Daar waar vroeger journalistiek een domein was dat enkel bevaren werd door beroepsjournalisten en enkele losse krachten die werkten voor kleinere regionale bladen, is de journalistiek thans open jachtgebied voor mensen van allerhande pluimage. Het internet wordt heden ten dage overspoeld door sites, zogezegde “burgermedia” waar Jan en klein Pierke de journalistiek kunnen bedrijven. Pas op, ik ben er ook van overtuigd dat iedereen recht heeft op vrije meningsuiting en ook over de nodige kanalen kan en mag beschikken om zijn of haar mening te uiten. Tenslotte zijn wij zelf ook maar een stedelijke en provinciale webkrant, die langs geen kanten te vergelijken is met de grote, landelijke kranten.
Maar, zoals altijd, zijn er burgermedia die op een ernstige manier werken, hun journalisten selecteren en de bronnen controleren en zijn er anderen, waar iedereen maar schrijft wat hij of zij wil schrijven. Eén van die sites is bijvoorbeeld indymedia.be. 80% van de daar gepubliceerde artikels hebben een gefundeerde basis, zijn ernstig en controleerbaar, maar… de overige 20%.
Die worden geschreven door personen die iedere gelegenheid te baat nemen om hun, en alleen hun evangelie te verkondigen. Personen die als een luis in een pels springen en niet meer lossen tot ze verzadigd zijn.
Eén van die Antwerpse trottoirjournalisten schrijft zo regelmatig over “het Zuid”. Voor de modale Antwerpenaar een heropgewaardeerde buurt waar begoede en minder-begoede Antwerpenaars vredig samenleven, een uitgaansbuurt ook, met gezellige horecazaken, enkele buurtwinkels, enz… Enfin, een buurt waar het binnen enkele jaren gezellig zal wonen en vertoeven zijn. Stadsontwikkeling is nu eenmaal geen werk van enkele weken, maar vraagt een voortdurende inspanning.
Als je dan als “trottoirjournalist” en mislukte politicus de burgermedia gaat gaan misbruiken om enkel en alleen uw eigen mening te uiten, om alleen de mindere kanten van het Zuid te belichten, om een nieuw hotel op basis van de naam te bestempelen als een “hoerenkot”, om het Zuid te bestempelen als een drugoord, terwijl men op dat gebied zelf niet zuiver op de graat is, dan wordt het tijd dat de organisaties die een dergelijk iemand een klankbord geven de hand in eigen boezem steken en zich afvragen welke richting ze uit willen. Ernstige journalistiek? Anarchie? Een klankbord voor gefrustreerden? Voor mij allemaal goed, maar… kies dan een richting en kom er voor uit.
Ook ik durf een burgemeester of politicus ongezouten aanpakken, maar dan wel gefundeerd. Dan vertel ik duidelijk over wat ik het heb en waarom ik het aanklaag. Maar ik ga geen enkele politicus in zijn bloot gat zetten omdat hij zijn wijn in Delhaize koopt of omdat hij toevallig een andere partijkaart op zak heeft dan ikzelf.
Dus, indymedia.be, de nieuwe lay-out is al dik in orde, nu nog even zeven in de “burgerjournalisten” en het aantal lezers zal gestaag stijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten