Geen drie weken hebben ze het volgehouden, de ontsnapten van Brugge. Hoe professioneel het gebruik van een helikopter in eerste instantie ook leek, zo amateuristisch werd het daarna. Al van bij de eerste landing in Aalter moest er geïmproviseerd worden. In de dagen die volgden, beterde het er niet op, tot ze een na een tegen de lamp liepen.
In de vriendschappelijke wedstrijd Belgische tegen Marokkaanse politie staat de stand uiteindelijk op 2-2. Een beetje telefoontap en de wijkagent die zich die ene Marokkaanse vrouw in de Turkse buurt van Beringen-Mijn kon herinneren bleken voldoende om ook het "gangsterliefje" uiteindelijk te pakken te krijgen.
Lesley Deckers was de enige van de vier zonder gerechtelijk verleden en toch bleef zij het langst uit de handen van de politie. De man met het lijvigste strafdossier was dan weer de eerste die in Brussel door de elite-eenheden van de politie werd ingerekend. Misschien mag na alle kritiek op de lakse beveiliging en het falen van justitie ook eens worden opgemerkt dat de politiediensten in deze uitstekend hebben gewerkt.
Je vraagt je wel af wat die gasten bezield heeft. Want ook al zijn ze crimineel, ze hebben goede hersens. Ook zij moeten geweten hebben dat ze maar een waterkansje hadden om op vrije voeten te blijven in een gemondialiseerde wereld waar signalementen op een seconde verstuurd worden, waar Bijzondere Opsporingsmethoden de politiediensten toelaten je hele sociale netwerk onder permanente bewaking te houden.
Hoe uitzichtloos moet je situatie zijn voor je, dat alles beseffend, dan toch maar het risico neemt om voor een paar weken vrijheid desnoods nog wat extra jaren cel te riskeren? En een gevangenisregime te gaan opzoeken dat in vergelijking met het Belgische toch een paar niveaus lager scoort. Hoe diep moet dan het verlangen naar een paar dagen vrijheid niet zijn? Het zijn keuzes die mensen maken die geen andere perspectieven meer zien. Ook dat is een veiligheidsanalyse die gemaakt mag worden, vooraleer men paaltjes op de binnenplaatsen van gevangenissen gaat plaatsen.
Ook opvallend: de nieuwssites die de aanhouding meldden, stroomden in een mum van tijd vol met de goorste racistische reacties en verwensingen voor een Belgisch meisje dat zich tot de islam bekeerde. Over de Belgische moeder die haar Belgische zoon bijstond in diens ontsnapping, is nog geen onvertogen woord gevallen.
In de vriendschappelijke wedstrijd Belgische tegen Marokkaanse politie staat de stand uiteindelijk op 2-2. Een beetje telefoontap en de wijkagent die zich die ene Marokkaanse vrouw in de Turkse buurt van Beringen-Mijn kon herinneren bleken voldoende om ook het "gangsterliefje" uiteindelijk te pakken te krijgen.
Lesley Deckers was de enige van de vier zonder gerechtelijk verleden en toch bleef zij het langst uit de handen van de politie. De man met het lijvigste strafdossier was dan weer de eerste die in Brussel door de elite-eenheden van de politie werd ingerekend. Misschien mag na alle kritiek op de lakse beveiliging en het falen van justitie ook eens worden opgemerkt dat de politiediensten in deze uitstekend hebben gewerkt.
Je vraagt je wel af wat die gasten bezield heeft. Want ook al zijn ze crimineel, ze hebben goede hersens. Ook zij moeten geweten hebben dat ze maar een waterkansje hadden om op vrije voeten te blijven in een gemondialiseerde wereld waar signalementen op een seconde verstuurd worden, waar Bijzondere Opsporingsmethoden de politiediensten toelaten je hele sociale netwerk onder permanente bewaking te houden.
Hoe uitzichtloos moet je situatie zijn voor je, dat alles beseffend, dan toch maar het risico neemt om voor een paar weken vrijheid desnoods nog wat extra jaren cel te riskeren? En een gevangenisregime te gaan opzoeken dat in vergelijking met het Belgische toch een paar niveaus lager scoort. Hoe diep moet dan het verlangen naar een paar dagen vrijheid niet zijn? Het zijn keuzes die mensen maken die geen andere perspectieven meer zien. Ook dat is een veiligheidsanalyse die gemaakt mag worden, vooraleer men paaltjes op de binnenplaatsen van gevangenissen gaat plaatsen.
Ook opvallend: de nieuwssites die de aanhouding meldden, stroomden in een mum van tijd vol met de goorste racistische reacties en verwensingen voor een Belgisch meisje dat zich tot de islam bekeerde. Over de Belgische moeder die haar Belgische zoon bijstond in diens ontsnapping, is nog geen onvertogen woord gevallen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten