Brood & spelen...

Dagelijks probeer ik hier, met wisselend succes, de draak te steken met Antwerpse toestanden en met de Antwerpse politiek. En... om een onderwerp in de schijnwerper te plaatsen, in de hoop dat er iets aan verandert, moet je het natuurlijk uitvergroten. Mede daarom wordt hier misschien soms de indruk gewekt dat Antwerpen een onleefbare stad is, bestuurd door tirannen. Niets is minder waar natuurlijk.

Uiteraard worden er in Antwerpen "kemels geschoten", en in een multiculturele stad van om en bij de 500.000 inwoners valt dat natuurlijk meer op dan in een dorp van pakweg 5.000 inwoners, waarvan 60% bejaarden. En uiteraard moeten die "geschoten kemels" ook getoond worden aan de bevolking, want tenslotte zijn wij, de bewoners, het die het gelag betalen.

Maar, aan de andere kant... als Antwerpen met iets uit pakt, pakt het ook goed uit. Antwerpen streeft er naar om "Dé Sportstad" te worden, en volgens mij zijn ze méér dan goed op weg om die titel binnen te halen. Als je kijkt wat Antwerpen dit jaar op sportvlak gepland heeft én als je kijkt naar de start van de 97è Scheldeprijs op de Grote Markt te Antwerpen, dan kan je, als je eerlijk bent, niet anders zeggen dan "Chapeau Antwerpen!"

Alleen hoop ik niet dat het de bedoeling is ons te vermaken met brood en spelen, opdat we de rest van de Antwerpse miserie zouden vergeten...