Restafval...

Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar iedere maandag opnieuw, week in, week uit, zijn de restafvalzakken van de stad Antwerpen een bron van ergernis voor mij. Degene die die uitgevonden heeft mogen ze voor mijn part nomineren voor de Nobelprijs voor mensenkloterij.

Bij mij begint het al met de lege zak. Omdat ik nogal milieubewust ben, maar terzelfdertijd onze keuken niet wil ombouwen tot een containerpark met diverse kleuren vuilzakken, staan er in onze keuken twee grote pedaalemmers, waar een normale afvalzak perfect in past. Een blauwe en een witte dus. Met de blauwe geen problemen, die kan ik perfect met zijn bovenrand over de binnenemmer trekken. Maar dan die witte: Om één of andere reden heeft een of andere onverlaat die zakken net iets smaller gemaakt dan de standaardmaat van alle grote pedaalemmers. Al eens geprobeert om een restafvalzak van de stad Antwerpen over de binnenemmer van een grote pedaalemmer te trekken? Moet je echt eens doen! Op de tien keer lukt dat gemiddeld één keer zonder schade. De andere negen keer heb je bovenaan de zak gegarandeerd een scheur van ongeveer 10 centimeter.

En dan de volle zak verwijderen en dichtbinden. Ofwel ben ik te sterk, of ik ben een echte lomperik, of er schort iets met die zakken, maar regelmatig scheur ik bijna de volledige bovenrand van die zak.

Daarom een dringende oproep aan de schriftgeleerde op het Schoon Verdiep die verantwoordelijk is voor de bestelling van de witte restafvalzakken: Laat die aub eens 2 centimeter breder maken, dan passen ze over iedere binnenemmer. Want... tenslotte zijn die zakken niet goedkoop en ik ben niet zinnens, nu ik weet dat de stad vies is van wegen bestrooien tegen gladheid, te blijven sponsoren door er alle weken minstens één kapot te trekken.

Dank bij voorbaat...