dinsdag 18 augustus 2009

Pro Justitia...

Rechters die in ruil voor geld voor noodlijdende familieleden advocaten zelf het vonnis laten schrijven.

Magistraten die ministers tippen als een vonnis in het nadeel van de regering dreigt worden uitgesproken.

Politiecommissarissen die zich onfeilbaar wanen en mensen laten blazen terwijl ze zelf stomdronken achter het stuur kruipen.

Aan alcohol verslaafde politici die minister worden.

Banken die bijna over de kop gingen, die door ons belastingsgeld gered werden en die dan 1 miljard euro opzij zetten om zo al vetbetaalde bankiers nog wat te belonen terwijl ze langs de andere kant personeel ontslaan.

Een volk dat om de regering te kloten massaal in het zwart werkt, koopt en verkoopt of zoals de Pfaffs "vergeet" om bepaalde dingen aan de belastingen aan te geven.
Nederland die gemaakte afspraken met ons eenzijdig verbreekt.

Veel domme Nederlanders en Antwerpenaars die niet snappen dat de mosselboycot van De Ridder en Van Campenhout ludiek is.

Dit is Belgiƫ, dit is Vlaanderen, dit is Walloniƫ, dit zijn wij. Wat een heerlijk land voor wie columns schrijft. Er is altijd wat te beleven. Je hoeft niets te verzinnen want de realiteit is soms nog erger dan een verzonnen verhaal.

Eigenlijk is het simpel. Ontsla heel de top en doe tegelijkertijd examens waaraan enkel jonge magistraten aan mee mogen doen. Ok, kost wat aan ontslagvergoedingen, maar je kan tenminste met een propere lei beginnen. Onwettig? Dan moet het parlement maar met noodwetten komen.
Wie nu nog niet doorheeft dat het gerechtelijk apparaat in nood is, zal het nooit doorhebben. Uitzonderlijke tijden vragen om uitzonderlijke maatregelen.

Weet je wat ik raar vind? Dat ik bijna niemand meer hoor klagen of zelfs maar hoor lachen met deze laatste affaire. Akkoord, er valt niet echt mee te lachen. Maar ik begrijp het wel, aan een ander herkent men soms zijn eigen. En hoe dikwijls hoor je niet "ach ja, hoe zou je zelf zijn"?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten