De zogenaamde burgerjournalisten en beroepsjournalisten lopen elkaar voor de voeten. In België mag iedereen zich journalist noemen. Een niet-beroepsjournalist (vaak wordt de misleidende term 'burgerjournalist' gebruikt. Beroepsjournalisten zijn ook burgers) heeft evenveel rechten als een beroepsjournalist die erkend is door het ministerie van Binnenlandse Zaken. Dat betekent dat een niet-beroepsjournalist ook beschermd wordt door de wet op het bronnengeheim en dat hij - in geval van een persmisdrijf - ook voor een assisenhof moet verschijnen.'Niet-beroepsjournalisten spuien vooral opinies en de informatie die ze brengen is lukraak en niet afgetoetst aan woord en wederwoord, luidt de kritiek. Vertegenwoordigers van de burgermedia stellen daartegenover dat de mainstream media de propagandisten geworden zijn van het eenheidsdenken, iets wat vooral zichtbaar wordt wanneer de tegenstellingen wat scherper worden.De Vlaamse journalistenbond (VVJ) kiest geen kamp in dit debat. Al wijst nationaal secretaris Pol Deltour op een nieuw fenomeen: de drukte én de broodnijd in de perszaal.
'Er is in principe niets op tegen dat burgerjournalisten deelnemen aan persconferenties of aanwezig zijn bij evenementen', zegt hij. 'Als beroepsvereniging stellen we wel vast dat het tegenwoordig heel druk wordt voor journalisten op sommige plaatsen: van de plek van een verkeersongeval tot de persconferentie van Leterme. Wanneer de interesse het aantal beschikbare persplaatsen overschrijdt, moeten erkende beroepsjournalisten volgens ons voorrang krijgen. De selectie is trouwens simpel: beroepsjournalisten beschikken over een officieel persdocument.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten