Iedereen beroemd...

… is de titel van een (overigens slechte) Vlaamse B-film van enkele jaren geleden, over een jonge deerne die, meegezogen door soundmix- en andere wedstrijden, kost wat kost beroemd wou worden door, al was het maar, één keer op de regionale televisie te verschijnen.

Blijkbaar is dat ook de ambitie van kleine en middelgrote politici, die tijdelijk wat minder in de belangstelling staan of een opstoot van verkiezingskoorts krijgen. In Antwerpen hebben we de plaatselijke burgemeester die het noodzakelijk vond om een deel hulpkreten van mensen, die geen taalvirtuozen zijn, te boek te stellen. Akkoord, de namen van de briefschrijvers zijn niet vermeld, maar toch… Wie heeft er in hemelsnaam nood aan z’n boek?

Nog erger is het met Jurgen Verstrepen met zijn pas voorgestelde boek “Zwart op Wit”. Een typisch gedrag van iemand die van partij verandert en zijn “kar keert”. Er worden nazi-liederen gezongen op VB-bijeenkomsten? Dat denken de meeste mensen en heeft dus absoluut geen nieuwswaarde. Dat Coveliers en De Winter dikke maatjes zijn? Dat is een publiek geheim. Met wie Marie-Rose Morel of Frank Vanhecke de lakens delen? Dat valt onder de privésfeer en gaat niemand een reet aan. Verstrepen heeft dan nog het lef om zijn boek (of vod) een “mijmering over ons politiek bestel” te noemen. Over mediageilheid gesproken.

België staat op de rand van failliet, Fortis en Dexia idem dito, de Vlamingen kunnen de Walen niet rieken en omgekeerd. In Antwerpen is er sociale onrust onder het stadspersoneel, zijn de cafébazen ontevreden over het terrassenbeleid, wordt men dagelijks aangeklampt door handtekeningenronselaars voor een volksraadpleging over de Oosterweelverbinding en waant men zich op sommige plaatsen in het buitenland.

Wordt het geen tijd dat de politici doen waarvoor ze met ons geld dik betaald worden? Besturen, bijvoorbeeld. Dan pas zouden ze op een correcte manier de media halen.