dinsdag 5 januari 2010

Terug naar Oosterweel...

Alle feestelijkheden zijn voorbij, we kunnen dus over tot de orde van de dag. En dat betekent: terug naar Oosterweel, want januari wordt een belangrijke maand in dat dossier. Niet alleen omdat de Raad van State mogelijk het ruimtelijk uitvoeringsplan vernietigt - en daarmee ook de Lange Wapper. Maar ook omdat de fameuze ’Groep van 10’ eind deze maand klaar wil zijn met zijn huiswerk.

De Groep van 10 ontstond op initiatief van tien prominente Antwerpse havenondernemers en academici, die de Vlaamse regering betere oplossingen wil aanreiken voor het mobiliteitsprobleem. Inmiddels is de groep versterkt met de boegbeelden van de belangrijkste actiegroepen uit Antwerpen, het Waasland en de Voorkempen. Zo is een conglomeraat gegroeid dat Vlaanderen niet zomaar kan negeren.

De Groep van 10 wil out of the box denken, zoals dat modieus heet. Hij wil verder kijken dan Antwerpen en globale oplossingen distilleren, in plaats van op zoek te gaan naar de grootste gemene deler van wat de vele Antwerpse en Wase burgemeesters in het Vlaams Parlement willen. Met andere woorden: oplossingen die komen van experts, niet van politici en ambtenaren. Want zo is het met het BAM-verhaal ook fout gegaan.

De Groep van 10 wil ook weg van de zogenaamde randvoorwaarden die al vele jaren gelden: geen tol en geen vrachtwagens in de Kennedytunnel. Het probleem is dat die voorwaarden nog eens zijn verankerd in het Vlaams regeerakkoord van CD&V, NVA en sp.a. Vandaar dat nu achter de schermen koortsachtig wordt gewerkt aan een tracé dat de Oosterweelverbinding toch mogelijk zou maken, met ingrijpende aanpassingen in Merksem. CD&V en N-VA blijven erop hameren dat zonder de Oosterweel zowel financieel als verkeerstechnisch de bodem onder het hele Masterplan wegzakt.

De Groep van 10 zit op een fundamenteel ander spoor dan de Vlaamse regering. Na bestudering van de mobiliteit in Dublin, Zaragoza en Rotterdam zou hij wel eens tot de conclusie kunnen komen dat de hele visie op Antwerpen als logistieke poort in Europa ingrijpend moet worden gewijzigd. Dat roept angstvisoenen op van jaren van nieuwe vertraging.

Maar anderzijds geniet een goed structureel plan voor de toekomst onze voorkeur boven een amalgaam van deelplannetjes, bedacht door groepjes van burgemeesters in en rond Antwerpen die alleen maar bezorgd zijn om hun eigen achtertuin.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten