zondag 7 februari 2010

't Is toch godgeklaagd...

Je zal deze dagen maar onderwijzer of politie-inspecteur zijn. Vroeger waren dat gerespecteerde jobs, maar tegenwoordig zijn het onderwijzend en het politiepersoneel niets meer of minder dan pispalen van de maatschappij.
Kijk nu in Mortsel. Een onderwijzer doet niet meer of niet minder dan z'n plicht door een snotjong op haar gedrag te wijzen en krijgt enkele uren later de rammeling van zijn leven, want moeder, die waarschijnlijk niet veel beter en/of slimmer is dan het snotjong zelf, kan het niet verdragen dat dochterlief terecht gewezen wordt. Mijn kind, schoon kind, of in dit geval, de appel valt niet ver van de boom.
De politie komt terplaatse, doet haar werk zoals behoord en moet de daders voorleiden voor de onderzoeksrechter in Antwerpen. Die beslist, na verhoor, de daders niet aan te houden en laat ze gaan. Waarschijnlijk waren de daders sneller thuis dan de politie-inspecteurs die de ganse nacht aan het proces-verbaal gewerkt hebben.
Nog geen 24 uur later worden twee van die zelfde daders opnieuw opgepakt in Mortsel voor nieuwe geweldsfeiten. Het werk van de politie kan opnieuw beginnen: verhoren, proces-verbaal maken, verwijzen naar de vorige zaak, parket inlichten, voorleiden... en wellicht, tegen dat u deze column leest, zijn die schoelies al terug thuis.
Bedankt, mijnheer de Onderzoeksrechter, het onderwijzend personeel en de politie zal u eeuwig dankbaar zijn voor uw doortastend optreden....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten