donderdag 4 december 2008

Einde van de vrije meningsuiting in zicht?...

Bloggers worden ontslagen als ze de waarheid neerschrijven. Na de Middeleeuwse praktijken van boekverbranding, worden nu de bloggers naar de brandstapel verwezen.

Het wordt omschreven als een fait-divers: Een Nederlands-Belgische barvrouw werd in New York ontslagen nadat ze op haar blog beweerde dat de Belgische minister van Defensie in dronken toestand haar bar bezocht had. De betrokken minister, De Crem, beter bekend als de inwoner van het Kremlin (verwijzend naar het bombastisch stadhuis van Aalter dat ononderbroken door de ‘De Krem dynastie’ wordt bewoond), stelt daarop in het parlement dat hij bloggers gevaarlijk vindt. Eerder hadden bloggers ook aangekaart dat de “zakenreis” werd ondernomen waarvan men vooraf wist dat bijna geen van de geplande afspraken zou doorgaan.
Het debat doet mij denken aan de Platoonse discussies over het geschreven woord. Wanneer het woord wordt neergeschreven kan het worden gebruikt in andere contexten. Plato was daarom voorstander van het gesproken woord. Maar waar zouden zijn “Dialogen” vandaag gebleven zijn indien hij ze niet had opgeschreven. Deze discussie toont de kracht aan van een tekst. Vandaar dat in de middeleeuwen boeken werden verbrand of, in de moderne tijden, journalisten worden beïnvloed.

Maar wat kan men doen met de bloggers. Het woord wordt geschreven, en is dus gevaarlijk, maar wordt bovendien geschreven op een medium dat, in tegenstelling tot het perkament, vrij vlug op grote schaal kan worden verspreid. Getuige de blogger die het wangedrag van de minister de wereld instuurde. Niemand stelt dat zij geen gelijk heeft of leugens vertelt. Wel werd zij ontslagen. Nochtans, wat deed zij verkeerd? Het wangedrag van de minister en zijn entourage neerschrijven. Mag dan niet? Ik ben zelfs geïnteresseerd om te weten of de belastingsbetaler het gelag betaalde? De kans is zeer groot.



Dit incident wordt door de politieke wereld als een gevaarlijk precedent ervaren en wordt nu misbruikt om te pogen de bloggerswereld aan banden te leggen. Maar, dames en heren politici, de meeste bloggers zijn onafhankelijke geesten die nog liever hun klavier in het vitriool zouden stoppen dan te schrijven wat hun broodheren hen vragen.Laat de bloggers hun schrijversvrijheid. En als U beschaamd bent voor uw daden, dan is het antwoord niet de transparantie fnuiken maar U anders gedragen. En wat betreft het ontslag van de serveuse, heb ik plaatsvervangende schaamte! Maar daar hebt U blijkbaar geen last van. Maar weet: de “bloggerspen” is vrij en zal deze schrijversvrijheid tegen geen enkele prijs vrijgeven, zelfs al stuurt U het leger!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten