Morgen, 6 oktober, is het weer zo ver. Dankzij de vakbonden, die hun leden opruien tot lof en eer van hun eigen bestaan, ligt België plat. Géén of gebrekkig openbaar vervoer, géén of gebrekkige dienstverlening in gemeente, stad, provincie of staat, géén of gebrekkige postverdeling en vele bedrijven die stil liggen of op halve kracht draaien. Dus.... bestellingen die niet doorgaan, laattijdige leveringen, een papiermolen die minimum 24 uur achterstand oploopt, productie die vertraging oploopt, enz, enz...Waarom??? Omdat er vermindering van de koopkracht is (of zou zijn). Een normaal mens zou denken: als ik minder koopkracht heb moet ik trachten meer inkomsten te verwerven, maar neen... de almachtige vakbonden roepen op tot een nationale staking: Minder inkomsten voor de stakers én minder inkomsten voor de bedrijven. Iedere Belg heeft al 7.000 euro ingeleverd om Fortis en Dexia (tijdelijk) te redden, en dan dit.
Heeft iemand van jullie al echt iets gemerkt van een verminderde koopkracht? Ja? Ga dan in een weekend eens wandelen op de Grote Markt, de Meir, de Groenplaats, enz, en tracht eens een plaatsje te veroveren op een terrasje. Zonder geweld te gebruiken is dit onmogelijk, want de terrassen zitten gewoon vol. En iemand die op een terras zit, verbruikt toch. Of heb ik het mis.
Kijk eens op de Groenplaats, in het premetrostation, aan de kathedraal, enz... Daar vindt U inderdaad bedelaars en daklozen, maar... zijn het er meer dan anders? En drinken ze daarom minder? Neen toch?
En als je koopkracht dan inderdaad verminderd is, dan zal ze nog verminderen door een dag te staken. Al eens nagedacht hoelang iemand moet werken om het financiële verlies van één stakingsdag te overbruggen?
Volgens mij weten de vakbonden dat ook, en net daarom snap ik niet dat ze België plat leggen. Of zou ik juist zitten als ik zeg dat het inderdaad alleen om de eigen eer en glorie van de vakbonden te doen is?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten