zondag 15 februari 2009

De Bazelende Bert...

Iedere stad of dorp heeft ze wel, van die vrolijk gestoorde mensen die hun wijsheid verkondigen als het woord Gods, maar geen vlieg kwaad doen. Eén van die Antwerpse markante figuren is "Manfred", de immer dronken Duitse zwerver met zijn witte baard. Manfred is méér geworden dan een markante figuur, hij is een toeristische attractie, een echte Bekende Antwerpenaar.
Minder bekend bij de toeristen, maar wel bij de "echte" centrumbewoners van Antwerpen is Bert De Bruyne. Dichter, kok, restaurateur en geangageerde Antwerpenaar, zoals hij zichzelf bescheiden in zijn publicaties noemt. Hij baat het huiskamerrestaurant "De Gouden Ecu" uit in de Sint-Michielstraat. Meer filosoof dan dichter, Vlaams-nationalist van de oude stempel, graag een pint drinkend en prettig gestoord.
Al maanden belooft Bert mij "het dossier", zijn levenswerk dat Antwerpen moet redden van de zondvloed. Een voorstel dat zowel de Schelde als de Antwerpse skyline voorgoed zal veranderen en gans Antwerpen van de verdrinkingsdood zal redden. Volgens Bert een dossier dat zo voor publicatie vatbaar is.
En midden vorige week kreeg ik het in mijn bezit. Netjes ingebonden en, zoals het een kok-restaurateur betaamt, opgesteld als een driegangenmenu. Het project "BDB" (Beter Doen Beginnen). Gemaakt als een open brief aan het College van Burgemeester en Schepenen, de leden van de Antwerpse gemeente- en districtsraden, de media, alle Signoren, Pagadders en Antwerpenaren.
Als voorgerecht serveert Bert de waterkeringsmuur: Een muur op 40 meter van de huidige blauwe steen, van 15 meter hoog, beginnende op de bodem van de Schelde (Ik bespaar U de details) met daar boven op een overdekt fietspad en een open voetpad.
Als hoofdgerecht dient het Steen een nieuwe bestemming te krijgen als Europees Educatief Historisch Centrum, met het doel culturele informatie uit te wisselen. In analogie met de Ijzertoren zou het steen dan de letters AVE-EVA moeten voeren (Antwerpen, Vlaanderen, Europa - Europa, Vlaanderen, Antwerpen). De cruiseterminal wordt dan meteen de "Aanlegsteiger van Europa".
Als nagerecht serveert hij de Scheldekaaien. De hangars moeten door laaggeschoolden in een roestwerende verf worden gezet om verder verval te voorkomen. De kaaien moeten bebloemd worden met 12.000 bloemen, en op het MAS moet een reusachtige diamant komen.
Verder bevat het dossier nog wat oude krantenknipsels, een paar oude etsen van de haven en enkele bladzijden zelfverheerlijking.
Zalig toch? Als die mens nu echt meent wat hij schrijft moet hij toch een gelukkig man zijn? Veel gelukkiger dan al die actie- en drukkingsgroepen die in Antwerpen als paddestoelen uit de grond lijken te komen. Die zijn waarschijnlijk ook gestoord, maar... minder prettig

Geen opmerkingen:

Een reactie posten