Zal ik eens een open deur intrappen? Het is geen lolletje om op een werkdag van de ene kant van Antwerpen naar de andere te rijden. Je riskeert meer stil te staan dan vooruit te komen. De ochtendspitsen van maandag en nu ook dinsdag kennen geen einde voor de middag en de avondspits van vrijdagavond mag je bijna een middagspits beginnen te noemen. Om hieraan te verhelpen, werd het Masterplan ontwikkeld. Dat bestaat uit een mix van waterwegen, spoorwegen en tramverbindingen, fietspaden, de Oosterweelverbinding en de aanleg van de stedelijke Ringweg of Groene Singel. Het plan werd en wordt als megalomaan (want Antwerps van oorsprong) afgedaan door politici uit de andere provincies. Meestal nemen ze die kritische houding aan omdat ze de details van het plan niet kennen. Of omdat ze de moeite niet hebben gedaan om zich te verdiepen in de pakken notities die ze hierover overhandigd kregen. Communicatie, als die er al was, heeft hier zwaar tekortgeschoten. Diezelfde politici zijn er ook als de kippen bij telkens wanneer het project dreigt te stranden. Dan willen ze de gelden die uitgekeerd werden aan de Beheersmaatschappij Antwerpen Mobiel (BAM), wel binnenrijven. Maar ze realiseren zich niet dat het geld waarmee het hele Masterplan wordt gefinancierd, wordt geproduceerd door het paradepaardje van het hele plan: de Oosterweelverbinding. Die onwetendheid is niet geboren uit onwil, ze toont alweer aan dat de communicatie is tekortgeschoten. Die communicatie was ook ondermaats toen het project het levenslicht zag. Pas negen jaar na de conceptie van het idee stonden drukkingsgroepen op om zich te verzetten tegen Oosterweel. Enfin, vooral tegen de Lange Wapperbrug. Je kan daar voor of tegen zijn, je moet alleen uitkijken dat je het kind niet met het badwater wegsmijt. Want dat is een beetje het doemscenario dat zich dreigt te ontrollen als de Vlaamse regering geen daadkracht toont wanneer in februari de onafhankelijke tracéstudie - over de Lange Wapperbrug, de Horvath-variant die een tunnel in de plaats wil en het alternatief van stRaten-generaal dat de tunnel verderop wil graven - klaar zal zijn. Wordt dan geen beslissing genomen en het licht op groen gezet, dan kan Antwerpen het wel schudden. Dan blijven we zitten met half afgewerkte Leien, met tramprojecten zonder veel toekomst, met een niet-verbreed Albertkanaal en met een Singel die als een draak naast een overvolle Ring ligt. Wie - zoals drukkingsgroepen - zegt dat het ouderwets en dom is om een Ring te hebben die zo dicht bij de stad ligt, komt ook schromelijk te laat. Er is niets aan te veranderen en het tracé van de Grote Ring is deels geschrapt en heeft deels andere functies gekregen. Trouwens, we slagen er al 25 jaar niet in om een consensus te vinden over het doortrekken van de Ring tussen de E17 en de Liefkenshoek. En dat akkoord zouden we wel bereiken over een Ring tussen Ranst en Rumst? Dat is nog het pijnlijkste van de zaak.
Bijna dagelijks komt iemand met een alternatief aangedraafd, dat vorige eeuw al werd onderzocht. Vóór BAM bestond, werden alle mogelijke tracés, uitwegen uit de files en oplossingen voor de ’modal shift’ (het wisselen van vervoersmiddel) onderzocht. Zo kom ik tot de kern van de zaak: als in februari deze of gene oplossing uit de bus komt, moeten we daar met zijn allen achterstaan. Voor het welzijn van onze regio, maar ook voor de tewerkstelling van Vlaanderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten