Ontwaakt, verworpenen der aarde...

Ontwaakt, verworpenen der aarde!
Ontwaakt, verdoemde in hongers sfeer!
Reedlijk willen stroomt over de aarde
En die stroom rijst al meer en meer.
Sterft, gij oude vormen en gedachten!
Slaafgeboornen,ontwaakt,ontwaakt!
De wereld steunt op nieuwe krachten,
Begeerte heeft ons aangeraakt!

1 mei: Feest van de Arbeid, feestdag voor de arbeiders, zeker in Antwerpen, al decennia lang een rood bastion. De fanfares gaan uit, allerhande (licht- en donker)rood gekleurde verenigingen en organisaties komen de straat op om fier te defileren voor de hoogwaardigheidsbekleders op de tribune op de Grote Markt, en luisteren nadien, eerst gelaten en later opgezweept naar de toespraken en de al dan niet te verwezenlijken beloften van de echte én de salonsocialisten die Antwerpen besturen.

Maar is er echt wel een reden voor de arbeiders om te feesten? Velen verloren het laatste jaar hun job of moesten zwaar inleveren, de vooruitzichten voor Opel Antwerpen en BASF zijn allesbehalve schitterend te noemen, vele havenarbeiders moeten 's morgens aan het "kot" afdruipen en andermaal een dag gaan stempelen, en de interimmarkt stuikt als een kaartenhuisje ineen. En de mandatarissen? Die zullen schitteren, een gouden toekomst voorspellen en verheerlijkt worden als Goden, want de meute zal applaudisseren, zeggen dat de mandatarissen het nog zo slecht niet gedaan hebben en overtuigd worden om op 7 juni op hun partij te stemmen. Een beetje zoals in de musical "Daens": geef de hongerige meute bier en worst en stel Uw eigen toekomst en mandaat in Vlaanderen en Europa veilig.

Zo gebeurt het vandaag in de socialistische familie en zo zal het op Rerum Novarum gebeuren voor de Christelijke familie. Het is nu eenmaal traditie en ik gun van harte ieder diertje z'n pleziertje.

Laat ondanks de recessie de socialisten vandaag vieren, plezier maken, de stad tonen dat ze "echte" socialisten zijn, zich bezuipen voor mijn part en voor één dag de realiteit vergeten, want voor sommigen is het maandag terug werkdag, maar voor velen spijtig genoeg niet.

Wie vandaag echter totaal niet in het plaatje past zijn de Vlaamse Behangers, die net de hoogdag van de socialisten én een rood bastion uitkiezen om hun "familiedag" (het kind moet een naam hebben) te organiseren op de Antwerpse kaaien, met het risico op een confrontatie tussen rood en extreem rechts. Toevallig? Ik moet er toch geen tekeningetje bij maken, zeker? Pure provocatie, maar ja... ze moeten iets doen om de misnoegden, ontevredenen en dommerikken aan zich te blijven binden en ze voor hun kar te blijven spannen, terwijl zijzelf op de bok van die kar de zweep hanteren op de rug van iedereen die niet in hun kraam past.

Maar kom... vandaag is rood troef