woensdag 30 september 2009

Wat is dat met het stadspersoneel?...

Als men er de laatste dagen de kranten op na kijkt, kan men zich niet van de indruk ontdoen dat sommige, en ik leg de nadruk op sommige, stadsambtenaren er een zootje van maken. Een politiekorps dat sollicitanten zoekt in de gevangenis in de Begijnenstraat, districtspersoneel dat geld aan de vingers laat blijven plakken, dronken personeelsleden op de vuilnisdienst en een groot vuilophaler die voor eigen rekening werkt...
Maar... men mag deze enkele gevallen uiteraard niet projecteren op het ganse Antwerpse ambtenarenkorps. Ongetwijfelt doet de overgrote meerderheid van dat korps zijn werk naar behoren en, mocht zoiets in een privaat bedrijf gebeuren, dan zouden we het wellicht niet weten. Niettegenstaande dat twijfel ik er niet aan dat die voorvallen op café het gesprek van de dag zijn en dat de eerste moppen dienaangaande al circuleren.
Door de schuld van enkelingen krijgt alzo het ganse ambtenarenkorps, waar men al geen hoge dunk van had, een serieuze deuk in hun imago. En zoals je wellicht weet, een slechte naam heeft men vlug, maar eer die weer goed gemaakt is, is er al véél water naar de zee gestroomd...

dinsdag 29 september 2009

Blauwe smurf noemt rode keizer "woordvoerdertje"...

Bijna alle Vlaamse kranten openden gisteren met: "Annick De Ridder noemt Patrick Janssens het woordvoerdertje van de actiecomitees".
Nu ben ik het zeker niet altijd eens met het gevoerde beleid van de Antwerpse burgermeester en zijn ploeg, getuige hiervan dit "Woord van de redactie", maar... ik speel op feiten, gebeurtenissen, geschriften, enz... maar niet op de man.
Het feit dat Annick de Ridder met haar "mosselboycot" een bescheiden mediasucces heeft gehad geeft haar nog niet het recht een persoon, waarvan ze op het gebied van woordvoeren nog héél veel kan leren, een woordvoerdertje te noemen. Ik hoop niet dat dit de "Verjongingslijn" is die Open Vld wil voeren. Er zijn nog politici geweest die het moesten hebben van populistische uitspraken en kijk waar ze nu staan. Laat ons hopen dat het een éénmalige uitspraak is uit jeugdige overmoed of intellectuele domheid.
Trouwens, niettegenstaande Patrick Janssens aanvankelijk naar voor kwam als een fervente voorstander van de Lange Wapperbrug en nu blijkbaar van mening veranderd is, is zijn partij (sp.a) de enige die kleur bekent en zegt resoluut tegen te zijn, iets wat men van vele andere partijen niet kan zeggen.
Het is trouwens wat gescheten met die Lange Wapper. Eerst boort Ademloos ons een referendum door de neus en daarna zegt havenschepen Marc Van Peel dat de Vlaamse Regering geen rekening zal houden met de uitslag bij een latere besluitvorming.
Eerst was "fijn stof" de dooddoener. Nu echter bewezen is dat er in die tunnels evenveel fijn stof geproduceerd wordt en dat hiervan een hoge concentratie zal hangen bij de in- en uitritten, worden er andere argumenten naar boven gehaald, zoals "een brug boven het centrum van Antwerpen" (Het is trouwens een viaduct en geen brug, en ik wist niet dat het centrum van Antwerpen zo groot was.) of de skyline van Antwerpen. Precies of die opeengestapelde, mottige legoblokken van het Mas de skyline niet veranderen of verpesten. En wat dan met het nog te bouwen voetbalstadion aan of in de Schelde. Is dat geen verandering van de skyline? En is die torenhoge reklame voor KBC zo mooi in onze skyline?
En dan de dagvaarding van Ademloos die zegt met ongelijke budgetten te moeten strijden. Ik ben het laatste jaar bijna 20 maal overvallen door de Ademloosbende en het ganse stadscentrum hangt vol met affiches van Ademloos. Iets wat ik van BAM niet kan zeggen.
Trouwens, als het op 18 oktober pijpenstelen regent of het vriest de kasseien uit de straat, komt men nog niet eens aan de vereiste 48.000 kiezers. Waarom dan nu ruziemaken...

maandag 28 september 2009

Is 't stad dan toch niet van iedereen?...

Nog niet zo heel lang geleden had ik het hier over het aantal te regulariseren asielzoekers in Antwerpen én over het kostenplaatje daarvan. Ik had het toen ook over de bedragen en voordelen waar een geregulariseerde asielzoeker recht op heeft. Alles samengerekend, leefloon, verhoogde kinderbijslag, woon- en verwarmingstoelage toch al gauw, zij het niet allemaal in geld, om en bij de 1.500 euro of 60.000 oude Belgische frank. Omgerekend in een maand van 31 dagen spreken wij hier dus over een bedrag van iets meer dan 48 euro/dag.
Langs de andere kant zijn er in Antwerpen ook een heel deel daklozen. Sommigen door eigen schuld en/of drank- en/of drugverslaving, of met andere woorden, mensen die het min of meer zelf gezocht hebben en geen moeite doen om hun toestand te normaliseren.
Maar... er zijn er ook die op straat geraakt zijn door een faillisement, echtscheiding (bij het huwelijk nam de partner de hand en bij de scheiding nam hij/zij alles), ziekte, werkloosheid, enz... Met andere woorden, mensen die om een of andere reden door de mazen van het sociaal vangnet zijn gevallen en trachten, alleen of met hulp van straathoekwerkers en/of organisaties, terug vat te krijgen op hun leven.
Hebben die dan niet dezelfde rechten als de geregulariseerde asielzoekers? Ja, natuurlijk!! Deze Belgen hebben dezelfde rechten als de geregulariseerde niet-Europeanen, maar...
In Antwerpen krijgt een groot deel van de daklozen inplaats van het wettelijke leefloon van 711,56 euro/maand voor een alleenstaande of 474,37 euro/maand voor een samenwonende, een "vergoeding" van welgeteld 56 euro/week of 8 euro/dag!!! En de rest van het leefloon? Dat zou door het OCMW Antwerpen gespaard worden voor "betere tijden".
Probeer maar eens rond te komen met 8 euro/dag als je weet dat je in de Biekorf per nacht 1,5 euro betaalt voor een bed, in een sociaal restaurant 1,50 euro en voor een brood al gauw 2 euro. Dan ben je al 5 euro/dag kwijt enkel voor een bed en om "heel basic" te eten. Probeer met de 3 euro/dag die er overschiet maar eens een nieuw leven op te bouwen. Onmogelijk!!!
Ondanks de aanmaningen van de Minister van Maatschappelijke Integratie blijft deze onwettelijke toestand in Antwerpen duren.
Besluit: In Antwerpen kan je beter uit Jakamaka komen en U hier laten regulariseren, want dan ben je beter af dan de sukkelaar van een Belg die failliet is gegaan, zijn bezittingen zijn aangeslagen en op de straat moet leven omdat er geen andere oplossingen zijn.
Wat is de slogan van "t stad alweer? Ahja: "'t Stad is van iedereen."...

zondag 27 september 2009

125 jaar gratis door de tunnel...

Ik heb nooit weggestoken dat ik een voorstander ben van de Lange Wapperbrug, die infeite geen brug is maar een viaduct. Ik ben er ook heilig van overtuigd dat het "fijn stof", het wapen van de "Bende van Van Hees" in de meeste mate geproduceerd wordt bij stilstaand en stapvoets verkeer. De enige goede oplossing is dus de ring van Antwerpen sluiten, zodat het doorgaand verkeer kan circuleren, maar...die ring is verdomme al jaren gesloten!!


Reeds meer dan vijfentwintig jaren teisteren ernstige structurele files het verkeer op de ringlanen van Antwerpen. Na lang dralen en wikken en wegen kwam einde jaren tachtig een alternatief tot stand dat tot doel had het doorlopende vrachtwagenverkeer om te leiden … maar deze Liefkenshoektunnel werd een tolweg … en dus wordt dit bestaande alternatief gebruikt door … zo weinig mogelijk bestuurders! Er rijden minder dan 10 miljoen voertuigen per jaar door deze tunnel.


De structurele files blijven dus verder uitgroeien. Na lang dralen en wikken en wegen denken sommige van onze beleidsmakers dat het tijd is voor een bijkomend alternatief: de Oosterweelverbinding. De bedoeling is feitelijk dezelfde als bij de Liefkenshoektunnel en steunend op de slechte ervaring aldaar … zal men dus weer een tolweg maken!!! Het project omvat in alle geval 1 tunnel + hetzij een brug, hetzij nog een tunnel.


Erg vooruitziend werd de projectbrug Lange Wapper genaamd, naar een historische figuur uit het Middeleeuwse Antwerpen … die de straten van Antwerpen onveilig maakte.
Het project wordt intussen geraamd op meer dan 2 miljard euro.
Meer dan 2 miljard … met andere woorden voldoende geld om gedurende 125 jaren de huidige gebruikers van de bestaande Liefkenshoektunnel gratis te laten doorrijden …


Waarom wordt het gebruik van de Liefkenshoektunnel dan niet gewoon gratis gemaakt? Deze tunnel is trouwens niet langer in privé handen maar is eigendom van Vlaanderen.


De bestaande budgetten kunnen dan weer aangewend worden om bijvoorbeeld de expressweg naar Brugge en Knokke af te werken als autostrade, zodat het vrachtverkeer voor Zeebrugge toch al langs daar weg kan en dat de Snelweg richting Gent ook wat tot rust komt.
Begrijpe wie het begrijpen kan. Ik sta open voor uitleg...

zaterdag 26 september 2009

Oorlog met de Hollanders?

De laatste dagen wordt er op het politieke vlak gespierde taal gesproken tussen Vlaanderen en Nederland. De ruzie gaat over de uitdieping van de Westerschelde. De Nederlandse Raad van State schorste die uitdieping op en nu zijn de Vlaamse politici boos.

Vlaamse politici willen niet naar de opening van het oesterseizoen in Antwerpen gaan omdat de oesters uit Nederland komen. Nu begint men ook de Nederlandse schippers te pesten door bepaalde sluizen af te sluiten om zogezegd aan de sluizen te werken. Sommige willen de geliefde Zeeuwse mosselen boycotten.

Nederland slaat terug want de Nederlandse verkeersminister Camiel Eurlings wil dat ons land zijn afspraken nakomt om een hsl-treinstel aan te kopen voor snelle verbinding tussen Den Haag, Breda en Brussel, maar die arme man beseft niet hoeveel de heraanleg van Antwerpen-Centraal en de heropening hiervan gisteren gekost heeft. Hij koppelt die belofte aan de verdieping van de Westerschelde.

Het lijkt wel of er oorlog op komst is. Het zal wel zo'n vaart niet lopen want de helft van onze soldaten zit in het buitenland en hun materiaal stamt nog uit de koude oorlog. Trouwens de twee fregatten die we van Nederland gekocht hebben zijn waarschijnlijk nog niet betaald. Gaan we terug naar voor 1830? Toen begon het met "De stomme van Portici" en bijna twee eeuwen later staat hij nog steeds aan het hoofd van de Belgische regering. Ik zie Patrick Janssens trouwens nog niet op het Steenplein in de loopgraven liggen in T-shirt en stalen helm, geflankeerd door Mieke Vogels in haar favoriete kleur en Fillip De Winter met zijn ogen op het Oosten gericht, inplaats van op het Noorden. Dit is voer voor diplomaten. We kunnen het ons niet permitteren om met ons buurland in onvrede te leven.

Al dat gepest of die oproepen tot het boycotten van Nederlandse producten is pure heikneuterigheid. Het bewijst alleen maar dat wij hier geen echte staatsmannen/vrouwen meer hebben maar emo-politici, of simpelweg postkaarten.

Het wordt tijd voor de uitdieping van de politiek, met of zonder baggerschepen. Maar ja, politiek stelt niet veel méér voor dan eens om de vier jaar gaan stemmen en dan degenen een mandaat te geven waarvoor we juist niet gestemd hebben...

vrijdag 25 september 2009

Pediaters of ondernemers?...

Het rommelt al een tijdje in het ZNA-Paola-kinderziekenhuis. Raad van bestuur ontevreden, directie ontevreden, verpleging ontevreden en pediaters ontevreden.
Van de Raad van Bestuur en van de directie begrijp ik hun ontevredenheid. Tenslotte is ZNA een autonoom stadsbedrijf en wordt daar gewerkt met het geld van de Antwerpse belastingsbetaler.
Van de verpleging begrijp ik hun ontevredenheid nog meer. Door de laksheid van de pediaters worden ze belast met taken die eigenlijk door een dokter moeten uitgevoerd worden, want tenslotte behoren bloed afnemen en intraveneuze inspuitingen geven tot geneeskundige, en niet tot verpleegkundige taken. Ik vraag me af welke dokter zijn verantwoordelijkheid zal opnemen als het eens mis gaat en wie dan gaat bekennen dat hij of zij die opdracht gegeven heeft.
En van de pediaters? Daarvan begrijp ik de ontevredenheid niet, omdat ze zelf aan de basis van de problemen liggen. Ze komen enkele uren in de kliniek werken (zeker niet meer dan 35, want dan zijn ze voltijds) om nadien in hun privépraktijk dikke honnoraria te gaan opstrijken. U kent het systeem: Een eerste afspraak in de kliniek en alle andere bij hen thuis, kwestie van de kassa te doen rinkelen.
De inslapende wacht laten ze liever over aan de dokters-stagiairs en de dokters-assistenten, die hun taken uitvoeren aan een loontje dat nog lager ligt dan dat van een ambulancier, maar waarvan zij de volle raadpleging ontvangen. Kijk er Uw ziekenhuisfactuur maar eens op na, dan zult U merken dat U verschillende honnoraria betaalt aan dokters die U nooit gezien heeft.
Nu de samenwerking met UZA stopgezet is krijgt het Paola-Kinderziekenhuis uiteraard minder dokters-stagiairs en dokters-assistenten, zodat de heren pediaters zelf de handen uit de mouwen moeten steken. En daar wringt het schoentje, want voor het eerst in jaren moeten ze echt werken voor hun inkomen, bezig zijn met geneeskunde inplaats van met geld, en dat zijn ze niet gewoon.
Tenslotte zien ze zichzelf al jaren niet meer als "kinderdokter", maar als ondernemers die niet anders doen dan incasseren, rekenen en beleggen...

donderdag 24 september 2009

Openbaarheid van bestuur...


Soms gebeuren er rare dingen in Antwerpen. Neem nu de gemeenteraadszitting waarin beslist werd om aan RAFC een lening toe te kennen van 315.000 euro. Ondanks de openbaarheid van bestuur moesten publiek en pers de zaal verlaten en mochten ze niet meeluisteren naar het debat. Zo'n zitting “achter gesloten deuren” is normaal wanneer er gedebatteerd wordt over lonen, tuchtmaatregelen van stadsambtenaren of over zaken waarbij de privacy van een persoon in gevaar kan komen.

Maar wanneer de Antwerpse belastingsbetaler 315.000 euro moet ophoesten voor een virtueel failliete voetbalclub, heeft dat weinig met privacy van personen te maken, vindt ik althans, zeker als je weet dat de stad steen en been klaagt wanneer een vereniging een subsidie aanvraagt of een organisatie financiële steun vraagt. En toch een debat achter gesloten deuren...

Wat is dan het grote geheim van het debat? Dat de stad een negatief advies kreeg van de Inspectie Financiën ivm de toegestane lening? Dat men nu al weet dat de lening nooit kan en zal terugbetaald worden? We hebben er het raden naar...

En wat de lening zelf betreft: 315.000 euro voor het herstel van een tribune is geen kattepis. En wat wanneer RAFC en Germinal Beerschot samen spelen in het nieuw te bouwen stadion op Petroleum-Zuid? Wat gebeurt er dan met den Bosuil? Is dat verouderde stadion die investering nog waard? Of redeneert men op 't Schoon Verdiep dat het toch maar om 1 euro per inwoner gaat?

Wie zal het zeggen.... maar dan in alle openbaarheid.

woensdag 23 september 2009

Het failliet van een integratieproces...


Vorige maand stond allochtoon Vlaanderen op zijn kop omdat een tot voorheen heel tolerante Antwerpse concentratieschool alle hoofddeksels verbood en zodoende wou ingaan tegen de kledingsdictatuur uit conservatieve moslimhoek.

Opiniepagina’s en commentaren stonden bol van analyses en vooruitzichten dienaangaande. Menigeen waagde zich zelfs aan filosofische afwegingen tussen godsdienstvrijheid en onderwijsvrijheid, en over hoe de hoofddoek slechts een symptoom is van onderliggende problemen, over de perverse effecten van een hoofddoekenverbod, en ga zo maar door.

Bij al die navelstaarderij durft men nog al eens te vergeten om verder dan zijn eigen of het volgende dorp, of zelfs land te kijken. Terwijl in Antwerpen Moslima’s betogen voor het onbeperkt recht op dragen van de hoofddoek, protesteren in Iran hun generatie- en geloofsgenoten, niet alleen tegen zowel de overheids- als sociale druk om in het openbaar gesluierd rond te lopen, maar tevens voor de Westerse idealen van de vrouwenemancipatie.

De contradictie tussen adolescente meisjes uit de fundamentalistische theocratie Iran, die tegen de hoofddoek betogen, en hun Antwerpse ‘cultuurgenoten’ die er voor betogen, is flagrant. Goed opgeleide en mondig Nederlands sprekende Moslima’s van de tweede en derde generatie in België, die een conservatief Islamitisch wereldbeeld verdedigen, terwijl hun rebellerende generatiegenoten in de Islamitische Republiek Iran zich daar tegen afzetten.

Volgens sommigen wijst de mondigheid en assertiviteit van de huidige jonge allochtone generatie op integratie, maar juist de huidige situatie toont aan dat opleiding en taal weliswaar noodzakelijke maar lang niet voldoende zijn om voor een werkelijke integratie te zorgen.

De Antwerpse hoofddoekensaga gaat over de onvermijdelijkheid van keuzes in onze smeltkroes van culturen en godsdiensten. In dit geval over de keuze tussen de vrijheid van seculiere expressie en de vrijheid van religieuze expressie. Het verleden heeft uitgewezen dat het niet mogelijk is om alle verschillen in cultuur en religie te relativeren. We kunnen niet eeuwig verkavelen, vermijden en tolereren.

De demagogische realiteit geeft aan dat de multiculturele droom aan diggelen ligt en de tijd van ontwijken en gedogen definitief voorbij is. Wij hebben het probleem in feiten kapot gerelativeerd. Het falen van de integratie is een collectief falen en daar kan alleen een grote collectieve inspanning iets aan veranderen. Op langere termijn zal de confrontatie uiteindelijk gevolgd worden door wederzijdse aanvaarding. Maar daartoe is de durf noodzakelijk om de termen van de aanvaarding ook zelf te bepalen.

Vooral in de steden kijkt de autochtone ‘man in de straat’ met lede ogen naar de steeds groeiende, en zich steeds meer manifesterende vreemde cultuur en zijn inherente godsdienst. Een andere cultuur, naast de zijne heeft hij schoorvoetend en met tegenzin kunnen aanvaarden. De eis tot dragen van de hoofddoek binnen openbare diensten en scholen wordt echter aangevoeld als het binnenbreken in zijn cultuur en daar een plaats opeisen, en daardoor voelt hij zich bedreigd.

De keuze moge duidelijk zijn: kiest men voor een maatschappij, bestaande uit naast elkaar levende culturen, of voor een maatschappij met een cultuur bestaande uit de elementen van de verschillende culturen, waardoor uiteindelijk een nieuwe cultuur ontstaat.

Op verschillende plaatsen in deze wereld leven, met wisselend succes, verschillende culturen samen, naast elkaar. In de weinige gevallen waar elementen uit verschillende culturen zijn ‘samengesmolten, was er pas na een lange en bloedige strijd sprake van een nieuwe cultuur en samenleving.

Het steeds opnieuw en feller oplaaiend ‘hoofddoekendebat’ staat in feite symbool voor het failliet van een integratieproces dat ondertussen al twee tot drie generaties lang aansleept.

Hoe dan ook is het huidige ‘hoofddoekenconflict’ een goede zaak omdat het de noodzaak aantoont van een breedmaatschappelijke discussie. Een maatschappelijke discussie die niet alleen in Antwerpen, ook niet alleen in België, maar in heel West-Europa dient gevoerd te worden.

dinsdag 22 september 2009

Betogen...

Omdat alle mensen unieke wezens zijn hebben ze uiteraard niet allemaal hetzelfde idee over een politiek beleid, het beleid van hun werkgever, het beleid van eender wie. Gelukkig maar, want anders zouden we allemaal een soort robotten zijn die in dezelfde richting lopen, dezelfde kledij droegen, het zelfde voedsel aten, enz...

Maar... over die verschillen van mening kan gediscussieerd worden en tijdens die discussies kan de ene trachten de andere van zijn gelijk te overtuigen. Dat noemt men politiek. Wanneer men het echter niet kan halen van de tegenstander gaat men proberen groepen te vormen. Want samen sta je natuurlijk sterker dan alleen. Dan ga je als groep trachten de media te halen om Uw mening onder de aandacht van Jan Publiek te brengen en de gemakkelijkste manier daarvoor is betogen. Pleeg je tijdens zo'n betoging dan ook nog wat strafbare feiten, dan haal je zeker de krant.

Waar de betoger echter niet bij stilstaat is dat Jan Publiek, wiens aandacht hij tenslotte wilt, niet zo opgezet is met die al dan niet vreedzame betogingen.

Neem nu maar de regelmatig weerkerende akties in Antwerpen van "Bite Back", een bende alternatievelingen, grotendeels bestaande uit Nederlanders, die het, althans volgens hun zeggen, opnemen voor de dieren. Die maken er de gewoonte van om luidkeels hun mening te gaan verkondigen voor Antwerpse kledingszaken en zo de klanten van die winkel, tijdens de aktie, de toegang tot die winkels te beletten of minstens moeilijk te maken.
Je zal als zaakvoerder maar slachtoffer zijn van zo'n aktie, of een zaak hebben naast of in de straat van de beoogde winkel. Dan kan je je zakencijfer die dag wel op je buik plakken.

