Hopelijk geen storm op de Wilde Zee...

De Wilde Zee in Antwerpen wordt heraangelegd. Er komt nieuwe riolering en ook bovengronds wordt een en ander opgefrist. Op zich is dit een heraanleg van dertien in een dozijn, want het gaat om vijf kleine straatjes die sinds het begin van de jaren zeventig als winkelwandelcentrum zijn aangelegd. Dat betekent dus dat er niet alleen geen auto’s rijden, maar ook dat Antwerpenaars, dagjesmensen en toeristen vooral op zaterdag in groep in deze buurt gaan winkelen.
Daar komt bij dat er in de straten in de omgeving steeds meer winkels met allure of toch minstens met het predikaat ’het bezoeken waard’ zijn bijgekomen. Daar is niks mis mee, natuurlijk. Integendeel, het gaat goed met de buurt en dat is een fijne vaststelling.Dat het niet evident is om een drukbeklant en graag bezocht wijkje, want dit is de Wilde Zee ondertussen wel, opnieuw aan te leggen is ook het Antwerps districtsbestuur niet ontgaan. Het district, dat verantwoordelijk is voor lokale straten in Antwerpen, gaat met Unizo rond de tafel zitten om uit te zoeken hoe de overlast voor de middenstanders tot een minimum kan beperkt worden.Dat zal niet eenvoudig zijn, maar het is alleszins een goed en meer dan noodzakelijk initiatief om tijdig goede en duidelijke afspraken te maken over de toegankelijkheid en de veiligheid van de vijf winkelstraten tijdens deze heraanleg. Niet dat de plaatselijke middenstand altijd en overal in moet gevolgd worden en niet dat hun klachten over te lang aanslepende werkzaamheden altijd terecht zijn. Je kunt nu eenmaal geen omelet bakken zonder eieren te breken. Maar in Antwerpen hebben we de jongste jaren toch een aantal voorbeelden gekend van hoe niet moet, of toch in ieder geval van hoe het beter zou kunnen als het gaat om de voorbereiding en begeleiding van werkzaamheden op het openbaar domein.De heraanleg van de eerste fase van de Leien en ook de herprofilering van het voorste deel van de Mechelsesteenweg hebben voor heel wat te vermijden problemen gezorgd. Niet alleen voor de middenstanders, maar ook voor andere gebruikers van dit stukje Antwerpen. Om nog maar te zwijgen over de heraanleg van het Koningin Astridplein, waar op een bepaald moment niemand meer precies wist wat er aan de hand was en hoe de tijdelijke verkeersregeling nu precies in elkaar zat. Het ongenoegen van veel mensen toen was terecht. Dit moest voortaan beter.Dat besefte ook het Antwerpse stadsbestuur, dat kort na de problemen op het Koningin Astridplein aankondigde dat er duidelijkere communicatie zou komen over de verkeersafwikkeling tijdens een heraanleg. Ook zou er voor gezorgd worden dat werven veilig worden afgesloten voor onbevoegden en dat passanten hun nek niet langer breken over houten planken, verloren gelegd puin en vage afsluitingen.Het district Antwerpen geeft alvast het goede voorbeeld door op voorhand met de middenstandsvereniging rond de tafel te gaan zitten en het is te hopen dat ook het aspect veiligheid voldoende aandacht krijgt in de preventieve maatregelen die het bestuur zal nemen om de heraanleg in goede banen te leiden. Antwerpen is, zoals elke andere stad, een eeuwigdurende werf en het is misplaatst om te zeuren en te klagen over ieder misverstand of foutje dat onvermijdelijk komt kijken bij de bouwprojecten die in een stad als Antwerpen plaatsvinden. Maar burgers mogen van hun bestuur verwachten dat problemen worden aangepakt en dat er duidelijke communicatie is over de mogelijke hinder, zodat die een stukje minder hinderlijk wordt.Het lijkt erop dat de Antwerpse bestuurders woord houden, en dat is een mooie zaak.

Patrick van de Perre@gva