenlang alle onderhoud onthouden, tot ze gebruikt werden als slaapplaats voor zwervers en tot slot in brand werden gestoken.

Nochthans kan het Steen nieuw leven ingeblazen worden en tienduizenden toeristen aantrekken. Niet als een soort Plopsaland, zoals die imbicielen op 't Schoon Verdiep zouden willen, maar als decor voor de zilververzameling die nu in het Rivierenhof staat. Zowel het Steen als de zilververzameling zouden er wel bij varen. Zeg nu zelf, midden in het toeristische centrum, vlakbij de aanlegsteiger van de cruiseboten en bereikbaar met het openbaar vervoer.

Te simpel waarschijnlijk, want nu zijn er al miljoenen gepompt in een lelijke blokkenopstapeling op 't Eilandje, waar men hét museum wil van maken, maar dat bij lange na niet alle collecties kan bevatten, zodat er zelfs al zaken op de Hoge Maay terecht zijn gekomen. Een museum waarvan men denkt dat de Antwerpenbezoekers het zullen opzoeken, twee kilometer van het centrum? Zonder parkeergelegenheid in de buurt?

Maar ja, in Antwerpen moet om beurt iedere partij een pluim op haar hoed kunnen steken, en dit keer is het de beurt aan oppertseef Heylen.

En als het om erfgoed gaat, kan het al die heren met een hoed op, met of zonder pluim, geen reet schelen wat er met de omheining van het Steen gebeurt, laat staan met ons erfgoed...