Politicus zijn is toch een vreemde zaak, want politiek kan je nooit bedrijven zonder véél water in je wijn te doen, zonder jezelf te verloochenen en zonder te acteren als een volleerde acteur. Je moet je schikken naar het oordeel dat je partij zich over een bepaald dossier vormt, én terzelfdertijd moet je doen wat volgens je kiezers het beste is, en dat terwijl de ene kiezer een hele andere mening heeft dan de andere.
Akkoord, je verdient een dikke boterham (kijk hiervoor maar naar "De pree van Janssens", enkele columns geleden), maar je bent nooit zeker van je job. Je hebt in geen geval een vast contract, zodat je er elke dag kan uitgebonjourd worden, en je moet iedere dag een evaluatie- en functioneringsproef afleggen. Bovendien, als iemand die voor jou werkt een fout maakt, wordt jij verondersteld ontslag te nemen. Dat noemen ze de eer aan jezelf laten.
Maar dat is niet alles. Zelfs wanneer je in één of ander parlement zetelt, wordt je behoorlijk pissig wanneer de gemeenteverkiezingen naderen. Want ook daar wil je scoren, omdat je tenslotte voor een onzekere stiel gekozen hebt waarbij elke vorm van cumulatie toegelaten is.
En dan krijg je toestanden zoals in Antwerpen. Aan de ene kant Patrick Janssens, voormalig SPa-voorzitter, die gekozen heeft voor de keizerlijke troon van Antwerpen en zich goed voelt op die troon. Een soort Nero avant la lettre. Hij brandt Antwerpen wel niet af, zoals Nero, maar is toch aardig bezig met al ons cultureel en historisch patrimonium te verkwanselen aan privé-ondernemers. Een socialist die aan de basis stond van het Oosterweelproject en grote voorstander was van de "Lange Wapperbrug", maar op het einde zijn kar 180° draaide en nu van geen Lange Wapper, in welke versie dan ook, wil horen.
Aan de andere kant Bart De Wever, een gematigd Vlaams-nationalist van de NVA, bekend en gerespecteerd geworden door "de slimste mens" en iemand met een enorme dossierkennis. Iemand die beweert geen ambitie te hebben om burgemeester van Antwerpen te worden, maar er 's nachts wel natte dromen van krijgt en zichzelf al stiekem op de troon van onderlijfje Janssens ziet zitten.
En dan heb je natuurlijk Forum 2020, een groep die zichzelf "wijzen" noemt, gevormd door de StRaten-Generaal en -je moet twee meter boven zijn hoofd mikken om hem te doden, omdat je dan midden in zijn pretentie zit -Wim van Hees van de Ademlozen (excuseer voor de zure oprisping). Dat Forum 2020 komt met een nieuw plan voor de ontsluiting van Antwerpen.
Dat plan wordt onmiddellijk door onderlijfje Janssens de hemel ingeprezen, al was het maar omdat hij uiteindelijk tegen de Lange Wapper was en elk ander plan, zonder die Lange Wapper in zijn ogen beter is. Door Bart De Wever daarentegen wordt het afgeschoten. En dat schiet het onderlijfje in het verkeerde keelgat. Hij verwijt Bart De Wever "populisme" en dat schiet dan weer bij onze dikke vriend in het verkeerde keelgat. En voila, twee jaar voor datum is de Antwerpse strijd voor de burgemeesterssjerp losgebroken.
Omdat het onderlijfje in tweede instantie nu eenmaal tegen de Lange Wapper is, zal hij alle plannen in die richting afwimpelen, zelfs aangepaste en heel haalbare, zelfs wanneer dit de beste oplossing zou blijken.
En wees nu eens eerlijk, wie is hier dan de populist. En wie is hier dan degene die stilletjes aan Antwerpen aan het afsluiten is van de wereld, die van Antwerpen een eiland aan het maken is, die er voor aan het zorgen is dat de komende jaren in Antwerpen nog eens enkele tienduizenden jobs gaan verdwijnen, die altijd denkt dat hij het gelijk aan zijn kant heeft...
Juist, de gladde reklamejongen die weigert een das aan te doen als de koning zijn stad bezoekt, maar wel staat te blinken in pak, hemd en das als Sinterklaas in Antwerpen aanlegt. Want dat wordt tenslotte rechtstreeks op televisie uitgezonden en dat kan men zien in alle media...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten