Filip Dewinter gaat voor Vlaams Belang bij de komende verkiezingen de senaatslijst trekken. Daarmee komt een einde aan een lange traditie, want in de voorbije vijftien jaar waren bij het VB de afspraken duidelijk: de biotoop van Dewinter was het Vlaams Parlement, Gerolf Annemans leidt - al bijna 23 jaar - de fractie in de Kamer, en de lijst voor de Senaat werd getrokken door (ex-)voorzitter Frank Vanhecke.
Maar zelfs in het VB zijn tradities niet heilig. De oude drievuldigheid is niet meer, onder meer door bittere onenigheid over de rol van Marie-Rose Morel in de partij. Vanhecke is in 2008 als voorzitter opgevolgd door Bruno Valkeniers. Die hoopte dat hij de brokken nog kon lijmen, maar dat bleek niet mogelijk. Ook Valkeniers zag zich uiteindelijk verplicht om een kamp te kiezen: dat van Dewinter en Annemans.
Een en ander betekent dat het VB nu twee belangrijke stemmentrekkers verliest. Vorig weekend heeft Valkeniers nog geprobeerd om Morel zover te krijgen dat ze op een onverkiesbare plaats op de lijst zou gaan staan. Maar daarvoor heeft ze bedankt en als onze bronnen kloppen, zou ook Vanhecke passen. De voormalige voorzitter wil zijn tijd uitdienen in het Europees Parlement en voor de rest liefst nog zo weinig mogelijk te maken hebben met zijn partij.
Zien we de twee gevallen engelen straks terug in een andere politieke familie? Die kans is klein, want Vanhecke is daarvoor te veel verstrengeld met het VB en Morel lijkt geen politieke ambities meer te hebben. Bovendien is het nog maar zeer de vraag of ze elders welkom zijn. Jurgen Verstrepen vond onderdak bij LDD en Luc Sevenhans kon terecht bij N-VA, maar deze transfers zouden toch van een andere orde zijn.
Het einde van Vanhecke en Morel was weliswaar al geruimte tijd aangekondigd, maar toch wordt er in het VB-boek weer een bladzijde omgeslagen die het verhaal voor de partij niet vrolijker maakt. Onlangs stapte in Brussel ex-politieman Johan Demol uit de partij. In Beveren deed Bruno Stevenheydens hetzelfde, onder meer uit onvrede met de dominantie van de Antwerpse afdeling. Stevenheydens betreurt ook dat hij in het VB geen oprechte bereidheid ziet om uit het isolement van het cordon sanitaire te breken.
Hoezeer de kopstukken ook hun best doen om het te camoufleren, er is veel onvrede in het VB. Als kopman op de senaatslijst heeft Filip Dewinter veertig dagen om het tij te keren. We zijn benieuwd naar zijn masterplan.
Maar zelfs in het VB zijn tradities niet heilig. De oude drievuldigheid is niet meer, onder meer door bittere onenigheid over de rol van Marie-Rose Morel in de partij. Vanhecke is in 2008 als voorzitter opgevolgd door Bruno Valkeniers. Die hoopte dat hij de brokken nog kon lijmen, maar dat bleek niet mogelijk. Ook Valkeniers zag zich uiteindelijk verplicht om een kamp te kiezen: dat van Dewinter en Annemans.
Een en ander betekent dat het VB nu twee belangrijke stemmentrekkers verliest. Vorig weekend heeft Valkeniers nog geprobeerd om Morel zover te krijgen dat ze op een onverkiesbare plaats op de lijst zou gaan staan. Maar daarvoor heeft ze bedankt en als onze bronnen kloppen, zou ook Vanhecke passen. De voormalige voorzitter wil zijn tijd uitdienen in het Europees Parlement en voor de rest liefst nog zo weinig mogelijk te maken hebben met zijn partij.
Zien we de twee gevallen engelen straks terug in een andere politieke familie? Die kans is klein, want Vanhecke is daarvoor te veel verstrengeld met het VB en Morel lijkt geen politieke ambities meer te hebben. Bovendien is het nog maar zeer de vraag of ze elders welkom zijn. Jurgen Verstrepen vond onderdak bij LDD en Luc Sevenhans kon terecht bij N-VA, maar deze transfers zouden toch van een andere orde zijn.
Het einde van Vanhecke en Morel was weliswaar al geruimte tijd aangekondigd, maar toch wordt er in het VB-boek weer een bladzijde omgeslagen die het verhaal voor de partij niet vrolijker maakt. Onlangs stapte in Brussel ex-politieman Johan Demol uit de partij. In Beveren deed Bruno Stevenheydens hetzelfde, onder meer uit onvrede met de dominantie van de Antwerpse afdeling. Stevenheydens betreurt ook dat hij in het VB geen oprechte bereidheid ziet om uit het isolement van het cordon sanitaire te breken.
Hoezeer de kopstukken ook hun best doen om het te camoufleren, er is veel onvrede in het VB. Als kopman op de senaatslijst heeft Filip Dewinter veertig dagen om het tij te keren. We zijn benieuwd naar zijn masterplan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten