Kort na het overlijden van Hilde Rens heb ik hier een sereen afscheidsstuk geschreven voor en over Hilde. Voor de rest zijn wij, uit respect voor de familie Rens en de familie Dupon, waarvan iemand een close vriend en redactielid is, niet meegegaan in de mediahetze die rond de dood van Hilde is ontstaan.
Vandaag laten wij Marianne aan het woord:
Vandaag laten wij Marianne aan het woord:“Met Yasmine beleefde ik ons scheidingsproces intens en sereen. Uiteraard was dit niet altijd makkelijk, voor géén van ons beiden en evenmin voor onze familieleden. We waren met zijn tweeën om onze relatie te doen slagen, en we hebben daar op termijn in gefaald. Met die mislukking wilden we samen omgaan, in onze privacy."
"Haar onverwachte zelfmoord heeft een schokgolf veroorzaakt voor al degenen die dicht bij haar stonden, haar familie, mijn familie, vrienden en mezelf. Met zijn allen zijn we volkomen gedesoriënteerd en ieder probeert op zijn manier te vatten wat haar tot die daad bracht.”
“Wij hebben steeds ons relationeel leven zoveel mogelijk privé trachten te houden en het was ook onze gezamenlijke beslissing om ons kind Ella-Louise, nu twee en een half jaar oud, in alle privacy te laten opgroeien. Wordt ons het recht verleend om in onze persoonlijke levenssfeer ons afscheidsproces voor een eindigende relatie en ons rouwproces over haar tragische dood te beleven?”
“Mijn mediastilzwijgen wordt op onbegrip onthaald. Waarom dan blijven zwijgen? Het is mijn manier om te trachten te begrijpen, om te rouwen, om de draad van Ella’s en mijn leven terug op te nemen. Ik heb er, zoals iedereen, recht op mijn rouwproces in mijn private kring te organiseren en met rust te worden gelaten."
"Het belang van onze dochter, Ella, roept om hetzelfde elementair journalistiek fatsoen. De gepubliceerde ’details’, de halve waarheden en hele leugens laat ik voor wat ze zijn, tot enige polemiek zal ik niet overgaan. Daarvoor is de smart die ik deel met Yasmine’s familie te groot.
"Haar onverwachte zelfmoord heeft een schokgolf veroorzaakt voor al degenen die dicht bij haar stonden, haar familie, mijn familie, vrienden en mezelf. Met zijn allen zijn we volkomen gedesoriënteerd en ieder probeert op zijn manier te vatten wat haar tot die daad bracht.”
“Wij hebben steeds ons relationeel leven zoveel mogelijk privé trachten te houden en het was ook onze gezamenlijke beslissing om ons kind Ella-Louise, nu twee en een half jaar oud, in alle privacy te laten opgroeien. Wordt ons het recht verleend om in onze persoonlijke levenssfeer ons afscheidsproces voor een eindigende relatie en ons rouwproces over haar tragische dood te beleven?”
“Mijn mediastilzwijgen wordt op onbegrip onthaald. Waarom dan blijven zwijgen? Het is mijn manier om te trachten te begrijpen, om te rouwen, om de draad van Ella’s en mijn leven terug op te nemen. Ik heb er, zoals iedereen, recht op mijn rouwproces in mijn private kring te organiseren en met rust te worden gelaten."
"Het belang van onze dochter, Ella, roept om hetzelfde elementair journalistiek fatsoen. De gepubliceerde ’details’, de halve waarheden en hele leugens laat ik voor wat ze zijn, tot enige polemiek zal ik niet overgaan. Daarvoor is de smart die ik deel met Yasmine’s familie te groot.
Marianne Dupon
Geen opmerkingen:
Een reactie posten