Een lesje in communicatie

In de Sint-Jozefschool op de Luchtbal kijken vijfhonderd fysiek andersvalide kinderen en jonge volwassenen met angst en onzekerheid naar de toekomst. Boven hun hoofd verrijst straks het viaduct Lange Wapper, een onderdeel van de Oosterweelverbinding. Vrijdag gaan de scholieren actievoeren op de Grote Markt. Ze zijn terecht gealarmeerd door de discussies over het fijn stof dat op hen gaat neerdwarrelen, want een aantal van hen lijdt aan longaandoeningen die het ademen in de stad toch al niet eenvoudig maken. Dat wordt er met de Lange Wapper niet beter op.

Het merkwaardige is dat de BAM, de beheersmaatschappij die in opdracht van de Vlaamse overheid alle projecten van het Masterplan voor de mobiliteit coördineert, tot nu toe heeft gedaan alsof Sint-Jozef niet bestaat. De schooldirectie zegt dat ze herhaaldelijk heeft geprobeerd antwoord te krijgen op haar vele vragen, maar haar oproepen bleven zonder respons. En op de maquette van de Oosterweelverbinding, die de BAM sinds maandag in het Sint-Felixpakhuis presenteert, zijn gevoelige locaties zoals scholen niet te herkennen. Een raar verhaal? Het verbaast ons allang niet meer. De BAM vertoont al langer autistische trekken. Als er in het debat over het Masterplan in Antwerpen voor één stelling een breed maatschappelijk draagvlak bestaat, dan is het wel voor de vaststelling dat de communicatie absoluut niet deugt. Dat is bijzonder ergerlijk, omdat zo de indruk ontstaat dat er van alles is dat de burger niet mag weten. Het is ook verbazend, omdat de communicatie over het Masterplan elk jaar tussen anderhalf en drie miljoen euro kost. En ik gebruik het woord niet graag, maar het is wraakroepend, omdat de belastingbetaler dus miljoenen neertelt voor communicatie die door iedereen als non-communicatie wordt ervaren. Communicatie is meer dan alleen dure maquettes, brochures en beeldsimulaties maken. (Pikant detail: voor dat soort werk krijgt Groep C, het bureau van de fameuze Open Vld-strateeg Noël Slangen, elk jaar honderdduizenden euro.) Nee, communicatie is ook in contact treden met de burger, hem uitleggen waarom de Oosterweelverbinding nodig is, waarom is gekozen voor het bewuste tracé en welke de gevolgen zijn voor het leven in de stad. Communicatie is ook antwoorden op de talloze vragen. Dat doet de BAM niet. Maandag nog, tijdens de raadscommissie in Deurne, ergerde burgemeester Janssens zich mateloos aan BAM-baas Jan Van Rensbergen, die sommige vragen gewoon straal negeerde. Ook het stadsbestuur krijgt blijkbaar niet de antwoorden waar het recht op heeft. Zo kan het niet verder. Het grootste Antwerpse infrastructuurproject aller tijden kan niet worden uitgevoerd als er geen maatschappelijk draagvlak voor is. De Antwerpenaar laat zich geen jaren vol hinderlijke werkzaamheden door de strot rammen, als hij er niet van overtuigd raakt dat al die ellende leidt naar een betere stad. Zoals het nu evolueert, betalen de partijen van de meerderheid straks de prijs bij de verkiezingen. Het wordt tijd dat de Antwerpse ministers in de Vlaamse regering overgaan tot actie. De partijen van Kris Peeters (CD&V/N-VA), Dirk Van Mechelen (Open Vld) en Kathleen Van Brempt (sp.a/Vl.Pro) hebben de machine van het Masterplan in gang gezet, nu moeten ze er ook voor zorgen dat alle stappen in het proces correct verlopen. De voorbije week heeft pijnlijk duidelijk gemaakt dat er een serieuze kink in de kabel zit. Misschien moet voormalig mediaminister Dirk Van Mechelen zijn partijgenoot Slangen maar eens een lesje in communicatie leren.