Ieder rechtgeaarde Antwerpenaar en wellicht ook ieder gedocumenteerde toerist weet dat Onze Lieve Vrouw de patrones van de stad Antwerpen is. Getuige hiervan zijn niet enkel de OLV-toren en het OLV-beeld in de nis van de voorgevel van het stadhuis, maar tevens de ontelbare OLV-beelden in Antwerpse gevels en op straathoeken.Zo'n beeld stond tot voor kort ook naast de redactie, op de hoek van de Steenhouwersvest en de Korte Ridderstraat.
In 1726 kreeg dat beeld de titel die sinds 1689 de geliefkoosde benaming van Maria in de Sint-Andriesparochie is: Onze-Lieve-Vrouw van Bijstand en Victorie. Ter gelegenheid van het algemene herstel van de openbare religieuze beelden in 1814 werd een nieuw beeld gemaakt.Maria houdt het Kind op de rechterarm en draait, merkwaardig genoeg, haar hoofd van haar Kind weg. Beter gezegd: zij tracht – typisch barok – oogcontact te krijgen met de toeschouwer om diens aandacht te trekken voor haar Goddelijke Zoon. Haar rol als letterlijke blikvanger wordt versterkt doordat ze met haar linkerhand het Kindje bij de voet neemt, waardoor haar rechterarm – horizontaal gestrekt – een aanwijzende rol krijgt. De Wereldverlosser draagt in de linkerhand een rijksappel terwijl zijn rechterhand zegent; beide armpjes waren er echter af. Boven vliegt de zinnebeeldige duif van Gods Geest tegen een flard wolkjes, van waaruit een stralenkrans komt.De rijk gebeeldhouwde console is voorzien van bloemenslingers en wordt geflankeerd door twee gevleugelde engelenhoofdjes terwijl een derde onderaan de console afsluit. Halfronde luifel, ingedeeld door decoratieve helmbanden. In de voorbije eeuwen kon de Madonna rekenen op de toewijding van een werklustige broederschap, vooral tijdens processies.Na 1950 verdwenen de kronen van Maria en Kind en de zwierige lichtarm met lantaarn werd vervangen door een eenvoudig, opwaarts exemplaar. Het Jezuskind verloor bovendien een arm. Toch bleef dit hoekbeeld, met de toren van de Sint-Andrieskerk op de achtergrond, een van de pittoreske hoekjes van Antwerpen.
Enkele weken geleden zag ik enkele jonge mensen dit beeld van de gevel verwijderen. Het beeld was inderdaad in erbarmelijke staat en ik dacht dat het voorgoed uit het straatbeeld zou verdwijnen, tot ......gisteren.
Er kwam een kraan aan te pas, blijkbaar ook veel tegenslag en rekenwerk, maar het beeld staat of hangt er weer in volle glorie. Prachtig gerestaureerd en zoals men van een pasgeborene zou zeggen: Met alle armpjes en beentjes.
Wanneer je vandaag of morgen flaneert in de Steenhouwersvest, kijk dan, op de hoek met de Korte Ridderstraat, even naar boven en geniet van een prachtig gerestaureerd stukje volksdevotie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten