Fictie en realiteit.....

Als journalist, die een dagelijkse column wil schrijven, heb je zo van die momenten als gisteren. Er viel weinig nieuws te rapen in Antwerpen, en zeker geen nieuws dat de moeite waard was om een column over te schrijven, je spreekt al eens wat politici aan die blijkbaar niets te vertellen hebben en dan duikt het gevreesde spook op : Writersblock!!

Gelukkig, of moet ik zeggen "ongelukkigerwijze" bestaan er op de commerciële zenders populaire, of moet ik het populistische programma's noemen, zoals "Mijn Restaurant" en "Keukenrebellen". U kent ze wel, het ene gaat over duo's die in een wedstrijd stappen met als beloning een eigen restaurant en het andere gaat over een zootje ongeregeld dat een "tweede kans" krijgt met als einddoel eveneens een eigen restaurant te beginnen. In beide gevallen worden ze begeleid door "sterrenkoks" als Viki Geunes en Peter Goossens.

Pure fictie natuurlijk, maar dat snapt de kijker niet. Ze zien Peter Goossens eten uitspuwen en Viki Geunes eten in een vuilniszak kieperen, omdat het niet in hun smaak past, met als gevolg dat de "fans" van dit programma hun idolen gaan na-apen, tot spijt van wie 't benijdt.

Zo was ik vandaag met m'n eega op restaurant. Niet dat dit onze gewoonte is, maar we hadden niks in huis en hadden in het reklameblad "Passe-Partout" een aanbieding gevonden, waarbij een maaltijd van normaal €23,- werd aangeboden voor €8,-. Overigens best te genieten: Een aperitiefje van appel- en pruimenjenever en daarna een schotel met tien scampi's en verse groentjes in een currysaus, geparfumeerd met Pernod en dat samen met handgesneden boerenfrietjes. Neem daar een flesje witte wijn bij en een koffie met cognac om het geheel af te ronden en je hebt een heerlijke maaltijd gehad voor geen geld. Overigens heerlijk van smaak en perfect geserveerd.

Bijkbaar waren we niet alleen op dit aanbod ingegaan, want minstens 30 couverts aten dezelfde maaltijd.

Enkele tafels verder zat een koppel die net luid genoeg een discussie voerden, zodat het ganse restaurant het kon volgen. "Amaai, die scampi's zijn niet te warm, hé" "Ja, schat, ze mochten warmer zijn." "Dat was dan goed voor één keer, hé, ons zien ze hier niet meer."

Kijk, dat bedoel ik nu net. Vroeger had de nationale zender een "opvoedende" taak, wat ietwat gemaakt en overdreven overkwam, maar nu... onze commerciële zenders willen zo populair overkomen en manipuleren zo hun kijkers, dat de meeste (domme) kijkers denken dat ze ook met "opvoeding" bezig zijn. En dan krijg je dergelijke toestanden van mensen die eens op restaurant gaan omdat het die dag toevallig goedkoop is en dan meteen denken dat ze culinaire experts zijn.

Zou het dan toch waar zijn dat een Antwerpenaar een "dikke nek" heeft?