woensdag 31 december 2008

Racisme uit de Antwerpse Seefhoek...





Wij zijn het niet eens met de uitspraken in de film, maar wilden U deze films toch niet onthouden.

dinsdag 30 december 2008

Het is verdomd stil aan het nieuwsfront...

Het is inderdaad verdomd stil aan het nieuwsfront. Nationaal is er natuurlijk veel nieuws te garen met de vorming van weeral eens een regering, internationaal is er de steeds terugkerende miserie in de Gazastrook, maar in Antwerpen...?
Geen persbriefings op het stadhuis, geen persconferenties, bijna geen nieuws op de politiebriefing, niks, nihil, nada. Antwerpen is zo dood als een pier.
Uiteraard zijn er de dagdagelijkse dingen waar men zich al dan niet kan aan ergeren, zoals het feit dat, ondanks alle veranderingen en veiligheidsmaatregelen er toch al enkele robbertjes gevochten zijn in het kerstdorp aan de cruiseterminal.
Zoals gewoonlijk deze periode van het jaar zijn er ook de gebruikelijke onnozelaars die het niet kunnen laten om 's avonds bommetjes te laten ontploffen om zo de huisdieren op de schrikken.
Eveneens zoals gewoonlijk zijn er horeca-uitbaters die verplicht worden om kosten te maken om hun terras aan te passen en na de aanpassing als beloning er een boete van 250 euro boven op krijgen.
En uiteraard hebben we tijdens de eindejaarsperiode een invasie van Nederlanders in de stad.
Zoals de titel het al zei: het is verdomd stil aan het nieuwsfront...

vrijdag 26 december 2008

Sommige acties remmen de groei van Antwerpen af...

Het Antwerpse Stadspark wordt het nieuwe strijdtoneel voor de bewoners die bezorgd zijn om het erfgoed en het stadsbestuur. Volgend jaar is het 14 hectare grote groene hart 140 jaar oud. Het stadsbestuur maakt 2,5 miljoen euro vrij voor de heraanleg van het park tegen 2012. Het historische park zou worden omgevormd tot een hedendaags park met meer sporttereinen. Dit laatste doet bij enkelen de nekharen rechtstaan. Ze verenigden zich in het comité ’Bescherm het Historisch Stadspark van Antwerpen’ met duidelijke eisen. Het park dient om zijn cultuurhistorische, esthetische en botanische waarde te worden beschermd. Extra sportinfrastructuur wordt van de hand gewezen. Er mogen geen bomen worden gerooid om de veiligheid te verhogen. Het comité pleit voor hekken en een sluitingsuur. Het park moet een familiepark blijven. Ik begrijp deze conservatieve reflex. Verandering maakt je onzeker. Deze gevoelens spelen ook mee bij ingrepen in het Antwerpse straatbeeld. Zo mis ik de krantenkiosken op de Leien. Ik herinner mij hoe een hand mij een snoepje toereikte van tussen de kranten en de tijdschriften in het gietijzeren torentje. Ondanks het protest verdwenen de Koninklijke Stapelhuizen aan de Noorderplaats. Het scheelde niet veel of mensen hadden de noodbrug aan de Leien bezet om hem te beschermen. Aan het Internationaal Zeemanshuis is de strijd voor het behoud nog volop bezig. Alleen dreigen de actievoerders het pleit te verliezen. Enkele maanden geleden besliste de Raad van State dat het gebouw mag worden gesloopt. Het Zeemanshuis maakt plaats voor nieuwbouwwoningen, een theaterzaal en een maritiem hotel. Ik begrijp echt wel de bekommernis van al die mensen die opkomen voor het Antwerpse erfgoed. Wie zijn verleden vergeet, vergeet niet alleen wie hij vandaag is, maar ook wie hij wil worden. Bovendien hangen aan sommige gebouwen of plekken belangrijke gebeurtenissen, personen of herinneringen vast. Maar als we deze maatstaf hanteren, dan mag er geen enkele steen meer worden omgedraaid in Antwerpen. Moeten we dan ook het bloemperk beschermen waarin mogelijk dEUS-zanger Tom Barman ooit eens plaste? Beschermen we een café omdat het ooit werd uitgebaat door de ouders van een Antwerpse schepen? Het verbaast mij hoe conservatief sommige Antwerpenaars zijn rond stadsontwikkeling. Hoe zeer ik ook word overvallen door nostalgische gevoelens bij foto’s uit de oude doos, toch ben ik blij dat sommige gebouwen plaats maakten voor nieuwe monumenten. Ik wil niet in een museum wonen. Geef mij een metropool die geen schrik heeft van vernieuwing. Voor sommige stadsgenoten gaat het blijkbaar allemaal te snel. Door op de rem te staan, winnen we tijd om na te denken. Ook de politici kunnen dan even stilstaan bij hun beleidskeuzes. Sommige beleidsvoerders laten zich wel eens leiden door hun ambitie om een voetafdruk achter te laten in de geschiedenis. De meest zichtbare manier is bijvoorbeeld de bouw van een voetbalstadion of de aanleg van een park. Het is een menselijke reflex, maar niet steeds het meest maatschappelijk wenselijke. Een goed publiek debat brengt dan snel de echte agenda van het beleid aan de oppervlakte. Maar op het einde van de dag moeten we de overdreven behoudsgezindheid en de persoonlijke ambities opzij zetten. Anders geraken we met deze stad niet vooruit.

zondag 21 december 2008

Zelfs het regionaal nieuws...

't Zijn rare tijden in het medialand. Pas op, het was weekend, en dan is het altijd wat stiller, maar dit... nog nooit meegemaakt. Normaal mag men 's Zondags toch rekenen op een 50-tal emails uit diverse bronnen, maar nu... enkel het persagentschap Belga met uitsluitend nieuws over de geitenboer van het jaar: Yves Leterme.
Op café precies hetzelfde. Er wordt maar over één onderwerp gesproken: Yves Leterme.
Op zo'n moment baal je als regionaal journalist en begin je je vragen te stellen, zoals: Waarom is Patrick Janssens niet voor premier gegaan? En Philip Heylen? Toch ook een tseef in hart en nieren? Waarom woont die geitenboer in Ieper en niet in Antwerpen? Want dan stond onze krant vol vandaag. Hij kan dus niet alleen slecht regeren, hij woont dan ook nog op de verkeerde lokatie!
Pure broodroof voor kleine webkranten zoals wij. Niet alleen de regering zit door die carnavalszot in de miserie, zelfs het regionale nieuws ligt stil...

vrijdag 19 december 2008

Gaia en de kleine zelfstandige...

Vanaf vandaag is de Antwerpse Kammenstraat (tijdelijk) verkeersvrij. Ideaal natuurlijk voor de mensen die in een ontspannen sfeer hun eindejaarsinkopen willen doen en een extra impuls voor de middenstanders in het Sint-Andrieskwartier. Want zeg nu zelf, dankzij de inspanningen van die middenstanders is het Sint-Andrieskwartier toch uitgegroeid tot een trendy wijk, met een groot en divers aanbod aan handelszaken.
Niets dan goed nieuws natuurlijk, mocht het niet zijn dat Michelleken van GAIA net vandaag uitkiest om in het Sint-Andrieskwartier andermaal actie te komen voeren tegen foie gras. Heeft die clown nu echt niets beter te doen? Wat vreet die zelf? Slablaadjes? Planten zijn toch ook levende wezens, of niet?
Ieder zijn mening natuurlijk, maar waarom zet die clown geen kraampje voor zijn eigen deur om actie te voeren? Waarom profiteert die altijd van de stimulie die bepaalde wijken krijgen om daar zijn woord te gaan verkondigen? Snapt die dan niet dat er bepaalde klanten tijdens zijn clowneske acties uit zijn buurt, en dus ook uit de buurt van de winkels, blijven. Dat kost die winkels klanten en dus automatisch inkomsten.
Als een hond op straat schijt, of uw kerstboom staat te ver op het terras dan krijg je een overlastboete van 250 euro, maar Michelleken van Gaia mag ongestraft zorgen voor inkomstenderving van de kleine zelfstandige.
En... als hij geen overlast is, dan bestaat er een overlast in Antwerpen.

dinsdag 16 december 2008

Allee, ze zijn nog maar eens beledigd...

Eerst wordt, omwille van schermutselingen vorig jaar door..... (Juist!) het ganse kerstmarktconcept overhoop gegooid, zodat er van sfeer nul komma nul overblijft, en nu zijn onze gasten beledigd omdat op de ijspiste een satirisch liedje van de Antwerpse trots "de Strangers" wordt gedraaid. Groen!, in dit geval turboseut Freya Piryns heeft al last van verkiezingskoorts en blaast, bij gebrek aan een deugdelijk programma, de zaak op.

Nu kan ik mij goed voorstellen dat de ijspiste-uitbater dit plaatje alleen gedraaid heeft omdat het "Aentwaerps" is, zonder verdere bijbedoelingen, en dat heel deze zaak een scheet in een fles is.



Maar ja, goed, onze "gasten" zijn andermaal beledigd en het stadsbestuur bindt andermaal in. Tenslotte zijn het kiezers, hé.



Mogen wij beledigd zijn voor de bedreigingen die onze "gasten" op Youtube hebben geplaatst (Zie: de hoofdpunten van vandaag)? Natuurlijk niet, dat wordt bedekt met de mantel der liefde.



Mag Antwerpen aub nog een klein beetje Antwerps zijn? Want wat we nu horen is geen sinterklaas met een kruis, geen kersboom met een kerststal, geen muziek van de Strangers. Wat is de volgende stap? Dat in Antwerpen in de toekomst het cijfer 64 uitgesproken wordt als "ach maal ach"?



Een klein beetje realisme, dat is het enige waar het in Antwerpen aan ontbreekt. Zend dan maar een spot uit van 300.000 euro om nog meer volk uit te nodigen in Antwerpen te komen wonen!

zondag 14 december 2008

Kerstmarkten en kerstmarkten...

Om toch de sfeer eens te proeven op een ander ben ik vrijdag naar de kerstmarkt in Brussel geweest (Brussel wintert). Daar is men er in geslaagd van de kerstmarkt een echte wandelroute te maken van ongeveer 2 kilometer. Prachtig aangegeven met een speciale verlichting, zodat de route zonder problemen te volgen is. Kermisattracties verdeeld over het ganse gebeuren en een onmetelijke ruimte om te flaneren.

En in Antwerpen? Een hoop chalets op een hoopje op de Groenplaats, totaal onoverzichtelijk geplaatst met weinig wandelruimte. Twee ijspistes op de Grote Markt en openluchtterrassen van de plaatselijke horeca, met voor het stadhuis de triestigste kerstboom ter wereld. En verder een minikermis en nog wat chalets aan de kade.

Wat een verschil!!!!! Als Antwerpen, zoals ze gewoon zijn, zich hiermee willen profileren als de hoofdstad van de wereld, hebben ze de bal totaal verkeerd gekaatst. Enkel en alleen omdat de Groenplaats overbebouwd is met chalets is het een supermarkt voor gauwdieven. Trouwens de eerste diefstallen zijn al gepleegd.

En dat terwijl er in het centrum zoveel mogelijkheden zijn om er een kerstmarktroute van de maken. In de onmiddellijke omgeving van wat er nu staat is er de Vrijdagmarkt en de Sint-Jansvliet die makkelijk de ring van een route zouden kunnen sluiten. Zo zou men op de Groenplaats kunnen starten, met een aangepaste bewegwijzering doorsteken naar de Vrijdagmarkt, via de Steenhouwersvest naar de St-Jansvliet, zo naar de kaaien en via Suikerrui doorsteken naar de Grote Markt en de Handschoenmarkt. Op die manier zou er een echte kerstsfeer zijn in bijna het ganse centrum én veel meer ruimte, zodat gauwdieven minder kans kregen zoals nu op een overvolle Groenplaats.

En wat betreft de ijspiste op de Grote Markt? Wel, nu er geen chalets meer staan, zijn er ook geen openbare toiletten meer, dus... Allen de cafés binnen om een plasje te maken, en dan liefst zonder iets te verbruiken.

Een kleine wandeling zondagmiddag leerde trouwens dat niemand écht gelukkig is met de oplossing van het Antwerpse stadbestuur. De horeca van de Grote Markt en de huurders van de chalets verwijten elkaar dat ze klanten inpikken. De bezoekers aan de ijspiste vinden dan weer dat alle kerstsfeer aan het stadhuis verdween.

zaterdag 13 december 2008

Een doordeweekse dag om 18.00 uur aan de kassa van de supermarkt...

Ooit al op een doordeweekse dag aan de kassa gestaan in een Antwerpse supermarkt? Hieronder een sublieme weergave van de feiten.

donderdag 11 december 2008

Gefoefel met eten...



De warenhuisketens Carrefour, Delhaize, Super GB en Okay halen nepribbetjes die gemaakt zijn met Iers varkensgehakt uit de rekken. De supermarkten nemen de maatregel omdat het vlees mogelijk te hoge concentraties dioxine bevat. Het gaat om de diepvriesproducten van producent Rustlers met de houdbaarheidsdatum 13/12/2008.
Het Federaal Voedselagentschap (FAVV) roept consumenten op om de ribbetjes weer naar de supermarkt te brengen. Gisteren had het FAVV nog gezegd dat er geen producten met te hoge dioxineconcentraties in de Belgische voedselketen waren terechtgekomen. Er was wel vervuild vlees terechtgekomen bij 2 bedrijven, maar een controle van alle circuits van en naar die bedrijven stelde de inspecteurs gerust. Dat de nepribbetjes nu toch uit de rekken worden gehaald, is een gevolg van een meldingssysteem van de supermarkten zelf. Nog andere bedrijven hebben al gezegd dat ze, mogelijk via een omweg, varkensvlees uit Ierland hebben ingevoerd.

Lees die laatste zin nog eens. "Nog andere bedrijven hebben al gezegd dat ze, mogelijk via een omweg, varkensvlees uit Ierland hebben ingevoerd". Via een omweg, dat ruikt verdacht veel naar gefoefel. Blijkbaar zijn er hier nog steeds vleesbaronnen die niets geleerd hebben van de vorige
dioxinecrisis. Wie foefelt met ons eten mag men gerust hard straffen.

woensdag 10 december 2008

Vrijheid van spreken...

Jurgen Verstrepen (Lijst Dedecker) is niet te spreken over de actiegroepen Ademloos en stRaten-generaal (de burgergroeperingen rond de Lange Wapper) die in het Vlaams Parlement werden uitgenodigd om er hun gerieven kenbaar te maken. Naar eigen zeggen was Verstrepen ooit al eens aanwezig op een Ademloos-debat in de Bourla en had zelfs al eens een commissierapport ingekeken, maar in het VP nog eens luisteren naar Ademloos-woordvoerder Wim van Hees ? Daar wil Verstrepen niet aan beginnen.
Volgens de LDD’er is het spreekgestoelte in het Vlaams Parlement enkel voorbehouden aan de politieke elite. "Dan moeten ze zich maar verkiesbaar stellen en kleur kiezen", aldus ’mister freedom of speech’ , die zich vooral beklaagt over zoveel verloren tijd.
Ook op zijn persoonlijke ’freedom of speech-weblog’ is de ’free speech’ ver te zoeken. Op de weblog is een ’spamfilter’ geïnstalleerd waarbij elk bericht waarin zijn naam voorkomt automatisch wordt tegengehouden . Reacties waarin de namen van ’Morel of Vanhecke’ voorkomen maken evenmin kans om voorbij de spamfilter te geraken. Het maakt reageren over ’s mans weblog of ’politiek werk’ er niet makkelijker op.
Volgens de LDD’er werd de spamfilter destijds geïnstalleerd om de nodeloos kwetsende reacties tegen te gaan, een kwakkel van formaat want woorden als ’makakken, bonjoul, zwartzakken, gespuis, allochtonenlover, geiteneuker, enz.. geraken probleemloos voorbij de spamfilter . Racisme is voor Jurgen ook nooit enkel probleem geweest, maar waag het niet om kritisch uit de hoek te komen of hem in verband te brengen met Marie-Rose Morel of Frank Vanhecke.De zeldzame kritische geluiden die toch voorbij de spamfilter geraken, worden korte tijd later eigenhandig door Jurgen (of zijn webmaster) gewist en krijgen het etiket ’VB-spam’ .En wanneer de kritische reacties blijven komen, dan sluit hij gewoon de reactiemodule .
Toch blijft Jurgen Verstrepen van zichzelf beweren dat hij de enige verdediger is der vrije meningsuiting, en dat doet ie zonder blikken of blozen. Stof tot nadenken dus, vooral omdat Jurgen stilletjes hoopt om het ooit tot mediaminister te schoppen. Veel kans dat hij nu al bezig is met de blacklist voor een VRT- of VTM-’spamfilter’...

dinsdag 9 december 2008

Iedereen z'n eigen feestdag...


Een koepelvereniging van enkele tientallen moslimorganisaties wil dat elke werknemer een aantal feestdagen zelf kan kiezen. Gisteren vierden de moslims het Offerfeest, een islamitische feestdag. De meeste moslims wilden die dag graag vrijaf, maar voor sommigen is dat moeilijk.

"We willen gewoon dat moslims hun feestdagen kunnen beleven zonder de poespas van doktersattesten, sociaal verlof of gedoogde afwezigheden", zegt Youssef Souissi, van de Vereniging voor Ontwikkeling en Emancipatie van Moslims. De meeste moslims namen gisteren gewoon een dagje vrijaf.

Moslims zouden dan bijvoorbeeld vrijaf nemen tijdens het Offerfeest, maar wel komen werken op Pinkstermaandag. Een andere feestdag voor moslims is het Suikerfeest, dat net na de ramadan valt.

Vrij te kiezen feestdagen voor iedereen! Als dit zo doorgaat zal er nauwelijks nog gewerkt worden. Ik betwijfel of iedereen zelf zijn feestdagen laten thuisblijven haalbaar is. Gaan we protestantse, boeddhistische werknemers ook hun feestdagen laten kiezen? Mogen vrijzinnigen, atheïsten en ongelovigen dan ook hun eigen feestdagen kiezen?

Ik ben ontdoopt, maar als ik er wat verlof bij kan krijgen wil ik mezelf best aansluiten bij de religie die het meeste feestdagen heeft.

maandag 8 december 2008

Twee maten en twee gewichten...

Sommige zaken begrijp ik nu totaal niet in Antwerpen, en dan heb ik het over "Antwerpen feest". De "gekuiste" versie van wat de mensen gewoon de "kerstmarkt" noemen. Wat het stadsbestuur veranderd heeft, daar wil ik het niet meer over hebben. Als er dit jaar enkele mensen verdrinken op het Steenplein zal dit wel geklasseerd worden als een "verkeerde inschatting van locatie".

Wat mij vooral stoort is het volgende: Vandaag ging ik een (verwarmd) terrasje doen op de Groenplaats. En... inderdaad, één week voor de opening van "Antwerpen feest" is men op de Groenplaats volop bezig met de opbouw van het chaletdorp. De paardenmolen draait al, het friet- en smoutenbollenkraam is al open, maar die maken infeite geen deel uit van het chaletdorp. Die mensen staan daar en zijn bezig met hun normale beroepsbezigheden. Ik kan mij trouwens voorstellen, met de prijzen van de standplaatsen, dat er moet gewerkt worden om "den boterham te verdienen".

Maar in het chaletdorp zelf, waarvan de schriftgeleerden van de stad Antwerpen beweren, dat het op 12 december 2008 open gaat, was er al één chalet geopend en volop aan het verkopen (voor wie twijfelt: tegenover de paardenmolen, een kraam met kerstmutsen, kerstpakken, enz...). Is dit nu een profiteur die alle regels aan zijn laars lapt of heeft men hier en daar weer een uitzondering gemaakt.

Kijk, als men zo streng en adequaat wil optreden voor de horeca op de Grote Markt, die tijdens "Antwerpen feest" eens een groter terras mogen bouwen, dan gelden volgens mij diezelfde regels voor die clown op de Groenplaats. En zeg nu aub niet dat jullie van niets weten, na de aanstelling van een hoop meer overlastambtenaren, de quasie permanente aanwezigheid van de politie op de Groenplaats én het nieuwe reglement dat heel de kerstmarkt naar de kloten maakt.

Ik daag de gezagdragers in Antwerpen uit om hier op te reageren.

zondag 7 december 2008

Het geduld van de Antwerpse politie...

Ik weet het, het is een klassieker. Een pareltje uit de reeks "Het leven zoals het is" over de Antwerpse politie. Je zal maar diender zijn in Antwerpen.


zaterdag 6 december 2008

Einde van de democratie...

Bij De Morgen worden zesentwintig banen geschrapt. Een kwart van de zevenennegentig mensen die er werken. Zestien van de vierentachtig journalisten en redacteurs moeten de krant verlaten, één op vijf. Dit is meer dan een bedrijfseconomisch en sociaal gegeven. Dit is een aanslag op de democratie. Bij de redacties van Het Nieuwsblad en De Standaard vallen vijftien ontslagen, weliswaar op een bestand van tweehonderd vijfentachtig journalisten. Bij de Corelio-groep kregen echter ook nog eens tientallen persfotografen te horen dat men hen niet meer nodig heeft. De journalisten zouden voortaan zelf de nodige foto’s (moeten) trekken. Bij De Morgen wordt ook het mes gezet in het budget voor de zelfstandige medewerkers, het statuut waarin bijvoorbeeld Tom Cochez werkt die voor De Morgen het VB en haar extreemrechtse familie volgt.

De verschraling van het persaanbod is al langer bezig, maar wordt nu wel heel drastisch doorgezet. Bij de Corelio-kranten zien we in De Standaard en Het Nieuwsblad alsmaar meer dezelfde artikels opduiken. In de ene krant een afgeslankte versie van wat in de andere krant verschijnt. Anders dan bij de integratie van de redacties van het VRT-televisienieuws en -radionieuws zien we bij de integratie van De Standaard en Het Nieuwsblad geen meerwaarde. Bij de VRT hebben we de indruk dat er sneller en beter nieuws wordt gebracht na de integratie van de televisie- en radioredactie, een gevoel dat we niet hebben bij het doornemen van de kranten van algemeen hoofdredacteur Peter Vandermeersch. Maar bij de VRT willen ze ook nog volk afdanken, minstens niet vervangen. Welke impact dit op de nieuwsredactie zou hebben, is nog niet bekend. ACOD-vakbondssecretaris Luc Van den Hoeck wil geen enkele besparing ten koste van het personeel, en gelijk heeft ie.

Bij De Morgen moest de krant spijts stijgende krantenverkoopcijfers haar winst toch vooral halen uit de koppelverkoop met boeken, dvd’s, cd’s, stripalbums en wat nog allemaal niet. En volgens hoofdredacteur Klaus Van Isacker is daar de klad in gekomen. Een mens kan inderdaad niet blijven die goedkopere boeken en andere extra’s aankopen, en die extra’s zijn toch niet de kernopdracht van een krant. Met de economische crisis, in de eerste plaats veroorzaakt door een paar banken die verder wilden springen dan hun stok lang is, kondigt zich een daling van de inkomsten uit advertenties aan. Et voilà, het personeel is weer eens de klos. Personeel dat zeker bij De Morgen nog maar nauwelijks de redactielokalen mocht verlaten. Het zijn meer desktop-journalisten geworden, mensen die van achter hun bureau de krant moeten vullen. Het is ooit anders geweest. Sommige redactiechefs gaven hun journalisten bij De Morgen de uitdrukkelijke opdracht om te blijven plakken na persconferenties. Het was dán dat het nieuws te rapen viel.
Nog een kwalijke evolutie, nog erger dan het voorgaande, is dat meer en meer journalisten over alles en nog wat moeten schrijven. Mensen die dus geen grondige kennis hebben over dit en dat onderwerp, zouden een meerwaarde moeten bieden op de informatie die een heel leger aan informatie- en communicatiespecialisten in het politiek, economisch, cultureel… bedrijf voorkauwen? Gelukkig heeft iemand als Georges Timmerman zijn contacten bij en kennis over de staatsveiligheid en andere geheime diensten, controlediensten voor politie en andere instanties waar al eens naast de pot gepist wordt. Maar dat kan je niet verwachten en zal je ook niet krijgen van de all round-journalisten. De Morgen-hoofdredacteur Klaus Van Isacker (ex-VTM) kondigt aan dat er nog meer all round-journalistiek zal moeten gebeuren. Dat dit niet ten kostte van de kwaliteit zou gaan, zoals Van Isacker in Terzake woensdagavond beweerde, is iets wat niemand gelooft.

Wij vrezen dat met het snoeien in het journalistenbestand en evolueren naar all round-journalistiek, de berichtgeving alsmaar oppervlakkiger wordt en het aantal verschillende invalshoeken op eenzelfde onderwerp alsmaar schaarser wordt. En, zoals Goedele Liekens donderdag zei bij Phara, een aantal zaken bij gebrek aan tijd om eraan te werken al helemaal niet meer aan bod gaan komen. Vermits de media een essentiële pijler zijn voor de democratie, en de burger alle belang heeft bij kritische journalistiek, is er dus meer aan de hand dan het zoveelste sociaal-economisch drama. Maandag is een onderhoud gepland met Vlaams minister-president, en mediaminister sinds Geert Bourgeois er de brui aan gaf, Kris Peeters (zie: http://www.agjpb.be/vvj/nieuws.php?nieuwsid=587). Wedden dat die het allemaal veel moeilijker vindt, minder snel over de brug komt, dan als de banken om steun komen aankloppen? Vlaanderen heeft nood aan een pluralistische en kritische pers, en daar mag best in geïnvesteerd worden vanuit de Vlaamse overheid.

Maandag komen ook de Vlaamse Vereniging van Journalisten en de vakbonden bijeen om zich te beraden over acties. Zij vragen dat minister-president Kris Peeters niet alleen naar de krantendirecties zou luisteren, maar ook de VVJ en de vakbonden zou horen (zie:http://www.agjpb.be/vvj/nieuws.php?nieuwsid=588).

vrijdag 5 december 2008

Lezers lokken met grote koppen...

Vanmorgen las ik in het regionaal nieuws van “Het Nieuwsblad” de spectaculaire kop “Prinses Mathilde schuift uit op trap justitiepaleis”. Uiteraard wordt een mens, en dan zeker een journalist nieuwsgierig, en gaat hij wat verder lezen.

Terzelfdertijd denkt een mens, dit kan niet, want Prinses Mathilde was voor veertien dagen in Antwerpen, en ik was als journalist er bij. Ik heb haar niet zien vallen. Mocht zij toch gevallen zijn, en ik dat gemist hebben, dan is de krantenkop vandaag in ieder geval oud nieuws.

Wat blijkt: Omdat het regende heeft zij het justitiepaleis via de lift verlaten. Dat was het. Niets meer en niets minder. Geen valpartij, geen spectaculair nieuws.

Waarom gaat een krant dan zoiets verkondigen?Lezers aantrekken? Voor dit artikel in ieder geval wel, maar…wat voor de toekomst? Wat zegt dit over de geloofwaardigheid van een krant?
Het is inderdaad komkommertijd, maar vindt dan aub geen nieuws uit. Mochten wij dat, als kleine regionale krant doen, dan werden we de verdoemenis in gewenst.

donderdag 4 december 2008

Einde van de vrije meningsuiting in zicht?...

Bloggers worden ontslagen als ze de waarheid neerschrijven. Na de Middeleeuwse praktijken van boekverbranding, worden nu de bloggers naar de brandstapel verwezen.

Het wordt omschreven als een fait-divers: Een Nederlands-Belgische barvrouw werd in New York ontslagen nadat ze op haar blog beweerde dat de Belgische minister van Defensie in dronken toestand haar bar bezocht had. De betrokken minister, De Crem, beter bekend als de inwoner van het Kremlin (verwijzend naar het bombastisch stadhuis van Aalter dat ononderbroken door de ‘De Krem dynastie’ wordt bewoond), stelt daarop in het parlement dat hij bloggers gevaarlijk vindt. Eerder hadden bloggers ook aangekaart dat de “zakenreis” werd ondernomen waarvan men vooraf wist dat bijna geen van de geplande afspraken zou doorgaan.
Het debat doet mij denken aan de Platoonse discussies over het geschreven woord. Wanneer het woord wordt neergeschreven kan het worden gebruikt in andere contexten. Plato was daarom voorstander van het gesproken woord. Maar waar zouden zijn “Dialogen” vandaag gebleven zijn indien hij ze niet had opgeschreven. Deze discussie toont de kracht aan van een tekst. Vandaar dat in de middeleeuwen boeken werden verbrand of, in de moderne tijden, journalisten worden beïnvloed.

Maar wat kan men doen met de bloggers. Het woord wordt geschreven, en is dus gevaarlijk, maar wordt bovendien geschreven op een medium dat, in tegenstelling tot het perkament, vrij vlug op grote schaal kan worden verspreid. Getuige de blogger die het wangedrag van de minister de wereld instuurde. Niemand stelt dat zij geen gelijk heeft of leugens vertelt. Wel werd zij ontslagen. Nochtans, wat deed zij verkeerd? Het wangedrag van de minister en zijn entourage neerschrijven. Mag dan niet? Ik ben zelfs geïnteresseerd om te weten of de belastingsbetaler het gelag betaalde? De kans is zeer groot.



Dit incident wordt door de politieke wereld als een gevaarlijk precedent ervaren en wordt nu misbruikt om te pogen de bloggerswereld aan banden te leggen. Maar, dames en heren politici, de meeste bloggers zijn onafhankelijke geesten die nog liever hun klavier in het vitriool zouden stoppen dan te schrijven wat hun broodheren hen vragen.Laat de bloggers hun schrijversvrijheid. En als U beschaamd bent voor uw daden, dan is het antwoord niet de transparantie fnuiken maar U anders gedragen. En wat betreft het ontslag van de serveuse, heb ik plaatsvervangende schaamte! Maar daar hebt U blijkbaar geen last van. Maar weet: de “bloggerspen” is vrij en zal deze schrijversvrijheid tegen geen enkele prijs vrijgeven, zelfs al stuurt U het leger!

woensdag 3 december 2008

Kazakkendraaiers...

Het is niet de eerste keer dat ik het heb over Philip Heylen, Schepen van Cultuur en toerisme.

Een CD&V'er in hart en ziel, een “oppertseef” van de eerste rang. Langs de ene kant veroordeelt hij krachtig de praktijken in het stedelijk onderwijs in Antwerpen waar Sinterklaas en Kerstmis ontdaan worden van elke religieuze betekenis. Hij verkondigt zelfs dat dit de overgrote meerderheid van Antwerpen schoffeert, langs de andere kant trekt hij “muilen”.

Heylen maakt zich echter nog veel bozer in de nutteloosheid van de discussie, die volgens hem de hele missie van het stedelijk onderwijs nodeloos ridiculiseert. Heylen heeft het over een denkbeeldig probleem en vindt dat de media en de Antwerpenaren zich beter zouden bezig houden met het échte probleem van deze stad: de toenemende onverdraagzaamheid.

Lees zelf wat hij in een open brief verkondigt:

Sinterklaas zonder kruis, de kerststal zonder kribbe, wie weet binnenkort ook de Antwerpse skyline zonder kathedraal: het is een kunstmatig in het leven geroepen discussie over iets wat geen discussie zou mogen zijn. En toch zeker niet in het stedelijk onderwijs.
Kinderen opvoeden tot tolerante, zelfredzame, geïnformeerde en zich van de maatschappelijke vraagstukken bewuste burgers is een zware opdracht, die vele mensen in het onderwijs zich dag aan dag eigen maken. Dergelijke missie wordt nu geridiculiseerd door een nutteloos op gang gebrachte discussie over symbolen die anderszins nooit in vraag worden gesteld.
Als men de rechtlijnigheid binnen het stedelijk onderwijs wil incarneren, dan moeten de zelfbenoemde profeten van de kleurloosheid binnenkort ook maar de feesten met vaak bijhorende verlofdagen afschaffen die in een christelijke of andere gelovige traditie wortelen. Gedaan met Pasen, geen Chanouka meer met kandelaar, geen suikerfeest als slot van een door de Koran opgelegde vastenperiode. Geen kerstvakantie maar zonnewendeverlof, geen Hemelvaart (Onze-Lieve-Heer-Hemelvaart mogen we ook al niet meer zeggen) maar Lentefeest enz enz.

Dergelijke houding, los van alle realiteitszin, schoffeert nodeloos het overgrote deel van de Antwerpenaren die wél waarde hechten aan betekenisvolle momenten in het leven

Maar…het is wel diezelfde CD&V-clown die enkele maanden geleden, en dat is hij zelf waarschijnlijk vergeten,die de leegstaande kerken wilde ombouwen tot moskeeën.

Als je nu als stadsbestuur een standpunt inneemt, hou dat dan aub vol, maar draai gvd niet rond als een molen zonder koren, alleen om stemmen te winnen. Want hoe dan ook, Philip Heylen, in deze discussie ben je en blijf je de domste.

Want, niettegenstaande je spreekt over “slechte communicatie”, ga dan eens diep in jezelf kijken wie daar de oorzaak van is.

dinsdag 2 december 2008

Emancipatie...

Echt uittreksel uit een Katholiek schoolboek voor de afdeling “Huishoudkunde” in een Antwerpse school voor meisjes uitgegeven in 1960:
Maak dat het eten klaar is: Maak de zaken op voorhand klaar, de avond voordien als het moet, zodat een heerlijke maaltijd hem opwacht als hij terug keert van zijn werk. Het is een vorm van duidelijk maken dat je aan hem hebt gedacht en je bezorgd bent over zijn noden. De meeste mannen hebben honger als ze thuis komen en het vooruitzicht op een stevige maaltijd (vooral als het hun lievelingskostje is) maakt deel uit van de noodzakelijke warme verwelkoming.
Wees op tijd klaar. Neem voor jezelf een kwartier rust voor hij thuis komt om te ontspannen.
Werk uw opmaak een beetje bij, doe een band in je haren en wees fris en bevallig. Hij heeft een zware dag achter de rug samen met mensen die hem overladen met werk en zorgen.Wees dus opgewekt en een beetje interessanter dan laatstgenoemden. Zijn zware dagtaak moet opgevrolijkt worden en daar ligt ergens jouw taak dat het zo wordt.
Breng orde op zaken. Maak nog een laatste ronde door de voornaamste kamers van het huis juist voor je man thuis komt. Verzamel de schoolboeken, speelgoed, papieren enz. en neem nog vlug het stof af op de tafels.
Gedurende de koudste maanden van het jaar: Je moet een gezellig vuurtje aanmaken waar naast hij zich kan koesteren en ontspannen. Uw man zal het gevoel krijgen van in een ordelijke en rustige haven te zijn aangekomen en dat maakt jou ook gelukkig.Voor zijn comfort zorgen bezorgt jou een enorme persoonlijke voldoening.
Breng het geluid op een minimaal niveau: Bij zijn aankomst zet je best al het geluid af van wasmachine, droogkast of stofzuiger. Probeer de kinderen kalm te krijgen.
Wees blij hem te zien. Verwelkom hem met een warme glimlach en toon de oprechtheid van uw wil om hem te bevallen.
Luister naar hem: Het zou kunnen dat je een dozijn belangrijke zaakjes aan hem wilt vertellen, maar daarvoor is zijn thuiskomst niet het geschikte moment. Laat hem eerst spreken, herinner je dat zijn onderwerpen belangrijker zijn dan de uwe. Maak ongeveer dat het zijn avond wordt. Maak nooit je beklag als hij laat thuis komt: Nooit als hij laat thuis komt voor de maaltijd of zelfs als hij de hele nacht wegblijft. Bekijk het als kleinschalig in vergelijking met wat hij heeft moeten doorstaan gedurende de dag. Instaleer hem comfortabel. Vraag hem zich te ontspannen in de zetel of te gaan rusten in bed. Maak een warme of frisdrank klaar.Schud de kussens op en stel voor zijn schoenen uit te trekken. Spreek hem aan met een zachte, vredelievende en plezante stem. Stel hem geen vragen wat hij heeft gedaan en twijfel nooit aan zijn oordeel of zijn rechtschapenheid. Denk er aan dat hij de meester is in huis en uit deze functie zal hij steeds zijn wil uitoefenen met eerlijkheid en waarheid.
Wanneer hij klaar is met eten, ruim de tafel af en doe vlug de afwas: Als je man vraagt om te helpen wijs zijn voorstel af want hij zou zich kunnen verplicht voelen om het steeds weer te doen en na een zware dagtaak heeft hij geen nood aan extra werk.
Zet hem aan om zich aan zijn favoriete bezigheden te wijden. Toon je interesse hiervoor zonder hem het gevoel te geven dat je op gelijke voet komt op zijn gebied. Als je zelf kleine bezigheden hebt, doe ze zonder praten en storen, want zijn interesse punten zijn meestal belangrijker dan die van de vrouw.
Uiteindelijk de avond: Breng het huis in orde zodat het klaar is voor de volgende morgen. Denk er aan eventueel een ontbijt op voorhand klaar te maken. Het ontbijt van je man is uiterst belangrijk als hij op een positieve manier zijn zware dagtaak moet aanvatten. Eenmaal dat jullie in de slaapkamer zijn aangekomen maak je je klaar om zo vlug mogelijk in bed te komen.Niettegenstaande de vrouwelijke hygiëne een grote rol speelt, mag het niet de bedoeling zijn dat uw man de rij moet doen om in de badkamer te komen, zoals hij moet doen om zijn trein te halen. Zorg er echter wel voor dat je het beste voorkomen hebt als je gaat slapen. Tracht een voorkomen te hebben dat innemend is zonder uitdagend te zijn. Als je een nachtcrème moet aanbrengen of krulspelden, wacht tot hij slaapt want het zou hem kunnen ergeren bij het zien van een dergelijk schouwspel net voor hij slaap.
Wat de intieme relaties betreft met je man: Het is heel belangrijk je te herinneren wat jullie elkaar beloofden bij het huwelijk en voornamelijk de belofte van gehoorzaamheid. Als hij van oordeel is onmiddellijk te willen slapen dan zal het zo zijn. Te allen tijde word je geleid door de wil van je man en oefen je op geen enkel moment druk op hem uit om hem tot een intieme relatie te stimuleren.
Als je man voorstelt te paren: Aanvaardt met nederigheid maar houdt steeds in het achterhoofd dat het plezier aan de man is besteed en veel belangrijker is dan dat van een vrouw. Als hij zijn orgasme bereikt is een beetje gekreun van jou kant niet misplaatst, integendeel het zal hem overtuigen dat jij er ook plezier aan hebt beleefd.
Als je man minder normale handelingen voorstelt: Gedraag je gehoorzamend en lijdzaam maar geef je eventueel ongenoegen aan door een stilzwijgen. Het is waarschijnlijk dat je man onmiddellijk zal inslapen. Breng je kledij weer in orde, breng je schoonheidsproducten aan alsook je haarverzorging. Nu mag je de wekker zetten om zeker even voor je man op te zijn in de morgen. Zo kan je hem een kop thee maken tegen dat hij wakker wordt.

maandag 1 december 2008

Respect voor dieren...

Vorige week stonden de regionale kranten er bol van. Ook wij hebben hier over gepubliceerd, en infeite zijn we allemaal dikke dommerikken. We hadden het beter doodgezwegen. Wat dan?

Wel, de betoging die aangekondigd was vorige zaterdag, om te protesteren voor de zaak van Pheadra Hoste tegen bont. Enfin niet dat Pheadra in Antwerpen bont verkoopt. Ze verkoopt totaal geen bont, maar runt een zaak in hondenspullen en hondenwelness.

Een onverdeeld succes was de betoging in geen geval. Welgeteld drie Nederlandse lullen die voor de zaak van Pheadra wat flyers stonden uit te delen. Inderdaad, Nederlandse lullen, want de vereniging "Respect voor Dieren" is een Nederlandse vereniging.

Ik snap niet hoe het mogelijk is dat het Antwerpse stadsbestuur toestemming geeft aan een Nederlandse drukkingsgroep om hier in Antwerpen te komen demonstreren en dan nog voor een zaak die niets, maar dan ook niets met bont te maken heeft.

Eerst moest de kerstmarkt quasie verdwijnen omdat vorig jaar enkele allochtonen er amok gemaakt hebben, dan wordt Sinterklaas zijn kruis en Kerstmis haar kerststal afgenomen om de moslims niet tegen het hoofd te stoten en nu krijgen een handvol zotgedraaide hollanders de toestemming om in Antwerpen te komen betogen.

Is Antwerpen eigenlijk nog van de Antwerpenaars of is die salonsocialist met zijn onderlijfken ons compleet aan het verkopen aan het buitenland?