zaterdag 22 augustus 2009

Respect...

Woelig. Dat zegt Karin Heremans, directrice van het Koninklijk Atheneum van Antwerpen, op de vraag wat zij verwacht van de eerste schooldag.

Eind juni kondigde zij samen met haar collega in Hoboken aan dat er een hoofddoekverbod komt op de scholen. Zij wil daarmee een einde maken aan de druk die leerlingen zonder hoofddoek ondervinden. De afgelopen jaren hadden de meeste Antwerpse scholen al zo’n verbod ingevoerd.

Wie bleef vasthouden aan de hoofddoek kon nog in een klein aantal scholen terecht, zoals het Atheneum van Antwerpen. Directrice Heremans zag steeds meer meisjes met hoofddoek op haar speelplaats. Ze vond het nodig om in te grijpen door de hoofddoek te verbieden.

Dit ontketende een storm van protest onder de moslimgemeenschap in Antwerpen. Al snel bleek dat enkele radicale moslims zich in het protest begonnen te mengen. Het discours ging niet meer over gelijke kansen en rechten, maar over religieuze plichten.

Het moslimradicalisme wint terrein. Het zelfvertrouwen groeit onder de aanhangers van deze strekking, want steeds meer jongeren kloppen bij hen aan. De strikte interpretatie van de islam blijkt een grote aantrekkingskracht uit te oefenen op veel jonge moslims.

De meesten blijken ondanks deze keuze nog hun weg te vinden in de maatschappij. Sommigen zijn echter zo zwaar aangetast door godsdienstwaanzin dat ze stevig uit de bocht gaan. Dat ervoer directrice Heremans.

Enkele radicale moslimmannen vonden dat ze voor het hoofddoekverbod zweepslagen hoorde te krijgen en te worden opgehangen. Dit is echt geen volwassen manier om een mening te verdedigen.

Ik weet dat een moslim geen oordeel mag vellen over een geloofsgenoot. Wel, ik ben geen moslim, dus ik doe dat wel. Deze moslimmannen zijn een schande voor hun familie, hun geloofsgenoten en hun zo geliefde godsdienst.

Iedereen heeft het recht om zijn mening en geloof te verdedigen, maar steeds met wederzijds respect. Dreigen met zweepslagen en ophanging hoort daar niet bij. De meeste moslims zijn pragmatisch en gematigd. Zij hebben als ouders dezelfde bekommernissen voor hun kinderen als u en ik.

Het is alleen spijtig dat zij zo slecht worden vertegenwoordigd. Dit is vooral te wijten aan de grote interne verdeeldheid binnen deze gemeenschap. Omdat deze groep stil blijft, klinken radicale stemmen zo veel feller.
Enfin, vandaag begint de ramadan. Ik hoop dat dit een tijd van bezinning mag zijn voor alle radicale Antwerpse stemmen, moslim of niet...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten