zondag 30 november 2008

Rudy Van Eysendeyk, een dijk van een vent...

Vrijdag stelde Rudy Van Eysendeyk, directeur van de Koninklijke Maatschappij voor Dierkunde Antwerpen, het masterplan voor de Zoo voor. De komende tien jaar wordt er 30 miljoen euro geïnvesteerd in de dierentuin. En hoewel we de krachtlijnen van het plan eerder al uitgebreid hebben belicht in deze krant, geeft de officiële aankondiging toch aanleiding tot een feestje. Want Antwerpen is apetrots op zijn Zoo.

Rudy Van Eysendeyk mag ook trots zijn op zijn eigen prestatie. Toen hij op 1 januari 2001 in functie trad als de negende KMDA-directeur in 160 jaar, was de instelling er niet goed aan toe. De KMDA zag haar bezoekersaantallen teruglopen, kon haar afschrijvingen niet meer betalen en van investeren was al helemaal geen sprake.
De keuze voor uitgerekend deze nieuwe directeur uit meer dan tweehonderd kandidaten was een gouden greep. De toen 53-jarige Van Eysendeyk had een rijke carrière als crisismanager achter de rug. Bovendien had hij ook ervaring in het leiden van atypische bedrijven, want tot eind 2000 was hij de eerste én laatste directeur-generaal van het Vlaams Parlement. “Ik ga van de ene dierentuin naar de andere”, luidde de standaardgrap in zijn eerste interviews. Van Eysendeyk deed het tij meteen keren. Hij drukte de kosten van de KMDA met tien procent zonder gedwongen ontslagen, maakte gebruik van zijn politieke contacten om forse investeringsbudgetten los te krijgen van de Vlaamse overheid en ontwikkelde een langetermijnstrategie die getuigde van veel visie. Na twee jaar had hij het verlies van 2 miljoen euro omgebogen in 2 miljoen winst. De Zoo veranderde zienderogen. Het restaurant Paon Royal kreeg een eetterras, een aantal gebouwen werd gerestaureerd en nieuwe projecten - zoals de moerasbiotoop, het aquarium en het berenverblijf - gaven de dierentuin een ander aanzicht. De Zoo paste zich ook aan aan de nieuwe inzichten over dierenwelzijn: er werd resoluut gekozen voor minder diersoorten, maar grotere verblijven. De dierenliefhebbers moesten wel even slikken bij het afscheid van sommige populaire soorten, maar ze konden zich vinden in de argumenten en bleven in steeds grotere aantallen toestromen.
Kenmerkend voor Rudy Van Eysendeyk is de manier waarop hij het dossier van de Koningin Elisabethzaal aanpakte. Vanaf 2002 begon hij te lobbyen voor een grondige restauratie. Hij deed dat naar het voorbeeld van de Romeinse senator Cato, die al zijn redevoeringen - ongeacht het onderwerp - afsloot met de zin: “Overigens ben ik van mening dat Carthago verwoest moet worden.” Na enkele jaren begon hij er op vriendelijke, maar onmiskenbaar dreigende toon aan toe te voegen dat hij de Elisabethzaal zou sluiten als de overheid niet over de brug zou komen met het nodige geld. En kijk, anno 2008 krijgt Van Eysendeyk niet alleen een gloednieuwe zaal, hij mag er ook nog eens een congrescentrum in uitbouwen. En zo is de grootste toeristische attractie van België weer kerngezond. Dat is uiteraard de verdienste van het hele KMDA-team, maar de sleutelrol van directeur Van Eysendeyk zal door niemand in twijfel worden getrokken. De zestiger uit Emblem zei bij zijn aantreden dat hij zijn nieuwe functie niet zag als een job, maar wel als een veredelde hobby.
Hij zei toen ook dat hij zeker niet van plan was om tot aan zijn pensioen bij de KMDA te blijven, omdat crisismanagers hooguit tien jaar houdbaar zijn bij hetzelfde bedrijf. Via deze weg vragen we hem om dat inzicht te herzien.

zaterdag 29 november 2008

Ali Ben Janssens, de man die Sinterklaas en Kerstmis een andere betekenis gaf...

Hoe is het in godsnaam, of godverdomme (maak zelf uw keuze) mogelijk. Ik ben zelf, en ik doe daar niet moeilijk over, een overtuigde Atheïst.Ik geloof in mijzelf, mijn inkomsten en mijn gezin, maar heb geen boodschap aan “het eeuwige leven”, “reïncarnatie”, “God”, “Boedha”, “Allah”,“Jehova” en noem het hele zootje maar op. Ik laat wel iedereen in z’n eigen respect en geloof. Ik zal nooit met bedekt hoofd een katholieke kerk binnen gaan of met schoeisel een moskee. Aan de andere kant ben ik op de eerste plaats Vlaming, daarna Belg, en dan Europeaan, met in dezelfde volgorde respect voor de geschiedenis, de gewoonten en de cultuur van deze gemeenschappen.

Gedurende het tweede jaar op rij al geeft het Antwerpse stadsbestuur logistieke en andere steun aan de “Sultan der maanden”, een religieus moslimfeest. Vandaag nog ontving ik een persbericht van de stad Antwerpen dat de stad een vorm van medewerking verleend aan “Chanoeka”, een religieus joods feest.


Op zich heb ik daar allemaal geen problemen mee. Het is nu eenmaal zo dat de stad Antwerpen een relatief grote joodse en moslimgemeenschap heeft en dat “diversiteit” een toverwoord geworden is in het huidige bestuur. Een zodanig toverwoord dat er niets meer kan gebeuren of georganiseerd worden of er moet een multicultureel kantje aan zitten. Er schiet dus nog weinig van de eigen cultuur over in alles wat er tegenwoordig in Antwerpen gebeurt.
Wanneer het Antwerpse stadsbestuur aan zijn personeel de toestemming geeft om op de wereldaidsdag een HIV-lintje te dragen, staan de moslims op hun achterste poten en begint het gelul weer over de “hoofddoekenkwestie”.


Maar… wat nu gebeurt in het Antwerpse onderwijsnet tart alle verbeelding. Als er twee westerse (lees: christelijke) feesten zijn is het het feest van Sinterklaas en het Kerstfeest.
Laat ons beginnen met het kinderfeest van Sinterklaas. Toch een kinderfeest waar ieder kind, ongeacht de religie van de ouders, naar uitkijkt. Is Sinterklaas immers niet de grote kindervriend van iedereen.


Veel tradities in het huidige Sinterklaasfeest gaan terug tot Nicolaas van Myra, de Lycische bisschop uit de door Grieken bewoonde antieke stad Myra (thans gelegen in Turkije), hoewel er ook oudere elementen zijn.
Oorspronkelijk werd Sint-Nicolaas alleen in het oosten van Europa geëerd. In de
13e eeuw werd besloten dat zijn naamdag ook in het westen een van de belangrijkste feestdagen was; in die tijd werd het Sinterklaasfeest in Utrecht al gevierd door de schoen van vier arme kinderen te vullen met geldstukken, in andere steden werd ook iets voor de armen gedaan.
Na
de Nederlandse Opstand probeerden calvinistische predikanten het Sinterklaasfeest af te schaffen, omdat het te veel "heidense" en vooral "paapse" (katholieke) elementen zou bevatten. Het Sinterklaasfeest was in grotere steden inderdaad een woelig volksfeest met kermis dat vaak tot opstootjes en openbare dronkenschap leidde. Het was echter zo populair dat dit streven weinig succes heeft gehad, zelfs niet bij het protestantse volksdeel.


De oorsprong van het moderne gekuiste Sinterklaasfeest voor kinderen ligt in de 19e eeuw. De Amsterdamse onderwijzer Jan Schenkman (1806 - 1863) schreef het prentenboekje Sint Nicolaas en zijn knecht (Amsterdam, 1850 en latere herdrukken 1880, 1885, 190? en 1907) met de tekst van het liedje Zie ginds komt de stoomboot. De moderne tijd deed zijn intree met de stoomboot. De afkomst Spanje werd ingevoerd, net als de roe en zak van Zwarte Piet als pedagogische straf. Sint reed voor het eerst op een schimmel over de daken en cadeaus gingen voor het eerst door de schoorsteen. Ook Jan Pieter Heije (1809-1876) beïnvloedde het Sinterklaasfeest. Het lied Zie de maan schijnt door de boomen werd voor het eerst gepubliceerd in 1843 in de bundel Kinderliederen.


Geschiedkundig gezien is Sinterklaas (eigenlijk Sint Nikolaas) dus een bisschop, die destijds heilig werd verklaard. De ambskledij van een bisschop omvat minstens de albe of het onderkleed, de kazuifel, de stola en de mijter, versiert met een kruis.


En nu, “om de neutraliteit te bewaren”, kan het kruis op de mijter niet meer in het stedelijk onderwijs. Het kruis wordt vervangen door een vertikale balk. Zijn ze nu helemaal zot geworden op het schoon verdiep? Heeft “zijne heiligheid” Patrick Janssens een acute aanval van grootheidswaanzin of heeft hij zich bekeerd tot de Islam? Moet alle westerse cultuur uit Antwerpen verdwijnen?


Alsof het ”verkloten” van Sinterklaas nog niet voldoende is, worden engelen, kribben, Jezus-, Maria- en Jozeffiguren geweerd onder de kerstboom. Het thema van kerstmis is in Antwerpen, of althans in het stedelijk onderwijsnet, niet meer de herdenking van de geboorte van Christus, maar een feestdag waarop lekker gegeten wordt.


Wel, speciaal voor Ali Ben Janssens, de westerse cultuurbarbaar, geef ik hieronder de “echte” betekenis van Kerstmis, wat heel wat anders is dan het “feest van eten en drinken”.


De Germanen vierden rond Midwinter (21 december) reeds midwinter- of joelfeesten (winterzonnewende) waarbij het boze werd verjaagd en het licht werd begroet. In de Scandinavische talen heet Kerstmis tot op vandaag jul.


In de vierde eeuw zorgde keizer Constantijn de Grote ervoor dat Kerstmis op 25 december zou vallen. Op deze datum werd rond de Middellandse Zee tot dan toe de zonnegod vereerd onder vele verschillende namen zoals Ra in Egypte en Helios in Griekenland. In het late Romeinse Rijk was dit vooral de zonnegod Sol Invictus (=de onoverwinnelijke zon). Omdat Jezus het Licht van de Wereld genoemd werd (zie Joh. 1), zou Constantijn I - volgens bepaalde auteurs - hebben besloten dat de geboorte van Christus op deze dag gevierd zou moeten worden. Bovendien waren de dagen rond 25 december reeds de vrije feestdagen der saturnaliën. De geboorte van Jezus nam in de kerkelijke kalender daarvoor geen bijzondere plaats in, hoewel ze wel gevierd werd, en tot op de dag van vandaag geldt Pasen in het christendom eigenlijk als veel wezenlijker dan Kerstmis. Jezus werd volgens het evangelie aan het einde van het Joodse (of Romeinse) jaar geboren, maar door de kalenderwijzigingen en de verschillen in tijdrekening, wordt de overzetting niet zeer accuraat geacht, te meer, daar ook melding gemaakt wordt van kudden schapen in lagere (en dus warmere) velden rond Bethlehem. Het weiden van schapen in Palestina is rond 25 december thans weliswaar zeldzaam, maar toendertijd niet geheel onmogelijk - de schapen die voor de offerdienst in de Joodse tempel gefokt werden, graasden het hele jaar door, ook in de omgeving van Bethlehem (Baith Lahaim- huis van het brood). De datum is ook niet met zekerheid als niet-authentiek te bestempelen, want uit de oude christelijke liturgieën - die van vóór de vierde eeuw - stamt reeds de viering van Epifanie in dezelfde wintertijd. Sextus Iulius Africanus noemt de geboorte van Christus als vallende op 25 december in 221 n. Chr.


De aansprekende thematiek en de reeds bestaande tradities hebben Kerstmis echter tot het voornaamste feest in het jaar gemaakt. De huidige tradities rond het kerstfeest zijn van land tot land verschillend, zoals ze ook lang niet allemaal even oud zijn. Duidelijk is dat de Amerikaanse kerstgewoonten, in het kader van de voortschrijdende door de VS gedomineerde globalisering, overal elders doordringen, ook in België (lees: Antwerpen).


Het woord 'Kerstmis' betekent eigenlijk 'Christus-mis', omdat dit feest gewijd is aan de geboorte van Jezus die de christus (de gezalfde) wordt genoemd. Het woord 'kerst' is uit het woord christus ontstaan; zo betekent "kerstenen" bijvoorbeeld "christelijk maken". De Mis is de christelijke viering van het offer van de Eucharistie, waarin aan het einde van de dienst gezegd of gezongen wordt "Ite Missa est" (vert. Gaat het is de heenzending of: Gaat het offer is voltrokken).


Misschien moet men in Antwerpen bij de volgende gemeenteverkiezingen hetzelfde zeggen tegen Patrick Janssens. Ons offer zal dan in ieder geval voltrokken zijn.

vrijdag 28 november 2008

Dubai...

In Antwerpen is er een relletje ontstaan nadat drie schepenen vorige week een vastgoedmissie hadden ondernomen naar oliestaten zoals Dubai en Abu Dhabi. Drie zijn er twee te veel en bovendien is een bedrag van 3.500 euro per persoon voor deze reis wel heel erg veel, luidt de kritiek. De missie wordt ook aangegrepen om het hele systeem van buitenlandse dienstreizen door het Antwerpse stadsbestuur in vraag te stellen. Het was eerst het Antwerpse gemeenteraadslid Frank Hosteaux (sp.a) die tekeerging tegen dit soort van reizen. Het Vlaams Belang pikte erop in en kwam deze week tussenbeide in de gemeenteraad.

Het resultaat is voorspelbaar. De vastgoedmissie wordt door sommigen al een snoepreisje genoemd en de betrokken schepenen Marc Van Peel (haven), Robert Voorhamme (economie) en Ludo Van Campenhout (stadsontwikkeling) wordt verweten dat ze met het geld van de belastingbetaler smijten. Iedereen weet dat er niet veel voor nodig is om dergelijke verhalen te lanceren. Perceptie noemen ze dat. Laten we er geen doekjes om winden: dienstreizen, ook naar het buitenland, behoren tot de vaste taken van een bedrijfsleider of een stadsbestuurder. Zeker als het om een schepen gaat in een stad als Antwerpen. Wie denkt dat grote en belangrijke contacten worden gelegd in het café om de hoek, is niet van deze tijd. Om resultaten te boeken moet je soms naar verre landen. Dat heeft niets te maken met normvervaging of welke andere vorm van laakbaar gedrag dan ook. Wat er in Dubai en Abu Dhabi precies is besproken, is niet in detail bekend. Wel staat vast dat de havenschepen er gesprekken heeft gehad met de plaatselijke havenautoriteiten en DP World, dat twee terminals in de Antwerpse haven heeft. Robert Voorhamme zat als voorzitter van Antwerp Headquarters rond de tafel met grote bedrijven die mogelijk belangstelling hebben om zich in Antwerpen te vestigen. Ludo Van Campenhout had gelijkaardige gesprekken met internationale projectontwikkelaars. En moet dat dan allemaal in Dubai gebeuren? Ja, dat moet. Want zo zit de zakenwereld tegenwoordig in elkaar. In deze klasse zijn er geen afstanden meer en is een retourtje Golfstaten even normaal als een tochtje naar het Peerdsbos voor u en voor mij.




Als Antwerpen wil verdergaan op de ingeslagen weg en ook internationaal wil blijven meetellen, zal het niet anders kunnen dan dat ook het Antwerpse stadsbestuur aanwezig is op die plekken waar beleidsmakers en andere lui met invloed en geld op dat moment neerstrijken. En dat is voorlopig nog altijd meer buiten dan in Antwerpen. Dit jaar gaat er in Antwerpen zo’n 45.000 euro naar missies en dienstreizen van politici. Ter vergelijking: in Rotterdam praten we over een budget van 500.000 euro per jaar voor dit soort van trips. Tenzij ooit het tegendeel blijkt, vinden wij dat het Antwerpse geld goed besteed is. Zijn Frank Hosteaux en Vlaams Belang dan uit de bocht gegaan met hun opmerkingen en hun kritiek? Natuurlijk niet. Het is hun goed recht en zelfs hun plicht om de vinger aan te pols te houden en op geregelde tijdstippen de nodige vragen te stellen. Alleen is het spijtig dat dit gebeurt met een houding van ’het zal wel een snoepreisje zijn geweest’.



Daarmee wordt meteen een bepaalde toon gezet en dat is nergens voor nodig. We stellen voor dat een gemeenteraadslid de volgende maand aan het college vraagt om toelichting te geven over wat zo’n dienstreizen en missies al hebben opgeleverd voor Antwerpen. Dat zou pas boeiend zijn.

donderdag 27 november 2008

Morel heeft er haar buik vol van...

Morel heeft er haar buik van vol.Dewinter weigert dubbelinterview met Morel. Dewinter en Morel als de alfadieren bij het VB

Marie-Rose Morel wil niet meer publiek reageren op wat over haar privé-leven geschreven wordt, en laat de zaak over aan haar advocaten. Na Knack spitten nu ook Story en Dag Allemaal immers weinig fraaie details boven. Een groep ‘vooraanstaanden’ (Ludo Abicht, Eddy Boutmans, Sven Gatz…) en mensen dicht bij het VB (Hugo Coveliers, Koenraad Elst, Guido Naets…) meent dat Knack te ver is gegaan met de publicatie van mails uit de persoonlijke levenssfeer (zie: http://www.visionair-belgie.be/Artikels/Knack_mails.htm). Maar laat ons toch niet vergeten dat Marie-Rose Morel zélf, als eerste, uitgebreid haar vechtscheiding publiek maakte. Over twee volle bladzijden in Het Laatste Nieuws.


Deze week geeft Morels bijna ex-man Christian Schellemans voor het eerst publiek zijn visie op de zaak. In Dag Allemaal wijst hij erop dat Morel “een ravage” heeft achterlaten. Christian Schellemans: “Zijn (Frank Vanhecke’s, red.) huwelijk kapot, haar huwelijk kapot, de kinderen als slachtoffer, hun partij uit elkaar. Je moet eens zien wat voor een slagveld dat mens heeft achtergelaten. Zij is iemand die twee stenen kan doen vechten. Allez, Vanhecke en Dewinter hebben samen op school gezeten, dat zijn jeugdvrienden. Morel speelde die twee zomaar uit elkaar.” Morels bijna ex-man wordt anders geen kritische vraag bespaard. Zo vraagt Dag Allemaal hem of het klopt dat hij ooit een tracking device, een volgapparaatje, liet plaatsen in Morels wagen om te zien waar ze heen ging. Christian Schellemans: “Dat is niet mijn stijl. Ik ken dat verhaal, ik ben er ooit zelfs voor bij de politie geweest. Maar dat toestelletje kwam niet van mij.” Van wie dan wel?

In Story vertelt Christian Schellemans dat zijn bijna ex-vrouw nu in een villa van ongeveer 750 000 euro woont, volgens hem geschonken door Marie-Rose Morels ouders. Christian Schellemans: “Allemaal goed, maar dan moet je niet de arme luis gaan uithangen voor je kiezers en met een verfborstel in de hand poseren (zie: http://aff.skynetblogs.be/post/6114659/van-miss-vlaanderen-naar-kabouter-klus). Volgens Schellemans is Marie-Rose Morel overigens niet het enige “avontuurtje” van Frank Vanhecke. Christian Schellemans wijst onder andere op “een Russische vriendin. Een zekere Tatiana, die eruitziet als een vrouw uit een huwelijkscatalogus.” Als Frank Vanhecke binnenkort gespot wordt samen met Kris Roman van Euro-Rus, moeten daar bijgevolg niet meteen politieke conclusies uit getrokken worden (foto 1: niet uit een Russische huwelijkscatalogus, wel uit een fotoalbum van Kris Roman). Interessanter was een interview met Marie-Rose Morel maandag in Het Laatste Nieuws. De krant wilde een dubbelinterview met Filip Dewinter, maar die zag dat niet zitten. Waarschijnlijk de eerste keer dat Dewinter de kans op een groot interview laat vallen.

Het probleem is – dixit Morel – dat Morel teveel lijkt op Dewinter. Marie-Rose Morel: “Als Filip en ik botsen, is het niet omdat we te veel van elkaar verschillen. Maar omdat we teveel op elkaar lijken. Bij alle partijen zie ik overal brave vrouwkes, maar ik doe aan politiek als een man.” Waarom ze plots afziet van de tweede plaats op de Europese lijst?, vraagt Het Laatste Nieuws. Marie-Rose Morel: “Ik héb al de naam dat ik een bitch ben die haar eigen ego laat primeren op het belang van de partij. En dus dacht ik: hou ze maar, die plaats, en zet mij maar tussen de militanten op een onverkiesbare plaats. Ik bén geen bitch, ik ben een vrouw van eer.” Zo verliest Marie-Rose Morel natuurlijk de kans op een europarlementszetel, maar wint ze toch twee keer. Het was immers nog helemaal niet zeker dat Morel de tweede plaats op de VB-lijst zou krijgen (zie: http://aff.skynetblogs.be/post/6434646/morelleke-uitstelleke), en bij gebrek aan verder zetten van de discussie kan ze die discussie alvast niet meer verliezen. En het is nogal wiedes dat Morel zal uitsteken boven de andere kandidaten op een onverkiesbare plaats. Dat ze zal uitsteken boven de Godelieve Van Den Berghes, Suzanne Lacombe-Verbeests en Nadia Vanbeughems die vier jaar geleden de Europese VB-lijst bevolkten. Zelfs wij, die het VB professioneel volgen, hebben nog nooit van die militanten gehoord.

Volgens Morel zeggen Filip Dewinter en zijzelf hetzelfde. “Dit is de 21ste eeuw, niet de 20ste, en dus is het, zeker in de grote steden, een multicultureel Vlaanderen, of we dat nu leuk vinden of niet.” Wíj hebben Dewinter dat nog niet horen zeggen, maar natuurlijk zijn wij niet zo close met Dewinter als Marie-Rose Morel. Overigens is Morel niet meer zoals anderhalf jaar geleden bang van de geldingsdrang van Dewinter. Marie-Rose Morel: “Bang ben ik niet. Bezorgd, dat nog wel. Filip Dewinter is een Duracell-politicus, een machine die nooit stilvalt – dat is, dat meen ik, bewonderenswaardig. En neen, beste maatjes zijn wij niet. We zullen nooit samen gaan skiën. Wij botsen, karakterieel. Niet omdat we in alles van elkaar verschillen, maar net omdat we meer op elkaar lijken dan de gemiddelde politicus en politica. We zijn alfadiertjes, allebei. Ons einddoel is hetzelfde, maar we werken op verschillende sporen zodat we elkaar niet te vaak kruisen.”
Het is waar. Marie-Rose Morel werpt zich op als vakbondsvrouw. Meer om de vakbonden stokken in de wielen te steken, maar ze doet zich tenminste voor alsof ze vakbondsrechten genegen is. Daar hebben we Filip Dewinter nog niet op kunnen betrappen. Morel moet wel opletten met die vergelijking tussen haar en Dewinter als alfadiertjes (zie:http://nl.wikipedia.org/wiki/Alfa_(dier)). Ze geeft daarmee Knack-journalist én licentiaat biologie (optie zoölogie) Dirk Draulans een voorzet van jewelste voor een volgend coververhaal inKnack over Morel in de dierentuin van het Vlaams Belang.

woensdag 26 november 2008

Lieven en vriendinnen in de politiek, ook in Antwerpen...

Nadat het schandaal rond de relatie tussen Frank Vanhecke en Marie-Rose Morel eerder deze week een toppunt bereikte als gevolg van een artikel met enkel spectaculaire onthullingen in het gezaghebbende tijdschrift Knack, ontploft er opnieuw een bom in de top van het Vlaams Belang nu blijkt dat Gerolf Annemans en Filip Dewinter een relatie met mekaar hadden, en nog steeds hebben.Uit e-mails en SMSjes waarop ondergetekende de hand kon leggen, blijkt dat de relatie tussen Gerolf Annemans en Filip Dewinter al sedert het begin van de jaren ’90 aan de gang zou zijn. Hun relatie heeft natuurlijk zowel haar hoogte- als laagtepunten gekend, maar de stabiliteit van de relatie tussen de twee valt toch op. De aard van de relatie veranderde natuurlijk wel grondig in de loop van de jaren: druipt in de eerste jaren de passie en het verlangen nog van de e-mails, de laatste jaren heeft er duidelijk een verdieping van de relatie plaatsgevonden. Zo maakten de twee de afgelopen maanden, naarmate de aanhang van het Vlaams Belang in de peilingen afnam en de fut uit de partij leek te lopen, steeds concretere plannen om Vlaanderen de rug toe te keren, en naar San Francisco uit te wijken om er een nieuw leven op te bouwen – samen. Het zou overigens niet de eerste keer geweest zijn dat de twee samen het land verlieten, want beide heren trokken vaak samen naar een buitenhuisje van Jean-Marie Le Pen in de buurt van Marseille, waar ze dagenlang ongestoord konden genieten van de Middellandse Zee en mekaar.
Alle gekheid op een stokje: wanneer een weekblad als Knack uitpakt met e-mails als het ultieme bewijsstuk voor een relatie tussen Frank Vanhecke en Marie-Rose Morel, en dat vervolgens zonder al te veel kritische noten rondgetoeterd wordt in de rest van de Vlaamse «pers», dan vraag je je toch af of het echt nog dommer (of valser) kan. De enige reden waarom ik bij het bovenstaande stukje geen «authentieke» mails heb bijgevoegd, is dat ik gewoonweg geen zin had om mijn tijd te spenderen aan het creëren van passionele mails tussen Gerolf Annemans en Filip Dewinter. Was ik een Knack-journalist geweest, zou ik er waarschijnlijk nog goed voor betaald worden ook, en op de redactie misschien zelfs tot held van de week voor uitgeroepen worden.
Kan je al je twijfels hebben rond handgeschreven brieven, een e-mail of een SMS is werkelijk niets waard, zeker als ze uit een (v)echtscheidingsdossier komen. Met e-mails kan immers om het even wie aan om het even wie gekoppeld worden. Misschien heeft Bart de Wever wel iets met Joëlle Milquet, en overcompenseerden ze hun geheime relatie wel door de communautaire dialoog zo professioneel te kelderen? Of had Jurgen Verstrepen wel een relatie met de biseksuele Frank Vanhecke, tot Marie-Rose Morel opdook in het leven van de laatste, meteen ook de verklaring waarom Jurgen Verstrepen en de ex-man van Marie-Rose Morel vandaag gemene zaak maken? Een namiddagje met vrije tijd en een fles whiskey voor de inspiratie, en een journalist kan een volledig dossier produceren, inclusief suggestieve koosnaampjes en geheime groeten.
Er is echter aan de affaire tussen Frank Vanhecke en Marie-Rose Morel één eigenaardigheid die ik niet helemaal begrijp. Hoe is het immers mogelijk dat zulke relatie, die al jaren aan de gang zou zijn en zelfs een vast liefdesnestje had, om nog maar te zwijgen over de vele Vlaams Belang-afdelingen die hebben moeten betalen voor hotelkamers voor de twee tortelduifjes, nog niet één foto heeft doen opduiken waarop de feiten ontegensprekelijk vastgelegd werden? Of moet ik werkelijk geloven dat Knack-journalisten die er geen problemen van maken om in het «beste» geval authentieke mails geplukt van een ontvreemde laptop, in het slechtste geval gewoonweg zelf mee verzonnen, die mails zonder problemen publiceren in hun blad, maar plots wel een bijna ontroerende schroom aan de dag leggen om eens een fotograaf erop uit te sturen om één ander op de gevoelige lens vast te leggen? Of meer zelfs, dat er op die laptop die blijkbaar kraakte van de passionele mails, niet één foto van het koppel te vinden was die het liefdesverhaal beter had kunnen illustreren dan de brave campagnefoto’s waar we het nu mee moeten stellen? Een Frank Vanhecke die tijdens één of andere partijdag halfverlegen naar Marie-Rose Morel lacht, da’s echt wel een smoking gun zonder weerga. Zelfs een prins Filip ziet er op een onbewaakt ogenblik naast zijn prinses Mathilde bronstiger uit.
Ook de discretie van het Europees Parlement, anders niet te beroerd om de onschendbaarheid van één van haar leden op te heffen zonder zelfs nog maar het dossier te moeten inkijken, valt op. Zou er nu werkelijk geen enkel EP-lid rondlopen dat voor de camera wil bevestigen dat de twee wel al eens in mekaars armen gesnapt werden op één of andere vochtige receptie? Er moet nochtans volgens de geruchten daar in Straatsburg nogal één en ander afgevreeën geweest zijn tussen de twee. Ook daar klopt het plaatje niet helemaal, of moeten we zeggen: helemaal niet.
Laat me afsluiten met een verwijzing naar hoe de pers andere toppolitici behandelt die een scheve schaats reden en rijden. Hoe lang zou de pers op de hoogte geweest zijn van de relatie tussen Patrick Dewael en Greet op de Beeck –en ik heb het daarbij niet alleen over de VRT– vóór ze er ook melding van wilde maken? Hoe ver was Sophie Pécriaux al in haar zwangerschap toen de pers haar relatie met Rik Daems openbaar maakte? Er zit een pak meer substantie aan het gerucht dat Patrick Janssens in Antwerpen zijn maîtresse bevorderde tot een zeer lucratief postje dan aan de story rond Frank Vanhecke en Marie-Rose Morel, maar daarover zwijgt de pers zeer zedig. De vermeende relatie tussen Frank Vanhecke en Marie-Rose Morel moet echter in het lang en het breed uitgesmeerd worden, wegens de relevantie ervan voor de nationale politiek, maar een minister in functie die in bed duikt met de journaliste die hem moet interviewen, een fractieleider die een lid van een andere partij bezwangert en een burgemeester die op kosten van de belastingbetaler zijn lief aan een riant maandelijks loon helpt, dat heeft natuurlijk uitdrukkelijk geen politieke relevantie, maar behoort strikt tot de privé-sfeer van de politici. Of wat had u gedacht...

dinsdag 25 november 2008

Ons belastingsgeld verdient een stevig debat...

De Antwerpse gemeenteraad buigt zich deze week met de bespreking van de begroting 2009 over ons belastinggeld. Het is de belangrijkste raadzitting van het jaar. Er staat veel op het spel. Voor de eerste maal in jaren is er een tekort. Gelukkig beschikt de stad over een spaarpotje om het verschil bij te passen. Schepen van Financiën Luc Bungeneers (Open Vld) benadrukt dat dit eenmalig is. De vraag is of hij de volgende dagen de gemeenteraad hiervan kan overtuigen. Bovendien komen er heel wat zaken op ons af.

De financiële crisis en de economische recessie laten zich voelen in Antwerpen. Na een daling van de jongerenwerkloosheid gedurende vier jaar, steeg het aantal werkzoekenden onder de 25 jaar afgelopen maand met vijf procent. Het Antwerpse OCMW kijkt aan tegen een tekort van 14 miljoen euro. De indexverhogingen van de lonen van het OCMW-personeel en het groeiend aantal leefloners vanwege de hogere voedsel- en energieprijzen wegen zwaar door.

Er is dus genoeg stof voor een stevig debat over de weg die het beleid op moet. De uitdagingen komen in een rotvaart op de stad af. Mijn verbazing was dan ook groot dat er van dit debat nog niets te merken was in de jongste begrotingscommissies. Afgelopen week verwees een jong gemeenteraadslid naar een debat over de participatie van jongeren aan het beleid tijdens de begrotingscommissie. Debat? Ik wou dat het waar was, maar ik heb het niet gezien of gehoord. Ik weet niet wat sommigen als een debat beschouwen, maar een vraag stellen en een antwoord krijgen, is voor mij niet de definitie van een debat.

Tijdens de begrotingscommissies werd ook duidelijk dat gemeenteraadsleden steeds minder zicht krijgen op het geheel van het beleid in deze stad. Er zijn steeds meer zwarte gaten. Een deel van het beleid wordt uitgevoerd via de autonome gemeentelijke bedrijven, zoals het vastgoedbedrijf Vespa, het Havenbedrijf en het parkeerbedrijf GAPA. Deze autonome bedrijven bewezen al hun nut. Alleen worden ze steeds meer onttrokken aan de democratische controle door de gemeenteraad. Het schepencollege zit in de bedrijven stevig aan het stuur en wil dit zo houden. Dit is niet gezond.

Niet alleen de autonome gemeentebedrijven ontsnappen aan de controle van de gemeenteraad. Weer even naar de begrotingscommissies. Enkele gemeenteraadsleden van de meerderheid en oppositie peilden bij schepen van Sociale Zaken en OCMW-voorzitster Monica De Coninck (sp.a) naar het sociaal beleid in deze stad. Toch geen onterechte vraag als je merkt dat de groep daklozen in het premetrostation Groenplaats wekelijks groeit. De aanzet was gegeven voor een boeiend debat, maar werd snel afgeblokt. “Het sociale beleid van de stad Antwerpen wordt voor 80 procent uitgevoerd door het OCMW en het OCMW staat in de begrotingsbespreking niet ter discussie”, zei De Coninck. Voor iedereen besefte wat er was gezegd, was de voorzitter van de raadscommissie al twee agendapunten verder.
Schepen Bungeneers belooft om de gemeenteraad op te roepen tot een stevig debat over de begroting en dus ook over de toekomst van onze stad. Als grootste stad van Vlaanderen zijn de gemeenteraadsleden dit aan zichzelf verplicht. Alleen kwamen ze tijdens de begrotingsbespreking in de commissies die verplichting niet na. Gelukkig krijgen zij en de Antwerpenaars deze week een tweede kans. Hopelijk komt er dan wel een stevig debat over de uitdagingen waar we in Antwerpen voor staan.

maandag 24 november 2008

Pechvogels van de week....


Welke VB’er krijgt deze week de trofee van Pechvogel van de week uitgereikt? Marie-Rose Morel? Frank Vanhecke? Philip Dewinter? VB-partijvoorzitter Bruno Valkeniers staat voor een hartverscheurende keuze.Het weekblad Knack bood Marie-Rose Morel de kans om gisteren alle voorpagina’s van de kranten te halen, met de publicatie van de zogenaamde liefdesmails tussen Marie-Rose Morel en Frank Vanhecke (foto 1) en de koosnaampjes die die twee zouden gebruiken over partijgenoten. Vooral dat laatste interesseerde ons, voor het overige mogen Morel en Vanhecke van ons zoveel b***** en h***** als ze willen. Dat is hún vrijheid. Morel en Vanhecke ontkennen overigens de liefkozingen die ze elkaar zouden geschreven hebben. Vanhecke: “Nooit zou Marie-Rose zo’n slotzin gebruiken.”; Morel: “Ik wou dat ik zo lyrisch kon schrijven.” Maar dan die koosnaampjes. “Lucifer” voor Philip Dewinter; “Een speciaal manneke, hé. Enerzijds de gematigde verzoener, anderzijds de rechtse ruziestoker” voor Gerolf Annemans; “Joeshenko” voor Morels concurrente voor een zitje in het Europees parlement Anke Van dermeersch, al is dat waarschijnlijk een vergissing en werd Joesjtsjenko’s blonde rivale in de Oekraïense politiek Julia Timosjenko bedoeld… In de ene krant zegt Morel dat dit deel uit haar mails geen vervalsingen zijn, in een andere krant zegt Morel dat ook dat vervalsingen zijn. Maar het ergst van al: Bettina Geysen stapt, na het bekend worden van haar hoge onkostennota’s als VRT-manager, op als voorzitster van het partijtje Vlaams Progressieven (Vl.Pro) dat volgens de peilingen nog maar goed is voor 0,6 % de stemmen… en haalt daarmee alle voorpagina’s. In De Standaard zelfs de hele voorpagina. De affaire-Morel verdwijnt naar pagina 6, 8 of 9. Weg media-aandacht en de kans zich als onschuldig wicht in een slachtofferrol in de kijker te werken.

Vriend Frank Vanhecke vergaat het al niet beter. Zoals bekend is dinsdag zijn parlementaire onschendbaarheid opgeheven als Europarlementslid omdat het parket hem voor de rechtbank wil dagen wegens laster over allochtonen die een kerkhof zouden vernield hebben, en weigeren dit snel recht te zetten als bekend wordt dat de daders vier Vlaamse jongeren zijn – zo Vlaams als maar kan zijn. Een passage die de zogenaamde afkomst van de daders flink in de verf zet. Vanhecke doet zich voor als de vermoorde onschuld en foetert op alle Vlaamse parlementsleden die de vraag van het gerecht volgden om Vanhecke’s parlementaire onschendbaarheid op te heffen. Maar wie stemde ook voor het opheffen van Vanhecke’s parlementaire onschendbaarheid? Jean-Marie Le Pen! “Ofwel was hij lazarus, ofwel een zoveelste opstoot van nukkigheid”, schrijft men op een VB-website. Een nukkig iemand is iemand met kuren en grillen, maar zou het ook geen weloverwogen zet kunnen zijn? Frank Vanhecke staat bekend als persoonlijk bevriend met Carl Lang, en laat uitgerekend de voorbije dagen Jean-Marie Le Pen alle duivels ontbonden hebben tegen Carl Lang omdat die het aandurft Le Pen’s dochter Marine te contesteren. Le Pen zou wel eens kunnen gedacht hebben: “De vrienden van mijn vijanden, zijn ook mijn vijanden.”

En uitgerekend woensdag – de dag waarop de gewraakte Knack verscheen – dacht Philip Dewinter eens origineel uit de hoek te komen met een persconferentie en een brochure om mensen zonder verblijfsvergunning aan te raden het eerstvolgend vliegtuig naar huis te nemen (foto 2). Illegaal in Antwerpen: ik keer tevreden terug! Waarbij onderlijnd wordt welke begeleiding België en niet-gouvermentele organisaties bieden voor een reïmmigratie, en de Kameroenese ALCEC (Association de Lutte contre l’Emigration Clandestine) uitgebreid aan het woord komt. De brochure is – toch voor wie het VB al enige tijd volgt – meer dan vermakelijk. Klaagt het VB altijd over het lage aantal uitwijzingen, in de VB-brochure luidt het nu: "Vroeg of laat is uitwijzing uw lot". Klaagt het VB anders altijd over de massale regularisatie van mensen zonder papieren. Nu titelt het: ‘Regularisatie: geen evidentie’. Het VB klaagt in haar brochure: “U kent onze taal amper of niet”, maar de brochure is natuurlijk van de eerste tot de twintigste en laatste bladzijde in het Nederlands geschreven. Het VB pakt in haar brochure ook uit met een zwarte. Voor een keer niet van het type negationist, maar een Afrikaan. Een Kameroenees die bekommerd is om het lot van zijn emigrerende landgenoten… waarvan de eerste video in ons land opdook op de website van het Nieuw-Solidaristisch Alternatief (N-SA). Een clubje waarvan Dewinter zegt af te raden daarmee contacten te onderhouden. Maar niet alleen Morel en Vanhecke hadden pech. Ook Dewinter en zijn zwarte vriend(en) hadden pech. Want uitgerekend woensdag was er in Antwerpen ook een persconferentie van een tachtigtal organisaties – van de vakbonden ABVV en ACV, over de Chiro en Amnesty International, tot de SP.A-Antwerpen en de middenstandersvereniging UNIZO-Antwerpen, die zondag 14 december in Antwerpen gaan betogen voor goed overwogen en duidelijke criteria voor de regularisatie van mensen zonder papieren ..

Zowel Gazet van Antwerpen als Het Nieuwsblad gaven beide persconferenties evenveel plaats in hun krant, met als illustratie telkens wel een foto van een vorige steunmanifestatie voor regularisatie van mensen zonder papieren. Toch nog iets fotogenieker dan de Kameroenees-op-video van Dewinter, en alleszins weg one man show van Dewinter als enige aandachtstrekker in de krant.

Belofte maakt schuld-manifestatie op 14 december in Antwerpen: http://www.beloftemaaktschuld.be/.

zondag 23 november 2008

Menselijk als het kan, keihard als het moet...

Stel: je bent op een blauwe maandag met je weinige hebben en houden naar een mensensmokkelaar gestapt met de vraag om je een betere toekomst te bezorgen. Je betaald je laatste centen aan het sujet dat je reis gaat organiseren en wacht af in je geboorteland Albanië. Vrachtwagen in, container uit, en je beland midden in een voor jou onbekende haven, samen met je vrouw, je zoon en je twee dochters. Voorwaar bijna een kerstverhaal.
Eenmaal in de stad aangekomen bieden duistere lui je een onderkomen aan, twee kamertjes koud en vochtig, de douche op de gang. Om de huur te betalen mag je met je broodheer mee garnalen pellen of fruit plukken als je geluk hebt, je vrouw kan ook geld verdienen… maar dat ziet zij niet zitten. Met je karig loon dat je overhoud kan je net de goedkoopste spullen kopen die je vind. Eten van mindere kwaliteit en kleding van spullenhulp, of nee, je kleinste kan net de kledingcontainer in van een goed doel. En dan slaat het noodlot toe: je oudste staat na een tijdje vol plekken, een dokter is te duur dus je wrijft ze in met goedkope zalf van de winkel. Je dochter staat na een tijdje helemaal vol en kan niet meer buiten komen. Nog een geluk dat ze voldoende Nederlands kan zodat ze kan vertellen aan de arts hoe de huidziekte ontstond.

Alsof deze tegenslag niet groot genoeg is krijg je het nieuws te horen dat je het land moet verlaten en terug moet van waar je kwam. Gelukkig is er dan een organisatie die vind dat je gezin een plaats heeft verdiend in de samenleving omdat je kinderen school lopen en de taal beheersen en doordat je vrouw ook een inburgingscursus begon maar niet afmaakte. Je bent ondertussen ook al vier jaar aan het proberen om op een wettelijke manier in België te kunnen blijven. Je advocaat zegt dat door de medische toestand van je dochter het onmogelijk is om terug te keren naar Albanië. Het meisje heeft zalf nodig die driemaal per dag dient aangebracht te worden. Uiteindelijk moet een onafhankelijke dermatoloog de knoop doorhakken.

De man is buiten dokter ook nog vader en ziet gelukkig de ernst van de situatie in. Zijn verdikt hakt de door gerechtelijke wegen gelegde knoop door: door de gezondheidstoestand van dochterlief is de kans op een goede afloop in het geboorteland heel klein, bijna onbestaande.

Wat ik met dit verhaal wil zeggen: iedere asielzoeker en illegaal heeft een eigen verhaal, een boek waar elke bladzijde anders is dan die van zijn lotgenoten. Wetten zijn er om toegepast te worden en dat kan je op twee manieren, volgens de letter en volgens de geest. Situaties zoals hierboven bewijzen dat er ook mensen met goede bedoelingen hierheen komen, ze integreren, bieden hun kroost een betere toekomst aan. Men handelde dankzij de dokter volgens de geest van de wet. Als morgen er een nieuwe portiersoorlog uitbreekt in Antwerpen en de Albanese maffia zijn tanden laat zien mag men de letter van de wet volgen: de trein op en nooit meer terug komen! Wees menselijk waar kan en keihard als het nodig is!

zaterdag 22 november 2008

Wordt gedoogbeleid gelegaliseerd?

Klanten van prostituees, die slachtoffer zijn van mensenhandel, worden niet strafbaar. Dat besloot de Senaatscommissie Justitie woensdag, uitgerekend op de dag dat de Britse regering aankondigde dat dit in het Verenigd Koninkrijk wel zo zal zijn. De Senaatscommissie stelde bovendien voor onbepaalde tijd een wetsvoorstel uit om de Villa Tinto, het gedoogde Antwerpse megabordeel in het Schipperskwartier, te legaliseren. De Senaatscommissie wil wachten op de resultaten van het mensenhandelsbeleid van justitieminister Jo Vandeurzen.

De groene senatrices Isabelle Durant en Freya Piryns wilden klanten van prostituees, die slachtoffer zijn van mensenhandelaars, strafbaar maken. Ze zouden tot 1 jaar cel en 5.500 euro boete moeten krijgen.
De senatrices volgden hiermee de visie van de Gentse criminoloog, professor Gert Vermeulen, die een onderzoek deed naar het Belgische prostitutiebeleid. Piryns en Durant wilden niet de prostitutie op zich aanpakken, maar wel vormen van seksuele slavernij en geweld in deze sector. Door de klanten van slachtoffers van mensenhandel te bestraffen en andere klanten niet, wilden de indiensters de bona fide ondernemers in de prostitutiesector scheiden van de criminele mensenhandelaars. Zo zou de politie op het laatste segment meer vat krijgen.



Freya Piryns
De meeste Senaatsfracties waren tegen het voorstel van de Groenen. Ook minister van justitie Jo Vandeurzen (CD&V) sprak zich woensdag tegen dit voorstel uit. "Het is onmogelijk voor een klant om te weten of de prostituee die hij bezoekt slachtoffer is van mensenhandel of niet. De prostituees willen dat meestal verbergen en maquilleren zich zo dat je eventuele sporen van geweld niet meer kan zien."
"Bovendien: als de politie een netwerk van mensenhandelaars oprolt, kan ze niet zomaar alle klanten van de uitgebuite slachtoffers vervolgen. Meestal zijn er geen klantenlijsten of hebben de klanten een valse of onvolledige naam opgegeven. En als je dan toch klanten vindt, dan moet je nog bewijzen dat zij wisten dat de prostituees slachtoffer van mensenhandelaars waren en het niet uit vrije wil deden. Onderzoek in Zweden wees uit dat het bestraffen van klanten ertoe leidt dat de prostitutie ondergronds gaat", zo stelde de minister.
In Zweden werden àlle klanten strafbaar in 1999. Daardoor daalde het aantal straatprostituees tot een tiende, maar men weet niet of er hierdoor ook echt minder prostituees zijn. De sector wordt nu georganiseerd via het internet, de restaurants, de discotheken of de taxichauffeurs. Gevaarlijke toestandjes zijn nu moeilijker te controleren door de politie. Er zijn ook maar weinig rechtszaken tegen klanten, nog geen honderd per jaar, omdat het misdrijf zeer moeilijk te bewijzen is. En in Zweden is het nog makkelijk in vergelijking met wat Piryns en Durant voorstellen, omdat daar gewoon àlle klanten strafbaar zijn en niet een beperkte groep. De Zweedse wet trekt bovendien gevaarlijke klanten aan en ze maakt chantage van andere, eerlijkere klanten mogelijk.
Op basis van deze ervaringen en commentaren, "schorste" Durant haar voorstel. Die schorsing is een juridische nieuwigheid: Durant trekt haar voorstel niet in, maar het is wel voor onbepaalde tijd afgevoerd. Durant gaf toe omdat de meeste andere fracties tegen het groene voorstel waren en ook omdat Vandeurzen nog maar pas een nieuwe circulaire heeft gemaakt om het beleid tegen de mensenhandel beter aan te pakken. De Senaat wil eerst wachten op de resultaten daarvan.



Bordeelverbod
Om dezelfde reden werd een voorstel afgevoerd om de Villa Tinto, het gedoogde Antwerpse megabordeel in het Schipperskwartier, te legaliseren. Dat voorstel kwam niet van een Antwerps politicus, maar wel van senator Philippe Monfils (MR). Hij wil dat bordeeluitbaters en mensen die een pand verhuren waarin meerderjarige prostituees werken, niet meer strafbaar zijn. Ook het aanwerven van meerderjarige prostituees moet voor hem uit de strafwet, net als het publiciteitsverbod voor prostitutie. Voor zover het meerderjarigen betreft.



Philippe Monfils
Monfils hekelde de hypocrisie van de wet op de mensenhandel. "Enerzijds is de bordeeluitbater strafbaar, maar anderzijds wordt de Antwerpse Villa Tinto gedoogd en innen talloze gemeenten belastingen door de verhuring van ramen voor prostituees".
Monfils meent dat prostituees een echt arbeidscontract moeten krijgen en dat kan niet zolang de hele sector in een schemerzone zit, waar aanwerving van hoeren en verhuring van panden strafbaar is, maar toch wordt gedoogd. "Als de hoeren een contract hebben, kan de arbeidsinspectie ze ook controleren en zo de uitwassen wegwerken", stelde Monfils.
De senator constateerde eveneens dat reclame voor prostitutie strafbaar is, terwijl sommige populaire kranten krioelen van de advertentietjes voor geile Sonja's en Betty's, die het tegen betaling doen. Volgens Monfils treedt het gerecht hiertegen niet op (Zeker in Brussel-Nederlands is dat onjuist: er vielen al meerdere arresten van het Hof van Beroep tegen enkele Vlaamse populaire media, nvdr). Monfils wil die hypocrisie weg.



De Senaatscommissie Justitie besprak zijn voorstel woensdag, maar stelde het eveneens uit voor onbepaalde tijd. Hugo Vandenberghe (CD&V) formuleerde de bezwaren. "De Senaat wil volgend jaar een grote studiedag over het beleid tegen de mensenhandel organiseren. Enerzijds moet dit beleid gekaderd worden in de globale aanpak van de georganiseerde misdaad omdat we nu door al die fragmentaire wetten het overzicht op het geheel verliezen, anderzijds moet het debat over het statuut van de prostituees losgekoppeld worden van dat van de georganiseerde misdaad".
En Sabine De Bethune (CD&V) voegde er aan toe dat haar partij zeker niet voor een opheffing van het bordeelverbod is. "Alle leiders van ontwikkelingslanden die ik ontmoette, vroegen mij om vooral de prostitutie niet wettelijk te regelen, want dat zou de seksslavernij institutionaliseren".

vrijdag 21 november 2008

Waar zijn we in godsnaam mee bezig...

Donderdagavond pakte het Vlaams Belang uit met een hilarische stunt.In de Antwerpse stadsbibliotheek presenteerde ze hun infobrochureke aan ‘het publiek’ “Illegaal in Antwerpen? Ik keer tevreden terug!”

Bedoeling van hun ‘brochureke’ is om de ‘illegaal’ aan te zetten om vrijwillig terug te keren naar hun land.Het Belang wordt daar volledig in ondersteund door de organisatie ALCEC (Association de lutte Contre l’Emigration Clandestine) uit Kameroen onder leiding van Emile Bomba Afana.

Zijn organisatie neemt de verantwoordelijkheid op zich rond de educatie van de lokale bevolking in Kameroen. Dit doen ze om te voorkomen dat mensen gaan emigreren.De Antwerpse - Afrikaanse gemeenschappen willen hier niks mee te maken zij bleven afwezig vanavond.
Emile Bomba Afana’s ideeën over, bv. Chinese migratie en/of Chinese handel en zaken in Kameroen, over volk en eigenheid ... kennen al een aangebrandere reuk; behoorlijk één volk, één staat gedachte.

Hij heeft met zijn club en ideeëngoed al geleurd bij de grote Europese instellingen en ngo's en blijkbaar nul op het request gekregen: veelzeggend is dat, uitdrukkelijk in Frankrijk, met zijn ideeën gaan lobyen bij extreem rechts en vond/vindt gehoor bij wat Franse extreemrechts groupuscules en, onvermijdelijk dan natuurlijk, bij De Winter en zijn bende.

Een beetje achtergrondinformatie(standpunt van ALCEC zélf):
“De organisatie ALCEC bestaat reeds vijf jaar. ALCEC is opgericht doordat één van hun vrienden Italië wou bereiken doorheen Libië. Zijn dood maakte hun bewust dat het gevaar met betrekking tot illegale migratie zeer dicht in hun leefwereld was. Het begon als een groep van studenten, maar wegens het belang van het thema, creëerden zij een vereniging, die zij in 2005 formaliseerden”.
“ALCEC werkt rond het voorkomen van illegale migratie door volgende benaderingen:
• voorlichtingscampagnes in middelbare scholen,• seminaries op universiteiten,• populaire workshops waar ze ouders, districtsleiders en kinderen in hun omgeving samenbrengen om met hen de diverse problemen aan te pakken met betrekking tot migratie.• alternatieven voorstellen: door het uitvoeren van observaties, om dit fenomeen te begrijpen, moet je dit eerst onderzoeken, dus lanceerden zij een reeks observaties”.
“ALCEC hoopt hiermee de migratie te bestrijden, omdat het een fundamenteel menselijk drama is. Men zou moeten ophouden slechts naar de cijfers te kijken, maar naar de personen achter de cijfers te zien - een broer, een neef, een vriend of een meisje – die sterven. Dit is de reden waarom dit probleem voor ALCEC bijzonder relevant is omdat Afrika en Afrikanen het beter verdienen dan te sterven in boten of de vrachtcompartimenten van vliegtuigen. Eerst, moeten Afrikanen hun waardigheid terugvinden. Dit is hoofddoelstelling van ALCEC”.
“ALCEC begrijpt de strijd van de middenveldorganisaties. Ze vinden dat op het menselijk niveau het ontoelaatbaar is om mensen te zien verdrijven in voorwaarden die soms gebrek hebben aan menselijke waardigheid. Maar deze verenigingen zouden naar de werkelijkheid moeten zien. ALCEC is niet tegen de acties die zij hebben uitgevoerd, maar het probleem is dat het een belemmering is voor deze jonge mensen die hier zijn en willen weggaan! Zij weten dat zij daar schuilplaatsen zullen hebben. Dit doet niets voor de tegenhouding van de overvloed van illegale migratie. Deze verenigingen zouden ALCEC meer helpen door mensen op te roepen terug te keren en om met waardigheid in hun land te leven”.
“ALCEC steunt het CESF en zijn bereid om met hen hand in hand te werken: uiteindelijk, hier is CESF die een sterk en aangewezen antwoord aan de huidige behoeften komt brengen. Afrikanen moeten begrijpen dat men buiten de wet in een land niet kan zijn en daar fatsoenlijk leven. Wij erkennen de actie van dit CESF, omdat zijn effect is mensen te overtuigen om weg te gaan. Zij helpen het idee door te krijgen dat jonge mensen die Europa op een onwettige manier ingaat, daar niet kunnen verblijven. De dingen moeten duidelijk zijn. Men zou niet tegen de jonge mensen moeten liegen; de waarheid moet worden verteld. Zij moeten weten wat daar zou gebeuren”

De toespraak waar het Belang mee opende:

“Goedenavond legale inwoners”.
Dat begon al goed….
“Wij zijn blij dat zovele buurtbewoners van ‘het Noord’ talrijk naar hier zijn gekomen (ze waren met 25). ”Het Noord is immers het meest getroffen stadsgebied van illegalen”.
“SP.A gemeenteraadslid Frank Hosteaux, die leugenaar, onruststoker, ondemocraat met zijn bekrompen socialistische visie heeft nog geëist dat deze activiteit verboden werd,… helaas
”(Gelach in de zaal).
“30.000 tot 35.000 illegalen verblijven hier in ONS Antwerpen, omgevormd tot een Illegalopolis” (het Belang vindt nieuwe woordjes uit).

“Illegalen zijn GEEN medeburgers, zij overtreden de wet en ontwrichten onze samenleving en zorgen voor omvangrijke overlast op tal van gebieden”.
“90% zijn immers geen politieke vluchtelingen ,maar economische gelukszoekers,avonturiers die hun eigen volk in de steek laten”.
“Wij als Vlaams belang willen een nieuwe wending aan hun leven geven, namelijk de vrijwillige terugkeer aanbieden, want hier is geen toekomst, het land van herkomst kan hun wél gebruiken”.
“Helaas is Emile Bomba deze avond niet aanwezig,Minister van Buitenlandse zaken , Karel De Gucht wou geen visum verlenen, waarschijnlijk omdat de aanvraag voor zijn visum door ons, het Belang werd ingediend,maar we hebben wel een videofilmje met een interview gericht aan ons
”.(Brede glimlachjes in de zaal).

Emile Bomba aan het woord in het filmpje:
“Het ontbreekt aan een debat over emigratie in onze landen, er heerst een waar taboe rond, wij hebben onze mensen nodig in Afrika om verder te ontwikkelen, niet om ze zien te vertrekken.Via sensibiliseren rond emigratie willen we de risico’s van illegale emigratie aankaarten.Dit doen we onder andere door studies: “Waarom willen ze weg?”
“1 van onze vragen is ook waarom jongeren niet meer geïnteresseerd zijn in onder andere de landbouw.Meest voorkomende antwoord is dat het geen maandelijks inkomen garandeert”.“De gevolgen voor de Kameroense emigratie is dat dit onze samenleving ontwricht, een zekere inflatie teweegbrengt met sociale en politieke spanningen tot gevolg”;
“Wij hebben dokters en ingenieurs, bevoorrechten wiens studies zijn betaald door de belastingbetaler.Al deze mensen zitten nu verspreid in de Europese continenten terwijl we ze hier nodig hebben.We worden echter overspoeld door Westerse organisaties die onze wegen aanleggen, ons drinkwater aansluiten enz,…”
“De boodschap/en vraag die wij willen geven aan de illegalen in Brussel en Antwerpen waarom ze niet willen terugkeren, willen we in een enquête en na analyse uitwerken om hen een antwoord te geven (??????).
“De brochure van het Vlaams Belang ondersteunen we volledig ,het is sensibilisering en opvoeding tegelijk”.
Belgische organisatie’s die de illegalen ondersteunen doen onze acties teniet.Wat moet de Afrikaanse jeugd denken als ze de beelden zien dat er in België wordt geregulariseerd?Ze vertrekken.Massale regularisatie promoot massale illegaliteit”.
“Wij willen dat er geen reclame meer wordt gemaakt omtrent regularisatie”.“Onze visie over de samenwerking met het Vlaams Belang?Onze visie sluit aan bij die van hun”.

Filip Dewinter on stage.
Dan komt dé man op het podium, onder een applausje bestijgt in maatpak dé held van de vlaams-nazionalisten.Filipke Dewinter .
"Laat het gepeupel ons nu nog maar eens xenofoob en racistisch noemen!! We werken samen met een organisatie waar de voorzitter zo zwart als de nacht ziet!! We hebben het echt goed voor met de illegalen,…ze hebben immers meer toekomst in hun eigen land dan hier!!”Gevolgd door: “Europa aan de Europeanen, Afrika aan de Afrikanen”

Voor de zekerheid vraag ik aan mijn mede ‘gepeupel –compagnon’ of hij nu net hetzelfde heeft gehoord als ik,….
“Illegalen ontwrichten onze samenleving, de Seefhoek, Dam, Stuivenberg, al deze wijken gaan gebukt onder de overlast. Illegalen zijn verantwoordelijk voor zwartwerk, als belastingbetaler betalen wij hun zorg. Dit kan niet gedoogd worden!!! Onze rechtstaat wordt ondermijnd!!”
UDEP zijn een bende charlatans.
“Het illegaal alternatief circuit, die hulp aan illegalen verstrekt, waaronder de charlatans van UDEP, doen dit ter wille van hun eigen politieke agenda, waarbij zij de illegaal als gemakkelijke prooien zien. Zij organiseren hier in de Antwerpse binnenstad betogingen, toegelaten door het stadsbestuur en begeleid door de politie. Terwijl iemand die illegaal is de wet breekt, kijkt de politie toe in plaats van ze allemaal te arresteren
!”(applaus in de zaal).
“Doch hebben wij eerlijke bekommernis voor de mensen die hier onderduiken en onze samenleving ontwrichten: wij eisen democratische oplossingen voor illegalen, zoals geen beroep meer bij de Raad van State, en kortere procedures.En een actief opsporingsbeleid door middel van meer identiteitscontroles”.

Ik kijk mijn ‘gepeupel-compagnon’ nog eens aan,…onze oren flapperen ondertussen,….

Een blik in het ‘Vlaams-Belang brochureke’ leert ons het volgende:
. Een illegaal heeft geen toekomst!• Illegaliteit is strafbaar• Illegalen helpen is eveneens strafbaar• Vroeg of laat is uitwijzing het lot van illegalen• Slechts een minderheid bekomt een regularisatie• Het gedoogbeleid zal plaatsmaken voor een strenger immigratiebeleid• Ook de actieve opsporing van illegalen komt eraan• Illegaliteit ontwricht de stedelijke samenleving en zorgt voor toenemende overlast• Illegalen overtreden de wet, maar zijn op hun beurt het slachtoffer van malafide werkgevers, huisjesmelkers en oplichters• Er is geen werk voor al die illegalen in Antwerpen, zwartwerk is hun lot.• Woningen in Antwerpen zijn duur; Rijk wordt een illegaal in Antwerpen nooit.
En nog een uitspraak van Emile Bomba:
“Het is logisch dat de overheid kordaat tegen illegale immigratie ingrijpt, dat vanuit Europa de illegale immigratie ontmoedigt en de grenscontroles strenger worden. Het is echter wenselijk dat in de toekomst in alle Europese landen ook positieve projecten ter ondersteuning van de vrijwillige terugkeer zouden opgestart worden”.

De kers op de taart.
In hetzelfde brochureke staat dan ook nog te lezen:
“Bestel de infobrochure voor een illegaal in uw buurt”
Met vanonder dan nog een zwart kadertje van de “illegalofoon” (jawel):0497/79/38/69 Begeleid met volgend tekstje:”Alle info in verband met vrijwillige terugkeer!Bel de illegalofoon en keer tevreden terug naar uw land van herkomst!”

Misschien eens bellen naar dat nummer met de vraag “Filip Dewinter haben Sie etwas falsch gegessen???”

Waar zijn we in godsnaam mee bezig..........

donderdag 20 november 2008

Niet tevreden? Blokkeer de haven...

De federale politie moet volgend jaar 4% besparen, en dat zint de scheepvaartpolitie niet. Gevolg: ze dreigen er mee de haven van Antwerpen te blokkeren.
Kijk, toen politie nog politie was en de rijkswacht nog de rijkswacht was zoiets ondenkbaar. Er was misschien een politie-oorlog, maar die werd alleen gevoerd en aangewakkerd op de hoogste niveau's. De "flik" op de straat was daar minder mee bezig. Maar... had men toen gedreigd de haven van Antwerpen plat te leggen, het zou hun beste keer niet geweest zijn.
Nu is er (zogezegd) een ééngemaakte politie. Dan vraag ik mij af waarom er een lokale en een federale politie is, want de federale is toch gewoon de vroegere rijkswacht? Wat is het verschil met vroeger? Dat men vroeger nog niet zou durven denken hebben aan een blokkade van de haven.
Antwerpen heeft een goed gestructureerd en uitgerust lokaal politiekorps, en toch... in Antwerpen heb je ook de spoorwegpolitie, de scheepvaartpolitie, de federale recherche, regelmatig zie je de helicopter showen boven Antwerpen (inderdaad, allemaal federale politie). Waar is die éénmaking dan?
Het is nog steeds het principe van verdeel en heers. Ook politiemensen zijn nu aangesloten bij "normale" vakbonden, staken en voeren aktie. Het principe van "Helpen, dienen, beschermen" is verdwenen. Het zijn gewone werknemers geworden en gedragen zich daar naar. Of is er iemand die niet durft te stellen dat de blokkage van een wereldhaven een daad van piraterij is? En piraterij zit volgens mij niet in het takenpakket van de politie...

woensdag 19 november 2008

De waarde van cijfers...

Niet meer dan enkele dagen geleden publiceerden we hier dat het niet zo goed gaat met het toerisme in Antwerpen. Aan de hand van getuigenissen uit de horeca kon gestaafd worden dat er minder hotelkamers geboekt worden, er minder horecabezoek is of er minstens minder geld aan gespendeerd wordt en dat er minder bezoekers zijn in de traditionele pret- en attractieparken.
Vandaag blijkt dan weer, uit cijfers van Vlaams Minister van Toerisme Kris Peeters, dat Antwerpen het uitstekend doet bij de stadstoeristen. Beter zelfs dan Brussel, Brugge, Gent, Mechelen en Leuven.
Uit diezelfde cijfers blijkt dat het aantal overnachtingen in kunststeden steeg tussen 2003 en 2007 met gemiddeld 2,5%. In Antwerpen was dat 3%. Tussen 2006 en 2007 was de stijging het sterkst in de Scheldestad (+7,1%), daar waar alle kunststeden samen met maar 5,7% vooruit gingen.
Dat wordt belangrijk als je naar de opbrengst van die overnachtingen kijkt. Toeristen verblijven gemiddeld 5,37 dagen aan de kust en besteden er 62,25 euro per nacht. In de stad blijven ze maar 1,87 dagen plakken, maar ze besteden gemiddeld wel 136,52 euro per nacht.
Nog steeds volgens Kris Peeters: Het Belgisch aandeel groeit met 14,8% tot 1.521.236 overnachtingen in de kunststeden. Buitenlanders nemen 7.607.874 nachten voor hun rekening. In Antwerpen zorgen buitenlanders voor 1.197.371 overnachtingen en de Belgen voor 322.506. Maar daarmee stijgt het aandeel van de binnenlandse overnachtingen met maar liefst 17,6%.
Nu we onszelf toch op de borst kloppen: in 2007 ontving Antwerpen 1.519.877 gasten, Brugge 1.380.623, Gent 724.492, Leuven 247.911 en Mechelen 156.943. Brussel speelt buiten categorie. Door de aantrekkingskracht als Europese hoofdstad is ze goed voor 5.099.264 logés .
Kijk, bij een dergelijke, elkaar tegensprekende, berichtgeving vraag ik mij af wat er aan de hand is. Liegen de horeca-uitbaters over hun cijfers? Verkoopt Kris Peeters opgeblazen vuilniszakken? Of ligt, zoals gewoonlijk, de waarheid een beetje in het midden?

dinsdag 18 november 2008

Een traditie van vergissingen waartegen de Antwerpenaar zich verzet...

1. 16de eeuw: bouw van de ‘Spaanse’ vestingen en de citadel op verzoek van de hogere overheid. Werd door de Antwerpenaar ervaren niet als verdediging maar om hem in bedwang te houden. Hij kreeg gelijk bij de Spaanse furie (4/11/1576), de Franse furie (17/01/1583) en uiteindelijk bij het beleg in 1832 toen de Kloosterstraat door de Nederlandse legermacht in de citadel werd beschoten. Was een voorloper van Privaat-Publieke Samenwerking: Gilbert Van Schoonbeke was de grote geldschieter en kreeg in ruil o.m. een brouwerijmonopolie wat zou leiden tot de ‘brouwersopstand’ 8-12/07/1554.

2. 19de eeuw: bouw van de Brialmontvesting en de fortengordels. Antwerpen fungeerde als ‘Nationaal Reduit’. Als tegenreactie ontstond de ‘Meetingpartij’. De dure verdedigingswerken bleken tegen de Eerste Wereldoorlog hopeloos verouderd en het gevolg was dan ook enorme schade in de stad maar ook in het omringende platteland. Op die plek ligt nu de ‘kleine ring’.


3. De grote ‘moderniseringsperiode’ in de jaren 1950 tot 1970 met de afbraak van hele stadsdelen, en markante gebouwen zoals het jeugdtheater en de hippodroom, brutalistische ingrepen van Renaat Braem en anderen, lokte meer en meer verzet uit en stond aan het begin van de groene beweging en andere linkse bewegingen in de stad.


4. En nu… Oosterweel!
Wat is Oosterweelverbinding?
Doel van de BAM is de ring te sluiten via een combinatie van een afgezonken tunnel onder de Schelde en een viaduct, de ‘Lange Wapper’ aan de Noordkant van de stad over het oude dokkencomplex. Deze verbinding begint aan het Sint-Annabos en takt aan op de ring aan het grote viaduct van het Sportpaleis (Merksem/Deurne-Noord). De Wapper zelf is ruim 30 m. hoog, hij takt aan op zulkdanige wijze dat een stadssnelweg van 2 X 9 rijstroken nodig is om het verkeer op te vangen nabij het Sportpaleis. Alle vrachtvervoer zal dit traject moeten volgen en tol betalen. De Kennedytunnel wordt voor het vrachtvervoer gesloten en zal massaal gebruikt worden door het autoverkeer dat geen tol wil betalen. Gevolgen zijn onnodige verkeersstromen terwijl tegelijkertijd een vals gevoel van een vlotter verkeer wordt gecreëerd waardoor nog meer verkeer wordt aangezogen, en dit midden in een stad van 450.000 inwoners.
Maar… heeft Antwerpen wel een snelwegring nodig? Plannen die gediend hebben tot bouw huidige kleine ring en singel dateren uit de Tweede Wereldoorlog. Ze voorzagen een stadsring voor lokaal verkeer met twee bruggen over of tunnels onder de Schelde: zeg maar een ring-singel. De kleine snelwegring moest nooit gesloten worden want een groot deel van het verkeer zou Antwerpen vermijden via een grote (evenzeer halve) Zuidelijke en Oostelijke ring die het transitverkeer een heel eind buiten de stad zou houden1. Dit werd vastgelegd in wetgeving in de jaren 1950 en een structuurplan in 1957, maar vervolgens gesaboteerd door de opeenvolgende ministers en politici uit het platteland rond Antwerpen, die het eigenlijk moesten uitvoeren. Ook het aansluiten van de Liefkenshoektunnel aan de E 17 werd bewust tegengehouden. Gevolg is een onleefbare verkeerschaos in en rond Antwerpen.


Wat zijn de gevolgen van dit non-beleid en van de Lange Wapper als hij komt?
1. Ernstige gezondheidsproblemen in Vlaanderen in het algemeen en in Antwerpen in het bijzonder. Nu reeds gebruiken 46% van de kinderen in een huisartsenpraktijk in Deurne-Noord voor hun zevende levensjaar een puffer, daar waar dit in Baarle-Hertog slechts 4% is! Vlaanderen weet bovendien niet wat er eigenlijk door de lucht gaat, aangezien de meest gevaarlijke stoffen gewoonweg niet gemeten worden, daar waar dit in Californië al gebeurt sedert 1997. De door BAM geconcipieerde verbinding zal dit verergeren, vooral in Antwerpen-Noord, Deurne-Noord en Merksem. Naast de luchtvervuiling die in Vlaanderen een stijgende mortaliteit veroorzaakt en een daling van de gemiddelde levensduur met twee jaar, is er de geluidsoverlast die slaapproblemen veroorzaakt met alle hieraan verbonden gevolgen: stress, agressie en allerlei andere ongemakken. Medici zullen deze zaak nu ernstig gaan onderzoeken maar cardioloog dr. Goethals van Aalst en de UA-faculteit huisartsengeneeskunde steunen Ademloos al een tijdje omwille van deze redenen.


2. Een nog groter mobiliteitsprobleem. Prof. Allaert noemt de 2 X 9 baansweg aan het Sportpaleis waar voortdurend verkeer moet wisselen een ‘dodenweg’. Gevolg: meer ongelukken, en files. Of de viaduct die over een dok loopt voldoende ijsveilig is en watergladheid wordt vermeden, is een vraag die niet correct beantwoord wordt door de BAM. Wat bij een ongeval met een vrachtwagen vol gevaarlijke stoffen?


3. Een aantasting van het stedelijk landschap en een hypotheek op de ontwikkeling van het Eilandje en de omgeving. Verlies vastgoedwaarde: om en rond 500 miljoen euro.


4. Een aanslag op het groen en aantasting van de ecologie. Verdwijnen 100 ha Sint-Annabos, ontmanteling en verkleining Noordkasteel.
Merk op dat dit een verouderd project is: in alle steden worden viaducten gesloopt en vervangen door tunnels. Waar dit niet gebeurd is, zijn de gevolgen er ook naar.


Alternatieven
De hele besluitvorming rond het mobiliteitsplan Antwerpen sleept al zo’n tien jaar aan. Er zitten ook een aantal positieve elementen in zoals het verhogen van de bruggen over het Albertkanaal, tramlijnverlengingen, meer fietspaden, creatie van een groene singel. Maar de financiering is een probleem: er is een ijzersterk contract waardoor geen enkele overheid ook maar iets kan doen dat de hoogte van de door tol geïnde gelden zou verminderen want de BAM kan in dat geval schadeclaims indienen. M.a.w. de BAM is een staat in de staat en heeft er alle belang bij dat veel verkeer naar de stad wordt gezogen. Ten dele is dat begrijpelijk om financiers zekerheden te kunnen geven, maar tegelijkertijd is de BAM het failliet van de politiek. In ieder geval zijn er na tien jaar een aantal nieuwe inzichten gegroeid inzake tunnelbouw enerzijds, en is de prijs van de Lange Wapper de pan uitgerezen anderzijds.


1) Ademloos: De ring niet sluiten maar de Liefkenshoektunnel tolvrij maken en aansluiten op de E 17 (dit is 7 km. autostrade leggen in landelijk gebied, waar hoogstens 3500 mensen enige hinder van ondervinden, daar waar de Lange Wapper hinderlijk is voor honderdduizenden mensen). Merk op dat dit logische alternatief tot voor kort niet ter sprake kwam omdat de BAM de exploitant is van de Liefkenshoektunnel! Maar wat de aansluiting betreft, groeit stilaan een concensus. Tevens zouden nog andere stukken van de grote ring kunnen uitgevoerd worden nl. tussen Ranst en een aansluiting op de E 19. Zie ook de visie van transportanalyst Bulckens op Ademloos. Wim Van Hees stelt ook voor een ondergronds containertransportsysteem uit te bouwen tussen linker- en rechteroever om het onnodig rondgerij tussen terminals te vermijden, een idee dat ook in de transportvakliteratuur al eens opduikt2


2) Wij kunnen ook leven met het idee van Straten-Generaal: de ring sluiten met een volledig geboorde en veel veiligere tunnel tussen Linkeroever en de Zoomweg (de snelweg naar Bergen op Zoom). Zo’n tunnel is veiliger voor de brandweer (men kan steeds één koker afsluiten en via de andere interveniëren, daar waar de Lange Wapperbrug uit twee boven elkaar liggende verdiepingen bestaat die elkaar steeds beïnvloeden bij calamiteiten). In een tunnel kan het fijn stof afgezogen worden (zie http://www.stratengeneraal.be). Dit project is veel goedkoper dan de Lange Wapper en bovendien niet nadelig voor de ontwikkeling van het Eilandje of andere oude havengebieden die men, naar analogie met de Londense Docklands, wil herwaarderen. Er zou alleen vrachtwagentol geheven worden maar dan wel op beide tunnels: Kennedy en Oosterweel zodanig dat iedereen de kortste verbinding neemt.


Randbedenkingen
1. De ganse Benelux moet nadenken over zijn havenbeleid en de daaraan gekoppelde mobiliteitsproblemen en gezondheidsproblemen. Een voorbeeldje: de drie kleine havens Gent, Terneuzen en Vlissingen staan samen in voor 1/3 van de trafieken van Antwerpen maar genereren wel een tewerkstelling en economische meerwaarde van 80% van Antwerpen. Ze hebben echter slechts 2% containertrafieken. De vraag is of de ruimteverslindende trafieken van containers wel zoveel meerwaarde opleveren. Maar ook Rotterdam en de andere Beneluxhavens moeten hierover nadenken, zoniet blijven wij het slachtoffer van een berg transitverkeer met alle gevolgen voor de gezondheid die ook economisch zijn (ziekteverzuim, te hoge mortaliteit en dus verlies aan know-how, kosten ziekteverzekering)3.


2. Antwerpen staat qua mobiliteitsontwikkeling in het stadshart zo’n tien jaar achter op de ons omliggende steden: een weinig efficiënt openbaar vervoer4, weinig ordentelijke fietspaden, geen duidelijk ontradend beleid t.a.v. autoverkeer dat wel vlot overal moet kunnen geraken maar dan wel begeleid. Het nieuwe parkeerplan zou hier middelen moeten genereren om, los van de BAM een aantal dingen te doen.


3. De in het kader van het mobiliteitsplan reeds uitgevoerde werken zijn alles behalve goed verlopen. De eerste fase van de Leien, de heraanleg van Astridplein en Gemeentestraat, de Grote Steenweg en de St. Bernardsesteenweg: voorbereiding, uitvoering en afwerking waren problematisch. Er worden daarbij ook kansen gemist om een aantal ‘zachte’ waarden te promoten, en dan kom ik terug bij het begin: de herontdekking van de ‘Spaanse’ vestingen werd onvoldoende gevaloriseerd. In het vervolgtraject zal het niet anders zijn, valt te vrezen. In het buitenland worden bouwhistorische en archeologische restanten van dat kaliber gekoesterd en vormt het permanent zichtbaar maken ervan een meerwaarde bij een heraanleg.


Conclusie
Het was een absolute noodzaak dat de Lange Wapper als concept grondig ter discussie werd gesteld omdat het duidelijk was dat de BAM hierover niet ernstig mocht/kon/wilde communiceren met de bevolking. Daarom is de actie van Ademloos een belangrijk gegeven dat alle steun verdient opdat beleidsmakers ernstig zouden nadenken over mobiliteit, ik zou zeggen ‘De Wapper’ voorbij.


Ivan Derycke, historicus en vrijwilliger bij Ademloos

maandag 17 november 2008

Crisis, ook in toeristische sector...

Het is crisis en dat zullen we geweten hebben. Weinig of geen economische groei, problemen met Fortis, problemen met Dexia, verhoogde werkloosheid... er zijn betere tijden geweest.
En die crisis laat zich ook voelen in toeristisch Antwerpen. Minder boekingen of kortere verblijven in de Antwerpse hotels volgend jaar, het horecabezoek loopt achteruit, musea en attracties worden minder of minder vaak bezocht, kortom, de vinger wordt op de knip gehouden.
Dit is geen goede zaak voor Antwerpen, want minder toeristen betekent minder inkomsten voor de middenstand, minder inkomsten voor de stadskas, meer belastingen voor de burger, enz...
Als dan bovendien de trend aanhoudt dat bepaalde individuen en/of drukkingsgroepen zich blijven verzetten tegen evenementen op de Grote Markt en op de gedempte Zuiderdokken, dan is het hek helemaal van de dam.
Dan zijn we binnen enkele decennia op toeristisch gebied een "boerengat". Enfin de Boerentoren hebben we tenminste al.

zondag 16 november 2008

Hacking...

Vaste lezers van onze webkrant zullen het waarschijnlijk gemerkt hebben, de laatste dagen was het er uitermate rustig op. Geen of weinig nieuwsberichten, geen woord van de redactie, weinig beweging dus, en dat is niet goed voor een krant. Een krant zonder beweging verliest sowieso lezers.
Had de redactie last van een aanval van acute luiheid? Heeft Antwerpen enkele dagen stil gelegen? Neen! het probleem is van heel andere aard en daarom des te triestiger. Sinds wij de krant hebben vernieuwd en wij in "Het Woord van de Redactie" al eens tegen al dan niet politieke schenen durven schoppen, is het de derde maal dat men geprobeert heeft de krant uit te lucht te halen, en wel op een subtiele manier: Lezen en navigeren kan, maar nieuws uploaden niet, zodat het lijkt of de krant stil ligt.
Gelukkig hebben we het telkens kunnen oplossen en hopelijk dit maal definitief, zodat alles weer naar behoren functioneerd.
Aan de hackers, die dit vermoedelijk wel zullen lezen: Er is méér nodig om ons uit de lucht te halen of om ons het zwijgen op te leggen. Persvrijheid is een recht dat zich niet aan banden laat leggen.