In de eerste helft van vorig jaar, toen alles nog rozengeur en maneschijn scheen en men overal volk te kort kwam, dreigden de vakbonden met een hete herfst. Die is er niet gekomen, omdat meteen na de zomervakantie bleek, dat de financiële crisis een economische crisis geworden was en veel bedrijven begonnen te sluiten of af te bouwen. Tenslotte kwam er geen hete herfst, maar wel een inter professioneel akkoord (IPA) tussen werkgevers en vakbonden, wat trouwens niet moeilijk was, want het was uiteindelijk de regering (lees: de belastingbetaler), die ervoor zou opdraaien.
Ondertussen is het op het syndicale front heel rustig gebleven, tot vorige week, toen de Post staakte. De medewerkers daar zijn niet tevreden met de huidige gang van zaken en nog minder met wat er bij hen in de toekomst te wachten staat. Tegen 2011 wordt de Post nl in heel Europa geliberaliseerd en zal onze Post geen echt overheidsbedrijf meer zijn. Het zal moeten concurreren met "de privé", zoals men dat noemt.
Of de staking van vorige week veel aan de zaak zal veranderen, valt erg te betwijfelen. Zoals alle overheidsbedrijven (NMBS, De Lijn, e.a.), krijgt ook de Post van de staat een flinke smak geld, zo’n 300 miljoen euro per jaar. Het zijn niet alleen de banken die bij ons door de staat in leven worden gehouden. Zo is het dan ook niet moeilijk zaken doen. De vraag is maar, in hoever onze bijna failliete staat dat allemaal zal kunnen blijven betalen. Anderzijds kan er aan het hele systeem bitter weinig veranderd worden, omdat daarover afspraken gemaakt zijn met Europa.
In enkele landen is de liberalisering al een feit. België zal een van de laatsten zijn, die overschakelt. Dat is op zich al een nadeel, omdat in 2011 diverse buurlanden al heel wat meer ervaring in het nieuwe systeem zullen hebben opgedaan en we riskeren dat bedrijven uit die landen hier de markt gaan inpalmen. Het feit dat de Deense Post, die een groot aandeel had verworven in onze Post, nu van dat aandeel af wil, spreekt boekdelen.
Tenslotte nog dit: de almachtige Belgische vakbonden, die de motor achter deze staking zijn, worden mee beschouwd als de winnaars binnen de huidige crisis. Ze worden nl door de staat betaald om mee werklozen uit te betalen, nog zoiets dat in geen enkel ander land ter wereld bestaat. Ik herinner me niet het juiste bedrag, maar het moet ergens rond de 150 miljoen euro liggen! En dan zijn er mensen, die klagen over het uitgeven van een half miljoen (aan het Vlaamse Huis in New York). Hoe meer doppers, hoe meer geld. ’t Is maar, hoe men het bekijkt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten