Zwemvijver Boekenbergpark (vervolg)...

Naar aanleiding van een arrest van de Raad van State, waarin sport en recreatie verboden wordt in het Boekenboergpark en de zwemvijver zou moeten sluiten, verspeidde het Vlaams Behang onderstaand persbericht:

In de Gazet van Antwerpen van 21 april 2010 staat dat Vlaams Belang Deurne de buurtbewoners steunt in hun protest tegen een ecologische zwemvijver in het Boekenbergpark. Er staat zelfs in deze krant dat tussen deze klagers o.m. de moeder zit van een gemeenteraadslid van Vlaams Belang. Letterlijk zelfs: ”De Deurnse afdeling van die partij (Vlaams Belang) heeft het protest altijd gesteund.” Dit klopt niet. Journalisten dienen het arrest goed te lezen. Wij hebben de buurtbewoners gesteund in hun protest in 2006 tegen een tweede in-/uitgang in de Van Baurscheitlaan waar de dienstingang gevestigd is en tegen de hoogte van de gigantische gebouwen die buiten alle proporties zijn ten opzichte van hun doel. Het gaat tenslotte om een beschermd park. Wij waren en zijn voorstander van een zwemvijver in het Boekenbergpark.

Na overleg met het stadsbestuur werd er een compromis gemaakt dat er geen tweede in/uitgang kwam, deze bleef dienstin/uitgang. Aan de hoogte van de gebouwen wou de stad niets doen tenzij dat men voor deze gebouwen bomen wou planten zodat deze gebouwen aan het oog ontrokken werden. Dit was een eerbaar compromis. Een aantal buurtbewoners hebben daarmee hun vordering gestaakt (in het vonnis staat achter hun naam: in de vordering tot schorsing). Er is 1 buurtbewoonster, die geen lid is van Vlaams Belang noch van VLOTT, die de vordering heeft gehandhaafd (achter haar naam staat in het arrest niet “in de vordering tot schorsing”).

Er staat ook niet in het arrest dat men niet aan sport mag doen in een park. Er staat dat de gebouwen, die men al heeft opgericht, niet mochten gebouwd worden. In een omzendbrief van de minister van 8 juli 1997 staat
“ 31 Actieve recreatie is aldus onbestaanbaar met de bestemming parkgebied. Het geplande project is dan ook onbestaanbaar met de gewestplanbestemming.
32. In de omzendbrief wordt bovendien gesteld dat ‘parkgebieden geen gebieden zijn waar gemeenschapsvoorzieningen of openbare nutsvoorzieningen moeten ingeplant worden’
33. Uiteraard dient de Minister zijn eigen omzendbrief in acht te nemen”

Het is een regeling die de meerderheidspartijen hebben uitgedacht en gemaakt niet het Vlaams Belang. Het was een regering van SP en CVP die deze regeling/omzendbrief bedacht heeft en de verantwoordelijke minister was Eddy Baldewijns (sp.a). Bij deze mensen moet men dus terecht om te klagen en men moet zeker niet Vlaams Belang afdeling Deurne de schuld geven van al wat nu gebeurt met de ecologische zwemvijver Boekenberg. Steden en gemeenten zijn ook verplicht regels en wetgevingen te respecteren en zodoende had de stad Antwerpen haar dossier moeten toetsen aan deze regeling/omzendbrief. Dit is aldus een staaltje van “goed bestuur”.

Het Vlaams Belang zegt niet de hele waarheid (om niet te zeggen dat ze liegen). Wie het Arrest van de Raad van State (nr. 202.415 van 26 maart 2010) leest kan zien dat de vijf verzoekers waaronder Mevrouw Mathildis Truyens (gekend Vlaams Belanger en moeder van VB gemeenteraadslid Peggy Pooters) wel degelijk naar de Raad van State gestapt zijn om de schorsing en nietigverklaring te vragen ook en zelfs van de tweede vergunning (juni 2006) voor het bouwen van de zwemvijver, waarin dus reeds was opgenomen dat de uitgang/ingang zou verplaatst worden. Vier van de vijf hebben pas later afstand van de procedure gedaan. Alleen Hilde Engels heeft de procedure verder gezet, zelfs zonder advocaat. Na de tweede vergunning hebben dezelfde personen (waaronder dus gekende VB) ook een eenzijdig verzoekschrift neergelegd (zie punt 11 van het arrest van de raad van state) waarin zij de opschorting van de werken vroegen. De Raad van State spreekt in punt 11 over ‘de verzoekende partijen’, het gaat dus niet alleen over die Hilde Engels, die uiteindelijk dan op haar eentje is doorgegaan. Zij hebben dus met zijn allen minstens nog twee ‘procedures’ ingeleid i.v.m. de tweede vergunning.

Verder zoekwerk leert ons dat op 20 oktober 2006 de Raad van State twee arresten heeft uitgesproken waarin de vordering tot schorsing, ingediend op 21 augustus 2006, van de beide vergunningen voor de bouw van de zwemvijver werd verworpen. Het interessante is dat op dat ogenblik mevrouw Mathildis Truyens (VB) e.a het proces voerden, en dit samen met Hilde Engels, want zij hebben allen dezelfde advocaten. Zij hebben een collectief verzoekschrift namens hen allen ingediend; dus geen aparte verzoekschriften.

Het persbericht van het Vlaams Belang slaat de bal ook mis waar zij zegt dat de Raad van State iets zou argumenteren i.v.m. de omzendbrief. De passage die het belang aanhaalt komt uit het ‘middel’ dat door mevrouw Engels ontwikkeld is, maar is geen eigen ‘beoordeling’ of argument van de Raad van State zelf. De enige argumentatie van de Raad van State i.v.m. die eerste vergunning is punt 15-16, en daar wordt niet gerept over die omzendbrief; dat het belang die omzendbrief vermeldt is natuurlijk om de verantwoordelijkheid naar het gewest te kunnen doorschuiven. Het gewest heeft natuurlijk boter op het hoofd (zie punt 16 arrest waarin het gewest zelf zegt dat ‘een zwemvijver (…) een moeilijk te ontkennen voorbeeld van actiever recreaties is, hetgeen principieel niet is toegelaten in parkgbied’), maar niet de boter waar het Vlaams Belang het over heeft.

Zouden de Vlaamse Behangers dan toch leugenaars zijn?