Het Antwerpse college van burgemeester en schepenen benadrukt geregeld het belang van de negen districtsraden om de kloof met de burger te dichten. Alleen bekoelde de jongste jaren de liefde voor de districten. Wat overblijft, is een verstandshuwelijk, waarbij de districtsraden steeds meer aan het kortste eind trekken. Dat bewijst de recente discussie over een kunstwerk onder de Schijnpoortbrug aan de wijk Antwerpen-Noord. Het Antwerpse stadsbestuur heeft verfraaiingsplannen voor de brug. De doorgang is te donker. Daardoor trekt het ongure types aan, zoals drugsverslaafden en sluikstorters. Paul Boudens maakt een kunstwerk voor onder de gerenoveerde brug. Een geperforeerde stalen wand, met daarachter licht, moet de boel opfleuren. Met deze opfrisbeurt verzacht de stad Antwerpen de bittere pil van de komst van de Free Clinic in de buurt. En dit mag geld kosten: 650.000 euro. Een deel van het project wordt gefinancierd door Europa.
Maar er hangt al een kunstwerk onder de Schijnpoortbrug. Het was een project waarbij de hele buurt eind jaren negentig werd gemobiliseerd. Herman De Bleser, CD&V-fractieleider in de Antwerpse districtsraad, is begaan met de toekomst van dit kunstwerk. Buiten de sp.a, de partij van burgemeester Patrick Janssens, kreeg hij de meerderheid en de oppositie achter zijn advies om het huidige kunstwerk te renoveren en te behouden op de huidige plek. De verfraaiing van de brug is de bevoegdheid van de stad. Het district kan alleen een niet-bindend advies geven.
Het schepencollege veegde dit advies zonder verpinken van tafel. Het kunstwerk mag worden gerenoveerd, maar moet ergens anders een plek krijgen. Het district draait zelf op voor de kosten. Het prijskaartje bedraagt 93.200 euro en het college weet dat het district dat niet kan betalen.
Het gaat mij in deze discussie niet over wie gelijk heeft of niet. Ik heb het wel moeilijk met hoe dit stadsbestuur omspringt met de rechtstreeks verkozen raden. Het schepencollege beval in een brief aan het Antwerpse districtscollege om het advies in te trekken. De meerderheidspartijen CD&V en Open Vld in de Antwerpse districtsraad werden op het matje geroepen door de grote bazen in het stadhuis. Ze kregen te horen dat het onaanvaardbaar was om met de steun van de oppositie in te gaan tegen de wil van coalitiepartner sp.a. En dit terwijl een van de architecten van de huidige districtsraden in het Antwerpse schepencollege zit: Philip Heylen (CD&V). De schepen zwijgt. Hij houdt zich aan de afspraak binnen de meerderheid van elkaar geen pijn te doen. Niet in de gemeenteraad, maar ook niet via de districten. De regie is in handen van sp.a. De partij is niet alleen de grootste in de gemeenteraad, maar levert ook al de districtsburgemeesters en veel districtsschepenen. Als het dus ergens fout loopt, dan betaalt de sp.a de rekening bij de volgende verkiezingen.
Met dit in het achterhoofd wordt elk dissonant geluid de kop ingedrukt. Dit gaat ten koste van de geloofwaardigheid van de districten. Als het Antwerpse schepencollege beweert de districten als volwaardige partners te zien, dan is dit een leugen. Wie gelooft in de decentralisatie en de districtsbesturen, gaat het debat aan via de bestaande democratische kanalen, zoals de overlegraad met de districten.
Ofwel neemt dit stadsbestuur de districten ernstig en accepteert het de gevolgen van deze beslissing. Ofwel doekt het de districten op. Al de rest is hypocriet...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten