Ik woon nu iets meer dan één jaar in het midden van het toeristisch Antwerpen. Met een antiekzaak onder onze woonst zijn we hier zelf bijna bezienswaardigheden geworden. Niet dat we er "het jaar door" last van hebben, hoor. Van maandag tot vrijdagnamiddag is het vrij rustig, en dan... alsof er een film wordt gestart, wordt onze omgeving overspoeld door een tsunamie van Nederlanders. Neeeeeen, geen gewone, modale Nederlanders, maar van het soort Nederlanders uit de begoede middenklasse. Ze schuimen de etalages van de antiek en pseudo-antiekzaken af en geven een commentaar die niet te geloven is. Je merkt onmiddellijk dat ze er geen jota verstand van hebben, maar geven, terwijl ze voor de etalage staan (dat kost trouwens niks) een deskundigenverslag ten beste, zodat iedereen het zou geloven en onmiddellijk zijn geldbeugel zou openen om het beschreven goed te kopen.
Buiten een enkele keer, afhankelijk van m'n humeur, stoort dergelijk gedrag totaal niet.
Anders is het natuurlijk op een dag als vandaag, wanneer die tsunamie van Nederlanders versterking krijgt van nog eens 80.000 anderen, want weet je: Toen ik nog op de Seefhoek woonde en ik echt jaloers was van mensen die midden in de (beschaafde) stad woonden, vertelde een kennis van m'n vrouw dat hij de stad verliet op momenten dat "er iets te doen was".
Ik begreep dat toen niet, tot vandaag..........ver weg was nog niet ver genoeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten