maandag 2 februari 2009

Antwerpen is een moeilijke stad...

Antwerpen is inderdaad een moeilijke stad en dat komt waarschijnlijk omdat we hier op een vrij beperkte oppervlakte met bijna 500.000 mensen samen wonen. Waarschijnlijk komt dat ook omdat wij een wereldhaven zijn. Juist omdat wij een wereldhaven zijn hebben we hier een zéér grote diversiteit aan bevolkingsgroepen en aan godsdiensten. En zo’n diversiteit vraagt aan een stadsbestuur immense inspanningen om iedereen een beetje op dezelfde lijn te krijgen, zonder dat men in globalisering over gaat. En eerlijk gezegd, de stad Antwerpen doet op dat vlak zeer veel inspanningen en slaagt er grotendeels in voor een los-vaste onderlinge verdraagzaamheid te zorgen.

Bij de ene gemeenschap gaat dat al wat vlotter dan bij een andere. Zo merken wij bijvoorbeeld nauwelijks dat er hier een vrij grote Chinese gemeenschap is. Ook de Noren, Denen, Zweden, Portugezen, Spanjaarden, Nederlanders zorgen voor weinig aanpassings- of inburgeringsmoeilijkheden. Akkoord, de vooroordelen blijven, in onze ogen is een Chinees een gokker, een Nederlander een gierigaard, een Italiaan een ladykiller, enz… maar toch, wij maken moppen over hen en zij waarschijnlijk ook over ons, domme Belgen of chauvinisten van Antwerpenaars, en we kunnen er beiden mee lachen.

Iets gevoeliger ligt het met de nieuwe Vlamingen (aangezien we het woord “allochtoon” niet meer mogen gebruiken) uit de Oostbloklanden. Zij worden door ons over het algemeen (al dan niet correct) geassociëerd met valse merken, banditisme, prostitutie, enz…

Nog gevoeliger is het wanneer we praten over inwijkelingen uit de Islamlanden, zonder verdere commentaar, maar… eigenlijk zijn het de Joden die de kroon spannen.

Een gesloten gemeenschap, waar men moeilijk binnen raakt. Mensen die bepaalde Antwerpse wijken als hun gebied claimen en zich daar ook naar gedragen. Regelmatig leest men in de pers wel artikels in de aard van : Joden zijn boos om dit, Joden zijn boos om dat. En inderdaad, het is ook zo. Vertel aub geen enkele Jodenmop, begin niet over stereotiepen, of je hebt de boter “gefret”. Geen kwaad woord over de Joden.

En wat doen we dan met het feit dat bepaalde geestelijke Joodse leiders hun volgelingen aanzetten om de (verplichte) inburgeringscursus niet te volgen? Alleen zij zijn het niet eens met het lessenpakket. Alleen voor hen moet er een uitzondering gemaakt worden. Want hun woord is wet en hun wet zal het woord zijn. Integratie? Voor iedereen, behalve voor de Antwerpse Joodse gemeenschap, want die hebben altijd en overal gelijk.

En ons stadsbestuur? Dat knikt zoals een porceleinen of plaasteren negertje waar men vroeger geld in stopte voor de missie’s. Wordt het geen tijd dat ook de Joodse gemeenschap zich integreert en deel begint uit te maken van de Antwerpse maatschappij?

Maar kom, mijn titel zal wel kloppen: Antwerpen is een moeilijke stad… zeker om te besturen.

1 opmerking:

  1. JODEN ZIJN NIET BOOS GEBOREN

    Joden zijn niet boos geboren of opgebracht. Integendeel, wij zijn onze medeburgers dankbaar om ons in andere tijden gastvrij te hebben ontvangen. Alzo hebben wij sociaal, cultureel en economisch kunnen bijgedragen tot het gemeenschappelijk welzijn en leven wij al jaren vreedzaam samen.

    De talrijke incidenten waarmee de Joodse gemeenschap recentelijk worden geconfronteerd baart ons zorgen. De recente slippingen in onze openbare media alsook uitlatingen van verscheidene publieke figuren, hebben bij de bevolking voor een hogere tolerantie voor het onaanvaardbare gezorgd. Wij worden een verschuiving van waarden en normen rondom ons gewaar. Deze zorgwekkende diagnostiek wordt bevestigd door Uw onbegrip voor onze reactie. Het feit dat deze verschijnselen zich in Vlaanderen vaker voordoen, dan eender waar in West-Europa bewijst nogmaals dat hier iets plaatsvindt. De Joodse gemeenschap is niet veranderd, onze leefomgeving is veranderd. Deze bewustwording is uiterst dringend.

    BeantwoordenVerwijderen