Normaal zegt men zoiets niet van zichzelf, maar... ik vind mezelf vrij sociaal ingesteld. Ik maak vrij makkelijk contact met mensen die ik van oor noch poten ken en knoop binnen de vijf minuten een gesprek aan met een wildvreemde. Waarschijnlijk ligt het aan m'n stem, want m'n atletisch figuur, voor zover ik dat ooit gehad heb, is al enkele jaren overwoekerd met spek, maar ik slaag er toch telkens in vrij vlug het vertrouwen van m'n gesprekspartners te winnen, zodat die binnen de kortste keren hun ziel bloot leggen. Waarschijnlijk zal dit wel een oorzaak vinden in m'n vroegere politie-opleiding en manipuleer ik, onbewust, de mensen in de richting die ik ze wil hebben.M'n vrouw noemt dat trouwens geen sociale ingesteldheid, maar vindt mij gewoon een platvloerse curieuzeneus zonder schaamte.
Maar toch, laat het nu mijn sociale of mijn nieuwsgierige karakter zijn, dat maakt niet uit. Het voornaamste is dat men als journalist al eens iets hoort over het reilen en het zeilen in de stad op die manier.
Laat nu een gesprek dat ik gisteren voerde misschien een oplossing bieden voor de groeiende werkloosheid in Antwerpen.
Laat ons eerlijk zijn, Antwerpen is als metropool én als havenstad zeker niet de meest veilige stad ter wereld, en dan bedoel ik vooral in de late avond of 's nachts. Dan bedoel ik ook vooral voor de vrouwelijke bevolking tussen de zestien en de zestig jaar. Dus voor alle vrouwen die er een beetje goed uit zien, alles in de juiste proporties bezitten, als U begrijpt wat ik bedoel, én de moed hebben om 's avonds alleen nog een stapje in de wereld te zetten.
Als die vrouwen 's avonds naar huis willen zijn er, ofwel altijd wel een deel heren die hen willen vergezellen in de hoop op meer of op minstens de kennis van hun adres, ofwel enkele "straatbewoners" of andere ongure figuren of langharig, werkschuw tuig, die buiten oog voor het lichaam ook wel oog hebben voor de inhoud van de handtas.
Soms is de afstand die die dames naar huis moeten afleggen zo kort, dat het, zelfs om hun veiligheid te waarborgen, de moeite van een taxi niet waard is. Daarom deze oplossing voor zowel dit probleem als voor het probleem van de werkloosheid: "The lonely lady's escort." En dan bedoel ik met "escort" niet datgene waar jullie nu aan denken, slechte mannen, maar gewoon een dienst die je kan opbellen om je na een avondje stappen tevoet naar huis te vergezellen en onderweg een babbeltje te doen, zodat je als vrouw veilig thuis komt, uiteraard tegen een kleine vergoeding. Een man op bestelling, maar dan enkel om je naar huis te brengen en je veiligheid te garanderen.
Wees gerust, er is een markt voor, en... je maakt er de stad en politie gelukkig mee, want niettegenstaande er zogezegd geen problemen zijn met de "straatbewoners" en ander langharig, werkschuw tuig dat s'nachts de stad bevolkt, valt het op dat de politie 's nachts bepaalde buurten mijdt. Uit schrik? Neen, verdomme, gewoon om dat krapuul niet te provoceren, zodat ze zich thuis voelen in de stad.
Wat doet de politie dan wel 's nachts? Wel, datgene waarvoor ze betaald worden natuurlijk, om de zoveel uren het huis van de burgemeester en andere notabelen passeren om te kijken of daar niet ingebroken wordt. Want 't stad is toch van iedereen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten