Wezenloos stil...

Met de uitreiking van de Gouden Neuzen, gisterenavond in de Antwerpse Sint-Andrieswijk, schijnt er (eindelijk) een einde gekomen te zijn aan de schier eindeloze reeks van nieuwjaarsrecepties en -vieringen die een stad als Antwerpen rijk is. Want allemaal zijn ze aan bod gekomen, van stadsbestuur tot districten, van politieke partijen tot vakbonden, van de grootste wijk tot de kleinste buurtvereniging en van de grootste sportclub tot de kleinste kaartersvereniging.

Het scenario is overal hetzelfde. Er staat een spreekgestoelte klaar en iedereen houd zijn of haar hart vast wanneer ze de voorzitter(ster) die richting zien opgaan, omdat ze weten dat hij of zij in een ellenlange, meestal slecht voorbereidde, speech het volledige vorige jaar gaat oprakelen en steevast zal beloven dat het dit jaar nog veel beter zal zijn. Verdienstelijke leden worden in de bloemen gezet en overleden leden worden herdacht.

Dan volgt het sociale gedeelte met een hapje en een drankje, dat kan variëren van oesters met champagne tot De Koninck met friet, al naargelang de merken die de sponsors ter beschikking stellen (nietwaar, waarde burgervader).

Van ons, de media, verwachten ze allemaal dat we minstens eens binnenspringen om een foto te maken en iedereen vind zijn of haar receptie het meest voor publicatie in aanmerking komen.

Als kleine krant bezoeken wij zo toch een aantal (eigenlijk meer dan we zelf willen) recepties en dan beginnen bepaalde zaken op te vallen, zoals bijvoorbeeld het aantal aanwezige journalisten en fotografen. Ik heb nooit geweten dat er in Antwerpen zoveel waren, temeer omdat ik inzake die recepties bitter weinig in de media zie verschijnen. Wat nog opvalt zijn dezelfde steeds terugkerende aanwezigen op die recepties. Nooit geweten dat iemand van zoveel verenigingen lid kan zijn, aangesloten kan zijn bij drie vakbonden en minstens tien partijkaarten op zak heeft.

Maar kom, die gesel is voorbij, onze avonden kunnen anders gespendeerd worden en we moeten ons niet meer in vier kappen om overal tegelijk te kunnen zijn. We kunnen terug naar het "echte" nieuws, alhoewel het momenteel in Antwerpen wezenlijk stil is...