Kijk, van mij mag iedereen zijn mening verkondigen, maar moet dat persé in Antwerpen? Moet dat persé op een koopzaterdag in een drukke winkelstraat?

Ik snap niet dat de Antwerpse burgermeester zo gemakkelijk toelatingen aflevert voor dergelijke manifestaties in de binnenstad. Laat die klojo's hun mening verkondigen op een stuk braakliggend terrein, ver af van iedereen die er last van heeft. Of nog beter, verplicht ze van een job te zoeken, dan zullen ze weten dat geld verdienen moeilijker is dan een uitkering ontvangen en snappen ze misschien dat het verkondigen van hun mening niet mag gaan ten koste van de inkomsten van iemand anders.

maandag 21 september 2009

Autoloos...


Ondanks wat bewolking en een frisse wind kan men in Antwerpen voor wat betreft de autoloze zondag van een gigantisch succes spreken. De pas gehuwde Schepen Van Campenhout spreekt zelfs over 250.000 deelnemers en dat was ook te zien. De cafés en terrassen zaten afgeladen vol en in de winkelstraten en op de rommelmarkten was het koppen lopen.

Het bannen van “Koning auto” voor één dag heeft de Antwerpse middenstand alvast geen windeieren opgeleverd. In plaats van de wekelijkse uitstap naar de meubelgiganten aan de rand van de stad om te gaan windowshoppen werd, door sommigen noodgedwongen, gekozen voor een dagje in eigen stad. Voor veel Antwerpenaren dé gelegenheid om hun eigen stad te (her)ontdekken, een babbeltje te slaan op één van de vele terrasjes die de stad rijk is én een pintje te drinken zonder het risico te lopen nadien te moeten blazen. Het is bijna zoals de legendarische uitspraak van Johan Cruyf: "Ieder nadeel heb zen voordeel".

En toch zijn er altijd die commentaar hebben. Lees er in de ochtendkranten de commentaren maar op na. Zuurpruimen spreken over het afsluiten van de stad ten voordele van de wielertoeristen uit de provincie die alle verkeersregels aan hun laars lappen, toeganswegen die geblokkeerd en bewaakt worden door de politie, wat hen dan weer een gevoel van onveiligheid (???) bezorgd. Enfin, één keer per jaar dient men de auto te laten staan en men klaagt alsof de wereld vergaat.

Voor iedereen goed doen zal wel moeilijk blijven, zeker? Voor mijn part mag men Antwerpen iedere zondag autovrij maken. Tenslotte gaat het maar over een zéér beperkt gebied, waar men met een wagen toch weinig kan aanvangen, en Antwerpen heeft een openbaar vervoersnet dat je voor de prijs van één pintje van de ene kant van Antwerpen naar de andere vervoert.

In de Kloosterstraat ging Christus er zelfs bij liggen (foto), waarom zouden wij ons dan druk maken. En Wim van Hees? Die is nog aan het meten en rekenen hoeveel fijn stof er gisteren minder in de stad ronddwarrelde. Dus, hij gelukkig, iedereen gelukkig...

zondag 20 september 2009

Welke gekken sturen mij 10 euro...


Begin deze week beleefde het debat over de Oosterweel de laatste grote hoogdag voor de volksraadpleging op 18 oktober.

In het Vlaams Parlement gingen de BAM en de actiegroepen Ademloos en stRaten-generaal in discussie met de selecte club van parlementsleden die nog kunnen volgen. Het werd een marathonzitting die vooral symboolwaarde had, want alle stellingen zijn toch al ingenomen. De eerstvolgende échte mijlpaal in het feuilleton is het referendum.

De VRT en Humo zorgden woensdag alvast voor een tussenstand. In een enquête onder 267 Antwerpenaren - een steekproef die eigenlijk te klein is - stelden zij de vraag van het referendum én de vraag over de tunnel, die van de Antwerpse gemeenteraad niet mag worden gesteld. De enquête zegt ook iets over het percentage van de bevolking dat van plan is om aan het referendum mee te doen.

Om met het laatste te beginnen: 48 procent gaat stemmen, 7 procent weet het nog niet. Als je bedenkt dat 10 procent van de stemgerechtigde Antwerpenaren moet komen opdagen, dan luidt de conclusie: dat zit wel goed. Gelukkig voor de mensen van Ademloos, want anders was al dat werk voor niets geweest.

En dan het stemgedrag: 47 procent stemt tegen de Lange Wapper, 41 procent is pro, 12 procent weet het niet. Spannend! Vooral omdat uit het onderzoek blijkt dat de niet-stemmers de balans doen omslaan als ze toch naar de stembus trekken.

De campagnes van de komende weken worden dus héél belangrijk. En de Antwerpenaars blijken helemaal niet zo massaal tégen de Lange Wapper te zijn als Ademloosvoorzitter Wim van Hees ons wil doen geloven. Trouwens, ik snap die man totaal niet, zeker nu hij 8000 smsjes heeft verstuurd naar mensen die ooit op zijn site geweest zijn om hen elk 10 euro te vragen om zijn campagne te sponsoren. Ik denk dat ik dat ook eens ga doen bij de lezers van deze krant. Als de mensen daar intrappen bij een Hollander, waarom dan niet bij enen van over 't water.

Tot slot de vraag over de tunnel van Arup/ Sum: 52 procent stemt pro, 32 procent tegen, 15 heeft nog geen idee. Nuchtere conclusie: de tunnel heeft meer voor- en minder tegenstanders dan het omstreden BAMtracé.

Voor ons is het belangrijkste besluit uit al deze cijfers en de bijbehorende interpretaties deze: de Antwerpenaar wil dat het eeuwige gebakkelei eindelijk ophoudt en dat er snel een oplossing komt voor die ellendige verkeersproblemen. Zijn voorkeur gaat uit naar een tunnel, maar als het per se een brug moet zijn, dan moet dat maar.

Het signaal aan de politici luidt: stop het geëmmer en beslis! Dat is wat ik tussen de regels van deze opiniepeiling lees.

zaterdag 19 september 2009

Bemoeienissen...

Het Centrum voor gelijke kansen en racismebestrijding is niet onverdeeld gelukkig met het verbod op religieuze symbolen in het gemeenschapsonderwijs. Dat blijkt nu ook gevolgen te hebben voor de sikh-gemeenschap.

Een sikh is een volgeling van het sikhisme, een monotheïstische godsdienst die ontstaan is in India. Wereldwijd zijn er ongeveer 23 miljoen sikhs, in ons land wonen er vooral sikhs in de Limburgse fruitstreek.
Een mannelijke sikh mag zijn haar niet knippen. Vanaf hun 15 jaar dragen sikhs een tulband om hun haar bijeen te houden. Het dragen van die tulband is een van de vereisten voor het sikh-geloof. Nu er geen religieuze symbolen meer mogen worden gedragen in het gemeenschapsonderwijs, moeten jonge sikhs hun tulband afzetten tijdens de schooluren.

Het Centrum voor gelijkheid van kansen en racismebestrijding (CGKR) is niet onverdeeld gelukkig met het hoofddoekenverbod in het gemeenschapsonderwijs. Er mogen niet halsoverkop knopen worden doorgehakt, klinkt het.De individuele vrijheid en de vrije meningsuiting moeten centraal staan in het debat, vindt het Centrum. Dat zijn fundamentele principes, die evenwel niet absoluut zijn en dus het voorwerp kunnen uitmaken van beperkingen. Als dat gebeurt, moeten die beperkingen wel zorgvuldig omschreven en gerechtvaardigd worden en proportioneel zijn. Het Centrum vraagt zich af of de impact en de gevolgen van een algemeen hoofddoekenverbod voldoende zijn ingeschat. Er doen zich ongetwijfeld problemen voor in bepaalde scholen, maar een algemeen verbod is meer dan waarschijnlijk niet het meest aangewezen antwoord, klinkt het. "Deze reactie mist duidelijk de nuance en complexiteit die in dit debat onontbeerlijk zijn uit respect voor de vrijheid van geloofs- en levensovertuiging binnen onze samenleving." Het Centrum meent dat de dialoog steeds voorrang moet krijgen en verkiest een constructieve en gedragen oplossing boven een éénzijdige beslissing.Het Centrum vraagt zich ook af of de centrale raad van het gemeenschapsonderwijs wel bevoegd is om een algemeen hoofddoekenverbod in te voeren.

Nvdr: Dat dit CGKR dat met ons geld zijn kop boven water kan houden eens stopt met als advocaat van de duivel tespelen , en zich in de eerste plaats inzet voor een integratie in Belgie, naar Belgische normen en wetten. En nee , het ging niet over moslim hoofddoeken alleen , ook joden ,christenen , sikhs,boeddhisten, Jehova's en zelfs duivelaanbidders moeten hun uiterlijke kenmerken afleggen aan de schoolpoort; anders kon men ons discriminatie aanwrijven...waar zit hem tenandere het probleem , religie mag nooit boven de wet staan...en dat heeft niks vandoen met vrije meningsuiting... die is enkel vrij in zovere er geen wetten worden geschonden en geen regels door worden overtreden , anders maakt men zich schuldig aan aanzetten tot o.a haat.

Kijk, er wordt in deze materie enkel en alleen gesproken over de moslims, de joden, de sikhs, enz... maar geen enkele van alle “roepers” staat er bij stil dat de maatregel eveneens geldt voor het kruisje van de christenen, de fakkel van de vrijzinnigen, de roos van de socialisten, en noem maar op. Heb je daar al iemand over horen klagen? Neen? Wel, ik ook niet...
Integratie zou moeten het aanvaarden van de plaatselijke wetten zijn, weten dat staat en godsdienst gescheiden zijn, weten dat België op veel vlakken 100 jaar vooruit staat op de streek waaruit de immegranten komen.

Indien wij, gastvrije Belgen en Antwerpenaars, ons niet eeuwenlang hadden aangepast, dan liepen we hier nog rond in dierenhuiden en leefden we nog van jacht en visvangst, was de pastoor het hoogste gezag ik de stad en maakten we een kniebuiging telkens Patrick Janssens ons passeerde.

Het wordt meer dan tijd dat de Antwerpenaars haar op hun tanden krijgen en opkomen voor hun rechten en hun cultuur. We hebben geen Marokkaanse iman nodig om ons te vertellen wat wel of niet mag, net zo min we een Nederlander nodig hebben om ons te vertellen of we al dan niet een Lange Wapper willen en geen Raad van State om ons te zeggen dat de Scheldeuitdieping wordt uitgesteld.

Men verwijt ons chauvinisme, dikke nekkerij, enz... . Wel het wordt hoog tijd dat we ons daar naar gedragen en zelf beslissen of we van de stad een tweede Mekka maken, zelf beslissen of we deelnemen aan de volksraadpleging en hoe we daar zullen stemmen en zelf beslissen dat die Scheldeverdieping er moet komen om de haven te redden, anders raken we nooit af van de gevolgen van een eeuwenlang bezet België...

vrijdag 18 september 2009

Het is in Antwerpen zo slecht nog nie...

Al drie en een half jaar probeer ik hier dagelijks een collum te schrijven die deel uitmaakt van "De Antwerpse Koerier". In dat collum durf ik al eens Antwerpse (mis)toestanden dik in de verf te zetten, met de bedoeling ze onder de aandacht van het Antwerpse publiek én van de Antwerpse politici te brengen.
Net omdat ik die toestanden dik in de verf zet wek ik misschien de indruk dat er in Antwerpen niets deugd. Niets is echter minder waar. En dat heb ik ondervonden...
De Antwerpse Koerier is 18 dagen niet verschenen omdat we op verlof waren in Spanje, meer bepaald in Malgrat. Wat een beloning moest worden voor een jaar hard werken, is echter uitgedraaid op een regelrechte ramp.
Het begon al op de heenreis. Net voor ik ter bestemming aankwam was ik al bestolen van m'n handtas, portefeuille met inhoud (identiteitspapieren, rijbewijs, perskaarten, bankkaart, enz...) en een gedeelte van het vakantiebudget, m'n GSM en digitaal fototoestel. Aangifte doen had weinig zin, aangezien ik de spaanse taal niet machtig genoeg ben en de dienders van de plaatselijke politie in een toeristenstad blijkbaar ééntalig spaans zijn, dus... geen frans, geen engels, enz.
Dan het hotel. Dagelijks ontbijt met minstens drie dagen oude broodjes, iets dat leek op kaas en een soort geperst vlees, waarvan ik de inhoud niet eens wil weten. Middag- en avondmaal zonder variatie, vettig en gegarandeerd koud. Beddelakens die op veertien dagen éénmaal ververst werden en bedden die op zondag niet werden opgemaakt bij gebrek aan personeel. Een bed met een breedte van 70 centimeter en een lengte van 1.65 meter.
Kortom, gewoon schandalig. Maar, één ding heb ik geleerd. Toen ik daar een Belgische krant kocht en las over de heibel in Antwerpen ivm het verbod op het dragen van religieuze symbolen in het gemeenschapsonderwijs, wist ik het zeker: Het is in Antwerpen nog lang zo slecht niet... alhoewel we vanaf vandaag terug de luis in de pels van de Antwerpse politici zullen zijn.