Wanneer je een regionale webkrant opstart, en je merkt dat er na een zekere tijd wat lezers op die krant af komen, maak je het jezelf niet gemakkelijk. Want je wil je lezers wat bieden. Het is niet alleen een lay-out en een programma schrijven, maar ook vele, zeer vele persconferenties en -momenten afschuimen in de hoop net die foto te kunnen schieten of je artikel net iets anders te kunnen maken dan de conculega's.Vele van die persconferenties en -momenten gaan door op het Antwerpse Schoon Verdiep of in het Internationaal Perscentrum. Twee plaatsen die we dus al door en door kennen. Telkens een perfecte organisatie, geluidsversterking, persmappen, eventueel digitale foto's en een receptie nadien met koude en/of warme hapjes en een glaasje "Fair Tradewijn".
Gisteren echter ging het even anders. Op de zijgevel van café Half Souke in de Hoogstraat is de tekst aangebracht van een minder gekende song van Wannes van de Velde, en aangezien het Wannes zijn verjaardag was, was het een ideaal moment om die tekst te onthullen.
Wat een verschil met andere persmomenten. Geen show, geen hoogwaardigheidsbekleders, geen geluidsinstallatie. Gewoon op straat, soms gestoord (maar dan ook niet echt) door passerende voetgangers en fietsers. (H)eerlijke toespraken, géén persmap, geen bij voorbaat gemaakte foto's, maar vooral véél, heel veel belangstelling van simpele volksmensen, zonder kledij uit dure boetieks, maar gewoon uit de Wibra of de Zeeman, echte emotie's, en een receptie nadien in één van de eenvoudigste volkscafe's, niet met champagne of wijn, maar met een simpele volkspint tussen de gewone, echte Antwerpenaar, de echte vrienden van Wannes van de Velde.
Zalig toch...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten