Laat ik beginnen met te zeggen dat ik géén fan ben van Filip Dewinter en nog minder van het gedachtengoed van zijn partij. De ene lezer zal mij waarschijnlijk te links vinden, terwijl anderen mij misschien in de rechterhoek op het politiek kleurenpalet plaatsen en nog anderen mij in het centrum positioneren. En en zo heb ik het het liefste, een beetje geheimzinnig. Tenslotte probeer ik in "De Antwerpse Koerier" zo objectief mogelijk te zijn, zonder mij door bepaalde emoties te laten meeslepen en kan ik in dit "Woord van de Redactie" mijn eigen ding doen, wars van alle journalistieke ethiek, en kan ik bepaalde zaken expres uitvergroten met de bedoeling ze onder de aandacht te brengen.Goed, dit gezegd zijnde moet Filip Dewinter het over het algemeen hebben van populistische uitspraken die het goed doen in een bepaalde lijn van onze Antwerpse maatschappij, maar... heel af en toe slaat hij toch nagels met koppen, zoals gisteren, wanneer hij het had over de OCMW-steuntrekkers. Hij spreekt over 51% procent van de OCMW-steun die naar vluchtelingen en asielzoekers gaat. Dit cijfer is juist, want werd door het OCMW bevestigd. Het gaat niet alleen om leeflonen, maar ook over huurpremies en huursubsidies. 3.682 dossiers of 51% voor vluchtelingen, asielzoekers, gereguraliseerden of mensen die naar hier gekomen zijn in het kader van de gezinshereniging. Het gaat hier om een percentage steungeld dat infeite moet dienen om 244.800 Antwerpenaars in nood te steunen, dat naar deze 3.682 dossiers gaat.
Zelfs een kind van 5 jaar beseft dat zulks niet kan blijven duren. Dat men géén steun kan blijven geven aan mensen, allochtoon of autochtoon die niet willen of kunnen bijdragen aan onze sociale zekerheid. Zelfs een stad als Antwerpen kan dat niet financieel blijven trekken. Hier moeten dringend oplossingen komen.
De manier waarop Dewinter echter het probleem wil aanpakken is natuurlijk andere koek, daar wil ik hier geen inkt aan verspillen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten