donderdag 18 september 2008

Het gesjoemel en de teleurgang van Doel

Voor één keer wil ik het eens niet over Antwerpen hebben, maar ga ik net buiten de stads- en provinciegrenzen, namelijk naar Doel, dat nu blijkbaar “Haven van Antwerpen” heet, niettegenstaande het in de provincie Oost-Vlaanderen ligt. Doel draagt al langer dan vandaag mijn bijzondere interesse weg, temeer omdat ik er jaren als politie-ambtenaar gewerkt heb.

Men kon er al eerder over lezen in een artikel van Knack magazine dd. juni 2006, meer bepaald het hoofdartikel “Horror en wanbeleid in Doel – de verschrikkingen van een dorp”.
Wat we hier te lezen kregen tartte werkelijk alle verbeelding. De flaters van de Vlaamse regering stapelen zich in dit dossier op tot nooit geziene proporties. De lange en oneindig lijkende lijdensweg begint met de vijftig miljoen euro die het Vlaams gewest op tafel legt voor de aanschaf van het Doeldorp. Daarna besluit men om het Doeldok – een pas 20 jaar geleden aangelegd, maar nooit gebruikt dok (ten behoeve van de petrochemie) terug half te dempen. Het dempen zou zo’n slordige 100 miljoen euro gaan kosten maar door slechte voorbereiding, kostenraming en tijdverlies kwam daar nog eens 49,5 miljoen euro bovenop voor onvoorzien transport van uitgebaggerde grond en de aanleg van een dwarsdijk die meteen ook één der duurste dijken aller tijden zou blijken.Ook het rekenhof begint zich eind 2005 te roeren om zoveel onbekwaamheid en stelt zich ernstige vragen over de corrupte manier waarop alle werken rond de bouw van de dam exclusief worden toegekend aan de in Vlaanderen gevestigde “tijdelijke vereniging” van baggeraars bestaande uit Dredging, De Nul en De Cloedt. Niet enkel krijgen andere bedrijven geen kans tot mededinging zelfs een prijsofferte is overbodig, als huisleverancier krijgt de vereniging van het Vlaams gewest als het ware carte blanche.Naast de financiële ramp waarop dit alles is uitgedraaid mogen we ook niet de zware menselijke tol en drama’s vergeten die hiervan het gevolg waren, onder het nutteloos gebleken en gedempte Doeldok zitten immers hele wijken en boerderijen begraven. Er is o.a. het geval bekend van een man die na zijn tweede onteigening zichzelf heeft opgehangen in zijn duiventil.Maar nog is de onteigeningswoede niet voorbij - vele boeren spreken nu nog schande van de absurde werken die uitgevoerd werden rond de site van de kerncentrale in Doel – de kosten voor de aanschaf het onterechte opspuiten en nadien terug afgraven van hun vroegere gronden lopen intussen al op tot 7,9 miljoen euro. Omdat voor de realisatie van het Deurganckdok veel waardevol natuurgebied verdween worden nu nogmaals veelal reeds eerder onteigende landbouwbedrijven opnieuw voor het blok geplaatst om plaats te maken voor het “natuurcompensatiegebied”. Nadat zij dus met de moed der wanhoop zijn herbegonnen staan de bulldozers daar terug om datgene wat ze met zoveel moeite hebben opgebouwd tot op de grond af te breken. Zware machinerie wordt nu ingezet om het landbouwgebied Doelpolder Noord op kunstmatige wijze om te vormen tot een weidevogelgebied met een dynamische brakwaterkreek. Toppunt is dat het hele gebied zo ook al een erkend vogelgebied was. Prijskaartje voor de aanschaf en omvorming van Doelpolder noord - 5,4 miljoen euro. Ook de Arenbergpolder één van de mooiste natuurlijke polderlandschappen die België rijk is zal onherroepelijk verdwijnen. Het natuurreservaat dat slechts bescherming genoot tot 2007 herbergt een unieke verzameling planten en vogels. Sinds de jaren negentig voert het Vlaams gewest hier al een afbraakpolitiek van wildkap en “per vergissing” uitgevoerde bagger en opspuitwerkzaamheden. Ter compensatie voor de Arenbergpolder komt er het nieuw op te richten natuurgebied “Putten West”. Voor de realisatie van dit project dreigen weeral tientallen landbouwbedrijven het loodje te moeten leggen – ze worden onteigend en hun boerderijen worden afgebroken. Dat sommige van deze boerderijen behoren tot ons historisch patrimonium (zoals het eeuwenoude omwalde Hof ter Wallen) is dan maar zo. Nieuwe havenwerken & compensatiescenario’s dienen zich al aan voor de toekomst. De uitgavenpost Arenbergpolder - Putten West komt zo nu al op 3,9 miljoen euro.De grootheidswaan van het Vlaams gewest komt echter het best naar voor als je er de rendabiliteitscijfers op na slaat. In de periode van bijna negen maanden na de opening van het Deurganckdok zijn er door de terminal operators alles samen 84 schepen gelost, peanuts in vergelijking met de vooropgestelde aantallen. Werd er tot voor kort nog aan een hels ritme aan de uitbreiding van het dok gewerkt dan zien we nu dat de werken op de lange baan geschoven worden wat de lijdensweg voor de betrokkenen enkel maar verlengt. Dit alles terwijl het rekenhof een ruime overcapaciteit aan kaaimuren had voorspeld.Het Deurganckdok blijkt echter een zorgenkind te zijn dat voor onkosten zal blijven zorgen. Indien men niet voortdurend baggert, slibt het dok aan een tempo van een centimeter per dag(!) dicht. Om te voorkomen dat bij uitbreiding van het dok deze dichtslibbing oncontroleerbaar zou worden is de bouw voor een extra slibwand al besteld. Het bedrag dat al is uitgegeven voor de bouw van het Deurganckdok is op die manier al opgelopen tot 660 miljoen euro. Met veel feestgedruis zijn tussen de Nederlandse en Vlaamse overheden vorig jaar de scheldeverdragen afgesloten, de verdieping van de Westerschelde die noodzakelijk is voor het Deurganckdok kost aan Vlaanderen zo’n 205 miljoen euro. Dit alles vereist een overstromingsgebied van om en bij de 500 hectaren (5 miljoen m²). Opnieuw worden zo een tachtigtal gezinnen onteigend en de laatste twee ongerepte polders opgeofferd, kostprijs 45 miljoen euro.Dat alles uitermate kostelijk is en ondanks het feit van de onrentabiliteit is men nu ook begonnen met het slopen van het dorpje doel. De bewoners staan er machteloos bij en kijken ernaar, de tranen in de ogen. Wraakroepend...Het totale kostenplaatje voor dit mega blunderboek waarvoor het Vlaams gewest exclusief verantwoordelijk is komt op die manier op 1 miljard 126 miljoen en zevenhonderdduizend euro + het onbecijferbare leed dat men onder de bevolking aanricht. Het is dan ook voor dit "ons kent ons" smoswerk dat Vlaanderen dit exorbitante bedrag mag ophoesten. Het einde lijkt nog niet in zicht met een jaarlijkse baggerkost van 25 miljoen euro en de constructie van de nog aan te leggen liefkenshoekspoortunnel waarvan men de kosten op zo’n 670 miljoen euro raamt. Wie zei alweer “eigen beleid, beter beleid”? Misschien bedoelt men eigenlijk “eigen wanbeleid ,groter wanbeleid”.Als de politieke vrienden maar tevreden zijn nietwaar.

Maar… zelfs al deze uitleg neemt niet weg dat ik géén sympathie kan opbrengen voor de “nieuwe bewoners” van Doel die nu ijveren voor het behoud van het Polderdorp. Zij zijn héél goedkoop of gratis komen wonen in een dood dorp dat door de oorspronkelijke bewoners verlaten werd en wekken nu de schijn te vechten voor iets waar ze al decennia wonen. Ik heb te lang in die streek gewoond en gewerkt om te weten dat de waarheid ergens in het midden ligt. De oorspronkelijke bewoners hebben hun huizen (min of meer vrijwillig) verkocht aan een (vrij) hoge prijs en liggen echt niet meer wakker van Doel. Ik zie echt niet in waarom een outsider nu nog in Doel wil gaan wonen, een dorp verwikkeld in een doodstrijd, quasi onbereikbaar met het openbaar vervoer, met enkele huizen en vele ruines, zonder winkel, dokter, apotheek, enz…

Waar vechten die inwijkelingen nu voor????????

Geen opmerkingen:

Een reactie posten